Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly

Toevoegen aan eigen berichten
 
 
Maaaike

Berichten: 2051
Geregistreerd: 15-02-05
Woonplaats: Rotterdam

Link naar dit bericht Geplaatst: 01-05-10 17:17

Had hij inderdaad gezegd, maar is om half 8 vanmorgen gebeld en is gaan werken.. hij is nu nog niet thuis.
Ik weet dat ik het niet zou doen, maar anders had het dus echt niet gebeurd. Gewoon onmacht.

Jack is van het hele gezin, maar hij luistert op het moment eigenlijk alleen naar mij, hij ziet mij als z'n baas zeg maar.
Ze zijn 10 dagen op vakantie..

Pollewoppy

Berichten: 7942
Geregistreerd: 07-08-05

Re: Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Link naar dit bericht Geplaatst: 01-05-10 17:20

Nou ja goed, je moet het zelf weten. Mijn punt is duidelijk denk ik.

10 dagen is wel lang om je hondje te missen trouwens!

Maaaike

Berichten: 2051
Geregistreerd: 15-02-05
Woonplaats: Rotterdam

Link naar dit bericht Geplaatst: 01-05-10 17:21

Je punt is duidelijk en weet het zelf ook hoor. Puntje van aandacht ;)!
10 dagen is zeker wel lang..

Maaaike

Berichten: 2051
Geregistreerd: 15-02-05
Woonplaats: Rotterdam

Link naar dit bericht Geplaatst: 01-05-10 20:41

Damn it.. ik voel me rot.
We zijn met z'n 4e thuis, maar het lijkt of ik een hotel moet runnen. Ik ruim het aanrecht en het fornuis op, m'n zusje is gaan koken en alle zooi ligt er nu nog steeds. Ik baal daar gewoon van. Vind het niet leuk. Heb gevraagd of ze het op wilde ruimen, waarop ze boos werd. Het zal mij niets verbazen als het er morgenochtend nog ligt.. Maar ik laat het liggen..
En ik ben zoooo moe. Dit is geen gewone moeheid, werkelijk alles is moe, tot op m'n bot.. ik heb echt heel hard een injectie nodig, nog even geduld.. maandag. En ik heb last van m'n maag/slokdarm, al een week of 3. Krijg opeens het idee dat het wel eens zou kunnen komen door alle medicijnen die ik slik. Grr..
En het minst erge, maar wel heel waar, ik mis Jack zo! Hij was m'n steun afgelopen maanden.

Pollewoppy

Berichten: 7942
Geregistreerd: 07-08-05

Link naar dit bericht Geplaatst: 01-05-10 22:28

Maaaike schreef:
Damn it.. ik voel me rot.
We zijn met z'n 4e thuis, maar het lijkt of ik een hotel moet runnen. Ik ruim het aanrecht en het fornuis op, m'n zusje is gaan koken en alle zooi ligt er nu nog steeds. Ik baal daar gewoon van. Vind het niet leuk. Heb gevraagd of ze het op wilde ruimen, waarop ze boos werd. Het zal mij niets verbazen als het er morgenochtend nog ligt.. Maar ik laat het liggen..


Ik vind het niet zo gek dat ze boos werd. Ze is het namelijk niet van je gewend en daarom reageert ze opstandig. Dat het waarschijnlijk morgen niet opgeruimd is, komt omdat ze weet dat jij het waarschijnlijk toch wel opruimt. Verandering is niet makkelijk, maar probeer sterk te zijn en laat het net zo lang staan tot zij het opruimt. Echt hoor! Als je dat niet doet, neem je vooral jezelf niet serieus en geef je anderen dezelfde boodschap: mij hoef je niet serieus te nemen als ik iets vraag...

Maaaike schreef:
En ik ben zoooo moe. Dit is geen gewone moeheid, werkelijk alles is moe, tot op m'n bot.. ik heb echt heel hard een injectie nodig, nog even geduld.. maandag. En ik heb last van m'n maag/slokdarm, al een week of 3. Krijg opeens het idee dat het wel eens zou kunnen komen door alle medicijnen die ik slik. Grr..
En het minst erge, maar wel heel waar, ik mis Jack zo! Hij was m'n steun afgelopen maanden.


Wat vervelend dat je zo'n last hebt van lichamelijke klachten. Alleen daarom al zou je wat meer op jezelf moeten passen...
Ik kan me heel goed voorstellen dat je Jack mist. Ik merk de laatste tijd ook dat ik heel veel steun aan Dink heb. Ze zijn er gewoon voor je. Mijn vriend had een mooi gedichtje voor me toen ik zoveel verdriet had om Droef:

De liefde van een hond

De vriendschap van een hond
Is vriendschap voor het leven
Voor een ander niet te zien
Hoeveel een hond kan geven

Want ben je eens verdrietig
Dan kijkt hij je aan
Alsof hij zeggen wil
Ik zal altijd naast je staan

En als je dan weer vrolijk bent
Dan slaat hij met zijn staart
En blaft alsof hij zeggen wil
Dat hebben we weer geklaard

Zo'n vriendschap is een wonder
Een wonder om te beleven
Zo'n vriendschap kan geen mens
Geen mens kan zoiets geven...

Biieniie
Berichten: 797
Geregistreerd: 11-07-07
Woonplaats: Amsterdam

Re: Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Link naar dit bericht Geplaatst: 02-05-10 00:06

Zo, heb me weer een beetje bij kunnen lezen. Iedereen een leuke koninginnendag gehad? of allemaal rustig aan gedaan.

PW; ik moet het toch even kwijt. Ik vind die behandelaar van jou maar een pannenkoek. Hij doet af en toe zo raar. Vind het goed dat je het eerdere gesprek waar je zo'n naar gevoel aan over hebt gehouden naar voren hebt gehaald. Hij reageerde hier naar mening ook goed op! Dat je vriend vroeg of hij iets mocht vertellen vind ik ook heel goed! Zo geeft hij jou de ruimte om iets zelf te vertellen maar hij haalt ook naar voren wat in zijn ogen belangrijk is. Vind dat je behandelaar hier erg weinig ruimte voor geeft, begrijp ook niet dat hij dit niet respecteert en al helemaal niet dat hij je overstuur weg laat gaan. Onvoorstelbaar!

Maaike; ik kan je weinig zeggen behalve dat het vreselijk is om je hond te moeten missen. Al is het voor 10 dagen. Mijn hond is 2 jaar geleden ingeslapen vanwege voornamelijk praktische redenen. Ik mis hem elke dag. Moet ook niet teveel aan hem denken omdat ik er heel veel boosheid mee gepaard gaat waar ik weinig mee kan momenteel. Het is gewoon niet leuk!

Zwelgje; ik begrijp dat je het vervelend vind tussen de menigte. Heb ik ook hoor, ga ook echt hartje amsterdam niet in maar ben veilig aan de noord kant gebleven waar de drukte een stuk minder is en dat je er met 10 meter lopen ook even uit bent. Dan zit je gewoon even rustig met je drankje aan de waterkant bij te komen ervan. Dit heb je lang niet overal. Vind koninginnendag overigens nooit zo spectaculair, maar begrijp dat je je dan best even eenzaam voelt, wetende dat iedereen gezellig aan het feesten is.


Nou maandag kon eindelijk de boot uit het water. Eerst hadden we tot a.s. maandag om de boot af te maken. Dinsdagochtend kregen we te horen dat het vrijdag af moest zijn. We waren toen nogal verontwaardigd omdat we met koninginnendag niet wilden werken. Uurtje laten kregen we te horen dat dat inderdaad niet handig was, wij blij dachten we, hadden we toch 7 dagen. Niet dus, we moesten donderdag al klaar zijn. We hebben dus keihard moeten werken om hem af te krijgen. Waren lange, vermoeiende dagen. Maar hebben nu wel een voldaan gevoel. We hebben donderdag het grootste gedeelte van onze spullen verhuist en hebben alweer 2 nachten aan boord geslapen. Heerlijk om s'avonds weer met mijn drankje en mijn hengeltje in de haven te zitten. Kom ook weer helemaal tot rust ondanks de drukte. Vanwege koninginnendag ligt het hier bomvol met boten aangezien we tegenover centraal station van amsterdam liggen. (zal wel eens een foto van het uitzicht hier posten) Dit is een behoorlijk populaire plek.

Heb de afgelopen week wat mot met mijn beste vriendin gehad. Ken haar al 14 jaar en delen alles met elkaar. Enige is dat zij heel lang kind heeft kunnen zijn en nu helemaal los komt, terwijl ik al vrij jong volwassen was en toen ik 15 was al veel uitging en naar feesten ging enzo. Nu heb daar allemaal veel minder zin in. Ook heeft zij nooit echt een vriend gehad en ik wel al heel lang. Dus daardoor verschillen onze levens nogal van elkaar. Ze is dan ook vaak boos dat ik nooit mee ga stappen of naar d'r werk kom (werkt in een discotheek bij rembrandtplein).
Als ze belt begint ze ook meteen over zichzelf te ouwehoeren zonder te vragen of ik bezig ben of hoe het met me gaat. Ook heeft hij bijrijdpaardje atrose. Ze heeft mij gevraagd of ik nog een paardje voor haar wist. Nou die wist ik wel, beestje had wat problemen maar die kan zij wel oplossen. Vond ze hartstikke leuk enzo, en een week later doet ze heel arrogant. Dat ze het onzin vond om de problemen van een ander op te lossen zonder er zelf profijt van te hebben enzo. Dus ik was best pissig, het kwam zo ongelooflijk arrogant over, helemaal omdat ik de moeite heb genomen om het voor d'r te regelen enzo. En ze gooit het weg als een ondankbaar klein kind. Kan er niet echt mee omgaan.
Zo gaat ze dus ook met jongens om, niks is goed genoeg voor d'r. Ze streeft naar perfectie, maar geeneen man is perfect. Dat is iets wat zij nog niet begrijpt. Goed dat was mijn frustratie over haar. Ik begrijp haar soms niet, heb het gevoel dat ik in mijn leven al een stukje verder ben dan zij. Ze vraagt mij ook puberaal nog steeds om advies hoe ze op een jongen moet reageren terwijl ze toch echt moet doen wat haar gevoel zegt en niet steeds aan een ander moet vragen wat ze moet doen. Wij kunnen niet in haar gevoel kijken toch?

Heb voor de rest nu vakantie. Vandaag mijn paardje naar het land gebracht. Volgens mij heeft ze nog nooit van d'r leven zoveel gras gezien. Had verwacht dat ze wel even uit d'r dag zou gaan, maar eerste wat ze deed was eten. De andere pony die ook naar het land ging, ging compleet uit ze stekker. Mijn meissie stond echt naar hem te kijken van 'gast, ga eten! Straks moeten we weer terug naar stal!' Heel grappig!

Problemen met rijden zijn nog lang niet opgelost. Ze wil d'r kaak absoluut niet ontspannen, ze is ook steeds minder voorwaarts. Dus moet dat ook anders aan gaan pakken. Maar dat ga ik na het weekend maar eens doen. Eerst mogen we beiden een paar dagen vrij ;)

Gisteren was een zware dag. Moest s'ochtends eerst op stal werken. Rond 2 uur was ik thuis, eerst even gegeten en gedouched enzo. Daarna maar naar de stam kroeg gegaan hier vlakbij. Was erg druk, en ben vaak even weg gegaan om bij te komen. Normaal blijf ik wel tot een uurtje of 2. Maar ben gister om half 11 weg gegaan. Vond het gewoon genoeg, was tijd om naar bed gegaan. Vond het wel erg gezellig voor de rest. Maar soms even teveel in 1 keer.

Voel me meteen een stuk relaxter nadat ik mijn verhaal heb gedaan.

Klussen aan de boot met vriendlief ging overgens wel gesmeerd. Ik werk veel harder dan hij, hij geeft ook sneller op terwijl ik echt een knokker ben en pas stop als het af is. Maar ondanks dat irriteren we ons niet aan elkaar. We hebben een uiteindelijk doel voor ogen en dat komt gewoon af. We hebben een record gebroken hier op de haven want wat wij in 3 dagen hebben gedaan doet iemand normaal 2 weken over. Dus we zijn daarom toch wel even trots op onszelf. Maakt je ook weer sterk.

Nou ik ga slapen! Ben erg moe en moet morgen weer werken. Zal is kijken of ik morgen wat foto's van mijn pony op het land en van ons uitzicht hier kan posten.

Slaap lekker!

zwelgje27
Berichten: 621
Geregistreerd: 08-06-08

Link naar dit bericht Geplaatst: 02-05-10 08:12

Maaike Vervelend dat je je zo rot voelt en zo ontzettend moe.. Ik herken je frustratie maar al te goed over het huishouden en ook ik weet hoe moeilijk het is om alles te laten liggen. Ik doe het nu ook, de badkamer irriteer ik me momenteel kapot aan, maar ik laat het liggen, heb er de puf nu gewoon niet voor, dus kijk er maar even niet naar.. Toch weet ik, dat ik binnenkort weer een moment krijg dat ik als een gek alles ga schoonmaken omdat ik het zo zat ben.. En ja, ook ik ruim de keuken op als mijn zusje het niet doet.. Iemand moet het doen toch. Ook als je het laat liggen doet ze het niet..
Ik ben eens met wat PW zegt dat je het zou moeten laten liggen, maar ik weet hoeveel energie en irritatie dat je gaat kosten en dat het moeilijk zal zijn om het uiteindelijk niet zelf te doen. Je zusje zal namelijk net zo lang wachten totdat je geen mes meer hebt om je brood te smeren.. Ik ben benieuwd of jij ook zo'n zusje hebt haha..
Mijne heeft laatst trouwens wel de keuken ineens opgeruimd, maar werd kwaad toen ik iets te enthousiast riep: 'he, wat ben jij aan het doen?! wat goed van je!' Ze stopte gelijk en riep dat ik ook al 2 maanden thuis op mijn kont zat en helemaal niks deed..
Hier ben ik dan ook zonder reageren van weggelopen en gedacht: ik weet wel beter en zei denk ik ook..

Heel veel succes met het volhouden want ik denk wel dat PW gelijk heeft en je jezelf niet serieus neemt als je het yiteindelijk wel gaat opruimen.. Hoop echter dat je zusje het alsnog wel doet!

En wat rot dat je je hond zo mist. Ik kan me dat ook zo goed voorstellen! Een hond is zoveel steun en, wat PW in het prachtige gedicht schreef, niet te vergelijken met wat je van een mens krijgt.
Ik mis mijn overleden pony ook weer erg momenteel.. Ben er eergisteren avond tot 2uur 'snachts van wakker geweest en heb mijn diepweggestopte emotie toen ook losgekregen... het is alweer 5 maanden geleden dat ik hem in liet slapen.. hij is zo ver weg.. vind dat moeilijk om aan te denken.. ;(

PW Wat een ontzettend mooi gedicht zeg van je vriend! klopt helemaal, prachtig! Zit het wood stiekem ook in paard te veranderen.. Ik merk dat ik aan mijn kleine Jacky (pony) ook veel steun heb, ze is zo lief.. heerlijk met haar gefietst van de week..

Biieniie Wat fijn dat je je verhaal even lekker van je af hebt kunnen schrijven..
Heb je ruzie nu met die vriendin, of heb je gewoon het idee dat jullie een beetje uitelkaar groeien doordat jullie anders in het leven staan nu..?

Wat fijn dat je weer lekker op de boot zit en alles af is! dat zal een hoop rust geven!
En wat hebben jullie hard gewerkt zeg! Ik herken het wel dat je het niet erg vind om harder te werken dan een ander(in dit geval je vriend) Ik vind het eigenlijk meestal wel kicken als ik zie dat ik meer heb gedaan dan een ander en dat ik harder werk, ipv dat ik me irriteer aan dat een ander iets minder doet. Overigens ook weer een valkuil voor ons..!

Succes met je paardje, lekker dat ze nu inb de wei staat.
En succes met werken vandaag..



Nou, ik ga gauw, want we hebben weer motorrit vandaag! Gisteren een nieuw regenpak gekocht voor op de motor, en vrees dat we hem nodig zullen hebben vandaag..

Pollewoppy

Berichten: 7942
Geregistreerd: 07-08-05

Link naar dit bericht Geplaatst: 02-05-10 11:07

Biieniie: Ik begrijp er zelf ook helemaal niks van. Hij is al bijna een jaar mijn behandelaar en dit is eigenlijk niks voor hem. Misschien ook een beetje overspannen ofzo? Ik ben ook heel benieuwd hoe nu verder. Mijn vriend heeft zijn voicemail ingesproken, dus het is nu aan hem...

Lekker dat je weer aan boord bent. Fijn om te lezen dat je lekker tot rust komt. Ik denk dat het je goed gaat doen :j
Komt mooi uit dat je nu vakantie hebt. Lijkt me heerlijk om je paardje zo in het verse gras te zien. Dat is echt even genieten...
Weet je ook hoe het komt dat ze haar kaak niet wil ontspannen en steeds minder voorwaarts is? Was ze toe aan vakantie?

Jammer van je vriendin. Jullie lijken echt een uit elkaar gegroeid te zijn. Het klinkt inderdaad alsof jij al een beetje verder bent en door je situatie nu, ga jij je alleen maar meer ontwikkelen. Je kan proberen hierover met haar te praten. Vertel de dingen die je hier ook schrijft. Of schrijf een brief. Probeer er wel voor te zorgen dat het niet aanvallend overkomt en hou het vooral bij je eigen gevoel.

Goed dat je gisteren naar je lichaam geluisterd hebt en naar huis gegaan bent toen je voelde dat het genoeg was. Goed bezig!!
Ik ben benieuwd naar je foto's!

Zwelgje Wat vervelend dat je zo verdrietig was om je pony.


Sorry, reageer later even verder.
Het is hier weer geknald. Het is echt helemaal mis. Mijn vriend over de zeik en ik. Ik weet nu even niet of dit nog goed komt..

Pollewoppy

Berichten: 7942
Geregistreerd: 07-08-05

Link naar dit bericht Geplaatst: 02-05-10 14:42

Er heerst hier een beetje een rare sfeer. Een beetje 'verslagen' ofzo.
Ik ben weer helemaal door het lint gegaan. Ik heb m'n telefoon tegen het hoofd van mijn vriend gesmeten, daarna pakte hij mij boos vast, waarna ik de bril van zijn hoofd sloeg in een poging om los te komen... :o Ik vind het zo erg. Hij zei weer dat zijn leven momenteel niet is zoals hij zou willen. En nadat we een paar hele fijne dagen gehad hebben samen, kwam dat erg rauw op mijn dak. Ik voelde me aangevallen, had het idee dat ik helemaal niks goed doe enz. Het-inmiddels-wel-bekende-liedje. Ik moet toegeven dat ik helemaal niet tegen kritiek kan en ook dingen veel te snel opvat als kritiek. Dit is een punt waar ik de komende tijd in de therapie mee aan de slag wil. En eigenlijk zou ik het met mijn behandelaar willen bespreken, maar ik weet natuurlijk niet hoe dat gaat lopen. Voor nu voel ik me zwaar ellendig. Ik schaam me, ik voel me schuldig, ik voel me dom, ik voel me leeg...


Zwelgje: Nog even verder bij jou, daar kwam ik straks even niet meer aan toe...
Ik hoop dat jullie een leuke dag hebben vandaag. Als het weer net zo is als hier, is het verstandig dat je een regenpak hebt gekocht.
Hoe gaat het verder met je?

Zillah_M
Berichten: 131
Geregistreerd: 19-03-09

Link naar dit bericht Geplaatst: 02-05-10 21:19

Hallo Allemaal,

Hier weer eens een berichtje van mij! (dat is al best lang geleden)
Ik heb het enorm druk gehad de afgelopen tijd. Ik merk het wel aan mezelf, ben meer gespannen enzo maar op zich vind ik het allemaal reuze meevallen. Wat natuurlijk niet betekent dat ik op deze voet verder moet gaan.
Morgen start ik voor het eerst met mijn nieuwe baan (als praktijkopleider) en ik hoop dat ik dan in wat rustiger vaarwater kom. Ik werk dan regelmatig, ben op de woensdag vrij en hoef geen weekenden en feestdagen meer te werken +:)+
Koninginnedag was erg druk hier (koningin kwam langs) pfffffffff........ het leek wel of er meer beveiliging was dan bezoekers 8)7

PW Wat vervelend dat er zo'n vreemde sfeer hangt. Ik hoop echt dat jullie eruit gaan komen samen.
Ik heb ook veel ruzie gehad met mijn vriend in het begin en smeet dan ook met van alles en nog wat. Op den duur voelde ik de woede aankomen en dat zei ik dan tegen hem. Dan nam hij afstand en zo escaleerde het dan niet meer. Later konden we er dan op een normale manier over praten en was het probleem opgelost. Het kost even wat moeite om allebei zo ver te komen maar het werkte voor ons wel.

Ik reageer later nog wel op iedereen, moet nu weer ff verder!

Biieniie
Berichten: 797
Geregistreerd: 11-07-07
Woonplaats: Amsterdam

Re: Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Link naar dit bericht Geplaatst: 02-05-10 23:24

Sinds vandaag heb ik officieel ruzie met die vriendin. Kreeg vandaag te horen dat ze degene met wie ik haar in contact had gebracht voor en werk, en dat bijrijdpaardje gewoon niet eens heeft laten weten dat ze niet meer geïnteresseerd is. Ze vroeg me mee de stad in en ik heb haar heel erg duidelijk gemaakt hoe ik tegenover onze vriendschap stond. Heb net een hele boze mail gekregen erover maar ze schuift alles op mij af. Zij is in haar ogen echt een heilige of durft haar eigen aandeel niet toe te geven. Heel moeilijk om mee om te gaan en bovenal, om respectvol te blijven.

Was geen plezier om paardje vandaag op het land, zielig in de regen te zien. Ze wilde zelfs het land af, maar toen ik weg ging ging ze weer rustig grazen dus misschien dat ze gewoon blij was om mij te zien. Foto's zijn niks geworden door het dramatische weer. Camera vind regen niet zo leuk ;)

PW vervelend dat je je zo voelt. Misschien toch een idee omdat tegen je vriend te zeggen dat je je zo voelt.. en niet omdat je hem duidelijk wilt maken wat voor een gevoel hij jou geeft. Maar omdat je je oprecht ellendig voelt omdat je ziet dat het voor hem niet altijd even makkelijk is. Maar dat je toch blij bent dat hij er nog steeds voor je is. Denk dat het voor hem ook wel fijn om te horen is afen toe dat je hem toch waardeert..

Pollewoppy

Berichten: 7942
Geregistreerd: 07-08-05

Link naar dit bericht Geplaatst: 03-05-10 18:36

Zilah_M: Hoe was je eerste dag vandaag?
Lekker dat je geen weekenden meer hoeft en geen feestdagen. Een beetje regelmaat zal je goed doen denk ik :j

Biieniie: Jammer dat je nu echt ruzie met je vriendin hebt. Ik weet niet zo goed wat ik er verder over moet zeggen. Wel heel jammer dat het zo loopt. Je paardje had geen betere dag vandaag op de wei, wat een bagger-weer zeg!


Hier gaat het wel redelijk. Heb gisteren nog weer goed met mijn vriend kunnen praten. Ik was echt bang dat dit de druppel was voor hem. Hij riep namelijk meteen: "Nu ga je echt te ver! Dit is het einde van onze relatie!" Daar schrok ik echt heel erg van, vandaar dat ik even bang was dat het niet meer goed zou komen. Gelukkig wel dus...

Het lukte me om verantwoordelijkheid te nemen voor mijn eigen gedrag. Eerder probeerde ik het vaak zo te draaien dat het leek alsof hij het uitlokte en dat het dus min of meer zijn eigen schuld was. Dat heb ik nu gelukkig niet gedaan, want dat was ook absoluut niet zo. Daardoor kwamen we vrij snel in gesprek over waar het daadwerkelijk om ging. Dat was fijn. De sfeer was daarna nog wel wat gespannen en ongemakkelijk. We hadden daarna nog een verjaardag en toen we terugkwamen hebben we het samen nog even heel gezellig gehad gelukkig. Schaam me wel heel erg voor wat er gebeurd is...

Verder heb ik een lekker rustig dagje gehad. Naar de groep geweest en gesport, de was gedaan en daarna heerlijk zitten lezen. Dat ga ik zo trouwens weer doen ;) Ik ben een leuk boekje aan het lezen waar jullie misschien ook nog wel wat aan kunnen hebben. Het heet Focus.

Focus - Minder doen, meer bereiken Leo Babauta

Het boekje gaat erover dat mensen overladen worden met werk, informatie enz. Je kunt gewoon simpelweg niet alles daarvan aan, al proberen we dat wel. In het boekje wordt beschreven hoe je kunt leren om minder te gaan en daardoor meer voor elkaar kunt krijgen (simpelweg omdat je efficienter en effectiever te werk gaat). Er wordt stap voor stap beschreven hoe je dat veranderingsproces aan moet pakken en dat maakt het boekje voor velen hier denk heel geschikt. Het is moeilijk om je oude patronen te veranderen en daarom moet je het in kleine stapjes aanpakken. Hoe, dat wordt dus beschreven in dit boekje.

Biieniie
Berichten: 797
Geregistreerd: 11-07-07
Woonplaats: Amsterdam

Re: Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Link naar dit bericht Geplaatst: 03-05-10 22:39

Wat fijn dat jullie toch nog hebben kunnen praten en wat goed dat je het niet naar hem toe hebt gedraait maar ook verantwoordelijkheid voor je eigen gedrag hebt genomen! Dat is niet altijd makkelijk dus daarop mag je best trots wezen. Ik ga me eens verdiepen in dat boekje, lijkt me wel interessant!

zwelgje27
Berichten: 621
Geregistreerd: 08-06-08

Link naar dit bericht Geplaatst: 03-05-10 22:53

Zillah Hoe was je eerste werkdag? Hopelijk kun je inderdaad je ritme een beetje vinden nu en zal het je wat meer rust geven dat er meer regelmaat in zit..

Biieniie Jammer dat je vriendschap zo kapotloopt.. Maar soms klikt het gewoon niet meer en kom je erachter dat je eigenlijk zo verschillend bent.. Het kost dan alleen maar energie om zo'n vriendschap in stand (proberen) te houden. Maar wie weet komt het nog op een goed gesprek..
Wat een rot weer inderdaad he..

PW Oeh ik snap dat je hier van schrok, maar het geeft wel zijn grens aan en zorgt weer dat je wel na moet denken over jezelf.. maar helaas ook weer voor spanning.. Fijn dat je vandaag weer beter met hem hebt kunnen praten en je eigen verantwoordelijkheid ook hebt kunnen nemen, erg knap van je!
En sorry zeggen is zo moeilijk he.. weet niet of jij dat ook hebt, maar ik kan het momenteel niet als ik uitgevallen ben tegen iemand.. ik wil voor mezelf op een of andere manier niet toegeven dat ik fout zit ofzo..

Lijkt me een heel leerzaam boekje wat je aan het lezen bent!


Ik heb vandaag weer liggen slapen, net als gisteren en meerdere dagen deze week..
Ik ben het zo zat dat ik nog steeds zo weinig energie heb.. en nog steeds zo boos kan worden om kleine dingen en prikkelbaar ben..
Vanmorgen tegen mijn moeder uitgevallen. Ik was bij de wei en ze belde of ik er bijna aankwam, (ik zou haar helpen met iets en had haar auto even mee) ik zei dat ik eraan kwam. Moest nog wel snel even wat doen, draadjes verzetten en water bijvullen. Toen ik op het punt stond het hek dicht te doen belde ze weer en zei ik: 'ik kom er nu aan' waarop ze geiiriteerd reageerde en zei: he verdikkeme, want ze had niet veel tijd en moest ook weer weg daarna..
Ik ben tegen haar uitgevallen, geschreeuwt en gevloekt of ze soms dacht dat ik uit mijn neus stond te vreten en dat ik ook dingen te doen had hier en heb opgehangen. Thuis de autosleutels gegeven en gezegd dat ze maar alleen moest gaan, wat ze ook gedaan heeft..
daarna potje zitten janken en mijn bed ingedoken..

Lekker onredelijk, maar kan er mijn excuses niet voor aanbieden en me er ook niet echt rot om voelen, raar he..

Motorrit was trouwens wel leuk, maar vooral nat! regenpak werkte wel goed trouwens! had alleen drijfnatte (en koude!) handen en voeten.. en was echt kapot op.. ben gelijk mijn bed ingedoken toen we thuis waren..

zwelgje27
Berichten: 621
Geregistreerd: 08-06-08

Re: Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Link naar dit bericht Geplaatst: 03-05-10 22:56

oja morgen heb ik weer gesprek met de arbo arts

Zillah_M
Berichten: 131
Geregistreerd: 19-03-09

Link naar dit bericht Geplaatst: 04-05-10 08:27

Mijn eerste werkdag was lekker rustig :o
Ik ben voorlopig alleen aan het inlezen over wat ik allemaal moet gaan doen en hoe alles in zijn werk gaat. Eind van deze ochtend gaan we naar een andere locatie omdat we daar alles nog moeten gaan opzetten. Voor mij een super leermoment en gelukkig hoef ik het niet alleen te doen. Het is wel de bedoeling dat ik er 20 uur per week ga werken en mijn collega maar 8
Ik hoop dat ik alles een beetje kan onthouden. Over 2 weken heb ik een gesprek met mijn leidinggevende over hoe de eerste 2 weken geweest zijn. Hierna moet ik waarschijnlijk wat meer zelfstandig werken.

PW Heerlijk he zo´n dagje waarop je even lekker je eigen ding kunt doen!

Zwelgje Vervelend dat je zo tegen je moeder uitgevallen bent. Maar ook dat hoort er helaas bij. Mij hebben ze altijd vertelt: ´de mensen waar je het meest om geeft hebben het het zwaarst te verduren´

Pollewoppy

Berichten: 7942
Geregistreerd: 07-08-05

Link naar dit bericht Geplaatst: 04-05-10 08:40

Zwelgje: Ik herken dat wel. Heb dat ook wel een hele tijd gehad. Het begint bij mij nu pas te komen dat ik echt mijn verantwoordelijkheid neem voor mijn eigen gedrag. Het is ook pijnlijk om hardop uit te spreken dat je onredelijk geweest bent. want eigenlijk wil je dat niet en daar ben je jezelf al zo pijnlijk bewust van. Als je het dan ook nog eens uit moet spreken, is dat extra confronterend. Je moeder zal je vast wel begrijpen. Anders leg je een kaartje voor haar neer? Misschien dat zoiets makkelijker is.

Jammer dat je nog steeds zo weinig energie hebt. Dat heeft echt tijd nodig. Ik kon daar ook echt gigantisch van balen. Het gaat je niet snel genoeg dan. Het heeft echt tijd nodig. Neem die tijd en rust zou ik zeggen ;) Dat je hebt liggen slapen is dan ook helemaal niet erg. Je bent verder actief genoeg, dus die rust heb je gewoon nog hard nodig.

Fijn dat je regenpak zijn werk heeft gedaan. Dat was wel nodig, wat een slecht weer zeg. Kan me voorstellen dat je gesloopt was.
Ben je een beetje bijgekomen inmiddels?

Succes bij de arbo-arts vandaag. Zie je er tegenop?

Zilah_M: Wat fijn dat je zo goed ingewerkt wordt! Mooi dat je eerste dag lekker rustig was, is helemaal niet erg, je zal de komende week genoeg indrukken te verwerken krijgen! Vind je het vervelend dat je na twee weken meer zelfstandig moet werken?
Succes vandaag op de andere locatie!

Wat je tegen Zwelgje zei is trouwens helemaal waar! Hoe vervelend ook...


Ik voel me uitgerust vandaag. Mijn lekkere middagje en avondje gister heeft me goed gedaan denk ik.
Zometeen ga ik naar de groep en daarna nog heel even sporten. Ben gisteren al wel geweest, maar ik heb er gewoon zin in. Vanmiddag ga ik naar een vriendin die ik bijna 3 jaar niet gezien heb. Toevallig weer in contact gekomen met haar via hyves (waar hyves al niet goed voor is). Ik heb er echt zin in :)

Fijne dag allemaal!

zwelgje27
Berichten: 621
Geregistreerd: 08-06-08

Link naar dit bericht Geplaatst: 04-05-10 09:50

Zillah Wat fijn dat je eerste werkdag goed verlopen is.
Ik denk dat mijn moeder het wel begrijpt inderdaad.. en wat je zegt klopt wel denk ik..

PW Fijn dat je je echt uitgerust voelt vandaag! En dat je echt zin hebt om te sporten, heerlijk lijkt me dat. geniet ervan! En veel plezier bij de vriendin, leuk elkaar zo weer te ontmoeten na lange tijd.

Ik zie niet echt op om naar de arbo arts te gaan, maar weet eigenlijk ook niet zo goed waarom ik ga en wat ik moet zeggen.. in ieder geval dat ik nog steeds zo moe ben..

Hoop inderdad dat ik komende dagen tussendoor mijn rust ook een beetje kan gaan pakken.. Vandaag t/m donderdag werken (wel 4uurtjes maar toch) en vrijdagmiddag vertrek ik al naar Luxemburg voor een lang weekend (t/m maandag) met de motor. Hoop zo dat ik dat trek, want heb er wel enorm veel zin in. Als ik daar eenmaal ben kan ik ook altijd een dagje in het hotel blijven als het niet gaat, maar dat was niet de bedoeling. Wil wel alle ritten gewoon meerijden..

Pollewoppy

Berichten: 7942
Geregistreerd: 07-08-05

Re: Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Link naar dit bericht Geplaatst: 04-05-10 12:17

Hoe was het bij de arbo? (Misschien moet je nog, maar goed)

Ik heb na de groep lekker gesport. Was echt fijn.
Toen ik thuis kwam lag er hagelslag door de hele keuken en woonkamer :+ Dinky heeft zich weer prima vermaakt. Ik denk dat ik toch wat beter op moet gaan letten met wat ik op het aanrecht laat staan haha...

Biieniie
Berichten: 797
Geregistreerd: 11-07-07
Woonplaats: Amsterdam

Re: Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Link naar dit bericht Geplaatst: 04-05-10 16:41

PW, wat fijn dat je vandaag tot nu toe een lekker dagje hebt gehad. Die Dinky van jou is wel een feestbeest volgens mij hea. Wat herkenbaar, die van mij was ook zo'n draak met eten op het aanrecht! Maar kon er altijd wel om lachen.

Zwelgje, hoe is het bij de arbo gegaan? Begrijp dat je veel zin in je weekendje weg hebt met de motor. Maar ben je niet bang dat je nu veel van jezelf vraagt? Vooral omdat je tegen jezelf zegt dat je alle ritten wilt meerijden. Misschien moet je de lat ietsje lager leggen en met jezelf af spreken dat je heen en terug rijd, en alles was je tussendoor mee kan pakken alleen maar meegenomen is. Als je dan een dagje moe bent neem je het jezelf dan ook minder kwalijk.. (klinkt makkelijk I know)

Zillah, wat fijn dat je eerste werkdag rustig was en ook dat je er ondersteuning bij hebt. Wat voor werk doe je/ga je doen?

Ik ben eindelijk van mijn vakantie aan het genieten. Vanochtend kon ik om 8 uur niet meer slapen dus heb rustig ontbeten en ben naar me paardje gegaan. Voor het eerst sinds 3 dagen heb ik haar van het weiland afgehaald en op stal gelongeerd (15 min lopen) Ze lijkt wel een heel ander paarden. Onderweg is ze getransformeerd van rustige quarter merrie die hitsige arabische hengst. Op stal aan de longe was ze ontzettend ontspannen en ja, ze liet eindelijk d'r kaak los, dus in mijn hoofd was ik een feestje aan het bouwen! Terug naar het weiland was ze een stuk rustiger maar liep mevrouw wel al naar haar nieuwe vriendjes te gillen. Dat deden ze ook terug en ze stonden haar al bij het hek op te wachten. Wel leuk om te zien dat ze nu ook vriendjes heeft want die had ze nog niet. Daarna op stal nog een beetje geholpen met onkruid weghalen enzo. Me collegaatje was me erg dankbaar, ook wel eens leuk om te horen :)

Met mij en mijn vriend gaat het ook steeds beter, we luisteren meer naar elkaar en doen weer meer samen. We genieten weer echt. Ook krijgen we binnenkort misschien een hondje. We zaten op SOS-strays te kijken en zagen er 1 waarop we beiden opslag verliefd werden. We zaten er al een tijdje over te denken en we dachten kom we gaan eens kijken. Nu allemaal informatie over hem aan het opvragen maar het lijkt ons erg leuk. Ik heb 3 jaar terug mijn hondje in moeten laten slapen door angstagressie. Hij werd onhandelbaar, maar ik mis de aanwezigheid van een dier in huis nog steeds. Dus zal mij benieuwen.

Merk wel dat ik minder energie heb de laatste dagen, ben ook wat ziekig en snotterig. Maar het shagrijnige is er een beetje vanaf, dat is wel fijn. Moet mezelf soms wel blijven herinneren dat ik vakantie heb en moet ontspannen, maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Even opruimen, wassen en stofzuigen zit toch in het systeem he. Maar ik doe het minder gedwongen dus dat is alweer een hele stap.

Nou nog een hele fijne dag, ik vlieg vanavond nog wel even voorbij ;)

Maaaike

Berichten: 2051
Geregistreerd: 15-02-05
Woonplaats: Rotterdam

Link naar dit bericht Geplaatst: 04-05-10 17:10

Ik heb de afgelopen dagen wel meegelezen, maar kon het even niet opbrengen om te reageren. Niet omdat het slecht ging, maar kon me er niet toe zetten. Zal weer even een poging wagen!

Zilla_h:
Wat fijn dat ze zo goed de tijd nemen om je in te werken. En wees niet bang dat je dingen vergeet. Men verwacht heus niet dat je over 2 weken, als je meer zelf gaat doen, alles weet en niets meer hoeft te vragen. Onthou zoveel je kan, maar verwacht niet teveel van jezelf.
Hoe was het op de andere locatie? Lijkt me wel een goed gevoel, dat ze die locatie straks zoveel uur aan jou toe vertrouwen!
Vandaag ook alles goed gegaan?

Zwelgje:
Hoe was het bij de arbo arts? Vorige week heb je natuurlijk in overleg met je leidinggevende je uren bijgesteld. Hoe reageerde de arbo daarop? Heeft hij/zij de bedoeling om nu weer snel op te gaan bouwen?
Het is helemaal niet erg dat je zoveel slaapt. Ik heb gistermiddag ook 3 uur geslapen en lag 's avonds om half 10 gewoon alweer te slapen. Het duurt helaas erg lang om je energie een beetje op peil te krijgen. Geef jezelf ook die rust, want je bent ook actief genoeg.
Leuk dat je zo uitkijkt naar het weekend in Luxemburg en dat je de ambitie hebt om alle ritten mee te rijden. Gelukkig is er ook de mogelijkheid om een dagje in het hotel te blijven. Wil je niet, maar de mogelijkheid is er wel en dat is wel heel fijn.

Biieniie:
Wat goed dat je van je vakantie kunt genieten! Is moeilijk he? Wat je zegt, je routineklusjes, wassen, stofzuigen etc, zitten er in gebakken. Ik mag het eigenlijk ook niet doen van de psych.. maar dat is heel moeilijk. Het is rotweer, niemand thuis.. dan gooi je er snel even een was in.
Wat leuk dat het met je paardje zo lekker ging en dat je dat ook merkte en er van kon genieten!!
Spannend dat jullie over een hondje aan het nadenken zijn. Alleen al het fantaseren is al zo leuk! Als ik het goed begrijp willen jullie een hondje een 2e (of soms 3e) kans geven? Was ook eerst onze bedoeling, tot we via via bij het nest van Jack uitkwamen.
Het is inderdaad erg moeilijk om te wennen aan de stilte die een hond achterlaat. In juni vorig jaar is op 14 jarige leeftijd onze Golden Retriever overleden. We zeiden er komt geen hond meer, maar in oktober hadden we Jack in huis, dus maar 4 maanden later.
De begroeting als je thuis komt, de wandelingen.. als je eenmaal een hond gewend bent, mis je dat zo!
Ben benieuwd wat voor informatie jullie krijgen en of het wat voor jullie is!
Vervelend dat je een beetje snotterig bent. En ja.. ontspannen is héél erg moeilijk, ik kan het ook nog steeds niet. Vind het ook zo nutteloos, kan mezelf die tijd niet gunnen.
Hopelijk wordt het van de week mooi weer en kan je daar dan van genieten!

PW:
Heb je gisteren al een tijd gesproken. Ik was echt niet van slag door je reacties hoor, voel jezelf echt niet schuldig!

Wat fijn dat je weer zo lekker hebt gesport. Was de groep ook fijn? Weer een vervanger?
Nog een weekje en dan begint de nieuwe deeltijd! Spannend of heb je er zin in?
Wat grappig dat Dinky je zo aan het lachen maakte! Kijk je uit met chocola met Dink!? Hoop dat hij niets opgegeten heeft!


Ik was vanmorgen op tijd wakker, maar was ook wel logisch. Ik had gisterenmiddag 3 uur geslapen en gisteravond ging ik ook al vroeg slapen.
Vanmorgen lekker ontbeten, krantje gelezen en daarna even naar familie geweest. Gezellig met m'n kleine nichtjes. Na een paar uurtjes daar te zijn geweest even boodschappen gedaan, beetje in huis en de tuin gerommeld.. en dan is de dag snel om!
Voel me redelijk goed, op pijn achter m'n borstbeen na. Gisteren de ha gebeld en moest direct komen, schrok me rot. Gelukkig viel het mee, maagzuur wat in m'n slokdarm blijft hangen, is niet goed voor je slokdarm (kan bij langdurige klachten een ontsteking veroorzaken), waarschijnlijk door de vele medicijnen die ik gebruik. Gebruikte al maagbeschermers en die moet ik nu verdubbelen, daarnaast andere medicijnen voor m'n slokdarm en een een hele lijst van dingen die ik niet meer mag eten/drinken. Valt even tegen, maar zo erg is het niet.

Biieniie
Berichten: 797
Geregistreerd: 11-07-07
Woonplaats: Amsterdam

Re: Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Link naar dit bericht Geplaatst: 04-05-10 19:02

Maaike, wat je zegt. Als je het gewend bent is het moeilijk aan de stilte te wennen. Voordat ik kwam hadden mijn ouders al een yorkshire terrier. Op zijn 19e (was ik 10 of 11) hebben we hem in laten slapen, hij kon niet meer. 1,5 jaar later kregen we een duitse pinscher pup van 4 maanden. Bij een fokker een zwitserland gekocht. Na een poosje begonnen bij hem de problemen. Hij was slecht gesocialiseerd, wisten wij veel. Toen we bij puppy cursus waren kwamen we erachter hoe belangrijk socialisatie is en dat we hem eigenlijk niet hadden moeten kopen, maarja, toen waren we al verkocht. Toen hij 7 was gingen mijn ouders scheiden, ik verhuisde naar mijn moeder en de hond ging mee. 1x in de 2 weken ging hij het weekend mee naar mijn vader. Er was erg veel onduidelijkheid voor hem, had last van angst agressie en was erg rangorde gevoelig. Mijn vader was uit zijn roedel dus hem heeft hij aangevallen. Mijn stiefbroertje accepteerde hij niet in zijn nieuwe roedel en toen hij de hond wilde aaien toen hij lag te slapen viel de hond aan. Mijn stiefvader wilde de hond niet meer in huis en na 8 jaar werd hij ingeslapen. Door zijn agressie durfde mijn moeder voornamelijk het niet aan hem naar een ander thuis te brengen uit angst later verwantwoordelijke te worden gehouden door schade die de hond aan kon richten. Erg spijtig, erg naar, want ik had als enige wel echt een goeie band met hem. Er gebeurde ook nooit wat als ik er was want bij mij voelde hij zich altijd veilig en kon hij naar toe vluchten als hij zich niet goed voelde. Alle incidenten zijn ook gebeurd wanneer ik niet thuis was. Heb het er vreselijk moeilijk mee gehad, voornamelijk omdat hij nog kerngezond was. Ik stond absoluut niet achter de beslissing, maar ik kon hem niet opvangen want ik woonde toen nog niet op mijzelf.

Deze hond komt uit Madrid en zit in een doodtehuis. (als ze er langer dan een maand zitten worden ze afgemaakt). Sos strays zoekt de liefste, sociaalste honden uit en halen deze uit de tehuizen en brengen deze onder bij gastgezinnen tot er mensen zijn die ze willen adopteren.
Ik weet nog erg weinig over hem, belangrijk voor ons is dat hij erg sociaal is met andere honden en mensen en wel een beetje tegen drukte kan..

Maar als je dit bekkie ziet wil je hem toch zo inpakken en meenemen?!

Afbeelding
Afbeelding

zwelgje27
Berichten: 621
Geregistreerd: 08-06-08

Link naar dit bericht Geplaatst: 04-05-10 20:28

PW wat een boef is die Dink toch ook zeg! haha. maar inderdaad, wat Maaike zegt, oppassen met chocolade! Had er ook niet zo 1,2,3 bij na gedacht, maar dat is heel slecht voor ze! Hopelijk heeft ie er alleen mee gespeeld en niet van gegeten..
Wat fijn dat je zo lekker gesport hebt! ging het bij de groep ook goed?
Bedenk me trouwens dat onze hond ooit een halve pot pindakaas heeft leeggelikt die op het aanrecht stond haha was ook erg comisch.. We zaten met zijn allen tv te kijken en na een tijdje keken we elkaar aan en vroegen we ons af wie er nou toch brood aan het smeren was in de keuken.. :? haha

Gesprek met de arbo arts was even heftig, maar wel goed. Gek toch dat daar mijn emoties er toch wel uit komen terwijl ik ze verder in het dagelijks leven helemaal niet zo door heb..
Ik vind het een erg fijne arbo arts, hij luisterd goed, denkt echt na over adviezen en drukt me toch weer even met de neus op de feiten.. Hij kan mijn dingen op een rijtje zetten en sorteren, waardoor ik toch weer een wat helder beeld krijg.. dat vind ik fijn.
Hij zei dat ik er echt nog niet klaar mee ben en dat ik nog wel hulp moest zoeken in de vorm van therapie of gesprekken.. Want volgens hem moet er echt nog wel wat uit bij mij.. Ik weet dat ie gelijk heeft, maar toch was het wel een beetje heftig te horen dat hij bevestigd dat ik er nog niet klaar mee ben..
Want eigenlijk wil ik er zo graag klaar mee zijn.. maar ik wil ook mijn oude ik terug vinden... en ik moet een keer gaan accepteren dat dat een beetje tijd nodig zal hebben..
Ook moet ik een nieuwe uitlaatklep zien te vinden.. Omdat dat weggevallen is met het overlijden van mijn pony.. Ik moet iets gaan vinden waarin ik ook mijn ding kwijt kan, mijn ontspanning en waar ik energie uit kan putten..
Ik moet echt gaan sporten. En ik wil nu ook de knoop wel eens door gaan hakken het ook maar echt te gaan doen.. Als ik kapot neerval weet ik in ieder geval dat het teveel is..

Biieniie Allereerst wat een ongelooflijk lekker koppie heeft die hond, oooh ik vind hem echt onwijs leuk!! wat een scheet, ik word ook opslag verliefd.. <3 hij heeft in zijn manier van kijken en zijn kleurtjes ook echt iets weg van onze hond! Hoop dat je hem kunt redden uit dat 'doodhuis' zou toch verschrikkelijk zijn als dit arme diertje afgemaakt word, net als alle andere hondjes daar natuurlijk.
En wat een sneu verhaal van jullie vorige hond zeg, snap dat je het daar erg moeilijk mee hebt..!

Goed dat je van je vakantie aan het genieten bent en dat je paardje lekker liep vandaag! Bedenk ook dat jou spanning en dus in dit geval nu ook jou ontspannenheid waarschijnlijk onbewust ook effect zullen hebben op je paard..
En goed dat het zo lekker loopt tussen je vriend en jou! scheelt nu denk ik ook wel dat jullie weer lekker op de boot zitten en wat minder spanning hebben betreft je vader en het feit dat (helemaal voor je vriend) je tijdelijk bij iemand anders in huis verblijft..

Over weinig energie hebben, kan ik je de hand schudden.. En heb ook gemerkt dat wanneer je een beetje verkouden word, je je daarvan dan ook een stuk zieker kan voelen dan normaal..

Over het weekend heb ik inderdaad zoiets van als ik er maar ben, dan is het goed, ik kijk daar wel hoe het gaat.. Maar zoals mijn leidinggevende zegt: ''Je moet niet in de negatieve zin denken: wat als ik moe word of wat als ik het niet volhou.. je moet gewoon gaan en genieten en het op je af laten komen..'' En als ik moe aankom, niet denken: he bah wat ben ik nu kapot.. maar juist: ik ben moe, maar heb wel mooi dat hele eind gereden.
Dus ga me die instelling maar voor houden, hoe makkelijk het ook klinkt..

Maaike Herkenbaar dat het soms moeilijk is om hier bij te houden en te reageren..
De arbo arts bleef eigenlijk bij zijn mening dat hij het beter vond om de oorspronkelijke dagen die je normaal werkt, dus 5 dagen, op te bouwen en dan maar minder uur. als in 3 dagen eerst de uren op te bouwen.. Hij vond dat ik toch ritme moest zien te krijgen in de 5 dagen waar ik weer naartoe moet en dat dat ook meer structuur zal bieden..
Ik heb gezegd dat wat ik nu met mijn leidinggevende heb afgesproken toch beter voelt voor mij, omdat horeca nou eenmaal geen structurele werktijden heeft, en dat ik de ene dag 's ochtends begin, andere dag 's middags en dan weer 's avonds.. Ik vind het fijner eerst in die 3 dagen te kijken hoe het uiteindelijk gaat met meer uur.., dat geeft mij toch meer rust. Hij vond het wel prima als ik daar mijn redenen voor had om dat zo te doen en heeft ook verder niet gezegd dat het anders moet..

Wel een tegenvaller inderdaad van de klachten van je slokdarm, inderdaad even schrikken als je dan meteen langs moet komen!
Gelukkig viel het wat je zegt mee, maar lastig is het wel.. :(:) en leuk is anders..
Fijn dat je een lekker dagje hebt gehad. En ik heb ook het idee dat je nu qua energie, en dan bedoel ik het extreem hypere of extreem down gevoel, je er nu een beetje tussenin zit of niet? Je hebt volgens mij nu wel lekker wat dingen gedaan, zonder extreem door te slaan, maar pakt ook je rust..

Pollewoppy

Berichten: 7942
Geregistreerd: 07-08-05

Re: Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Link naar dit bericht Geplaatst: 04-05-10 21:14

Ik weet zelf ook dat chocola erg slecht is voor honden, maar goed, daar heb je weinig aan als het al gebeurd is. Gelukkig lag het meeste gewoon door de hele woonkamer. Verder vraag ik me wel af hoeveel theobromine er in hagelslag zit. Ik denk dat dit wel meevalt, en dat is de stof waar het om gaat.

Ik lees misschien morgen even bij. Het lukt me nu niet om alles te lezen. Ben erg moe. Was pas om 7 uur thuis van mijn vriendin. Was erg gezellig. En net nog anderhalf uur met Dinky in het bos gewandeld.

Anoniem

Re: Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Link naar dit bericht Geplaatst: 04-05-10 23:50

Hee meiden, Ik wilde even laten weten dat ik nog steeds af en toe meelees en dat ik aan jullie denk. Jullie zijn stuk voor stuk kanjers en jullie komen er wel!