Bokt.nl

Saskia9 schreef:

Edit,ik heb de test gevonden,en scoorde 19 punten haha..

Bij mij is het heel vreemd,het ene moment kan ik super goed tegen drukke omgevingen,en harde geluiden.. het andere moment moet ik niet eens proberen om me er tegen te verzetten...

In de test ging er ook een vraag over erge honger,of je humeur en je consentratie dan veranderde.. dat heb ik namelijk heeeeeeeeeeeeeeeeeel erg! verschrikkelijk is dat.. niet te genieten ben ik dan hihi..

Veulen84 schreef:

Inderdaad is eten heel belangrijk. Word anders ook heel moe en kan dan slecht mensen verdragen.

Veulen84 schreef:

Ja. Ik kan dan heel nijdig worden over niks. Niet alleen mensen kunnen me dan irriteren maar ook geluiden. Het gemekker van de geiten kan me dan echt de neiging geven om met dingen te gaan gooien. Heb ik op andere momenten geen last van.

Goeie vriend van mij roept op zulke momenten ook meteen, "geef dat kreng wat te eten want straks vreet ze ons op".

Maar ook weer, bij te veel drukte en herrie hoef ik helemaal niks. Als we een evenement hebben dan eet ik 's ochtends een boterham en dan ga ik aan de slag. Word dan al misselijk als ik aan eten denk, 's avonds laat eten ik dan pas weer.

Er bestaan geen domme vragen, alleen domme antwoorden

Hoezo trouwens? Herken je jezelf?

Ann_moi schreef:

Dat heb ik dus ook Red_Savage, en ik scoor 21 punten in die test. Kan helemaal gek worden van teveel geluid, tenzij dat ik het zelf produceer...

Red_Savage schreef:

Serieus? Ik heb dit héél erg met eetgeluiden. Ik kan er niets aan doen, maar ik draai daar letterlijk van door. Ik ben een keer naar boven gevlucht en heb dar hysterisch zitten schreeuwen, trillen, piepen en janken.
Dus dat heeft er ook mee te maken? Zou voor mij ook een boel verklaren, aangezien iedereen altijd vind dat ik me aanstel. En ik vind het heel moeilijk om me in te houden.

Tat_jana schreef:

hier nog een hsper,, ben makkelijk van stuk te krijgen, en ben graag op mezelf, ben gevoelig voor geuren smaken etc.
ook voel ik elk kruimeltje en raak volledig in de stress als ik het niet weg krijg.
labaletjes in mn nek, klontjes draad in mn sokken, een lange haar op mn rug kan me helemaal gek maken.
wanneer iemand humeurig is wordt ik dat ook zonder dat ik het door heb zeg maar.
ik sta niet graag in het middelpunt,, ben meer op mezelf.

sinds ik er wat over gelezen heb etc ben ik er wel bewuster mee omgegaan, zo doe ik nu ook aan een time out,, als het even niet gaat ga ik even op mezelf en kom daarna weer terug..

een huis vol lawaaierige mensen en vooral vreemde mensen dring ik liever niet binnen, ik blijf vaak even een half uurtje buiten staan om te kalmeren, maak mezelf erg druk over wat mensen van me denken,, en ook de verschillende emoties zijn zeer aangrijpend, en zorgt voor flinke hoofdpijnen als ik thuis kom.

ik houdt ook niet van winkelen om de zelfde redenen,, ik kom met bonkende hoofdpijn terug.

tis vervelend,, maar je hebt er mee te leven.

Zilfstar schreef:

Poeh, heb je een uurtje of wat? Hahaha.

Over mezelf: ik kan niet tegen labeltjes in kleding. Waar het ook zit, het gaat kriebelen en prikken enzo.Dus hooggevoelig op het tastzintuig zeg maar. Ook kriebelen, kietelen, bepaalde aanrakingen kan ik echt niet hebben. Ik voel elk korreltje of bubbeltje in mijn sokken en kan ook absoluut niet tegen iets van vuil op mijn lenzen, de kleinste stofjes voel ik.

Ik ben erg gevoelig voor de energie van andere mensen en hun gemoedstoestand. Dit is dus meer op het zesde zintuig. Oogcontact vermijd ik liever omdat dat hard bij mij binnen komt. De energie die mensen daarin uitstralen. Ik zie veel detail en onthoud ook in details.

Verder ben ik vooral gevoelig voor onrust. Ja hoe leg ik dat uit. Ik heb baat bij regelmaat en rust. Ik doe alles via een planner en ik kan er slecht tegen als bepaalde zaken op andere plaatsen worden gelegd. Ik kan niet goed tegen plotseling gebeurtenissen en plan liefst alles vooruit. Google maar op Hoogsensitief, zoek de lijst op voor volwassenen en lees die maar. Van al die vragen (het zijn er meer dan 20) kan ik er slechts 2 met NEE beantwoorden. Ik ben dus behoorlijk HS.

Negatief dus al dat gekriebel en de onverwachte dingen.
Positief dat sinds ik dit weet ik het inzet en het een kracht geworden is. Ik volg (steeds meer) mijn inuitie en dan kom ik een heel eind. Sind sik weet dat ik baat heb bij rust en dus mijn dagen ook zo goed mogelijk plan, heb ik ook meer rust.

Mijn zoon kan ook slecht tegen plosteling gebeurtenissen, oogcontact etc. Lijkt erg op mij. Hij is ook nog eens super gevoelig op geluid en kan bijv slecht tegen "emotionele" muziek zoals Enya of een mooi piano-stuk in de kerk. Hij is ook gevoelig op de tast en kan echt genieten van een paard dat langs zijn armen snuffelt.

Bij mijn zoon behoort de hoog gevoeligheid ook bij zijn diagnose (hij heeft een Cerebrale Parese: hij mist een klein gedeelte in zijn hersenen en daardoor functioneert zijn motoriek niet goed. Zijn bedrading is zeg maar anders aangelegd. Ook de andere tastzin e.d. kunnen daarbij horen) Dus het is lastig om te zeggen of Stefan het van nature al was of door de hersenbloeding tijdens de zwangerschap heeft gekregen.

Beide hebben we ook niet echt te verklaren ervaringen om het zo maar te zeggen, die vooral te maken hebben met het aanvoelen van andere mensen (hoe ze in hun vel zitten).

Ik ben altijd zo geweest. Sinds enkele jaren weet ik dat dit Hoog Sensitief heet en heb ik er nog beter mee leren leven. Omdat het eindelijk een naam had en ik wist wat het was.

Veulen84 schreef:

Er bestaan geen domme vragen, alleen domme antwoorden

Hoezo trouwens? Herken je jezelf?

Cyntje schreef:

Hebben jullie het ook dat jullie niet zo op visite zitten te wachten?
Ik vind het altijd wel heel gezellig maar ik heb liever geen visite zonder mijn partner.
Zeker nu met de kraamvisite.... mensen willen dan graag overdag maar ik heb dan liever dat ze savonds of in het weekend komen omdat mijn vriend er dan ook is.

Princesje schreef:

Ik meld me ook even! Ik herken echt zoooveel in de dingen die jullie noemen! Ik heb 22 punten bij die test.

Dat wat jij noemt Cyntje is voor mij ook zó herkenbaar. Ik vind het vreselijk als mensen onverwachts langs willen komen zonder afspraak. Ook al is het mijn familie. Natuurlijk zijn ze welkom maar toch heb ik het liever niet. Ik moet me daar echt even op voorbereiden... heel gek is dat.