Bokt.nl

**Geplaatst**: 15-08-18 17:08

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 15-08-18 17:08

Zo verdrietig blijf het.
En idd, er blijft een taboe op.
Mensen snappen t ook niet snel.

**Geplaatst**: 15-08-18 17:13

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 15-08-18 17:13

Dat taboe is inderdaad jammer,merk het zelf ook vaak zelfs bij hulpverleners. Merken jullie dat ook?

**Geplaatst**: 15-08-18 17:20

Geplaatst: 15-08-18 17:20

geerte schreef:
Dat taboe is inderdaad jammer,merk het zelf ook vaak zelfs bij hulpverleners. Merken jullie dat ook?

Als relatieve nieuweling in dit topic wil ik hier even op reageren: ik moet eerlijk zeggen dat ik het bij mijn hulpverlener(s) niet durf aan te geven. Maar ik weet nog niet zo goed of dat komt door mezelf (mijn eigen schaamte) of door een taboe.

Niet zo heel helder geformuleerd, maar hoop dat het toch iets helder is.

**Geplaatst**: 15-08-18 18:54

Geplaatst: 15-08-18 18:54

Avis schreef:
geerte schreef:
Dat taboe is inderdaad jammer,merk het zelf ook vaak zelfs bij hulpverleners. Merken jullie dat ook?

Als relatieve nieuweling in dit topic wil ik hier even op reageren: ik moet eerlijk zeggen dat ik het bij mijn hulpverlener(s) niet durf aan te geven. Maar ik weet nog niet zo goed of dat komt door mezelf (mijn eigen schaamte) of door een taboe.

Niet zo heel helder geformuleerd, maar hoop dat het toch iets helder is.

Ik snap je volledig... zo’n topic als dit is je eerste stap.

Weet jij ook voor jezelf waarom je het niet aan durft te geven?

**Geplaatst**: 15-08-18 20:29

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 15-08-18 20:29

Hoe lang loop je al bij deze hulpverlener? Het vertrouwen en de band tussen jullie moet ook gewoon groeien, dus wellicht lukt dat over een tijdje beter. En anders kun je het idd hier kwijt.

**Geplaatst**: 15-08-18 21:29

Geplaatst: 15-08-18 21:29

Knert schreef:
Ik snap je volledig... zo’n topic als dit is je eerste stap.

Weet jij ook voor jezelf waarom je het niet aan durft te geven?

Ik schaam me behoorlijk voor mijn gedachtes en ik denk dat dat een vrij groot deel uitmaakt van mijn redenen om er niks over te zeggen. Het voelt een beetje alsof ik er zelfs niet in slaag het enige waarvoor ik hier ben (gewoonweg 'leven') te doen. Dat is volgens mij een kern. Als ik dat hardop moet toegeven ben ik denk ik bang voor de confrontatie met mezelf. En ik ben er denk ik bang voor dat mijn therapeut me niet serieus zal nemen. Bang voor een 'Nou, dat valt allemaal wel mee he'.

Tiggs schreef:
Hoe lang loop je al bij deze hulpverlener? Het vertrouwen en de band tussen jullie moet ook gewoon groeien, dus wellicht lukt dat over een tijdje beter. En anders kun je het idd hier kwijt.

Nu bijna vijf maanden... Ik word op dit moment hoofdzakelijk behandeld voor mijn eetstoornis, ik heb nog twee therapiesessies, dan is mijn behandeling afgelopen.

**Geplaatst**: 15-08-18 21:38

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 15-08-18 21:38

Heb je dan wel een klik met hem/haar? Mijn ervaring is dat goede therapeuten je problemen juist serieus nemen ipv ze te bagatelliseren!

**Geplaatst**: 15-08-18 21:39

Geplaatst: 15-08-18 21:39

Balen Avis dat je de ruimte niet voelt, maar ik denk dat het wel belangrijk is om te benoemen. Vooral omdat er nog 2 sessies zijn, kan er misschien iets bedacht worden voor na die 2 sessies. Dat je er niet alleen voor staat.
En dat niet serieus nemen valt meestal wel mee, maar dat kan jij het beste inschatten of dat ook zo bij jou gaat zijn. Maar ik zou het wel aankaarten, want we willen allemaal dat je wel slaagt in het leven, en daar heb je hulp bij nodig.

Misschien een beetje slecht verwoord, maar ik zou het proberen te zeggen en anders te schrijven.

**Geplaatst**: 15-08-18 21:47

Geplaatst: 15-08-18 21:47

Ja, ik denk ook wel te weten dat jullie gelijk hebben. Ik vraag me ook sterk af of het echt niet alleen ikzelf ben die me ervan weerhoudt (zeg maar haha). Misschien is schrijven wel een idee, dat gaat me over het algemeen een stuk makkelijker af dan praten.

Laatst bijgewerkt door Avis op 30-03-23 21:01, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 16-08-18 09:06

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 16-08-18 09:06

Ik meld mij ook weer. Ik ben na mijn burn-out vrij snel weer aan het werk gegaan en zit nu alweer aan hele dagen, leek steeds wat beter te gaan maar deze week helemaal er doorheen. Ontzettend moe, veel huilen, piekeren. Gisteravond helemaal leeg gelopen en vandaag ziek gemeld..
Voelt als een enorme teleurstelling naar mijzelf, baal van mijzelf dat het weer niet gaat. Toch ook heel blij dat ik nu eindelijk naar mijzelf leer luisteren en op tijd op de rem trap, niet toch maar weer door gaan.
Ik kan pas in oktober bij mijn psycholoog terecht, kijk daar enorm naar uit omdat ik zo hoop dat ik dan eindelijk eens mijn verhaal helemaal kan doen en iemand heb die met mij mee kan kijken.

**Geplaatst**: 16-08-18 09:27

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 16-08-18 09:27

Hoi Unseen, wat vervelend dat het toch weer "mis" is gegaan. Je was er duidelijk nog niet aan toe om weer volledig te gaan werken. Probeer vooral niet boos en teleurgesteld naar jezelf te doen, je kan hier niets aan doen..

Ik zit zelf nog middenin mijn burn-out, maar als je graag iets kwijt wil, ergens mee zit, met iemand ervaringen wil uitwisselen of je verhaal wil doen, kun je bij mij terecht. Stuur maar een pb. Ik weet uit ervaring dat het soms al heel veel kan brengen om even met iemand te praten die weet hoe het is.

**Geplaatst**: 16-08-18 11:35

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 16-08-18 11:35

Bedankt Maanlicht, als ik er aan toe kom stuur ik je graag een pb'tje.

**Geplaatst**: 16-08-18 14:17

Geplaatst: 16-08-18 14:17

Unseen schreef:
Ik meld mij ook weer. Ik ben na mijn burn-out vrij snel weer aan het werk gegaan en zit nu alweer aan hele dagen, leek steeds wat beter te gaan maar deze week helemaal er doorheen. Ontzettend moe, veel huilen, piekeren. Gisteravond helemaal leeg gelopen en vandaag ziek gemeld..
Voelt als een enorme teleurstelling naar mijzelf, baal van mijzelf dat het weer niet gaat. Toch ook heel blij dat ik nu eindelijk naar mijzelf leer luisteren en op tijd op de rem trap, niet toch maar weer door gaan.
Ik kan pas in oktober bij mijn psycholoog terecht, kijk daar enorm naar uit omdat ik zo hoop dat ik dan eindelijk eens mijn verhaal helemaal kan doen en iemand heb die met mij mee kan kijken.

Wees niet teleurgesteld.
Je bent te vroeg begonnen. Het systeem heeft gefaald, jij echt niet geloof mij maar..

Je zult toch nu al een stap terug moeten doen en niet tot oktober wachten.

**Geplaatst**: 17-08-18 19:54

Geplaatst: 17-08-18 19:54

Knert schreef:
Unseen schreef:
Ik meld mij ook weer. Ik ben na mijn burn-out vrij snel weer aan het werk gegaan en zit nu alweer aan hele dagen, leek steeds wat beter te gaan maar deze week helemaal er doorheen. Ontzettend moe, veel huilen, piekeren. Gisteravond helemaal leeg gelopen en vandaag ziek gemeld..
Voelt als een enorme teleurstelling naar mijzelf, baal van mijzelf dat het weer niet gaat. Toch ook heel blij dat ik nu eindelijk naar mijzelf leer luisteren en op tijd op de rem trap, niet toch maar weer door gaan.
Ik kan pas in oktober bij mijn psycholoog terecht, kijk daar enorm naar uit omdat ik zo hoop dat ik dan eindelijk eens mijn verhaal helemaal kan doen en iemand heb die met mij mee kan kijken.

Wees niet teleurgesteld.
Je bent te vroeg begonnen. Het systeem heeft gefaald, jij echt niet geloof mij maar..

Je zult toch nu al een stap terug moeten doen en niet tot oktober wachten.

Dankjewel.

Ik ga maandag weer een afspraak met mijn huisarts maken.

**Geplaatst**: 17-08-18 20:56

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 17-08-18 20:56

Goed bezig Unseen

het is ook wel passend bij de situatie dat je te vroeg aan de gang gaat. Maar niet iets wat onoverkomelijk is, dus opnieuw hulp zoeken is een goed plan. Nu weet je wellicht waar de valkuil zit, dus het is alleen maar leerzaam

Hier gaat het eigenlijk heel goed, ik begin me eindelijk een 'normaal' mens te voelen, met normale emoties. En ja, ik blijf altijd een gevoeliger persoon dan anderen, maar daar heb ik vrede mee. Gisteren uitvaart van mijn schoonoma gehad, en ik huilde het meeste. Dat vond ik in het begin stom, maar toen dacht ik 'hallo, iedereen gaat anders om met de situatie, dus dat ik zo doe zoals ik doe, is helemaal niet erg.'

Ook veel stress en angst gehad voor het trouwen, maar ook dat heb ik in goede banen kunnen leiden. Met een beetje hulp van mijn toppsycholoog. Ik kan het niet vaak genoeg zeggen maar wat een wereldwijf is zij zeg

Laatste gesprek was mijn verloofde erbij en het was zo'n mooi gesprek, dat heeft me ontzettend veel kracht gegeven

**Geplaatst**: 25-08-18 11:08

Geplaatst: 25-08-18 11:08

Hoi allemaal,

Ik zit heel erg in tweestrijd. Vanavond heb ik een heel gaaf concert (Imagine Dragons) waar ik flink voor betaald heb en heel veel zin in had. Nu is het eindelijk zover en ik weet niet of ik wel wil. Er is een stem in mij die zegt dat ik niet moet gaan, heb best wel last van mijn heupen ook, en dan een hele avond staan in een druk Gelredome...

De andere stem in me zegt dat ik gewoon moet gaan en lekker eens lol maken, op de bank hangen kan altijd! Nog even slapen vanmiddag, pijnstiller er in en gewoon gaan. Oogkleppen op en genieten. Daarbij is het ook leuk om eens iets buiten de deur met mijn vriend te doen, en hij gaf gisteravond aan het heel leuk te vinden dat we samen gaan. (Overigens gaan we niet met z'n 2en, zijn zusje gaat ook mee en wat vriendinnen van haar). Ik wil mijn vriend ook eigenlijk niet weer teleurstellen door weer eens niet mee te gaan.

En ik weet het gewoon niet.... Help!

**Geplaatst**: 25-08-18 12:15

Geplaatst: 25-08-18 12:15

Alleen jij kan die beslissing maken, Maanlicht.

Ik zou wel gaan als ik in die situatie zat. Ik heb ook momenten dat ik afspraken en leuke dingen liever afzeg, maar als ik dan toch ga, ben ik doorgaans toch heel blij dat ik geweest ben. Buitenkomen, eens iets anders doen, onder de mensen komen, kan echt deugd doen, ookal heb je er van tevoren niet zoveel zin in (is mijn ervaring).

**Geplaatst**: 27-08-18 08:13

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 27-08-18 08:13

Hoi hoi, mag ik heel even mijn gal spuwen!?? Ik ben zo klaar met de sggz!! Word van A naar B gestuurd, en van B naar C, en dan is B ziek dan is C weer ziek.. Ik word er niet goed van je word alle kanten op gestuurd, ben geneigd er gewoon mee te stoppen! Wat een gez#ik zeg! Pfff echt niet leuk meer, m'n geduld is echt op gewoon...

Sorry moest het ff kwijt

**Geplaatst**: 27-08-18 13:52

Geplaatst: 27-08-18 13:52

Beauty26 schreef:
Hoi hoi, mag ik heel even mijn gal spuwen!?? Ik ben zo klaar met de sggz!! Word van A naar B gestuurd, en van B naar C, en dan is B ziek dan is C weer ziek.. Ik word er niet goed van je word alle kanten op gestuurd, ben geneigd er gewoon mee te stoppen! Wat een gez#ik zeg! Pfff echt niet leuk meer, m'n geduld is echt op gewoon...

Sorry moest het ff kwijt

Nou als het je oplucht... fine by me.

**Geplaatst**: 27-08-18 13:54

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 27-08-18 13:54

Maanlicht : ben je uiteindelijk gegaan? Zo ja hoe was het?

@knert bedankt

Hoe is het met jullie??

**Geplaatst**: 27-08-18 15:24

Geplaatst: 27-08-18 15:24

Maanlicht, je moet doen waar jij je goed bij voelt!
Ik ben ook benieuwd of je bent geweest?

Beauty, wat balen dat het zo gaat. Heb je het er al met ze over gehad?

Ik heb over 2 weken een intake bij Kempenhaeghe. Ben super benieuwd of ze iets kunnen doen!
Qua werk gaat het helaas wat ingewikkeld worden -O-

**Geplaatst**: 27-08-18 16:05

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 27-08-18 16:05

Cayenne, hoezo word 't ingewikkeld op je werk??

**Geplaatst**: 28-08-18 19:31

Geplaatst: 28-08-18 19:31

Ik ben gegaan, maar ik vond er niets aan, 's nachts thuis heel erg moeten overgeven, ik denk van de spanning. Ben nog steeds niet helemaal bijgekomen. Volgende keer ga ik niet meer mee, ook niet echt mijn ding hoor, grote concerten.

**Geplaatst**: 31-08-18 08:35

Geplaatst: 31-08-18 08:35

Beauty26 schreef:
Cayenne, hoezo word 't ingewikkeld op je werk??

Sorry, ik was het topic even uit het oog verloren.
Even kort uitgelegd: Ik zit inmiddels in een WAO regeling (Geen WIA dus maar echt WAO gelukkig). Volgens alle artsen/specialisten en mijn arbo-arts is het beter dat ik na reintegratie etc niet meer terug keer in mijn oude werk. Ik mag absoluut geen werk doen wat ook maar op welke manier dan ook stress kan opleveren.
Maar ik heb een vast contract onbepaalde tijd en mijn werkgever wilde na 2 jaar niet het contract ontbinden. Ze willen mij graag houden en na reintegratie terug nemen.
Dat klinkt als een luxe positie, maar ik zit er voor mijn gevoel wel echt mee in mijn maag. En zelf ontbinden is natuurlijk ook heel flink in mijn vingers snijden.
Sowieso kan het echt nog jaren duren voor ik uberhaupt weer mag reintegreren, dus ik zou dan liever gewoon helemaal met een schone lei beginnen. Het werk en de sector waar ik voorheen in zat is voor mij gewoon niet goed (en daar kan mijn werkgever overigens ook niets aan doen hoor. Verder zijn ze altijd heel coulant geweest en heb ik absoluut geen klachten over hen).

Hoe gaat het met iedereen?

Maanlicht: Stoer dat je toch bent gegaan! En je hebt er wel van geleerd dat je je eigen grenzen dus meer moet bewaken. Dat is dan toch iets positiefs!

**Geplaatst**: 31-08-18 09:49

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 31-08-18 09:49

Ik dacht dat WAO niet meer bestond?
Sorry off-topic misschien...
Hier gaat t op en neer.
Te privé om hier te delen maar oa werk gerelateerd.