Bokt.nl

**Geplaatst**: 11-03-16 19:15

Re: Licht aan t einde van de tunnel, welk einde?

Geplaatst: 11-03-16 19:15

Die wond ziet er zeker netjes uit zeg.
Ik begrijp zeker dat je graag naar huis wil,maar daar ben je in goede handen én ze zijn er snel bij als er iets mis gaat.

**Geplaatst**: 11-03-16 19:37

Re: Licht aan t einde van de tunnel, welk einde?

Geplaatst: 11-03-16 19:37

Vervelend dat je zo lang moet blijven maar ik hoop dat ze, met jouw instelling, je niet eerder laten gaan tot het echt goed is. Jij bent veel te hard voor jezelf soms!!!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-03-16 19:43

Re: Licht aan t einde van de tunnel, welk einde?

Geplaatst door de TopicStarter : 11-03-16 19:43

Eerder naar huis is sowieso geen optie. Antibiotica moet via infuus en daarbij strenge controles elke 4 uur, dus moet ik hoe dan ook blijven.

**Geplaatst**: 11-03-16 19:48

Re: Licht aan t einde van de tunnel, welk einde?

Geplaatst: 11-03-16 19:48

Wat is de reden dat deze specifieke antibiotica soms niet goed opgenomen wordt dat er een spiegel bepaald moet worden?

Blijf ontzettend hard voor je duimen!!

**Geplaatst**: 11-03-16 19:51

Re: Licht aan t einde van de tunnel, welk einde?

Geplaatst: 11-03-16 19:51

Ziet er netjes uit idd. Wat balen van de uitslagen van vandaag

Ben trouwens wel benieuwd naar je chirurg, toevallig b.....i?

**Geplaatst**: 11-03-16 20:30

Geplaatst: 11-03-16 20:30

Een spiegel bij bijvoorbeeld vancomycine is om de werkzame dosis te bepalen. Te weinig heeft het geen nut, te veel is net (heel) gevaarlijk. Bij sommige medicijnen liggen die waarden heul ver uit elkaar en moet je bijna flink gaan overdoseren eer je er wat van ondervindt. Bij Vancomycine liggen die waardes een heel stuk dichter bij elkaar.

Daarnaast is het bij een ernstige infectie/ontsteking als dit, in dit zeer gevoelige gebied, van uiterst groot belang dat er geen resistentie gekweekt wordt van de bacteriën op de AB. Dan ben je helemaal ver weg van huis.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-03-16 22:26

Geplaatst door de TopicStarter : 11-03-16 22:26

Wendy, inderdaad precies zoals Varekaj zegt, bij de andere antibiotica hoeft dat niet. Vancomycine heeft een heel smal therapeutisch gedeelte. Te lage spiegel werkt t niet goed en worden niet alle bacteriën uitgeroeid (kans op resistentie is dan ook heel groot), bij te hoge spiegel is t heel gevaarlijk. Het is ook toxisch (giftig) voor de nieren, daarom wordt elke dag de nierfunctie geprikt en sowieso veel controles (elke vier uur) als bloeddruk, hartslag, temperatuur, saturatie en pupil reactie. Ook midden in de nacht dus. Heel fijn wakker gemaakt te worden en dan met fel lampje in je ogen haha.

Lielle, nee vd Pol! Echt ontzettend fijne man, dat is nu mijn chirurg en zo'n goed gevoel over nu. Echt weer vertrouwen terug. Die was ik nu beetje kwijt, niet dat t geen kundige chirurg is hoor. Hij heeft ontzettend goed zijn best gedaan, al miste ik dat de laatste keren wel een beetje (een beetje mij t gevoel geven dat het mijn schuld is). Hij is ook verschillende keren voorbij gekomen, maar loopt niet even binnen of zo. Terwijl andere chirurgen (die niet eens mijn chirurgen zijn) dat wel doen en ook vd pol doet dat wel. Ik weet niet, maar vind t wel sympathiek en dat mis ik bij m'n vorige chirurg soms (net zoals nu, want tot vandaag was hij nog gewoon mijn chirurg...). Achja, verder ook niet belangrijk meer.

Goed uitgelegd Varekaj.

Hihi.

**Geplaatst**: 11-03-16 22:37

Geplaatst: 11-03-16 22:37

Blijkbaar heb ik meer onthouden van mijn lessen verpleegkunde dan ik soms denk

Erg fijn dat je nu zo'n goed gevoel hebt bij je nieuwe chirurg! Dat is toch heel belangrijk, dat je het gevoel hebt om in goede handen te zijn én dat ze je niet bekijken als een of ander "bijzondere casus" maar de mens er achter een beetje vergeten.

**Geplaatst**: 12-03-16 13:48

Geplaatst: 12-03-16 13:48

En hoe gaat het vandaag met je?

De wond ziet er netjes uit. Jammer dat je je gisteren niet goed voelde. Hoop dat het vandaag wat beter gaat.
Jammer dat de antibiotica niet genoeg in het bloed was. Hopelijk vandaag een betere dag dan gisteren.

Kijk jij ook naar indoor via internet?

**Geplaatst**: 13-03-16 12:47

Geplaatst: 13-03-16 12:47

Hey hey, hoe ist daar?!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-03-16 14:09

Geplaatst door de TopicStarter : 13-03-16 14:09

Nu gaat t wel weer de goede kant op.

Had vanmorgen een flink dipje. Had erg veel pijn en voelde me niet lekker/ziekjes. Daarnaast drong t nu eigenlijk pas door wat er afgelopen week allemaal gebeurd is. Vooral ook door de verpleging die mij nu pas weer voor t eerst zien sinds vorig weekend.

Vergeet zelf hoe ziek ik geweest ben, dat zeggen ze ook steeds weer hier. Dat ik echt heel erg ziek was en t nu zoveel beter gaat, maar zo voelde t nu voor mij niet meer.

De intense pijn die ik vorige week had, pijn die ik nooit eerder gehad heb, pijn die nergens mee te vergelijken was, pijn waarbij alle andere pijn ineens niets meer was... Die staat in m'n geheugen gegrift, maar t echte ziek zijn niet. Ja ik was heel ziek, maar de pijn was zoveel erger.

En dan zondagmiddag met spoed met de ambulance naar Tilburg, zondagnacht zware spoed OK, zaterdag nacht heel wat uur op OK doorgebracht vanwege de pijn, zondag ochtend weer heel wat uur op OK gelegen, het dringt nu pas echt tot me door. Ook dat ik heel veel geluk gehad heb en zo snel zo goed weer op knap zeker gezien mijn weerstand/gezondheid in t algemeen, want t is levensbedreigend. Dat heb ik nooit beseft, tot nu. Beide ziekenhuizen hebben ook ontzettend goed en snel gehandeld, ze hebben precies gedaan wat moest en zoveel fijne en goede artsen die ik helaas onder tussen maar al te goed ken en zij mij...

Verder ook dat de revalidatie nu weer zoveel veel langer gaat duren, ik mag komende drie maanden nog helemaal niets. Maar goed, naast alles is ook mijn rug gebroken... En door een (waarschijnlijk aangeboren) afwijking in mijn rug is mijn rug instabiel geworden. En dan is t natuurlijk ook nog te hopen dat t allemaal verder goed gaat en niet toch nog weer een drain terug er in moet... Want dan gaat t nóg langer duren. Terwijl ik zo hoopte dat nadat t veulentje geboren is ik weer lekker zelf rustig met haar aan de gang kon... Maar dat zit er niet in.

Dat alles zorgde er even voor dat ik in een dipje kwam. Heb morfine spuit gehad tegen de pijn, nog wat uurtjes geslapen en alle kaartjes opnieuw gelezen (wat doet dat goed zeg! Vooral ook dat mensen die je niet irl kent aan je denken en steunen). Toen voelde ik me gelukkig alweer een heel stuk beter.

Net heerlijk eten gehad. Meeste tijd vind ik t warm eten hier niet lekker, allemaal erg zout en/of heel heet gekruid (en dat in een ziekenhuis...). Vooral ook van dingen waarvan je t niet verwacht en ik vind warm eten s middags ook gewoon helemaal niets haha.

Afbeelding

Varkenshaasje met champignon room saus, spruitjes met walnoten en spekjes en aardappelkroketjes. Smaakte goed!

Morgen is t precies een jaar geleden dat ik hier mijn eerste drain kreeg... En we zijn nu eigenlijk net zo ver als toen. Alleen is er nu hoop dat ik zonder drain ga kunnen, dat het door de blinde darm is gekomen... Tot nu toe gaat t in ieder geval goed, maar helemaal eerlijk is t nog niet ivm het grote lek in m'n rug.

Oh en m'n (oude eigenlijk...) chirurg stond net ineens aan m'n bed... Dat was even onverwachts. Zegt ie: "nu ben je ze wel kwijt, dat wilde je toch?"
Ja, maar niet zo... En ook niet beide drains, alleen die in m'n rug wilde ik kwijt. Hij hoopte wel voor me dat ik nu misschien zonder zou kunnen. Dat hoop ik ook.

Laatste jaar genoeg operaties gehad dacht ik zo!

Laatst bijgewerkt door Quir op 13-03-16 14:12, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 13-03-16 14:11

Re: Licht aan t einde van de tunnel, welk einde?

Geplaatst: 13-03-16 14:11

Reed net langs het Elisabeth, heb naar je gezwaaid!

**Geplaatst**: 13-03-16 15:19

Geplaatst: 13-03-16 15:19

Nou... je lichaam laat je af en toe een keer tegen een muur op lopen om aan te geven "dit is de grens". Die kende je wel al, maar je hebt onbewust toch altijd geprobeerd om alsnog aan de andere kant te geraken. Wat op zich zeer benijdenswaardig is. Je verdient een hele dikke pluim voor doorzettingsvermogen. Nu wordt tijd voor het leren relativeren.

Ja, je aandoening is levensbedreigend. Dat heb je heus altijd wel geweten, maar ik begrijp even goed dat je er niet aan wou toegeven

Ga nou even niet focussen op de verre toekomst. Die komt je heus wel tegemoet, die rent niet weg. Begin met te bekijken wat je NU kan, en wat je NU al kan aanpakken. Al de rest, dat komt later wel. Je hebt maar 1 leven. OK, ik verdenk je er stiekem van een kat te zijn

Zal je ooit weer kunnen rijden? Misschien wel, misschien niet. Zal je het veulen zelf kunnen beleren en doorrijden? Misschien wel, misschien niet. Moet er weer een drain in? Wie weet. Zal je ooit in staat zijn om als technoloog op MRI te werken? Wie weet. Een hoop onzekerheden op een rijtje.

Maar je hebt wel evengoed een even grote hoop dingen die je wél zeker weet: je vriend die ontzettend veel van je houdt, je chirurg en het medische team die hun uiterste best voor je doen. Je opleiding, waar je ondanks alles wel al zo ver bent geraakt! Je kennis en jarenlange ervaring met (jonge) paarden, dat neemt ook niemand je nog af.

Je kan gaan lesgeven, je kan gaan mennen, als je rug niet mee zit kan je eventueel als para-dressuurruiter verder. Je kan alsnog afstuderen en naar Zweden vertrekken, niemand zegt dat het onmogelijk is. Je kan gaan lesgeven in je vakgebied, je kan meewerken aan onderzoek naar hersendrains, noem maar op. Je hebt obstakels op je pad, maar minstens evenveel kansen en mogelijkheden.

Kop op, je komt er wel overheen, over die muur. Soms is die steile wand opklimmen in kleine stapjes veel effectiever dan eindeloos proberen om er in 1 grote sprong overheen te geraken...

**Geplaatst**: 13-03-16 16:38

Re: Licht aan t einde van de tunnel, welk einde?

Geplaatst: 13-03-16 16:38

Quir... een hele dikke knuffel. Zelden, eigenlijk nog niet, iemand tegengekomen die zo positief bleef zonder te klagen. Oranje lintje hoor

.

kaartje gehad?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-03-16 16:48

Geplaatst door de TopicStarter : 13-03-16 16:48

Je hebt helemaal gelijk Varekaj. Nu t besef er wat meer is en t door dringt, is t makkelijker om te kijken naar t nu. En echt, ik mag echt echt niet klagen, ik ga met grote stappen vooruit en af en toe een stapje terug. Ik kan alweer redelijk lopen en knap verder gewoon ook echt goed op.

Wil alleen zo graag weer rijden... En m'n studie afmaken en en... Maar ik moet kijken wat NU kan en daar ben ik eigenlijk al weer heel blij mee. Het had nog zoveel slechter kunnen zijn, maar inderdaad. Mijn doorzettingsvermogen is enorm, altijd geweest en dat helpt me nu ook heel erg. Ik heb een doel en ga door tot ik dat doel bereikt heb, hoe maakt niet uit. Laatste maanden alleen zoveel tegenslagen gehad, een verkeerde afslag naar mijn doel.

Maar komt wel weer goed, ik ben op dit moment heel blij met wat ik alweer kan en dat is ook boven verwachting. T is niet niks geweest...

Mijn vriend ben ik onwijs blij mee, hij is er echt altijd voor me, wringt zich in de gekste bochten. Genoeg andere die allang houdoe en bedankt hadden gezegd... Ben m heel, heel dankbaar en vooral heel erg gek op hem.

.

Dankjewel Balance! Ja kaartje gehad, heel leuk.

Zwaait terug naar Lielle. $*\o/*$

**Geplaatst**: 13-03-16 17:10

Re: Licht aan t einde van de tunnel, welk einde?

Geplaatst: 13-03-16 17:10

Mooi verwoord Varekaj
Zocht ook naar de juiste woorden maar sluit me bij je aan

**Geplaatst**: 13-03-16 17:27

Geplaatst: 13-03-16 17:27

Ach, het maakt toch niet uit hoe snel je bij je doel bent? Het doel bereiken op zich is waar je aan moet denken. Het is geen race die je moet rennen. Te snel willen gaan kan zelfs nefast zijn in je genezingsproces. Te veel en te snel willen levert vaak meer teleurstelling op dan nodig is. Je zag zo hard op tegen een mogelijke operatie aan je wervels om dat losse stuk te verwijderen, "want dat wordt alweer zo'n zware revalidatie". Je bent nu op dat punt, en het valt allemaal toch wel mee? Je kan alweer zelfstandig rondlopen. Je redt je voorlopig prima zonder drains nu die blinde darm eruit is. Waren dit geen onderwerpen die je voor je uit had geschoven onder het mom "ja maar?".

Niks te ja maar. Je bent er nu, je doet het prima en je kan alweer veel meer dan je voor ogen hield toen er alleen nog maar over gepraat werd

3 maanden niks doen is zo om. Je kan nog altijd proberen via online wegen je theorie te halen voor je opleiding, of op zijn minst een stuk. Je zit bij de bron, waarom zou je binnenkort niet in staat zijn om een dagje mee te lopen in het ziekenhuis waar je nu zit? Of een half dagje om te starten? Wie weet mag je het laten meetellen als stage of praktijkles. Geen verplaatsingen met OV, lekker rustig en als het even minder gaat ben je zo terug op kamer.

**Geplaatst**: 13-03-16 17:50

Geplaatst: 13-03-16 17:50

Varekaj heeft wel gelijk hoor:

Ik had 5 jaar geleden na mijn diagnose PAH en ernstig vergoot hart dus amper pompfunctie en alle kleppen die lekten en dus nog 2 hooguit 5 jaar te leven , toch ook nooit gedacht , dat ik er nog zou zijn en op een paar maanden na, al die tijd in mijn uppie mijn paarden kon houden en verzorgen!
Ik ben er van overtuigd dat het stront eigenwijs doorbijten en bikkelen voor mijn geliefde dieren, mij gered hebben en het stelt niks voor bij mij, maar ik maak ook af en toe weer eens een ritje op mijn grote.

Zonder doel en dromen , ook geen vechtlust en jouw dromen zijn misschien groot maar die verdomde vechtlust van jou ook!
Jij komt er wel hoor, daar ben ik iig van overtuigd.

**Geplaatst**: 14-03-16 09:30

Re: Licht aan t einde van de tunnel, welk einde?

Geplaatst: 14-03-16 09:30

Dat besef komt naar mijn eigen ervaring altijd erachteraan. Eerst overlevingsmodus en dan besef. Ik hoop zo dat nu alles zonder verdere complicaties voor je gaat verlopen. Je zou zeggen dat je nu wel genoeg gehad hebt.
En ben benieuwd wat ze nog met je instabiele rug kunnen.
Voor nu doe rustig aan en laat je vertroetelen

**Geplaatst**: 14-03-16 11:18

Geplaatst: 14-03-16 11:18

Ah alice, tis verdumme ook niet niks wat je hebt mee gemaakt!! :(:)

Goed dat dat besef nu is gekomen! Ook erg belangrijk in het verwerkings proces!

Wat je wil en wat je kan gaat helaas niet samen momenteel, ik hoop zo voor je dat het iig beter gaat na deze operatie!

Kom op kanjer knokkennnn... maar dat doe je wel!

Aardappelkroketjes

**Geplaatst**: 15-03-16 01:12

Re: Licht aan t einde van de tunnel, welk einde?

Geplaatst: 15-03-16 01:12

Geen bericht is goed bericht hoop ik!
Niet omdat je iets "moet" posten maar gewoon omdat ik hoop dat het goed met je gaat!!
( stille angst dat ik denk Ah oh zal ze een dippie hebben?)

Hou je taai!! Hopelijk kun je deze week naar huis.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-03-16 08:55

Geplaatst door de TopicStarter : 15-03-16 08:55

Het gaat redelijk.

Heb veel problemen met m'n rug. Erg veel pijn en uitval/gevoelloos/zenuwpijn in mijn benen. Lopen gaat redelijk, zitten is een ramp. Als ik vijf minuten zit, voel ik m'n benen niet meer en heb ik geen kracht meer (en kracht is nu al waardeloos), zie dan maar eens overeind te komen.

Sinds gisteren weer stijve nek en niet helemaal lekker in m'n vel, wat ziek/beroerd.

Ontslag datum wordt ook steeds verder weg geschoven... Nu sowieso tot vrijdag blijven.

De bult op m'n rug vertrouwen ze niet, wat ik van begin af aan al niet deed... Mag dus ook maar korte tijd achter elkaar overeind, zodat de druk niet te groot wordt en het niet door de wond breekt.

Gisteren zijn de hechtingen in m'n hoofd eruit gehaald. Die gaan best netjes gelukkig, al lijkt 1 stuk los te laten of zo. Zal wel mee vallen, maar zo lijkt t. Hij heeft 1 litteken opnieuw open gemaakt en 1 nieuwe wond gemaakt, wat lager dan t andere litteken.

Gisteren voor t eerst sinds OK m'n haren gewassen, was ook wel weer even fijn.

Verder ben ik dat infuus helemaal beu, net als de antibiotica. Pff. Gisteren zijn ze vergeten nierfunctie te prikken, net wanneer t belangrijk was! Handig.

Verder slaap ik heel veel, veel lezen en op bokt rond struinen. Af en toe even naar beneden of rondje lopen op de afdeling en verder gewoon veel op bed liggen, slapen en spelletjes doen.

**Geplaatst**: 15-03-16 08:58

Re: Licht aan t einde van de tunnel, welk einde?

Geplaatst: 15-03-16 08:58

Pfffffff ik hoop zo dat die bult meevalt Enzo.

**Geplaatst**: 15-03-16 10:45

Re: Licht aan t einde van de tunnel, welk einde?

Geplaatst: 15-03-16 10:45

Hmmmm... balen dat je je niet lekker voelt! :(:)

Het lijkt wel alsof je je over hebt gegeven aan het langer blijven?!

Nog steeds tevreden over deze chirurg?

**Geplaatst**: 15-03-16 11:04

Re: Licht aan t einde van de tunnel, welk einde?

Geplaatst: 15-03-16 11:04

Heel naar Alice

Hoe kan het dat je nu zo'n last van je rug/uitvals pijnen hebt? De eerste dagen leken zo veelbelovend !

Wel even fijn je haren gewassen, lekker frisjes weer

!