Bokt.nl

Utixo schreef:

Ook hier een stille meelezer. Ik kan me niet voorstellen welk onmenselijk verdriet je nu door moet gaan. De grootste angst die ik me voor kan stellen, het verliezen van je liefde. Alleen de gedachte eraan zorgt al voor tranen, en jij maakt het echt mee. Al vanaf dat ik je topic heb geopend, hoopte ik iedere keer op een wonder. Regelmatig dacht ik aan jullie, en wat jullie door moesten maken. Ik wens je heel veel sterkte en kracht, en dat het einde vredig was.

Palmera schreef:

Weer dit topic openenen. En tot een besef komen dat ik het eigenlijk zo goed en makkelijk heb op dit moment.
Dat de strubbelingen waar ik me deze week zo druk om maakte helemaal niets zijn. Dat ik dankbaar mag zijn dat ik deze last niet heb. Dat het leven ineens een wending kan krijgen die snoeihard is.

En vooral dat iedere dag gezien moet worden als een prachtige dag met dierbaren.
Ondanks dat ik mijn portie ook heb gehad is dat toch iets wat ik, en ik denk anderen ook, te snel vergeet.
Niets is vanzelfsprekend, voor je het weet zit in je in een hel van een achtbaan, dat bewijst dit topic over een doodnormaal en gelukkig gezinnetje wel weer.

Ik dank je voor je openheid in dit topic, TS. En ik hoop dat je iets van de steun hier voelt en kracht hebt om alles te verwerken.

Jet schreef:

Angelique, heel veel sterkte hoor. Zeg hem met lieve woorden dat het goed is als hij gaat, dat hij hoe dan ook altijd om jullie heen zal zijn en dat jij heel goed op jullie zoon zal passen. Als hij goede vrienden of bekenden/familie waar hij goed mee omging heeft die al overleden zijn, zeg hem dat die op hem wachten en hem zullen helpen daar waar hij naar toe gaat. Het helpt hem echt om de rust te vinden om te overlijden! Het zal voor jou niet makkelijk zijn om dit allemaal rustig en lief tegen hem te zeggen, maar het maakt het voor hem echt makkelijker hoor!