In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird

Toevoegen aan eigen berichten
 
 
ikkkke
Berichten: 603
Geregistreerd: 30-07-06

Link naar dit bericht Geplaatst: 10-05-14 16:37

claudiadvx schreef:
leukk! ik heb ook weer geweldige vrienden |( zeggen ze dat alles tussen mijn oren zit.. ik weer t nu wel en hoef ze niet meer te zien


Het is niet fijn als ze zo'n dingen zeggen. Anderzijds is het misschien niet slecht bedoeld. Ik ken natuurlijk de situatie enz niet en kan er dus niet over oordelen, maar soms zeggen mensen zo'n dingen ook zonder dat ze dat slecht bedoelen. Ik heb ook al zo'n opmerkingen gekregen en die waren zeker niet altijd slecht bedoeld. Het is niet altijd fijn om te horen, maar er kan wel een grond van waarheid in zitten (dat was bij mij toch het geval...)

Suusenmalvin

Berichten: 1234
Geregistreerd: 06-06-13
Woonplaats: Lelystad

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-05-14 12:01

Sorry dat ik hier zomaar binnen kom vallen, maar hoop dat jullie 'als ervaringsdeskundigen' mij wat meer kunnen vertellen :o
Inmiddels m'n derde sessie bij deze psycholoog gehad, afgelopen vrijdag. En het is heftig, heul erg heftig.. Tijdens sessie was ik al helemaal stuk.. Ze graaft zo vreselijk diep.
Maar sinds vrijdag morgen krijg ik geen hap meer door mijn keel, (ben in die paar dagen al ruim 3 kilo kwijt :oo ), ben misselijk, heb hoofdpijn en ben zooooooo moe. Lig 's avonds gelijk met de kinderen op bed, maar doe geen oog dicht en overdag komt er niets uit m'n handen. Ik loop maar te malen en te malen, grote chaos in mijn hoofd.
Is dit herkenbaar, is het normaal of ben ik hier een uitzondering in?

Anoniem

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-05-14 12:05

Suusenmalvin schreef:
Sorry dat ik hier zomaar binnen kom vallen, maar hoop dat jullie 'als ervaringsdeskundigen' mij wat meer kunnen vertellen :o
Inmiddels m'n derde sessie bij deze psycholoog gehad, afgelopen vrijdag. En het is heftig, heul erg heftig.. Tijdens sessie was ik al helemaal stuk.. Ze graaft zo vreselijk diep.
Maar sinds vrijdag morgen krijg ik geen hap meer door mijn keel, (ben in die paar dagen al ruim 3 kilo kwijt :oo ), ben misselijk, heb hoofdpijn en ben zooooooo moe. Lig 's avonds gelijk met de kinderen op bed, maar doe geen oog dicht en overdag komt er niets uit m'n handen. Ik loop maar te malen en te malen, grote chaos in mijn hoofd.
Is dit herkenbaar, is het normaal of ben ik hier een uitzondering in?


Je therapeut heeft een doos geopend waar een boel rotzooi in zit en die je het liefst gesloten laat. De emoties die uit die doos komen zijn zo heftig dat je hele lijf van slag raakt want die is niet anders gewend dan die doos dichtgooien en ver weg in je bewustzijn te verstoppen.
Dus nee het is niet zo gek dat je nu zo kapot bent, ik zelf ben na mijn observatietraject ook de put ingegleden omdat de doos werd open gemaakt, ik raakte in een flinke depressie.
Ik zou zeggen, neem de tijd voor jezelf, geef jezelf de ruimte om te rusten en bij te komen. Dit is niet niks.

Suusenmalvin

Berichten: 1234
Geregistreerd: 06-06-13
Woonplaats: Lelystad

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-05-14 12:12

Oh my.. zo is het idd |( :o Klote dat dit dus bij anderen ook gebeurd en bij jou zelfs een depressie heeft opgeleverd :(:)
Aan de andere kant is het voor mij fijn om te horen dat dit erbij hoort..

Aria_zz

Berichten: 5533
Geregistreerd: 01-08-08
Woonplaats: Oostenrijk

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-05-14 12:14

Heb het zelfde nu suusenmalvin, kan bijna niet meer eten enzo.
Emoties zijn erg heftig, zijn van evenveel invloed op je als ziektes etc. Geef het tijd en probeer wat kracht te vinden. En goede gedachten vast te houden.
Ik heb hier nu ook een chaotisch kopje, weet niet waar mijn hoofd staat.

Heb het ook net uitgemaakt met mijn vriend. Verschrikkelijk, we zien elkaar graag maar het ging niet. We gaan nu alle twee onze eigen dingen verwerken, ik mijn trauma en hij dat van hem, en dan zien of het nog gaat. Ik denk het wel, het klonk erg goed en we kwamen er helemaal in overeen. Maar het doet enorm veel pijn en ook al weet ik dat het goed is, het is erg moeilijk. Ik hoop dat ik hem niet kwijt ben als vriend, en dat ik in de tijd en ruimte die we nu hebben mezelf via therapie over de angsten en wonden heen kan zetten.

Anoniem

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-05-14 12:17

Suus, ik zou dit even aangeven bij je therapeut en evt vragen of je wat mindfullness oefeningen kan krijgen. Dat kan je wat rust geven in deze tijd. Sowieso kun je zelf de bodyscan doen. Men neme een telefoon, zoekt op youtube bodyscan, gaat ergens in stilte zitten of liggen en zet de bodyscan aan. :)
Dat kan even rust geven en je de kans geven om jezelf weer wat op de rit te krijgen.

Aria wat balen dat je t uit hebt moeten maken maar goed dat je voor jezelf hebt gekozen. Alles op zijn tijd.

Suusenmalvin

Berichten: 1234
Geregistreerd: 06-06-13
Woonplaats: Lelystad

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-05-14 12:24

Dank je wel voor de tip Joolien, ik zal (als ik ooit deze week alleen thuis ben :P ) eens zoeken.
Helaas ook een hoop huiswerk meegekregen die me alleen maar meer laten graven, maar goed, ga er ook van uit dat het straks weer bergopwaarts gaat :j
Sterkte Aria_zz!

Anoniem

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-05-14 12:25

Suusenmalvin schreef:
Dank je wel voor de tip Joolien, ik zal (als ik ooit deze week alleen thuis ben :P ) eens zoeken.
Helaas ook een hoop huiswerk meegekregen die me alleen maar meer laten graven, maar goed, ga er ook van uit dat het straks weer bergopwaarts gaat :j
Sterkte Aria_zz!

Vaak ga je eerst alleen maar dieper voordat je omhoog gaat. Slaap je wel goed?

Suusenmalvin

Berichten: 1234
Geregistreerd: 06-06-13
Woonplaats: Lelystad

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-05-14 12:38

Nee, voor geen meter.. Slik al het max aan melatonine, maar kom lastig in slaap, veel wakker en kort.

Aria_zz

Berichten: 5533
Geregistreerd: 01-08-08
Woonplaats: Oostenrijk

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-05-14 12:55

Bedankt, weet nog niet hoe ik de examens moet doorkomen. Maar ik verlang enorm naar vlak na de examens, wanneer we terug gaan afspreken en ik naar Barcelona ga en kan gaan werken. Dingen die ik leuk vind gaan doen dus. En of ik de examens nu goed doe of niet, die tijd komt, dus dat vind ik wel een positieve gedachte.

Ik neem nu Sint janskruid, kun je krijgen bij de apotheek. Als je het in de ochtend neemt zou het ook kunnen helpen bij slapeloosheid.
Of valeriaan, dat is ook zeer krachtig om te slapen.

Jij ook sterkte he :(:)
Laatst bijgewerkt door Aria_zz op 12-05-14 12:57, in het totaal 1 keer bewerkt

Anoniem

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-05-14 12:57

Suusenmalvin schreef:
Nee, voor geen meter.. Slik al het max aan melatonine, maar kom lastig in slaap, veel wakker en kort.

Melatonine werkt bij mij ook niet, wat je eens kunt proberen is valdispert extra sterk halen, die nemen voordat je gaat slapen en dan als je in bed ligt eerst een bodyscan doen. Werkte bij mij heel goed. Zo kun je je hoofd even uit zetten en valdispert neemt een boel onrust bij mij weg.

Suusenmalvin

Berichten: 1234
Geregistreerd: 06-06-13
Woonplaats: Lelystad

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-05-14 12:58

Thanks dames! Dat wordt een rondje drogisterij :j

Riverrr

Berichten: 589
Geregistreerd: 23-02-14

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-05-14 17:03

Weet je Suus...
Het voelt nu even niet zo maar wees blij dat het er zo uitkomt. Dat is de verwerking en daar moet je even doorheen. Dat is ook echt niet makkelijk. :(:)
Ik wou dat ik op het moment mij zo voelde want dan zou alles een beetje aan het werken zijn.
Maar ik herken wel wat je schrijft, vorig jaar voelde ik dit heel even zo maar ik stond dit niet toe en heb de deksel weer op de put gegooid en nu zit ik ermee dat ik niet meer bij mijn gevoel kan komen.
Waar ik juist weer depressief van word, want zelfs de psych weet het gewoon even niet meer.

Dus sta het toe, maar pak wel voldoende rust. Dit is slopend ik weet het. Eet alles wat je lekker vind, maar eet wel goed. Veel kleine beetjes. En vooral veel drinken.

Hou je taai!

Aria_zz

Berichten: 5533
Geregistreerd: 01-08-08
Woonplaats: Oostenrijk

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-05-14 17:11

Zit je zo enorm vast switch? Zal vast niet makkelijk zijn. Je hebt idd gelijk dat wanneer het los komt het lastig is, maar het wel in beweging is en dat goed is.
Lukt het je een beetje nu?

Ik heb vannacht wel gedroomd, en dat deed ontzettend goed. Het was een negatieve droom (geen nachtmerrie) maar het gaf aan dat ik op de goede weg ben, dat ik eindelijk ruimte heb om het te verwerken. Hoe moeilijk dat nu ook gaat worden.

Anoniem

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-05-14 17:22

@suusenmalvin: het is inderdaad iets wat vrij vaak voorkomt wanneer iemand begint met therapie. Maar hou wel goed je grenzen in de gaten. Je moet de therapie wel aan kunnen. Dus als je het gevoel heb dat het te veel is, geef dat dan echt aan bij je psycholoog. Liever een stapje terug en dan er wat langer over doen, dan dat je te veel van jezelf gaat vragen in te korte tijd.

Riverrr

Berichten: 589
Geregistreerd: 23-02-14

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-05-14 17:40

Aria_zz schreef:
Zit je zo enorm vast switch? Zal vast niet makkelijk zijn. Je hebt idd gelijk dat wanneer het los komt het lastig is, maar het wel in beweging is en dat goed is.
Lukt het je een beetje nu?

Ik heb vannacht wel gedroomd, en dat deed ontzettend goed. Het was een negatieve droom (geen nachtmerrie) maar het gaf aan dat ik op de goede weg ben, dat ik eindelijk ruimte heb om het te verwerken. Hoe moeilijk dat nu ook gaat worden.


Ja ik zit enorm vast en voel me behoorlijk wanhopig omdat ik niet weet hoe ik hieruit kom.
Ik heb zelfs enorm veel last van zelfmoord gedachten waar ik enorm van ben geschrokken.
Maar het dringt zich enorm aan me op. Het lijkt soms alsof de enige uitweg is om het dan ook maar echt te doen. -O-
Maar ik kan gewoon niet meer. Ik voel me zo zwaar ellendig maar huilen lukt niet, die put gaat maar niet open terwijl ik er continue tegenaan zit te hikken.

Bwehhh sorry voor deze negatieve post. :(

Fijn dat je nu wat ruimte hebt Aria!
Het zal een zware periode zijn, maar je kan het op je eigen tempo doen.

Aria_zz

Berichten: 5533
Geregistreerd: 01-08-08
Woonplaats: Oostenrijk

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-05-14 17:55

Geeft niet hoor, als je je zo voelt is dat normaal :(:)
En als je met die gedachten zit is het ook moeilijk om positief te kunnen zijn. Ik las ergens: als het niet gaat, denk dan dat je in een film zit, en dat dit het moeilijke moment is en de held (jij dus) een manier zal vinden om alles tot een goed einde te brengen. Misschien een beetje flauw :+ maar toch, het is wel zo. Het zit in je, en al zet je maar een muizenstapje, probeer toch vooruit te gaan.
Weet je waarom het niet lukt om te huilen?



Maar jij beseft het natuurlijk wel, maar je raakt er niet uit. En weet je precies waar je tegen aan loopt? Zoals mijn ex die zich afsloot bv. Zijn dat situaties waar je iets aan kan doen? En wanneer je die gedachten hebt, kun je jezelf niet even terug fluiten en de situatie analyseren?
Sorry voor de vragen, probeer een beetje aan te voelen hoe het zit. Je hoeft ze niet te beantwoorden ;)
Laatst bijgewerkt door Hanmar op 12-05-14 23:02, in het totaal 2 keer bewerkt
Reden: Op verzoek van gebruiker een stukje van de post verwijderd.

Riverrr

Berichten: 589
Geregistreerd: 23-02-14

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-05-14 18:05

Je mag de vragen stellen hoor vind ik geen probleem. (eigenlijk zelfs fijn...)

Dat van die film, nou ik heb af en toe al het gevoel dat ik daarin zit en dat niemand anders dat ziet. Ik leef in een soort roes en in mijn eigen wereld. Ik acteer normaal naar de buitenwereld zodat niemand het hoeft te zien, maar ik moet constant mijn eigen fouten verbloemen. (zoals het heel erg afwezig zijn)

Waarom het niet lukt om te huilen weet ik nog niet precies. Ik denk dat ik gewoon een te grote angst heb om die putdeksel open te trekken. Daarbij komt dan ook het feit dat ik het aanstellerij vind waardoor ik het ook niet toelaat. (en dat heeft weer met opvoeding te maken)

Het terugfluiten bij die gedachten was tot voorheen mogelijk maar ik krijg het nu niet voor elkaar. Het is alsof er de hele tijd iemand met een groot bord voor je neus gaat staan, waar je ook heen kijkt. En op dat bord plakken ze afschuwelijke beelden en ideeen. Ik word gewoon gek van mezelf. Het is ook helemaal niet dat ik een aanleiding heb behalve dan trauma's verwerken, maar daar sta ik nog niet eens bij stil. Die gedachten zijn er gewoon en die krijg ik niet weg.

Aria_zz

Berichten: 5533
Geregistreerd: 01-08-08
Woonplaats: Oostenrijk

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-05-14 18:15

Mm ik herken het wel hoor, toen ik die periode had waarbij ik ook zelfmoord gedachten had ging het net zo. Nu gaat het iets beter en besef ik dat niet alles mijn fout is, er ruimte mag zijn om te huilen en verdriet even veel waarde heeft als liefde. Misschien besef je dat nu niet, maar het is wel zo.
En aanstellerij, zet die gedacht maar uit je hoofd joh ;) als het aanstellerij was had het niet zo'n probleem geweest toch?
En probeer een ding te vinden om die put toch open te krijgen, niet alles wat donker lijkt is het meteen ook.
Dat acteren naar de buitenwereld, tja, dat is iets dat vanzelf wel overgaat denk ik, heeft meer te maken met een overlevingsstrategie dan trauma of iets anders. Het is uiteindelijk maar de maskering van een dieper probleem.

Maar he, gun jezelf eens iets, je mag huilen, je mag pijn hebben, het mag moeilijk zijn, dat geeft je inzicht in jezelf en maakt je een sterker mens als je er weet door te komen ;)

ikkkke
Berichten: 603
Geregistreerd: 30-07-06

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-05-14 18:20

Ik herken veel in wat je schrijft SwitchShadow. Ik heb een klein jaar geleden in een gelijkaardige situatie gezeten (al kon ik wel beter bij mijn gevoel komen dan jij). Ik wist zelf ook niet meer hoe ik eruit moest geraken (was daardoor ook wanhopig) en ook anderen wisten niet meer hoe ze me konden helpen. Ik had even negatieve gedachten als jij. Dat zijn echt rotperiodes waar je helaas doorheen moet.
Ik ga er liever verder niet uitvoerig op in in dit topic waar iedereen kan meelezen, maar je mag me altijd pb'en als je daar nood aan hebt. Sterkte alvast!

Riverrr

Berichten: 589
Geregistreerd: 23-02-14

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-05-14 18:47

Bedankt allebei :)

ikkkke ik stuur je wel even een pb.

KimL86
Berichten: 3688
Geregistreerd: 03-06-04

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-05-14 18:49

Over het niet kunnen huilen, ik heb dat ook lang gehad. Alleen in het begin als ik dan bij de psycholoog was dan wel.
Maar op een bepaald punt zijn die sluizen open gegaan en heb ik een periode gehad dat ik elke avond zat te janken. En dan echt om de stomste dingen.

Maar huilen kan zo'n opluchting geven. Je moet alleen leren om het jezelf toe te staan. Lekker een half uur janken en dan ook echt janken en daarna weer door.
Nu doe ik het niet meer, maar ik heb het ook niet meer zo nodig nu.

Ik vind dat van die film eigenlijk best een goede om er zo over te denken. Die ga ik zeker onthouden.

Wat mij ook nog veel heeft geholpen trouwens is een creatieve hobby vinden.
In mijn geval is het kleien geworden.
Waar ik altijd heel ongeduldig ben en me niet kan concentreren, kan ik me in het kleien helemaal verliezen. Gisteren heb ik een paar uur op een oog zitten prutsen, dat lukt me dan ook gewoon. Ik kan daar echt m'n rust in vinden.
En het is ook nog eens goed voor je eigenwaarde als mensen iets mooi vinden wat jij gemaakt hebt.

En foute romannetjes lezen haha. Gedachten op nul en lezen maar. Ook lekker ontspannend.

Nog een laatste tip, maak echt tijd voor jezelf. Dat kun je invullen zoals je zelf wil.
In mijn geval is het iets lekkers in huis halen, in bad liggen, boekje lezen of een serie kijken.

Dat zijn allemaal dingen die voor mij werken, maar misschien heeft een ander er ook nog iets aan.
Ik had bijvoorbeeld nooit gedacht dat ik kleien zo ontspannend zou vinden.

Anoniem

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-05-14 18:53

Ik heb gister ook weer even ´lekker´ gehuild, dat was even zwaar want t zat me best dwars maar daarna luchtte het wel op. Wel wat realisaties gedaan wat me iets doen wankelen en ik zal weer opnieuw de balans moeten vinden maar soms is dat goed.

Riverrr

Berichten: 589
Geregistreerd: 23-02-14

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-05-14 19:35

Heerlijk joolien!
Ben jaloers ;)

Ginger: Ik doe ook wel crea bea :) Ik hou een journal bij. Daarin kan je schrijven, tekenen, scrappen, alles wat je wil.
Lezen, film kijken of series werkt niet goed voor mij. Ik moet fysiek ook bezig zijn maar dat put me uit op het moment. Eens is je benzine op en als je dan ook nog slecht slaapt en als je al slaapt nachtmerries hebt dan tank je ook niet bij. :(

Anoniem

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-05-14 19:49