Bokt.nl

gigil schreef:

Ik ben toen door mijn man naar het ziekenhuis gebracht, de wond bloedde bijna niet doordat alles door was,wel zaten de stukken vlees aan de binnenkant van mijn vest

leintje_ schreef:

denisesilver schreef:

Bij mij legde ze steeds een hand op mijn arm, en ik had het koud. Dus steeds als ze die hand weghaalden, probeerde ik te volgen. Maar ik weet niet of ik daadwerkelijk mijn hand optilde, of dat ik dat dacht
Heb wel nog de vraag van de ouwe rot aan de stagiaire beantwoord. Dat ging nog wel ondanks de fentanyl en de ketamine

Ah lekker, dat vlees aan je jas

Ik was op het begin enorm aan het dissociëren, voelde echt alsof ze de hele tijd met me aan het slepen waren en gesprekken 10m bij me vandaan waren, terwijl iedereen gewoon naast me stond. Als ik antwoord gaf had ik ook het gevoel dat ik 10m verderop stond, heel vreemd. Ik hoorde ook alleen dingen, heb geen herinneringen van dat ik iets zag.
In de ambulance werd ik een beetje wakkerder en toen zag ik ook wel dingen. Heb zitten keuvelen met de verpleegkundige: verteld dat ik ook HBO-V heb gestudeerd, maar was gestopt. Zei nog tegen hem: "Dit is vast ook niet wat je had verwacht toen je vanmorgen wakker werd." Om me direct te beseffen dat dit precies is wat hij verwacht als hij aan het werk is en een ongeluk krijgen niet is wat ík had verwacht.
Toen mijn bloeddruk werd gemeten, was ik heel blij dat het goed was: "Ooooh geen shock!" En toen moest de vpk lachen
Toen de vpk de overdracht wilde toen in het zkh, zei ik heel adrem: "Wel de waarheid vertellen!" En toen moest iedereen op de spoed lachen .
Wat een ervaring was dat. Wel een stuk beter dan de morfine en oxycodon die ik daarna kreeg