Paarden kunnen zo'n goede afleiding zijn voor je. Hoe is het gegaan op stal??
Verder niet echt de puf om bij te lezen. Vanwege eczeem heb ik tabletten gekregen. Wel na een week heb ik die dingen heel gauw weggedaan. Werd er zo emotioneel en opstandig van. Ben er gewoon van geschrokken. De apotheek had mij al verteld dat je met frequent gebruik erg suf kon worden maar dan ook nog dit.....Verder kon het niet samen met mijn slaapmedicatie. Heb dus een week geen oog dicht gedaan. Sinds dat ik van de week ben gestopt slaap ik de klok gewoon rond. Gelukkig werkt de zalf die ik heb gehad erg goed.
Dat is vervelend zeg, Miranda.. Haal die slaap maar lekker in!
Miranda40
Berichten: 2446
Geregistreerd: 21-07-04
Woonplaats: Bij de goudkust
Geplaatst: 02-05-14 16:56
Ga ik ook zeker doen.
Verder deze week met de afspraak bezig geweest. Met de therapeute afgesproken om zelf een afspraak te maken. Maar ja de volgende dag dacht ik daar toch anders over. Heb uit fatsoen een mail gestuurd naar mijn psychologe en mijn verhaal gedaan. Ze vond het terecht dat ik haar een mail stuurde. Hebben nu samen besloten dat ik een afspraak ga maken omdat de gynaecoloog niet reageert op haar mail. Mocht het tot een afspraak komen dan blijft mijn psychologe bereid om met mij mee te gaan. Heb daarop gereageerd maar ja nu nog geen reactie terug dus gaat er weer een week overheen Weet je het kost je iedere keer weer energie en als je dan zover bent, ligt het weer even stil.....
Miranda, vervelend is dat! Dan heb je de energie en wil je vooruit en stokt het toch. Hopelijk gaat het toch vooruit binnenkort.
Purny, gaat lekker dan, toch?
Hier nog wat van hetzelfde, ben wel veel meer alleen (vriend stage in thuisstad, ik op kamers in studeerstad) en dat geeft wel ruimte merk ik. Hoop met het gesprek met de unif volgende week en met de psycholoog dat ik een stapje verder kan.
Ik begrijp je frustratie miranda... heel vervelend. Hopelijk komt er nu wat meer vaart bij!
Met mij gaat het niet zo lekker. Zit aan de anti depressiva maar merk er niks van. Voel me mega depressief, weet soms niet wat ik met mezelf aan moet en heb het idee dat mijn psycholoog het niet zo serieus neemt. Of dat ook zo is is dan de vraag natuurlijk.
Heb in ieder geval die dingen opgeschreven wat ik wil bespreken, zodat ik daar niet blokkeer. (over dat ik aan de slag wil met de trauma's en geen koetjes en kalfjes gesprekken)
Vervelend dat je het idee hebt dat de AD niet werkt. Wellicht is het te licht? Wat ik wel goed vind is dat je de dingen alvast hebt opgeschreven zodat je niets kunt vergeten.
Ik heb tijdens mijn therapie zoveel geschreven. Hele schriften vol. En nog blijf ik schrijven als het even wat minder gaat. Al is het maar om het even van je af te schrijven.
Bij mij begonnen ze gelijk te 'hoog': had na dag 3 al zoveel bijwerkingen. Zijn toen terug gegaan na het lichtste dat er gegeven kan worden en dat toen rustig opgebouwd. Nu zit ik al jaren aan de hoeveelheid waar ik toen ooit mee begonnen ben (en toen te hoog was).
ja ik schrijf ook graag. vond het eerst verschrikkelijk, (te confronterend?) maar nu ik er aan gewend ben heb ik het ook echt een soort van nodig.
Ja ik had met de dosering die ik nu heb ook hele erge bijwerkingen, voelde me verschrikkelijk dus ben toen direct terug gezet. Maar in principe had ik gewoon een startdosering.
Bij mij was de startdosering 150 mg (was ook standaard dat bij de start werd gegeven). Na 3 dagen dus naar 37,5 mg en toen rustig aan opgebouwd naar 150 mg.
Van dat schrijven is echt goed. Maakt ook veel meer duidelijk in je hoofd en dan heb je iets om op terug te grijpen. Vroeger schreef ik altijd gedichten en dat hielp enorm. Maar dat lukt me niet meer. Gewoon opschrijven moet ik me nog altijd aan zetten.
Dan heb jij zeker venlafaxine Miranda? Dan is een startdosis van 150 mg echt bizar veel
Hier wisselt het een beetje, gezellige avond en nacht bij vriendinnen gehad en dan gaat het wel lekker, maar toch blijft er een sombere basisstemming spelen..
Klopt helemaal Jorine. De 1e avond (vrijdag) dat ik het in nam voelde ik me al niet fijn. Maandagochtend stond ik op en kon me nog net vastgrijpen aan de wasbak in de badkamer. Mijn pupillen waren zo groot!!! Echt bizar!!!
Die hoge dosis was de startdosis waarmee de psychiater altijd begon niet wetende dat ik daar zo heftig op reageerde. De reden was dat ik na mijn 2e trauma (die heel veel weg had vam de eerste) wederom emdr kreeg waardoor ik alleen maar nog emotioneler werd. Kreeg daarbij ook suïcidale gedachtes. Ben toen op medisch advies 1,5 week naar een zonnig oord geweest (kon kiezen uit opname of even er tussenuit). Alleen bij terugkomst werd alles nog heftiger. Vandaar de medicatie. Slik nu nog steeds 150 en ben ook niet van plan om af te bouwen.
Bij Seroquel was het juist andersom. Begonnen met 75. Toen ik daar niet beter van ging slapen kreeg ik 100. Ik bleef toen helemaal wakker. Toen ik combi met temazepam en toen kon je een kanon bij me afschieten. Toen de Seroquel afgebouwd toen ik de temazepam erbij ging gebruiken. Daarna langzaam de temazepam afgebouwd en toen sliep ik op 50 Seroquel. Maar er sliepen dus echt mensen die met 100 al in hele diepe slaap waren.
Het is in iedergeval dragelijk. Heeft allemaal te maken met zwangerschappen. Loopt nu nog een 'opdracht' afspraak maken met de gynaecoloog om mijn woede en verdriet van toen tot afgelopen jaar uit te spreken. Door alle opnames etc.is dat er nooit van gekomen.