Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly
, en de andere was om hem op te vangen en dan stond er ook nog eentje op me buik te duwen om hem er sneller uit te krijgen. Eenmaal zijn hoofdje eruit zat de navelstreng 2 keer om zijn nekje, dus moest hij eerst de navelstreng doorgeknipt worden, want die kregen ze niet over zijn hoofd heen. (was niet prettig iig). Daarna werd ie op mijn buik gelegd en lag die met grote ogen te kijken, ze moesten hem wel even aan het huilen maken, want dat deed ie niet gelijk, maar uiteindelijk wel.
Ik heb een vergelijkbare bevalling gehad bij de eerste en ook een giga knip, maar tis weer hersteld hoor.bloempje1 schreef:Nee we maken hem niet wakker,
Hij komt puur van zich zelf.
Vanacht heeft die zelf een keer door geslapen,
dus 1 voeding over geslagen.Maar dat mag,zolang hij maar aan 300 cc per dag komt.
En daar komen wij dik over heen

jacqueline schreef:Tears is dit je eerste kindje?
...precies 48 uur nadat ik de slijmprop eruit was, kwam dochterlief eruit. Had eerst 40 uur voorweeën, volgende weetje was nét iets pijnlijker dan de vorige, dus 2 dagen niet geslapen, toen het serieus werd. Het voordeel was, dat ik te moe was om veel last van de pijn te hebben, bovendien had mijn Wim van de cursus geleerd tegendruk te geven bij rugweeën. Dat was ook zo ongeveer het enige nut van de cursus.



texeenmaikey schreef:jacqueline: Dat is zeker leuk. Ondanks mijn keizersnee heb ik wel liggen puffen.

jacqueline schreef:texeenmaikey schreef:jacqueline: Dat is zeker leuk. Ondanks mijn keizersnee heb ik wel liggen puffen.
Dat klinkt minder, als ik het goed begrijp ben je gaan bevallen maar is er later een keizersnee gedaan?
Gaat alles goed met je zoontje?
, en hoe gaat het met jou dochtertje? Es79 schreef:testebeest schreef:auw net geboren en dan al je sleutelbeen gebroken lijkt me echt verschrikkelijk voor zo'n kleine hummel
Ja, was het ook!
En de kraamverzorgster kwam er na een week achter, iedere keer als ze schone kleertjes aankreeg als ze in bad was geweest dan begon ze heel erg te huilen, de verloskundige kwam langs en bevestigde dat ze inderdaad haar sleutelbeen had gebroken.
Gelukkig geneest dat heel snel bij die kleintjes maar als we nu de dvd bekijken van de bevalling begrijpen we dat ze soms zo huilde. Dat doet ons dan nog steeds pijn, is heel raar.
Ook toen ze net geboren was en ik lag haar aan de borst begon ze heel hard te huilen dat ik zoiets had van, wat is dit?
Achteraf.............ja, kwamen we er achter!