vilheide schreef:In 2010 begon mijn dochter toen nog 15 te kwakkelen, kon haar haren bijna niet meer wassen omdat ze last kreeg van haar handen, gleed tijdens het fietsen regelmatig van haar trappers en nog wat vage dingen. Huisarts geweest en doorverwezen naar een neuroloog in Ede, daar kwam weinig uit maar omdat ik weinig vertrouwen had in het Edese ziekenhuis, een second opinion bij het Radboud in Nijmegen aangevraagd. Daar terecht gekomen bij een kinderneuroloog maar ook daar konden ze geen diagnose stellen. Wel hadden ze een vermoeden wat het kon zijn. Dus met een hele lage dosering medicatie naar huis gestuurd. Na een tijdje begon ze nasaal te praten en kreeg ze last van afhangende oogleden. Tot ze op een gegeven moment ook moeite kreeg met kauwen en slikken zijn we op de SEH terecht gekomen en kreeg ze bij binnenkomst gelijk zuurstof toegediend. Ze kreeg steeds meer moeite om te slikken en te ademen. Door de arts besloten om haar met spoed naar Utrecht over te brengen, eenmaal daar aangekomen is er besloten om haar te intuberen en heeft 2 dagen aan de beademing gelegen. Na haar bloed te hebben onderzocht kwam naar boven dat ze de spierziekte Myasthenia Gravis had. En nu dus in een mysthene crisis was beland. Tijdens zo'n crisis heb je ook last van spierzwakte in je kauw en slikspieren. Uiteraard was er al vele malen bloed geprikt maar nooit was deze ziekte in het bloedbeeld te zien tot het moment van de crisis. Ondanks dat het een weinig voorkomende spierziekte is, zijn er gelukkig wel behandelingen mogelijk. Zo kreeg ze via het infuus immuunglobine toegediend. En gelukkig met het gewenste resultaat en kwam ze langzaam bij beetje uit de crisis, Al met al heeft ze uiteindelijk ruim 3 weken op de IC gelegen. Heeft ook sondevoeding gehad en lag aan allerlei apparaten.
Er zijn zoveel verschillende spierziektes en gelukkig heeft mijn dochter een niet progressieve variant en kan ze met medicatie een normaal leven lijden.
Maar heel eerlijk gezegd ben ik blij dat ik niet in de schoenen van zowel de artsen als de ouders sta.
Ook op het gebied van haar spierziekte is er nog genoeg te onderzoeken. En zo met heel veel andere spierziektes.
Heftig zeg! Sterkte voor en met je dochter !
Bij mijn man in de familie van zijn moederskant komt Duchene voor. Een vreselijke ziekte.
Zijn neefje is met een jaar of 8-9 overleden en nu is die lijn gelukkig uitgestorven.
Ik heb net het filmpje gezien, in mijn ogen glimlacht ze niet. Maar ik begrijp wel dat ouders alles aangrijpen.
Respect voor de artsen en verpleegkundigen, dit zijn geen makkelijke beslissingen.