Bokt.nl

**Geplaatst**: 08-07-25 09:20

Re: Leeftijd kinderwens

Geplaatst: 08-07-25 09:20

Er is wel 1 ding waar je rekening mee zou kunnen/moeten houden als je laat aan kinderen begint.
Mijn moeder was 36 toen ik geboren werd. Tel er 14 jaar bij op, dan begint kind te puberen en raakt moeders in de overgang... Dat het dak nog op het huis zat was verbazingwekkend.

Oftewel, is je moeder 10 jaar jonger, dan heb je die hormonenclash niet. Eerste kind tussen de zeg 36 en 42 geeft 14-15 jaar later gegarandeerd vuurwerk.

Hoeft geen reden te zijn om niet aan kinderen te beginnen, maar hou het in je achterhoofd als de puberteit/de overgang opeens wel héél lastig blijkt te zijn - want dan kan je je er nog een beetje op voorbereiden.

**Geplaatst**: 08-07-25 09:30

Re: Leeftijd kinderwens

Geplaatst: 08-07-25 09:30

ik vind de topics op Bokt altijd zo intens worden als het over een kind(erwens) gaat.
Ik snap de discussies maar het lijkt altijd uit te draaien op een welles nietes discussie.

De moeders die wel van het moederschap genieten mogen niet klagen en de vrouwen die bewust kindloos zijn mogen wel los gaan hoe verschrikkelijk kinderen zijn. (even heel gechargeerd he)
Laten we toch alsjeblieft iets meer begrip voor elkaar hebben.
wel of geen kinderen (op latere leeftijd) is iets wat je gezamelijk met je partner bespreekt.
Ik ben jong moeder geworden en ondanks dat ik geniet van het moederschap is het af en toe rete zwaar.
Maar ik ga een uitdaging niet uit de weg. Ik heb in al die jaren geleerd dat op welke leeftijd je ook kinderen wil proberen te verwekken het heeft allemaal zijn uitdagingen.
Er is geen goed of fout (in 95% van de gevallen, de 5% excessen even daar uitgesloten)
Er is geen goed moment om te besluiten wat je nou daadwerkelijk gaat kiezen. Want het leven is niet maakbaar en er zullen altijd uitdagingen blijven komen.
Het enige wat ik kan zeggen is dat kinderen die uitdagingen soms wat groter maken, maar sommige het veranderd ook je kijk op de wereld waardoor andere besluiten makkelijker worden.

je kan je helemaal vierkeer in de rondte rekenen of het financieel uitkomt, maar je krijgt altijd uitdagingen waarbij je andere keuzes moet maken financieel gezien. En dat is dan ook maar zo. Je schiet he-le-maal niks op met alle horror verhalen over kinderen en hoe verschrikkelijk het is. Maar je schiet ook he-le-maal niks op met het op een roze wolk plaatsen van de kinderwens.

enige stabiliteit in mentale gezondheid, relatie, woonsituatie en financieel heb je al een best goede basis en de rest van de keuzes hangt af wat JULLIE in je relatie willen. Ga samen zitten, en ga het er eens over hebben, over de voordelen, de nadelen, de twijfels en de "zekerheden" waar kun je compromissen sluiten, waar wil je dat absoluut niet en hoe gaan jullie dat samen verder doen.
En plaats dat in de context van meerdere gesprekken zodat jullie ook er nog even actief over na kunnen denken meerdere keren.

**Geplaatst**: 08-07-25 09:33

Geplaatst: 08-07-25 09:33

Ibbel schreef:
Er is wel 1 ding waar je rekening mee zou kunnen/moeten houden als je laat aan kinderen begint.
Mijn moeder was 36 toen ik geboren werd. Tel er 14 jaar bij op, dan begint kind te puberen en raakt moeders in de overgang... Dat het dak nog op het huis zat was verbazingwekkend.

Oftewel, is je moeder 10 jaar jonger, dan heb je die hormonenclash niet. Eerste kind tussen de zeg 36 en 42 geeft 14-15 jaar later gegarandeerd vuurwerk.

Hoeft geen reden te zijn om niet aan kinderen te beginnen, maar hou het in je achterhoofd als de puberteit/de overgang opeens wel héél lastig blijkt te zijn - want dan kan je je er nog een beetje op voorbereiden.

en toch... je kan ook vroeg in de overgang komen of amper last hebben van de overgang.
natuurlijk moet men goed nadenken over wel/geen kinderen. Maar alle "wat als" situaties kun je er bij wijze van nog 1000 bij bedenken.

**Geplaatst**: 08-07-25 09:41

Geplaatst: 08-07-25 09:41

Ibbel schreef:
Er is wel 1 ding waar je rekening mee zou kunnen/moeten houden als je laat aan kinderen begint.
Mijn moeder was 36 toen ik geboren werd. Tel er 14 jaar bij op, dan begint kind te puberen en raakt moeders in de overgang... Dat het dak nog op het huis zat was verbazingwekkend.

Oftewel, is je moeder 10 jaar jonger, dan heb je die hormonenclash niet. Eerste kind tussen de zeg 36 en 42 geeft 14-15 jaar later gegarandeerd vuurwerk.

Hoeft geen reden te zijn om niet aan kinderen te beginnen, maar hou het in je achterhoofd als de puberteit/de overgang opeens wel héél lastig blijkt te zijn - want dan kan je je er nog een beetje op voorbereiden.

Dat weet je natuurlijk nooit. Ook mensen die vanaf hun 30/35 al in de overgang raken door bijvoorbeeld ziekte. Hier ook 32 en in de overgang.

**Geplaatst**: 08-07-25 09:51

Re: Leeftijd kinderwens

Geplaatst: 08-07-25 09:51

In het leven zijn er nou eenmaal geen vaste regels die altijd en voor iedereen gelden. Je kunt overal wel rekening mee willen houden, maar dat loopt vrijwel altijd anders dan je dacht. Je kunt ook zelf morgen onder de bus komen.
Zo lang jij en je partner het graag willen
Zo lang je een dak boven je hoofd hebt en eten in de koelkast
Zo lang je voldoende financiele mogelijkheden hebt om de situatie te kunnen dragen
en zo lang het wil lukken....

En zoals het cliché dan pleegt te zeggen 'ze worden vanzelf groot'

**Geplaatst**: 08-07-25 10:53

Geplaatst: 08-07-25 10:53

Ibbel schreef:
Er is wel 1 ding waar je rekening mee zou kunnen/moeten houden als je laat aan kinderen begint.
Mijn moeder was 36 toen ik geboren werd. Tel er 14 jaar bij op, dan begint kind te puberen en raakt moeders in de overgang... Dat het dak nog op het huis zat was verbazingwekkend.

Oftewel, is je moeder 10 jaar jonger, dan heb je die hormonenclash niet. Eerste kind tussen de zeg 36 en 42 geeft 14-15 jaar later gegarandeerd vuurwerk.

Hoeft geen reden te zijn om niet aan kinderen te beginnen, maar hou het in je achterhoofd als de puberteit/de overgang opeens wel héél lastig blijkt te zijn - want dan kan je je er nog een beetje op voorbereiden.

Mijn moeder kwam met 40 in de overgang. Ik was toen 12.
(mijn broers 16 en 19)

Alleen ik heb nooit gepuberd in de zin van dwars gedrag oid. (mijn broers ook niet)

Dus nee, daar hoef je niet echt naar te kijken.
Sowieso vind ik dat puberen zwaar overdreven maar meer iets van nu dat kinderen gewoon geen regels en nee meer geleerd word.
Ja dat komt dan wel dubbel terug ja als ze ze puber zijn.

Ohnee, dat mag je als kinderloze niet zeggen natuur lees ik hierboven

**Geplaatst**: 08-07-25 12:46

Re: Leeftijd kinderwens

Geplaatst: 08-07-25 12:46

Ik ben ook op latere leeftijd moeder geworden.
Bij de eerste was ik net 35 en bij de 2e 36.
Hoe ouder ik word, hoe hoger de grens ook word bij mij.
Ik zou nu nog wel een 3e willen, dan zou ik al 40 zijn voordat die geboren zou worden (helaas denkt mijn man daar anders over, maar goed dat is een ander probleem).

Als ik mocht kiezen was ik liever jonger geweest.
Maar het leven loopt nou eenmaal anders.

Uiteindelijk heb ik het heel goed ervaren dat ik juist wat ouder was. Vooral geestelijk ben ik nu veel sterker dan 10 jaar geleden.

En lichamelijk is het ook prima gegaan met beide zwangerschappen en beide keren meteen zwanger.
Wel 2 keer een keizersnede gehad maar dat lag niet aan mijn leeftijd.

Hier een positieve ervaring dus.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-07-25 12:45

Geplaatst door de TopicStarter : 14-07-25 12:45

Josien_ schreef:
Ik weet niet precies hoe mijn moeder het ervaren heeft, maar ze was 38 toen ze mij kreeg en ikzelf heb daar nooit last van gehad.
Enige wat ik nu heb is dat ik nu langzaam begin te merken dat ze ouder worden en dat ik ze graag nog heel lang in mijn leven zou hebben. Overigens nog absoluut geen reden om er over na te denken, maar het is ook weer niet heel realistisch dat ze allemaal maar in goede gezondheid 100 worden .

Zelf heb ik geen kinderwens op het moment, maar dus ook het gevoel dat ik nog zeeën van tijd heb om daarover na te denken.
Maar wil dus aangeven dat ik als kind zelf er nooit moeite mee heb gehad dat mijn ouders ouder waren dan die van anderen.

Oja

dat stelt mij inderdaad ook wel een beetje gerust. Heeft inderdaad voor- en nadelen een wat oudere leeftijd. Maar het kan dus nog, ik begon heel bang te worden dat het straks gewoon te laat is. Ik wil heel graag kinderen, maar wel als ik daarvoor alles op de rit heb.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-07-25 12:51

Geplaatst door de TopicStarter : 14-07-25 12:51

Popstra schreef:
Ik heb altijd gezegd nadat op mijn 34e mijn baarmoeder vrrwijderd is dat wanneer je zeker weet je kinderen wil je zo jong mogelijk daar aan moet beginnen! Rond je 25e de eerste vind ik een mooie leeftijd.
En ja dan moet je een stabiele relatie hebben, een huis en iig 1 van de 2 die goed verdiend. Jij of je partner of beide is nog mooier. Oftewel, eerst de boel goed voor elkaar hebben.

Vroeger zeiden ze niet voor niks dat je moest gaan sparen voor je uitzet toen je je eerste baantjes kreeg. Weet niet of jongelui dat nog doen uberhoupt!?

Er kan zo veel gebeuren als je ouder word wat je wens niet kan laten uit komen...

Ja en nee. Als je langer studeert - dan kan je echt niet altijd zo vroeg beginnen. Er zijn allerlei factoren die daar een rol bij spelen. Dat zijn dan ook weer keuzes die je maakt, in mijn geval langer gestudeerd en aantal jaar consultancy gedaan. Veel geleerd, veel gezien, waarmee ik dan weer werk kon gaan doen wat ik heel graag wilde, maar daardoor dus niet op die leeftijd aan kinderen (kunnen) beginnen mede.
Ik wil een stabiele basis bieden.
In dit geval een paard en een kind, ik heb de rekensom nog niet rond (en maximale hypotheek). Dus dat zijn nog van die op te lossen dingetjes, maar het kan dus nog tot jaar of 35-38. Dat stelt mij wel gerust dat ik niet nu acuut m'n huis moet verkopen, een miskoop moet gaan doen - want haast.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-07-25 12:53

Geplaatst door de TopicStarter : 14-07-25 12:53

KimL86 schreef:
Ik ben ook op latere leeftijd moeder geworden.
Bij de eerste was ik net 35 en bij de 2e 36.
Hoe ouder ik word, hoe hoger de grens ook word bij mij.
Ik zou nu nog wel een 3e willen, dan zou ik al 40 zijn voordat die geboren zou worden (helaas denkt mijn man daar anders over, maar goed dat is een ander probleem).

Als ik mocht kiezen was ik liever jonger geweest.
Maar het leven loopt nou eenmaal anders.

Uiteindelijk heb ik het heel goed ervaren dat ik juist wat ouder was. Vooral geestelijk ben ik nu veel sterker dan 10 jaar geleden.

En lichamelijk is het ook prima gegaan met beide zwangerschappen en beide keren meteen zwanger.
Wel 2 keer een keizersnede gehad maar dat lag niet aan mijn leeftijd.

Hier een positieve ervaring dus.

Dank je wel voor het delen van je ervaring

dit stelt weer wat gerust inderdaad. Het leven loopt zoals het loopt.

**Geplaatst**: 14-07-25 12:54

Geplaatst: 14-07-25 12:54

Ibbel schreef:
Er is wel 1 ding waar je rekening mee zou kunnen/moeten houden als je laat aan kinderen begint.
Mijn moeder was 36 toen ik geboren werd. Tel er 14 jaar bij op, dan begint kind te puberen en raakt moeders in de overgang... Dat het dak nog op het huis zat was verbazingwekkend.

Oftewel, is je moeder 10 jaar jonger, dan heb je die hormonenclash niet. Eerste kind tussen de zeg 36 en 42 geeft 14-15 jaar later gegarandeerd vuurwerk.

Hoeft geen reden te zijn om niet aan kinderen te beginnen, maar hou het in je achterhoofd als de puberteit/de overgang opeens wel héél lastig blijkt te zijn - want dan kan je je er nog een beetje op voorbereiden.

Hier geen gegarandeerd vuurwerk hoor. Mijn moeder was ook 36 toen ik geboren werd. Ik was geen opstandige puber, en zij heeft nauwelijks overgangsverschijnselen gehad (ik ook niet gelukkig

). Je eigen situatie hóeft niet voor iedereen op te gaan - gelukkig.

**Geplaatst**: 14-07-25 17:21

Geplaatst: 14-07-25 17:21

Hier peri menopauze en een hele lieve puber. Dat kan natuurlijk ook

**Geplaatst**: Gisteren, 09:44

Geplaatst: Gisteren, 09:44

pmarena schreef:
Nouja stel dat je ouders 38 zijn wanneer je zelf geboren werd. En zelf word je ook met 35+ moeder.... dan heb je wel al 70+ ouders als je baby arriveert en dat kan toch wel behoorlijk schelen met 10 jaar eerder qua hulp van je ouders zeg maar, of dat je bovenop de zorg voor kind(eren) ook meer kans heb zorg voor ouders(s) erbij te krijgen....

Uiteraard verschilt het altijd, maar het risico wordt wel groter.

Dat heb ik nu dus: op 37 bevallen, mijn vader was er toen 70 en moeder 69.
Ideaal is dat niet, ze komen wel af en toe eens babysitten maar dat is heel beperkt. Ze zouden dagelijks ons kindje opvangen terwijl wij zouden gaan werken, fysiek niet aankunnen (hun woorden).
Dus ons kindje gaat naar de opvang, 5 dagen per week -O-

Ze vind het er wel superleuk met de andere kindjes, maar liever had ze wat meer thuis. En ook, opvang kost bakken met geld. Daar kan ik 2 paarden van stallen :')

Mijn schoonouders zijn dan weer jonger maar die komen ook amper babysitten want eerst waren die nog gewoon aan het werk en nu zijn ze heel veel op vakantie

Maar aan de andere kant hoop ik wel dat ons kindje mijn ouders een "boost" geeft om gezond te leven. Zodat zij zo lang mogelijk fit blijven en langer leven

Lichamelijk gezien was ik liever jonger moeder geworden maar zoals bij KimL86 vind ik het mentaal beter dat ik weer wat ouder was. Mijn leven is veel meer in balans dan 7 jaar geleden bijvoorbeeld.
En de kans is groot dat ik op 25 jaar niet sneller zou zwanger geworden zijn, waarschijnlijk werd het ook een traject

**Geplaatst**: Gisteren, 13:15

Geplaatst: Gisteren, 13:15

Ik zou zelf eigenlijk nooit uitgaan van hulp. Als ze willen en kunnen is het mooi meegenomen. Maar hun hebben ook hun eigen leven.

**Geplaatst**: Gisteren, 16:14

Re: Leeftijd kinderwens

Geplaatst: Gisteren, 16:14

Daar ben ik het wel mee eens. Ik zie om me heen heel veel mensen die echt flink steunen en rekenen op hulp uit de omgeving, met name van ouders.
Mijn schoonzus en zwager hebben ook twee jonge kinderen, maar mijn schoonouders zijn nu ruim in de 70 en willen niet meer op twee kinderen tegelijk oppassen. Dat zorgt nu voor heel wat wrijvingen.

**Geplaatst**: Gisteren, 16:54

Re: Leeftijd kinderwens

Geplaatst: Gisteren, 16:54

En je ziet hierboven dus dat jongere grootouders ook niet altijd de oplossing is daarvoor, die gaan weer te veel op vakantie enzo

.

**Geplaatst**: Gisteren, 16:56

Re: Leeftijd kinderwens

Geplaatst: Gisteren, 16:56

Het zijn je eigen kinderen.
En fijn als er hulp is van grootouders.
Maar er vanuit gaan zou ik niet.
Plus het kan helaas ook snel veranderen.

**Geplaatst**: Gisteren, 17:51

Re: Leeftijd kinderwens

Geplaatst: Gisteren, 17:51

Toch schuilt er ook iets moois in, het gezegde is niet voor niets "it takes a village". Het is eigenlijk heel onnatuurlijk, zo individualistisch als wij kinderen krijgen/opvoeden in de westerse maatschappij.

Zelf helaas niet gezegend met een heel uitgebreid "village", wij hebben onze werkweek verdeeld en enkele dagdelen opvang gehad (jongste gaat na de vakantie naar school, dan wordt het alweer wat goedkoper allemaal

).

**Geplaatst**: Gisteren, 17:54

Re: Leeftijd kinderwens

Geplaatst: Gisteren, 17:54

in dat village kregen vrouwen nog kinderen met 20 jaar, werkte ze niet, oma en tantes ook niet. Of althans niet voorde baas.
Ja thuis, om de was van de 10 kinderen te doen. Met de hand.
Eten te koken voor dat halve weeshuis. De groente te verbouwen, oogsten en wekken en noem maar op.
Ja dat deden ze meer samen.