Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
Padoertje schreef:Ik klop het af… Hier inmiddels nog maar eens per 8/10 weken naar de acupuncturist. Slik wel dagelijks de vitalkruid agnus castus (monnikspeper) en heb vrijwel geen pijnlijke borsten meer. Ze zijn ook eindelijk iets geslonken. Niet echt stemmingswisselingen meer, maar wel echt snaaitrek zo’n 10 dagen voordat mijn ‘menstruatie’ begint.
Daar is de aanlooptijd erg lang van, om vervolgens 1 dag een flinke bloeding te hebben en dan is het net zo snel weer weg als dat het opkwam.
Baal alleen wel echt van die 8 extra kilo’s. Ik zit minimaal 3x per week op de racefiets en trap ook zeker niet truttig, maar rondom de buik wil het niet echt weggaan…. Jullie daarvoor al een oplossing gevonden?
Citaat:Ja dat afvallen is wel een dingetje. Dat lukte mij ook absoluut niet. Heb wel een oplossing gevonden, ga van je man *scheiden. Ben in 2 weken tijd als 4 kg kwijt. Heel veel stress, niet kunnen eten en bijna niet slapen.
[*is natuurlijk sarcastisch bedoeld, zou het niemand aanraden]
Zou wel door blijven gaan met sporten en kijken of je nog iets met je voeding kunt doen. Je lichaam heeft denk ik nu ook minder nodig qua voeding dan voorheen. Maar het blijft lastig om er achter te komen wat voor wie wel/ niet werkt.
Padoertje schreef:Ik klop het af… Hier inmiddels nog maar eens per 8/10 weken naar de acupuncturist. Slik wel dagelijks de vitalkruid agnus castus (monnikspeper) en heb vrijwel geen pijnlijke borsten meer. Ze zijn ook eindelijk iets geslonken. Niet echt stemmingswisselingen meer, maar wel echt snaaitrek zo’n 10 dagen voordat mijn ‘menstruatie’ begint.
Daar is de aanlooptijd erg lang van, om vervolgens 1 dag een flinke bloeding te hebben en dan is het net zo snel weer weg als dat het opkwam.
Baal alleen wel echt van die 8 extra kilo’s. Ik zit minimaal 3x per week op de racefiets en trap ook zeker niet truttig, maar rondom de buik wil het niet echt weggaan…. Jullie daarvoor al een oplossing gevonden?
Janneke2 schreef:Padoertje schreef:Ik klop het af… Hier inmiddels nog maar eens per 8/10 weken naar de acupuncturist. Slik wel dagelijks de vitalkruid agnus castus (monnikspeper) en heb vrijwel geen pijnlijke borsten meer. Ze zijn ook eindelijk iets geslonken. Niet echt stemmingswisselingen meer, maar wel echt snaaitrek zo’n 10 dagen voordat mijn ‘menstruatie’ begint.
Daar is de aanlooptijd erg lang van, om vervolgens 1 dag een flinke bloeding te hebben en dan is het net zo snel weer weg als dat het opkwam.
Baal alleen wel echt van die 8 extra kilo’s. Ik zit minimaal 3x per week op de racefiets en trap ook zeker niet truttig, maar rondom de buik wil het niet echt weggaan…. Jullie daarvoor al een oplossing gevonden?
Ik ben anders gaan eten.
De müesli 'smorgens is zonder granen met met andijvie (en 's winters met wintergroente).
En ik ben mijn alvleesklier 'gaan trainen': "wat heb ik tijdens de maaltijd allemaal nodig, zodat ik op het werk/ op stal geen honger heb?"
De uitdaging stond eerst op twee uur (plm twee uur na de laatste hap eten schakelt je lichaam over op vetverbranding) en op goede dagen haal ik de vijf uur.
Vetverbranding is alleen wel relatief lastig.
(Koolhydraten verbranden kan altijd, dat is in principe een noodprocedure.)
Om vetten te kunnen verbranden moet je volwaardig eten (zink, magnesium, carnitine, ijzer en B vitaminen zijn nodig).
'Matig bewegen', zoals wandelen helpt ook bij het aanzetten tot vetverbranding.
(Wellicht is een fijne wandeling leuker dan stoempen...?)
... en het is ook echt even wennen.
Één van de voordelen is, dat het stabiel is: koolhydraten staan er om bekend dat ze een korte piek bloedsuiker geven, vetverbranding doet dit niet. Dus als dit vermogen tot vetverbranding weer goed werkt, is de neiging tot snaaien weg.
Padoertje schreef:Ik geef er ook niet aan toe, maar merk wel dat mijn lijf ineens schreeuwt om meer zout rond die periode. Ik eet sowieso vers en kijk goed naar de verhoudingen van koolhydraten en eiwitten. Dat leer je wel tussen al die sportschoolfanaten. Want als ik niet kan fietsen, dan doe ik 3x per week cardio en krachttraining. Nu moet ik ook zeggen dat ik deels zwaarder ben door meer spiermassa, maar het vet op de buik is blijkbaar erg aan mij gehecht
Vandaar dat ik hoop dat met wat intensiever wielrennen dit voor het eind van de zomer een beetje weg is. In april heb ik nog een sportkeuring laten doen omdat ik begin deze maand de Mont Ventoux op wilde (is gelukt
) en daar kwam uit dat mijn BMI verder prima is en dat de hartkloppingen inderdaad door de overgang komen.
Wandelen doe ik ook 1 a 2x per week een rondje van 6-7 km. Dus kwa bewegen zou het wel goed moeten zitten. De stofwisseling komt gewoon wat traag op gang blijkbaar.
Storm schreef:Oh Dakota, wat ontzettend naar dat je door een scheiding gaat.kwam het geheel onverwachts? Hoe gaat het met je?
D_akota schreef:Storm schreef:Oh Dakota, wat ontzettend naar dat je door een scheiding gaat.kwam het geheel onverwachts? Hoe gaat het met je?
Gaat behoorlijk k****hier. Hij roept al jaren als we ruzie hadden dat hij wilde scheiden. Toen ik laatst aangaf dat we dat nu ook gaan doen, slaat hij helemaal door. Bedreigde in alle soorten. Dus allemaal erg zwaar. Maar ja….
D_akota schreef:Storm schreef:Oh Dakota, wat ontzettend naar dat je door een scheiding gaat.kwam het geheel onverwachts? Hoe gaat het met je?
Gaat behoorlijk k****hier. Hij roept al jaren als we ruzie hadden dat hij wilde scheiden. Toen ik laatst aangaf dat we dat nu ook gaan doen, slaat hij helemaal door. Bedreigde in alle soorten. Dus allemaal erg zwaar. Maar ja….
Shenavallie schreef:Ik was van de week weer eens bij de HA om mijn medicatie verder af te bouwen en vroeg hem hoe lang de overgang nu eigenlijk duurt, omdat ik er nu al 11 jaar mee bezig ben. Hij zei dat het per persoon verschilt, maar dat het ergste meestal zo'n 2 tot 3 jaar zou duren. Dus vroeg ik hem of ik dan inmiddels ook met mijn (lichte) pil mag stoppen, welke ik op advies van de gyneacoloog al die tijd nog steeds trouw blijf slikken zodat ik geen overgang-hormoon-pillen hoefde te slikken. Helaas moet ik wachten tot ik minimaal 50 jaar ben, omdat mijn lijf nu ook heftig ontregeld is door het afbouwen van de medicijnen. Daar baalde ik wel even van, maar ik snap het wel.