Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
meggiemeg schreef:Meen je dat dromertje2? Geven ze dan een tik terug?
Magrathea schreef:Ok joe, ik ga ontstippen, dat hele framen als een tik(!!) als slaan en fysiek geweld blijf ik niet mee bezig.
DeMolenhoek schreef:Kimbers schreef:Ik heb een draak van een dochter, maar kan me geen enkele situatie voorstellen waarbij ik mijn hand zal heffen.
Zelfs bij een terror kind (die ook wel eens lief zijn) kan je toch gewoon consequent zijn zonder te moeten slaan? Dat betekent dan misschien 100x in de hoek zetten, maar het slaan werkt niet aangezien de grenzen opgezocht blijven worden. Dus waarom het dan blijven doen? Alleen omdat het op dat specifieke moment werkt? De boodschap blijft niet hangen.
Ik zou in ieder geval niet willen dat mijn kind enkel stopt met gedrag uit angst voor pijn of angst voor mij. Dat is imo de enige reden waarom tikken werken op de korte termijn.
Jij maakt er automatisch van dat de grenzen blijven opgezocht worden en de boodschap niet blijft hangen. Jammer, met zo veel vooroordelen direct een mening klaar hebben. Pijn, angst. Laat mij niet lachen. Mijn kind heeft geen pijn nog angst. Zij schrikt wel en weet heel goed dat ze een stap te ver is gegaan.
Fijn dat jij ze 100 keer in de hoek zet. Ik zeg nu: Het is klaar en dan is het ook gewoon echt klaar. En ik krijg nog altijd evenveel kusjes, knuffels en zij is nog altijd even enthousiast als ik haar haal uit de opvang.
De huidige jeugd had beter wat meer tikken gekregen als ik zie hoe ze tegen hun ouders doen.
Sizzle: Een flink pak krijgen is toch al totaal anders dan een tik...
Als je een paard rijd dan hebben sommigen ook een zweep bij om ze even wakker te maken als zij niet reageren. Dat doet ook geen pijn. Als je echt gaat meppen, dat is anders. Maar dat valt echt niet meer onder een tik.
C_estmoi schreef:Ik heb geen kinderen, en ook nog geen uitgekristalliseerde mening over dit onderwerp. Maar voor mij is "een tik" zo minimaal dat ik die ook gerust op mijn eigen been oid zou kunnen geven zonder dat dat zeer doet. Letterlijk zoals je "de maat meetikt" op je knie.
Dat zou ik niet per se benoemen als fysiek geweld, hoewel je natuurlijk nog steeds aan iemand zit die daar niet om gevraagd heeft.
Wat precies "een tik" is en wat "slaan" etc is nogal onderhevig aan interpretatie en veroorzaakt denk ik ook een deel van het onbegrip van beide partijen voor elkaar.
C_estmoi schreef:Ik heb geen kinderen, en ook nog geen uitgekristalliseerde mening over dit onderwerp. Maar voor mij is "een tik" zo minimaal dat ik die ook gerust op mijn eigen been oid zou kunnen geven zonder dat dat zeer doet. Letterlijk zoals je "de maat meetikt" op je knie.
Dat zou ik niet per se benoemen als fysiek geweld, hoewel je natuurlijk nog steeds aan iemand zit die daar niet om gevraagd heeft.
Wat precies "een tik" is en wat "slaan" etc is nogal onderhevig aan interpretatie en veroorzaakt denk ik ook een deel van het onbegrip van beide partijen voor elkaar.
Citaat:Omdat het regelmatiger gebeurde, telkens als ik over hun streep ging en ik wist nooit precies waar die lag, heb ik faalangst ontwikkeld en een extreem laag zelfbeeld gekregen. (...) Ik heb hier nog steeds bijna dagelijks last van, dus in mijn geval kan het zeker wel kwaad.
Janneke2 schreef:Citaat:Omdat het regelmatiger gebeurde, telkens als ik over hun streep ging en ik wist nooit precies waar die lag, heb ik faalangst ontwikkeld en een extreem laag zelfbeeld gekregen. (...) Ik heb hier nog steeds bijna dagelijks last van, dus in mijn geval kan het zeker wel kwaad.
![]()
Dit heet: een onmogelijke opdracht moeten uitvoeren -
en dan de schuld (letterlijk de klappen) krijgen als het jou menselijkerwijze niet lukt.
(Of gewoon willekeur onder het mom van opvoeding.)
Dat valt gewoon onder geweld.
verootjoo schreef:Maar in het voorbeeld van hete thee... Misschien ben ik overbezorgd, maar ik zet nooit hete thee neer waar die vingertjes bij kunnen.Want in die ene seconde dat je even niet kijkt hebben ze dan alsnog het hele glas over zich heen.
Bij de oven kan ie ook niet, en die wordt trouwens ook niet warm van buiten. En kaarsen brand ik nooit in het bijzijn van kinderen.
Als ze iets gevaarlijks doen zoals plots de weg over steken, grijp ik ze bij de arm en vertel ik dat we eerst goed kijken of er een auto aan komt. Daar ga ik niet om slaan of boos om worden ofzo eigenlijk.
Lunapower schreef:Ik vind dat ouders hun kind dus geen fysiek geweld aan mogen doen als het kind geen acuur gevaar loopt.
Om eerdere vragen te beantwoorden: ja. Inmiddels heb ik hier begeleiding in, sinds een paar dagen. Daarom kwam ik ook op het idee van deze discussie.Wat mijn ouders doen valt namelijk niet meer onder corrigerende tik, want het blijft echt wel minimaal een uur gevoelig en het is ook niet omdat ik gevaar loop.