Bokt.nl

**Geplaatst**: 12-02-20 08:05

Re: (Ex)- burnout lotgenoten

Geplaatst: 12-02-20 08:05

*ego post aan*
Dit wordt weer zo'n dag. Dochterlief is vannacht minstens 5 keer geweest en al vanaf 6 uur wakker. Was al moe en merk nu al dat ik eigenlijk niets kan hebben.
Mijn man is ook thuis vandaag (thuis werkdag) en vanmiddag is iedereen thuis.
Kijk nu al op tegen deze dag. Wil in mijn bed blijven

*einde ego post*

**Geplaatst**: 12-02-20 10:22

Re: (Ex)- burnout lotgenoten

Geplaatst: 12-02-20 10:22

Herkenbaar. Ik ben nu sinds maandag thuis met wat vage griepklachten. Maar ben vooral futloos en slaap veel.
Morgen ochtend een afspraak om bloed te prikken. Hoop dat daar iets tastbaars uitkomt.

**Geplaatst**: 12-02-20 16:12

Geplaatst: 12-02-20 16:12

Ik had ook al zo'n lekkere nacht, flinke tijd wakker geweest. Vanochtend al gestresst en misselijk wakker.
Maar goed ik had fijne gesprekken

*Start ego-post*
Psycholoog en bedrijfsarts hadden elkaar gisteren toch al gesproken, dus dat was heel fijn. Eigen verhaal gedaan over de afgelopen weken. En toen zei hij "ja, eigenlijk wil ik je over 3 maanden pas weer zien". Wat zeg je >;)

Ja die heb je nog wel nodig, ga daar maar vanuit. Maar ik vind 3 maanden wel een hele tijd om je niet te zien, dus ik wil toch met 6 weken even afspreken om te kijken of ik je nog ergens mee kan ondersteunen.
Nu zat ik me net alweer op te vreten dat ik dan misschien toch over 6 weken weer moet gaan werken (terwijl 6 weken ook best lang is), maar toen dacht ik neeee zo zei hij het niet. Hij twijfelde ook omdat hij al bang was dat ik dat dan weer dacht, maar daar hadden we het al eens over gehad en dat uitgesproken. In het begin zei hij namelijk een keer nou nog 2 weken thuis, maar liever niet langer waardoor ik daarna echt met lood in m'n schoenen naar de bedrijfsarts ging omdat ik bang was dat hij boos zou zijn 8)7

Dus nee hij gaat me dan ook echt niet dwingen.
Ik moet echt nog steeds minder graag willen

. Hij zei: 'Bij andere mensen heb ik nog wel eens het idee dat ze tijd rekken. Ik weet niet wat het is bij jou, maar dat gevoel heb ik helemaal niet bij jou en zo te horen je psycholoog en leidinggevende ook niet." Vond ik wel heel fijn om te horen.
Bedrijfsarts dacht ook dat haptonomie wel kon helpen, dus nouja als hij het ook zegt en met de ervaringen van Moirin dan ga ik het maar doen. Psycholoog weet vast wel iemand in de buurt dan.

Kwam onderweg naar leidinggevende een van onze artsen tegen, die vroeg heel lief hoe het ging. Nouja heel wisselend.. Ik was zo verbaasd eigenlijk dat hij door had dat ik er al zo lang niet ben. Leidinggevende vond dat heel logisch. Maar nouja het is een arts

Gesprek met leidinggevende was ook fijn. Ik heb tegen hem ook vast gezegd dat BA het over 3 maanden had, dan is hij vast voorbereid ook. Hij was ook echt super lief, en die 3 maanden klonk hem niet vreemd en hij verwacht niks van me. De benodigde papierwinkel is weer up to date ook.

*Einde ego-post*

@Leandra: Hoe is de rest van de dag je vergaan? Heb je nog wat rust kunnen pakken?

Het weer heeft volgens mij behoorlijk invloed, vorige week leek het ineens wel lente. Kwetterende vogeltjes, voelde me meteen zoveel vrolijker

Wat betreft het wakker liggen. BA gaf aan dat ik er beter uit kan gaan en even iets moet gaan doen om mezelf af te leiden, iets van een kruiswoordpuzzel/woordzoeker (geen schermen) en dan weer proberen te slapen. Maar m'n bed is zo lekker warm dus wil ik er ook niet altijd uit :')

**Geplaatst**: 12-02-20 16:36

Re: (Ex)- burnout lotgenoten

Geplaatst: 12-02-20 16:36

Ik wil ff iedereen die het moeilijk heeft een dikke knuf geven.

**Geplaatst**: 12-02-20 17:12

Re: (Ex)- burnout lotgenoten

Geplaatst: 12-02-20 17:12

Wat ontzettend fijn Goldie. En wat lief van die arts.

Dank je wel SVRL.

Hier gaat de dag redelijk. Ik ben op een gegeven moment mijn bed in gedoken. Met de lunch eruit gegaan. Nog even weg geweest maar de kinderen vragen veel. Voorbeeld: het hagelde net. Toen het gestopt was vroeg de oudste (5 jaar) terwijl ze naar buiten keek: mama, hagelt het niet meer ofzo? Nou, wat denk je zelf als je naar buiten kijkt. Zucht.
Mijn man wil ook steeds knuffelen terwijl ik nu even geen behoefte heb aan een knuffel oid. Laat mij maar even met rust.

Vanavond ga ik zwemmen. Even mijn gedachten opzij zetten.

**Geplaatst**: 12-02-20 17:16

Re: (Ex)- burnout lotgenoten

Geplaatst: 12-02-20 17:16

Ik denk laatste dagen dat het beter gaat, komt er gisteren mail dat oudste zoontje te kort komt om maandag de witte brief te halen op zwemles en dat ie dan dus 22 februari niet op mag voor zijn b diploma. Heel stom, maar heb dus zitten huilen van ellende, om een stom zwemdiploma

Slapen gaat hier gelukkig momenteel goed, wel moet ik einde van de middag eigenlijk plat, maar dat lukt niet altijd

Leandra, dat met de kinderen is heel herkenbaar... mijn oudste heeft er ook een handje van en kan soms ook heel slecht mn geduld bewaren

**Geplaatst**: 12-02-20 17:41

Geplaatst: 12-02-20 17:41

Ik ben echt nog even heel blij dat ik nog geen kinderen heb

Wel moet ik ook eigenlijk altijd aan het einde van de dag even plat. Niet slapen, want anders slaap ik 's nachts niet

Ja we hebben fijne artsen op de afdeling, we zijn een redelijk kleine afdeling en ook echt wel een eigen eilandje. We spreken ze ook gewoon met je en met hun voornaam aan, wel zo fijn

Ja vind het dus alleen nog ff moeilijk dat m'n hoofd nu niet zo goed weet waar het aan toe is. Moet ik nu uitgaan van 3 maanden, of 6 weken... Straks gaat het heel goed over 6 weken (oké alsof dat ineens zo zou zijn) en dat ik dan weer moet beginnen. Terwijl als hij me niet zou zien, dit niet aan de orde is. Maar als ik me echt weer beter zou voelen, wil ik waarschijnlijk ook wel weer. Welkom in mijn hoofd

Zwemmen wil ik ook weer eens doen, misschien wel even lekker.

Net vriend nog geholpen met stalen matten uit aanhanger halen, dat ging nog wel. Maar daarna moest er puin in, en wie was er toen weer overstuur omdat ze weer te ver ging en te eigenwijs was om der grenzen aan te geven terwijl ze heus wel voelde dat het niet ging.. aah nog even dit, nog even dat...

$:\$

Laatst bijgewerkt door Goldie op 12-02-20 17:49, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 12-02-20 17:46

Re: (Ex)- burnout lotgenoten

Geplaatst: 12-02-20 17:46

Dat is het lastige de acceptatie dat iets niet kan terwijl je het in je hoofd hebt en het wil doen.

**Geplaatst**: 12-02-20 20:10

Re: (Ex)- burnout lotgenoten

Geplaatst: 12-02-20 20:10

Wow Goldie, dat klinkt wel als hele goede gesprekken.
Vast heel dubbel, dat ze er vanuit gaan dat je de komende 6 maanden nog niet aan het werk kan.
Maar kan misschien ook wat rust geven.

Ik werd vanochtend een stuk beter wakker. Wel tot een uur of 1 wakker geweest. (ja ik moet echt mijn telefoon niet meer meenemen naar bed) De telefoon ga ik maar weer verbannen naar de woonkamer. Ik hoor mijn oplader ook zoemen, dus zal vast wat extra prikkels geven tijdens het slapen.

Ja Mandy en vooral als je het vroeger wel kon. Tegen mij word vaak gezegd, dat mijn leven voor 2012 en na mijn burn out nooit meer hetzelfde zullen zijn. (Word erachteraan gezegd dat het ook beter dan ervoor kan worden, maar dat vergeet ik meestal)

**Geplaatst**: 12-02-20 20:14

Geplaatst: 12-02-20 20:14

3 maanden, geen 6 maanden. Al vind ik 3 maanden ook lang, dat is gewoon een kwartaal :oo

Maar over 6 weken dus wel even een gesprek.

Ik had voorheen altijd m'n telefoon aan de lader in de woonkamer liggen. Nu heb ik nog geen woonkamer dus is dat wat lastig

Als hij ook nog zoemt lijkt dat me een heel goed plan

Zo zou ik dat ook opvatten. Net als dat BA zei dat ik heel langzaam vooruit ga. Ik zie dat negatief, nee dat is positief er is vooruitgang... Ooh

**Geplaatst**: 12-02-20 21:50

Re: (Ex)- burnout lotgenoten

Geplaatst: 12-02-20 21:50

Hoi, ik kom even binnenvallen. Ik heb ff een vraag en ben benieuwd of iemand dit herkent.

Sinds vorig jaar heb in last van burn out verschijnselen, op ik kon op den duur niet meer werken, kreeg heftige migraine aanvallen en zwarte vlekken voor mijn ogen. Ga nog wel naar school.

Omdat het nu een jaar geleden is dat dat begon, zou je denken dat het nu wel over is. Mensen vragen wel eens of ik niet weer moet gaan werken etc. Maar ik denk dat ik dat (nog) niet kan, want ik blijf last houden van het volgende:

Zodra ik (voor mijn gevoel) teveel dingen inplan voor een dag of week, wordt het in mijn hoofd zo druk dat ik er een beetje door in paniek raak . Ik kan er dan ook vaak niet door slapen omdat er zo'n druk op ligt. (dat ik alle afspraken moet nakomen etc). Nu kan ik het nog zo reguleren dat ik soms afspraken kan afzeggen,dus dan is het beter te doen.

Maar hebben meer mensen dit? Dat je al zo gaat nadenken in je hoofd over hoe vol/druk de dag is (al zijn dat soms maar 2 afspraken waar ik heen moet), dat je er al enorme druk op legt en gestrest erover raakt?

Dit is voor mij ook de reden dat ik nog niet aan werk durf te beginnen. Naast mijn studie is het denk ik gewoon echt teveel. Ondanks dat ik vaak dagen niets te doen heb. Maar het "moeten" van het werken geeft me nu al echt enorm veel stress als ik eraan denk.

Alvast bedankt voor reacties

**Geplaatst**: 12-02-20 21:58

Re: (Ex)- burnout lotgenoten

Geplaatst: 12-02-20 21:58

Ik herken dat wel ja. Vroeger kon ik echt moeiteloos 10 dingen op een dag doen. Mega strak gepland. Heerlijk vond ik dat.

Nu raakt mijn hoofd al van slag als ik 3 dingen wil doen. En als mijn hoofd van slag is, krijg ik lichamelijke klachten.
En echt... die 3 dingen gaan makkelijk en zijn zo voorbij. Maar in mijn hoofd werkt dat niet meer zo.

**Geplaatst**: 12-02-20 22:01

Geplaatst: 12-02-20 22:01

Sure_lee schreef:
Ik herken dat wel ja. Vroeger kon ik echt moeiteloos 10 dingen op een dag doen. Mega strak gepland. Heerlijk vond ik dat.

Nu raakt mijn hoofd al van slag als ik 3 dingen wil doen. En als mijn hoofd van slag is, krijg ik lichamelijke klachten.
En echt... die 3 dingen gaan makkelijk en zijn zo voorbij. Maar in mijn hoofd werkt dat niet meer zo.

Ja inderdaad, ik kon enkele jaren terug ook met gemak hele dagen naar school en daarna nog sporten, uitgaan etc.. Nu moet ik daar niet aan denken.

Ik hoop dat dit iets van tijdelijke aard is.. Ben wel aan het werken aan manieren om ermee om te gaan (wil ook zeker niet hele dagen thuis zitten en niks doen), maar soms is het wel lastig. Ik voel me altijd schuldig als ik een afspraak moet afzeggen. Of als iets niet volgens plan verloopt.

**Geplaatst**: 15-02-20 12:34

Geplaatst: 15-02-20 12:34

@IsaCAlixa - zeker normaal.
Heb hetzelfde als Sure-Lee: En dat is jaren na dato.
2 weken geleden kreeg ik het voor het eerst in jaren weer eens zo superbenauwd en dat was gewoon voor de volgende vrije dag met de normale planning van die dag (op werk wordt het momenteel steeds drukker en merk het effect daarvan vooral op mijn vrije dagen). Heb uiteindelijk mijn middagafspraken voor die dag afgezegd, want anders ging het echt niet goed.
Je moet gewoon heel goed jezelf en je grenzen in de gaten blijven houden. EN daarnaar handelen.
Ik heb ook nog wel eens echt superdagen, dat ik heel veel dingen kan plannen EN doen, maar ben dan vaak de volgende dag wel moe. Maar kan dan gelukkig wel tevreden en voldaan terugkijken op de vorige dag i.p.v. me rot te voelend dat ik het niet 2 dagen achter elkaar kan.

**Geplaatst**: 15-02-20 12:49

Geplaatst: 15-02-20 12:49

Wat goed dat je dan je afspraken afzegt voor de middag.
Ik vind het echt knap dat je dan ook tevreden terug kan kijken ipv te balen. Dat moet ik echt nog leren.

Ik heb de dag na m'n gesprek met bedrijfsarts en leidinggevende echt total loss in bed gelegen. Was te verwachten en kon het verklaren dus dan kan ik er mee omgaan.
Gisteren wel redelijk en vandaag weer in standje paniek..
Werd vannacht ook wakker dat m'n hart niet meer leek te kloppen, maar gewoon aan het schudden was..

**Geplaatst**: 15-02-20 13:16

Geplaatst: 15-02-20 13:16

@Goldie: Het helpt al inderdaad als je weet dat je het kunt verwachten en je jezelf erop kunt instellen.
Wat het positief terugkijken betreft, ik ben al bijna 10 jaar verder dan jou

. Dus ik heb ruim de tijd gehad om mezelf dat aan te leren

. Scheelt wel een hele berg stress als je dat kunt, is mijn ervaring! Dat dagje erop waarop ik dan bijna niks meer uit handen krijg, zie ik dan gewoon als mijn beloning voor alles wat ik de dag ervoor heb gedaan. Dus ik mag dan best de dag erop genieten van lekker hangen op de bank zonder me daar schuldig over te voelen. Gewoon een chill dagje. Probeer dan ook meteen mezelf wat extra te verwennen met iets lekkers, zodat het een verwen jezelf dag wordt ipv een ik kan niets dag.

**Geplaatst**: 15-02-20 14:26

Re: (Ex)- burnout lotgenoten

Geplaatst: 15-02-20 14:26

Ik vind het ook heel knap! Ik denk dat je het echt moet leren om anders te denken. Helaas lukt mij dat ook nog niet.

Ik kreeg gisteren een email dat kantoor als uitje waarschijnlijk naar Disney gaat in april/mei. Was er echt even verdrietig van. In januari heb ik Vrienden van Amstel uitje al gemist en dit uitje ga ik ook niet trekken. Zelfs al zou ik gezond zijn vind ik de planning heel intensief (4 uur vertrek vanaf werk en 2:30 uur terug).
Ik vind het ook lastig dat collega de mail doorgestuurd had want dan lijkt het alsof ze dacht dat ik dit al zou kunnen.

Net probeerde ik met een vriendin een afspraak te verzetten maar ik vind plannen enorm lastig. Ik ben continue bang dat iets te veel is. Vind het moeilijk inschatten wat ik kan.

**Geplaatst**: 15-02-20 14:52

Geplaatst: 15-02-20 14:52

Ik denk echt dat je collega's je graag mee zouden willen en je niet buiten wilden sluiten. Zo ook raar zijn als ze dat niet deden en je het achteraf zou horen. Denk niet dat ze dat echt verwachten. Denk dat je daar niet teveel achter moet zoeken

**Geplaatst**: 15-02-20 15:23

Re: (Ex)- burnout lotgenoten

Geplaatst: 15-02-20 15:23

Ik heb de mail ontvangen in m’n zakelijke mail maar ben maandag pas weer op kantoor. De mail is gisteren doorgestuurd naar m’n privé mail zodat ik er langer over na kon denken.
Voor mij is het gewoon 100% geen optie hoe lang ik er ook over nadenk.

**Geplaatst**: 15-02-20 15:27

Re: (Ex)- burnout lotgenoten

Geplaatst: 15-02-20 15:27

Nee, maar dat kunnen ze natuurlijk niet inschatten voor jou dus opzich lief dat ze je langer bedenktijd wilden geven

Al is het ongelooflijk k*t voor je dat het gewoon niet gaat lukken, ik zou er nu ook niet aan moeten denken

**Geplaatst**: 16-02-20 11:22

Re: (Ex)- burnout lotgenoten

Geplaatst: 16-02-20 11:22

Dat niet in kunnen schatten wat te veel is, herken ik heel erg.
Mijn therapeut vroeg laatst of ik bang was om weer wat te doen. Maar dat is het niet. Ik ben bang om over mijn grenzen te gaan. Die voel ik nog te laat.

**Geplaatst**: 16-02-20 11:24

Geplaatst: 16-02-20 11:24

Voor iedereen een knuffel!
Ik kwam deze tegen. Ook weer zo toepasselijk.

Afbeelding

**Geplaatst**: 16-02-20 11:29

Geplaatst: 16-02-20 11:29

Die is ook weer heel toepasselijk ja

Knuffel terug

**Geplaatst**: 16-02-20 11:35

Re: (Ex)- burnout lotgenoten

Geplaatst: 16-02-20 11:35

Mooie teksten!!

**Geplaatst**: 16-02-20 12:07

Geplaatst: 16-02-20 12:07

Wat ik me nou afvraag hé, misschien heeft hier iemand er antwoord op.. wanneer noem je het nou een burn out en wanneer ben je overspannen?
Een half jaar geleden zat ik weer eens jankend bij de huisarts praktijkondersteuner, die noemde het overspannen/burn out klachten, heb er zelf maar overspannen van gemaakt, dat klinkt minder heftig?
Maar lees nu al een tijdje met jullie mee en er zijn zóveel dingen waarvan ik denk hé daar herken ik mezelf ook in..

Laatst bijgewerkt door Dusja1 op 16-02-20 12:08, in het totaal 1 keer bewerkt