Bokt.nl

NoTwixLeft schreef:

De "ik moet moeder worden" kriebel heb ik zo'n 10 jaar geleden wel gehad, maar toen was ik nog best naïef en nu heel blij dat ik met m'n toenmalige vriend er nooit serieus voor ben gegaan

lieveli schreef:

Ik las m verkeerd, oh de ironie

Als je er over door blijft twijfelen en je bent uiteindelijk te oud... maar ik heb geen idee hoe oud jij bent.

Citaat:

Je groom 'groomt' ook je kind bij trainingen (en bij meerdaagse wedstrijden als je moeder niet meegaat neem ik aan? Want wat doe je anders met een kind als jij op het paard zit? En hoe doe je dat als je in je uppie naar springles gaat met een kind in de peuterleeftijd?), je man neemt de zorg op zich tijdens de conditietrainingen 's avonds, je moeder gaat regelmatig mee, je werk is flexibel in te delen, je hebt kinderopvang: ik noem dat niet "alleen". Het zal nog steeds een hoop effort van jezelf vragen, daar wil ik echt niets aan tekort doen, maar zonder al die steun van deze mensen en mogelijkheden in je leven zou het allemaal niet haalbaar zijn. Dus tel je zegeningen en wees de mensen om je heen erg dankbaar zou ik zeggen! Niet iedereen krijgt zoveel hulp en heeft zoveel mogelijkheden.

verootjoo schreef:

Ik kon ook nooit tegen weinig slaap. Maar op zich kom je er achter dat je best veel kunt zonder slaap het is ook niet anders. En wij hadden wel pech, ons kind heeft nooit doorgeslapen tot hij 23 maanden was, en nu slaapt hij de meeste tijd wel door of wordt maar 1 of 2x wakker. Dan is meer slaap wel heerlijk

Ik heb dan wel geen paard meer maar al had ik dat wel had ik er geen energie meer voor gehad. Ik was echt blij met elk moment dat ik even op de bank kon liggen.

NatasjavE schreef:

verootjoo schreef:

Ik kon ook nooit tegen weinig slaap. Maar op zich kom je er achter dat je best veel kunt zonder slaap het is ook niet anders. En wij hadden wel pech, ons kind heeft nooit doorgeslapen tot hij 23 maanden was, en nu slaapt hij de meeste tijd wel door of wordt maar 1 of 2x wakker. Dan is meer slaap wel heerlijk

Ik heb dan wel geen paard meer maar al had ik dat wel had ik er geen energie meer voor gehad. Ik was echt blij met elk moment dat ik even op de bank kon liggen.

Het is ook ongelijk verdeeld in de wereld.

Ik heb nooit veel slaap nodig gehad en jawel....die van mij sliepen vrij snel door.

verootjoo schreef:

Waarom wordt hier de vader als ‘hulp’ aangemerkt als de moeder dingen wil doen? Dat is toch de helft van het team?

_lautje_ schreef:

Hillie: dat mag je vinden....
Ze staat in de hoek bij de kantine tussen een mestbak en opstapkruk. Geen paard die daar overheen of tegenaan gaat lopen.
Iig niet mijn paard Die wil niet aangeraakt worden en is mensenschuw

pmarena schreef:

Omdat het helemaal niet vanzelfsprekend is dat beide ouders veel thuis zijn

verootjoo schreef:

pmarena schreef:

Omdat het helemaal niet vanzelfsprekend is dat beide ouders veel thuis zijn

Ah ok, dan snap ik je. Gelukkig maar. Bij mij wordt ook regelmatig gevraagd als ik ‘s avonds weg ben of m’n man dan oppast.
‘Nee, dat is de vader en die is gewoon thuis’

Hierboven stond ook ergens beschreven dat Lautje alles niet zelf kon omdat ze hulp kreeg van haar man. Dat noem ik geen hulp, dat noem ik gewoon de taken goed verdelen...
Mannen zijn net zo verantwoordelijk als vrouwen voor hun kids en het is aan iedereen zelf hoe je dat verdeelt.

Het zit een beetje in m’n allergie als mensen het hebben over ‘hulp van je man’ merk ik. Alsof je als vrouw alles zelf moet doen en soms hulp kan krijgen van je man ofzo. Hier is het echt teamwork gelukkig