Bokt.nl

**Geplaatst**: 21-12-16 21:18

Re: Wanneer weet je of je moeder wilt worden?

Geplaatst: 21-12-16 21:18

Je weet gewoon alles niet van te voren. Ik had een horrorzwangerschap (lees; ik kotste 20/30x per dag tot week 20 en daarna elke ochtend, viel 10kg af en was complet van het padje af door ondervoeding en uitdroging) bevalling was niet je-van-het met keizersnede 8wkn te vroeg en een baby van net 1kg en de kraamtijd kon ik ook wel vergeten dus.
Toen kind opgeknapt was stond ik met een been in een PPD.
Dus nee, dan haal je echt geen post of douche je lekker of kook je lekker

En dat zijn de extreme gevallen inderdaad, zie je niet vaak gelukkig. Hoewel ik lang de enige niet was in mijn omgeving met een heftige periode

Gelukkig gaat het allemaal over en vergeet je het grotendeels ook weer.

**Geplaatst**: 21-12-16 21:24

Geplaatst: 21-12-16 21:24

Urona447 schreef:
Nou dames laat jullie niet afschrikken door deze horror verhalen. Ik kan me echt niet voorstellen dat je geen tijd hebt om de post te pakken. Dat zou betekenen dat jullie geen partner, vrienden familie of slapende kinderen hebben? Die situatie die jullie beschrijven heb ik nog nergens gezien , je hoort me nergens zeggen dat het makkelijk is maar even douchen of de post pakken moet gewoon mogelijk zijn.

Dat dacht ik ook altijd, en nu denk ik met gezond verstand (en een normaler leven

) dat weer....maar ècht: het was niet zo die eerste weken / maanden

Constant bezig met de hele klerezooi voor die kleine klaarzetten want die werd elke keer in paniek wakker i.p.v. lekker rustig brabbelend. Voedingen duurden een uur i.v.m. reflux (lang rechtop houden anders kwam alles er weer uit). En dan kon je met heel veel geluk die kleine een 45 minuten wegleggen en in die tijd kolven. Eigen verwondingen verzorgen. De hele zooi weer schoonmaken en klaarzetten. Online oplossingen zoeken voor (het voorkomen van) problemen en het zoeken / kopen van broodnodige spulletjes zoals inbakerzakjes, betere flesjes, fijne slabbetjes ivm. het spugen. Soms wel 6x per dag het hele kind + bedje kunnen verschonen.

En dan had ik natuurlijk nog de zaak erbij, de paarden een appeltje geven dat ging al niet joh, laat staan de echte verzorging

Ik had woensdagmiddag de eerste weeën, donderdagavond werd kleine geboren, en pas de dinsdagmiddag erop heb ik voor het eerst iets van 2-3 uur aaneengesloten kunnen slapen, weet je wel hoe kapot je dan bent als je een week al geen fatsoenlijk aaneengesloten slaapjes hebt gehad maar allemaal stressvolle gesloopte dutjes van een uurtje

Nee die babytijd was eigenlijk vooral heel, héél zwaar, echt op je tandvlees aanpoten en doorbijten, hopen dat de tijd een beetje door zou tikken zodat het makkelijker zou worden.

Ik kan er sinds deze ervaring alleen maar heel diep respect voor hebben dat iemand het in een dergelijke zware situatie in zijn eentje voor elkaar krijgt. Ik had serieus gèk geworden als ik geen hulp had gehad

Het is zo ontzettend slopend als je kind allerlei probleempjes heeft en je het ook niet kan troosten door te kroelen ofzo.... en steeds elk moment in paniek wakker kan worden :(:)

Maar zo hoeft het natuurlijk niet te gaan, de meeste kindjes zijn veel makkelijker blijkbaar, wij staan er altijd van te kijken hoe het bij de meeste anderen gaat, dat die kinderen zo gelaten alles over zich heen laten komen en in slaap vallen voor de TV ofzo....of terwijl moeder op haar GSM zit te rommelen.....dat zou bij die van ons echt nevernooit gebeuren, veels te alert

Laatst bijgewerkt door pmarena op 21-12-16 21:25, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 21-12-16 21:25

Geplaatst: 21-12-16 21:25

Verootjoo, ik denk dat er meer gedoeld werd op 'te druk bezig zijn met kind om post te halen of te douchen oid'. Iedereen snapt dat als je 8 maanden eigenlijk gewoon hartstikke ziek bent geweest je niet gelijk de volgende dag fris en fruitig voor je gezin staat te koken

**Geplaatst**: 21-12-16 23:54

Re: Wanneer weet je of je moeder wilt worden?

Geplaatst: 21-12-16 23:54

Niemand kan voor jou die beslissing maken. En zoals pmarena al schrijft,het kan anders lopen... en dan is dat nog 'maar' de baby/peuter periode. Wanneer blijkt dat je een kindje hebt die speciale zorg nodig heeft, zodanig dat je dat kind niet eens mee kan nemen naar verjaardagen en noem maar op.. dan is je wereldje wel heel erg klein.
Ik ken beide situaties,en ja ik ben erg gelukkig met mijn kids,maar soms... mis ik mijn oude leven heel erg.

**Geplaatst**: 22-12-16 00:15

Re: Wanneer weet je of je moeder wilt worden?

Geplaatst: 22-12-16 00:15

Voor iedereen is het anders en je weet het ook nooit van 't voren hier het gaat verlopen.
Ik ben bevallen via een keizersnede en zat de avond nadat ik thuis gekomen ben al een terrasje te doen. Kon zelf niet goed stappen door mijn bekken maar mijn zoontje sliep en attracties, weende bijna nooit en heeft amper krampen gehad.
ik kreeg een paar maanden later pas een slag van de hamer juist omdat het te vlot ging, raar maar waar.

**Geplaatst**: 22-12-16 09:55

Geplaatst: 22-12-16 09:55

Mars schreef:
Wat ik dan grappig vind is dat vaak wordt geroepen 'oooh maar met kinderen heb ik ook nog steeds alle vrijheid hoor, kan doen wat ik wil!' En aan de andere kant 'ooh maar kinderen zijn zo zwaar hoor daar kun jij niet over oordelen als kindvrij persoon'
Ja wat is het nu?

Ik denk dat het heel erg veel uitmaakt in welke fase de betreffende moeder deze uitspraak doet. Heeft ze net een heerlijk rustige week met veel doorslapen gehad? Dan wordt een meer positieve kant belicht, het tegenovergestelde? Nouja, dan wordt het verhaal wat negatiever.
Daarnaast natuurlijk van invloed hoe de persoon zelf in het leven staat, is ook voor iedereen anders en daar is niets verkeerds aan.

En dan natuurlijk hoe de lezer in het leven staat en het verhaal interpreteert... Zo veel factoren die meespelen in 'wat het nu is'.

**Geplaatst**: 22-12-16 10:12

Re: Wanneer weet je of je moeder wilt worden?

Geplaatst: 22-12-16 10:12

Wij twijfelen hier ook. Wij willen allebei wel kinderen er is maar 1 ding waar ik tegenop kijk. De babytijd. Het overgeven, de poepluiers. Echt, dat vind ik zo verschrikkelijk. Zeker als je zo'n kind hebt dat zich helemaal smerig maakt etc, dat lijkt mij echt hel gewoon. Ik ben zelf dierenartsassistente en heb de meest gore dingen opgeruimd maar de gedachte aan een poepluier, ik zou mij zelf het liefst verstoppen onder een deken hahaha.

**Geplaatst**: 22-12-16 10:35

Re: Wanneer weet je of je moeder wilt worden?

Geplaatst: 22-12-16 10:35

Dat went gewoon denk ik Amandavd. Ik deed als 7 jarige al poepluiers verschonen bij mn babyzusje, ik vind kots van een hond/kat opruimen of poep erger

(ik ben da en ik zou never nooit zonder mn assistentes kunnen, zeker niet tijdens mn zwangerschap :')

)

**Geplaatst**: 22-12-16 10:36

Geplaatst: 22-12-16 10:36

Amandavd schreef:
Wij twijfelen hier ook. Wij willen allebei wel kinderen er is maar 1 ding waar ik tegenop kijk. De babytijd. Het overgeven, de poepluiers. Echt, dat vind ik zo verschrikkelijk. Zeker als je zo'n kind hebt dat zich helemaal smerig maakt etc, dat lijkt mij echt hel gewoon. Ik ben zelf dierenartsassistente en heb de meest gore dingen opgeruimd maar de gedachte aan een poepluier, ik zou mij zelf het liefst verstoppen onder een deken hahaha.

Ik ben iemand die niet tegen spugen kan en over haar nek gaat van poep. Maar echt bij mijn eigen kinderen nooit moeite mee gehad. Zodra ik de luier van een ander kind moet verschonen sta ik erbij te kokhalzen.

**Geplaatst**: 22-12-16 11:47

Re: Wanneer weet je of je moeder wilt worden?

Geplaatst: 22-12-16 11:47

De luier van een ander kind daar moet ik ook niet aan denken...maar ik ben sowieso niet zo'n baby-mens, zijn er maar héél weinig die ik leuk vind

Van je eigen uk is het ook maar gewoon wat moet dat moet en de ene luier is erger dan de andere

Onze uk heeft overigens nog nooit overgegeven, op de reflux na dan in het begin maar dat is zure melk en geen kots met stukjes enzo.

Ik vind die vieze gore snotsmoelen zo smerig, die kindjes die je constant rond ziet lopen met van die snotpijpjes op hun bovenlip. En dat gekwijl, jasses. Dat heeft die van ons gelukkig ook nooit gedaan

Nouja zijn ziek zijn is tot nu toe een dag of 4 totaal in bijna 2 jaar een snotneus geweest....als wij om hem heen wat opgelopen hebben en een week lamlendig en akelig zijn, dan heeft meneer 1 dag een snotneus en is het weer het ventje, weerstandje waar je U tegen zegt $*\o/*$

Nou weet je natuurlijk niet wat de toekomst nog gaat brengen maar vooralsnog valt dat me reuze mee. Qua spuitluiers ook geen ervaring eigenlijk, als ik diep graaf geloof ik dat hij misschien een keer of 2-3 niet binnen de lijntjes gekleurd heeft

maar dat is ook al eeuwen geleden, in het eerste jaar denk ik

Dus dat kan ook wel meevallen allemaal. En het schijnt dat sommige babies soms maar 1 keer in de week poepen O:)

**Geplaatst**: 22-12-16 12:35

Geplaatst: 22-12-16 12:35

Ik kijk ook niet echt uit naar luiers te moeten verversen maar waar ik vroeger er echt van walgde van het idee alleen denk ik nu wel "ach als het moet moet het" (voor mezelf later dan, andermans kinderen vind ik nog steeds blegh). Maar ik zie mezelf echt nooit worden als iemand die de snot van mijn peuter gaat opslurpen. Ik ben nu al een moeilijke op dat vlak. Ik zal bv nooit eten met een lepel of vork waar iemand anders al mee gegeten heeft (zelfs niet van mijn vriend, en ja kussen toe ik zonder probleem ik weet dat dit puur psychologisch is) of eten van hetzelfde broodje als iemand anders. Voor mij was het een hele schok toen ik zag hoeveel moeders en vaders de tutter van hun kind even in hun eigen mond stoppen om "zuiver te maken". Mij zie je dat niet doen later hoor :')

.

Verder vind ik het altijd gevaarlijk om voor anderen te gaan voorspellen hoe ze het gaan ervaren en vooral hoe ze het moeten doen. Dat kan je niet, punt. Het is niet omdat het bij jou op die manier zo lukt, dat het bij een ander ook zo gaat. Want een kind is ook geen pop die je programmeert, die heeft ook een eigen karakter en willetje. Ik zie het nu bij mijn neefje en nichtje. Zelfde omgeving, zelfde situatie, maar de ene is heel gemakkelijk, ordelijk en kon je als peuter bij wijze van spreke een uur alleen laten zonder dat ze iets verkeerd zou doen, bij de andere waag het om even buiten je boodschappen te halen en je weet niet meer waar je hem kan vinden (meestal ergens waar hij helemaal niet mag zijn). De ene had je direct getroost als ze eens weende, de andere brult bij elke akkefietje de boel bijeen en daar moet je dus soms op een andere manier dingen aanpakken.

En uiteindelijk moet je een weg zoeken waar jij je het beste bij voelt. Als je ongelukkig wordt van de situatie dan kan je eens kijken of je het anders kan doen maar het heeft geen nut om te denken dat alleen je eigen manier van opvoeden het beste is. Er is een heel grote zone tussen zwart en wit. En ik vind ook dat je als moeder wel eens fouten màg maken, dat je wel eens achteraf mag terugkijken en denken "goh misschien hadden we het toen ook zo gekunt", zonder dat je door andere moeders veroordeeld wordt tot "ja logisch dat dat bij jouw een probleem is bij ons is dat niet waar hoor bij ons doen we..." . Nee opvoeden is ook een kunst en bij de ene gaat het makkelijker en beter gaan dan bij de andere, en het ene kind gaat een wolk zijn die altijd braaf is en nooit ziek is en de andere gaat je ticket to hell zijn, maar als je eierstokken rammelen maakt dat idee je niet meer (zo) bang

.

**Geplaatst**: 22-12-16 12:38

Re: Wanneer weet je of je moeder wilt worden?

Geplaatst: 22-12-16 12:38

Wat mij gewoon het meest benauwd, is dat je neit even kunt proberen. Ja, met een kind van een ander, maar dat is nooit hetzelfde. Je kunt het niet proberen, of terug als het niet bevalt.

**Geplaatst**: 22-12-16 12:43

Geplaatst: 22-12-16 12:43

Kinderasiels of marktplaats zijn nog steeds niet zo sociaal wenselijk hier nee. :')

het is niet iets waarmee je moet gaan proberen in de hoop dat het goed uitpakt. Bij dieren al niet eigenlijk maar met kinderen is dat helemaal niet handig.

Zat me te bedenken, denk als je je voor kunt stellen dat je een zwaar gehandicapt kind krijgt en zelfs daarmee nog erge voortplantingsdrift hebt je er aan toe bent

. Want ook dat is een redelijke kans dat gebeurd.

Bij twijfel blijf ik erbij niet doen,

Maar snot van kind opslurpen

dat doe ik van mezelf niet eens.

**Geplaatst**: 22-12-16 12:48

Re: Wanneer weet je of je moeder wilt worden?

Geplaatst: 22-12-16 12:48

Haha dat was ook bij wijze van spreke, maar je kent zo van die moeders die zich helemaal laten onderkwijlen en dan nog kusjes op de natte besnotte mond van hun peuter geven, of wat ik ook al eens gezien heb een koekje dat de peuter in de mond heeft gehad maar terug uitgespuwd zelf opeten enzo, nee gruwel niets voor mij en daarvan ben ik toch vrij zeker dat het niet gaat veranderen "omdat het die van mijn is"

.

**Geplaatst**: 22-12-16 14:14

Geplaatst: 22-12-16 14:14

Amandavd schreef:
Wij twijfelen hier ook. Wij willen allebei wel kinderen er is maar 1 ding waar ik tegenop kijk. De babytijd. Het overgeven, de poepluiers. Echt, dat vind ik zo verschrikkelijk. Zeker als je zo'n kind hebt dat zich helemaal smerig maakt etc, dat lijkt mij echt hel gewoon. Ik ben zelf dierenartsassistente en heb de meest gore dingen opgeruimd maar de gedachte aan een poepluier, ik zou mij zelf het liefst verstoppen onder een deken hahaha.

Bij je eigen kind is dat veel minder erg dan bij andere kinderen. Ik ging ook kokhalzen bij mijn kleine neefje als hij had gespuugd of gepoept, maar niet bij mijn eigen kind. En melkpoep stinkt niet zo erg gelukkig, maar zodra ze vast voedsel gaan eten...haha. En dan nog verschilt het per baby. Die van mij heeft vrijwel nooit gespuugd en poepte ook niet zoveel, dus dat scheelt weer.

**Geplaatst**: 22-12-16 14:30

Geplaatst: 22-12-16 14:30

Kwanyin schreef:
Ik kijk ook niet echt uit naar luiers te moeten verversen maar waar ik vroeger er echt van walgde van het idee alleen denk ik nu wel "ach als het moet moet het" (voor mezelf later dan, andermans kinderen vind ik nog steeds blegh). Maar ik zie mezelf echt nooit worden als iemand die de snot van mijn peuter gaat opslurpen. Ik ben nu al een moeilijke op dat vlak. Ik zal bv nooit eten met een lepel of vork waar iemand anders al mee gegeten heeft (zelfs niet van mijn vriend, en ja kussen toe ik zonder probleem ik weet dat dit puur psychologisch is) of eten van hetzelfde broodje als iemand anders. Voor mij was het een hele schok toen ik zag hoeveel moeders en vaders de tutter van hun kind even in hun eigen mond stoppen om "zuiver te maken". Mij zie je dat niet doen later hoor .

Gatver dat vind ik ook te goor voor woorden inderdaad...

Valt die speen op de grond en dan even zelf afsabbelen en weer terug tjoepen in dat kind -O-

Maar ik vind een speentje sowieso 3x niks, van die kinderen die al volop lopen en praten en dan nog constant rondlopen met die speen in die snuit -O-

Hoewel ik me ook wel weer voor kan stellen dat het zo "groeit"... maar mijn ding is het niet om constant die speen er in te stoppen. Ik wilde eigenlijk helemaal geen speen gebruiken maar dat heeft geen dagen geduurd voordat er toch 1 in zat omdat het dropje er duidelijk veel behoefte aan had :(:)

Gelukkig was die behoefte al na een paar weken weer weg en toen meteen maar gestopt met de speen

Maar ik moet wel zeggen: dat van elkaars vork eten enzo dat vond ik ook 3x niks maar dat doe ik nu ook net zo makkelijk

En dat met dat snot :oo

Schijnen mensen doodnormaal te vinden om bij je snotkind je mond om die neus te zetten en dan flink die neus leeg te gaan zuigen :oo

Waarom zou je in hemelsnaam....jasses

Ik krijg bij het idee al een kots-neiging

**Geplaatst**: 22-12-16 14:43

Geplaatst: 22-12-16 14:43

pmarena schreef:
Kwanyin schreef:
Ik kijk ook niet echt uit naar luiers te moeten verversen maar waar ik vroeger er echt van walgde van het idee alleen denk ik nu wel "ach als het moet moet het" (voor mezelf later dan, andermans kinderen vind ik nog steeds blegh). Maar ik zie mezelf echt nooit worden als iemand die de snot van mijn peuter gaat opslurpen. Ik ben nu al een moeilijke op dat vlak. Ik zal bv nooit eten met een lepel of vork waar iemand anders al mee gegeten heeft (zelfs niet van mijn vriend, en ja kussen toe ik zonder probleem ik weet dat dit puur psychologisch is) of eten van hetzelfde broodje als iemand anders. Voor mij was het een hele schok toen ik zag hoeveel moeders en vaders de tutter van hun kind even in hun eigen mond stoppen om "zuiver te maken". Mij zie je dat niet doen later hoor .

Gatver dat vind ik ook te goor voor woorden inderdaad... Valt die speen op de grond en dan even zelf afsabbelen en weer terug tjoepen in dat kind Maar ik vind een speentje sowieso 3x niks, van die kinderen die al volop lopen en praten en dan nog constant rondlopen met die speen in die snuit

Hoewel ik me ook wel weer voor kan stellen dat het zo "groeit"... maar mijn ding is het niet om constant die speen er in te stoppen. Ik wilde eigenlijk helemaal geen speen gebruiken maar dat heeft geen dagen geduurd voordat er toch 1 in zat omdat het dropje er duidelijk veel behoefte aan had Gelukkig was die behoefte al na een paar weken weer weg en toen meteen maar gestopt met de speen

Maar ik moet wel zeggen: dat van elkaars vork eten enzo dat vond ik ook 3x niks maar dat doe ik nu ook net zo makkelijk

En dat met dat snot Schijnen mensen doodnormaal te vinden om bij je snotkind je mond om die neus te zetten en dan flink die neus leeg te gaan zuigen Waarom zou je in hemelsnaam....jasses Ik krijg bij het idee al een kots-neiging

Gadver! Daar heb je een zakdoek voor...

Wij hebben inderdaad ook een speentje gebruikt toen hij liet merken toch wel zuigbehoefte te hebben, maar hij hoeft 'm nu al niet meer (8 maanden oud). Sowieso gaven we alleen maar een speentje als het echt nodig was, niet de hele dag door. Als je dat doet heb je niet zomaar een speenverslaafd kind. Overigens blijkt het gebruik van een speentje tijdens het inslapen de kans op wiegendood te verkleinen, ze weten alleen nog niet waarom.
En speentje in je eigen mond, 1x gedaan toen het niet anders kon, maar vond ik ook niet erg fris. Meestal spoelde ik 'm onder de kraan schoon.

**Geplaatst**: 22-12-16 15:13

Re: Wanneer weet je of je moeder wilt worden?

Geplaatst: 22-12-16 15:13

Baby's kunnen hun neus niet snuiten. Vet zielig om ze met zo'n snothoofd te laten liggen. Ik voel me altijd flink beroerd als ik heel erg verkouden ben. Gelukkig zijn er ook wel hulpstukken zodat je het niet daadwerkelijk zelf hoeft op te zuigen natuurlijk.

**Geplaatst**: 22-12-16 15:22

Re: Wanneer weet je of je moeder wilt worden?

Geplaatst: 22-12-16 15:22

Altijd als ik denk me wel bewust te zijn van alle gruwelijkheden, kom ik een nieuwe tegen!

**Geplaatst**: 22-12-16 15:23

Re: Wanneer weet je of je moeder wilt worden?

Geplaatst: 22-12-16 15:23

gadver gadver ik ga hier bijna over me nek serieus ik heb geen honger meer vandaag. GADVER!

**Geplaatst**: 22-12-16 15:27

Geplaatst: 22-12-16 15:27

Dat bedoel ik, ik heb gewoon deze in huis voor dat geval:

Afbeelding

Ook maar 1x gebruikt vorig jaar ergens

Maar hij kan er maar liggen toch

Echt, ik dacht dat ik behoorlijk goed voorbereid was op de komst van onze kleine en de kraamzorg was ook diep onder de indruk van de verzameling handige spullen die ik aangelegd had...maar die eerste maanden was een aaneenschakeling van sloven voor die kleine, zoeken naar de fijnste oplossingen voor allerlei problemen die er toch nog bleken te zijn...en heel héél bizar weinig slapen

En pas met een week of 6 krijg je het eerste voorzichtige lachje dus om nou te zeggen dat je er zo veel voor terug krijgt.... dat was in het begin echt niet zo

Ik vond het echt puur overleven

Maar de eerste 3 maanden zijn het ergst hoor je altijd, daarna wordt het langzaam beter

En nu is hij gewoon hartstikke leuk...op wat zeikerige momenten na natuurlijk

**Geplaatst**: 22-12-16 20:48

Geplaatst: 22-12-16 20:48

Overgeven kan ik nog steeds niet tegen hoor, ook niet bij mijn eigen kind

Afgesabbelde dingen opeten doe ik ook niet.

Slapeloze nachten daarentegen niet echt gekend tot nu toe $*\o/*$

**Geplaatst**: 22-12-16 21:04

Re: Wanneer weet je of je moeder wilt worden?

Geplaatst: 22-12-16 21:04

De eerste drie maanden vond ik ook de hel. Ik heb ook wel gedacht dat een kind maken misschien toch niet de meest handige zet was

Gelukkig wordt het daarna snel leuker en nu kan ik me niet eens meer voorstellen hoe het in het begin was. Het is raar, maar je vergeet dat ook weer op de een of andere manier.

En geen speentje, niet bij jezelf in bed laten slapen, al je principes gaan overboord om lekker te slapen :')

hier tenminste wel.

En een neus uitzuigen met je mond

Daar heb ik nog nooit van gehoord. Ik spuit neusspray in verstopte neusjes.

**Geplaatst**: 22-12-16 22:32

Re: Wanneer weet je of je moeder wilt worden?

Geplaatst: 22-12-16 22:32

Nou, nu is mijn zin om in de buurt van kinderen te komen helemaal weg

Ik vind het ook gruwelijk vies hoe sommige moeders blijkbaar totaal van niets vies zijn wat betreft hun kinderen. zoals bv kind die koekje eet, handjes volledig in de mond waar er dan een koekpap met kwijl aanhangt, en dan vrolijk die vingertjes gaan aflikken. Bah bah bah, daarvoor bestaan er babydoekjes, mens!

laten we inderdaad maar zwijgen over snot uitzuigen enzo...

Karuna: dat zwaar gehandicapt kind ... laten we zeggen dat ik een vrij zwaar gehandicapte broer heb (vooral mentaal en deels lichamelijk, maar wel nog zo goed dat hij zich gewoon kan wassen en behoorlijk mobiel is en niet in een rolstoel zit, maar vooral mentaal een behoorlijke uitdaging), en hij is een erg grote reden dat ik eigenlijk geen kinderen wil. Ik zie mezelf niet in staat om zo een kind op te voeden en het is ook mijn grootste angst om een gehandicapt kind te krijgen ...

**Geplaatst**: 22-12-16 23:19

Geplaatst: 22-12-16 23:19

Haha, je maakt wat mee hoor. Een bekende van mij heeft bovengenoemd 'snot uitzuigen' ook een keer gedaan waar ik bij was.. als ik er aan terug denk dan word ik er behoorlijk ziek van.

Ik denk sowiezo dat bepaalde normen en waarden een beetje vervagen als je papa/mama word? Ik zie regelmatig patatjes die eerst afgelikt worden (zout op de patat mag niet), borstvoeding die eerst door vader word geproeft, ''grappige'' verhalen van de vader over het in de borst worden gebeten tijdens de borstvoeding met hun 1 jarige baby (waardoor ik een afkeer heb gekregen voor borstvoeding..) en ga zo maar door.