Bokt.nl

**Geplaatst**: 27-10-15 01:09

Geplaatst: 27-10-15 01:09

Bente sat, ik herken dat controle stukje enorm van mijn dochter. Zij is heel perfectionistisch, (avond) eten was haar controle ding. Ik vind het ook nog steeds jammer dat wij nooit serieus genomen zijn wanneer wij onze angst voor evt ontwikkeling van anorexia uitspraken bij artsen. Daar ben ik voor de toekomst nog steeds bang voor..

Ts; excuus, ik wilde je topic niet 'vervuilen' (blijkbaar toch nog opborrelende frustratie)

**Geplaatst door de TopicStarter** : 27-10-15 01:10

Re: Kind (5) weigert te eten

Geplaatst door de TopicStarter : 27-10-15 01:10

Mama3, ik ben je dankbaar voor je reactie

**Geplaatst**: 27-10-15 01:12

Re: Kind (5) weigert te eten

Geplaatst: 27-10-15 01:12

Hopelijk zou dat een ingang kunnen zijn

Ga je het morgen proberen?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 27-10-15 01:13

Re: Kind (5) weigert te eten

Geplaatst door de TopicStarter : 27-10-15 01:13

Ik ben morgenavond niet thuis met eten ivm werk, dus de eer is aan vriendlief.

**Geplaatst**: 27-10-15 01:14

Re: Kind (5) weigert te eten

Geplaatst: 27-10-15 01:14

Ik vind het wel een briljant idee van die oma!

**Geplaatst**: 27-10-15 01:44

Geplaatst: 27-10-15 01:44

Ik heb niet het hele topic doorgelezen, maar hier wil ik even op reageren:

Citaat:
Gisteravond kwam hij ermee dat hij niet dúrft te eten.

Dat kan. Ik heb een neefje, die heel weinig dingen durfde te eten. Dat was geen kwestie van niet willen, het was een echte fobie. Hij is ervoor in therapie en langzamerhand komen er steeds meer dingen bij die hij durft te eten.

Ik weet natuurlijk niet wat er met jouw zoontje aan de hand is, ik denk dat naar de huisarts gaan een goede zet is. Hoop dat je daarmee iets opschiet, dat te achterhalen is waarom hij niets meer lust.

Zelf was ik vroeger ook een slechte eter. Hoe meer er 'gedwongen' werd, hoe moeilijker het werd. Ik werd hier redelijk vrij in gelaten, hoewel mijn moeder wel vond dat ik minstens één gekookte aardappel moest eten. Toen ik ouder werd, heb ik mezelf geleerd om verschillende groenten te eten. Inmiddels lust ik bijna alles, en eet ik het liefst 2x per dag warm. Alleen gekookte aardappels, die hoef ik echt niet.

**Geplaatst**: 27-10-15 01:54

Geplaatst: 27-10-15 01:54

Resistance schreef:
Brainless schreef:
Jij vindt dat elk kind moet leren eten wat de pot schaft, maar dat is absoluut geen regel.
Zo ging en gaat dat lang niet bij alle mensen thuis.

Dat vind ik dus slecht. Bij ons ging het altijd zo thuis (ik ben nu 18) en ik lust alles. Zo ook mijn broer en zus. Veel ouders van vrienden van mij waren zo niet op het gebied van eten eten, en guess what? Ze lusten hélemaal niets. Leuk uitgaan naar een restaurant is er bij veel niet bij, want alles is "vies". Dan ben ik toch echt blij met mijn goede opvoeding op het gebied van eten.

Sja, ik moest ook gewoon eten wat de pot schafte en guess what?
Ik ging steeds moeilijker doen, tot aan het punt dat ik thuis kwam, in de pannen keek en doodleuk zei 'lust ik niet, maak maar wat anders'.

En dan ook gewoon niet eten hè, ongeacht of ze het bij wijze van spreken 3x per dag voor m'n neus zette of me de hele avond aan tafel liet zitten.
Ook de truc van 2 verschillende groenten op tafel zetten werkte zeer beperkt.
Bij anderen at ik overigens keurig wat de pot schafte en eenmaal op mezelf ben ik ook bepaalde groenten die ik vroeger niet lustte gaan waarderen, maar dan wel anders bereidt dan thuis.

Zo lustte ik bijv echt geen spruiten, spinazie of broccoli, maar door een gerecht heen of de spruiten/broccoli beetgaar gekookt vind ik het wel lekker.

Ik heb nu nog problemen met eten, maar als ik in gezelschap van kinderen eet doe ik net of er niks aan de hand is en eet ik gewoon mee, desnoods een wat kleinere portie.
Oh en meestal kook ik dan, dan weet ik tenminste zeker dat ik het eet.

Overigens doe ik dit puur omdat ik mijn neefjes en nichtjes niet het verkeerde voorbeeld wil geven.

**Geplaatst**: 27-10-15 02:13

Re: Kind (5) weigert te eten

Geplaatst: 27-10-15 02:13

Heb niet alles doorgelezen, maar vroegere (en nog steeds) moeilijke eetster meld zich.
Van mijn eigen ervaringen kan ik aanraden er vooral geen big deal van te maken. Ik ging altijd volledig tegen de draad in zodra er druk op kwam te staan. Ik was (en ben soms nog steeds) vooral bang voor de structuur en nieuwe smaak. (Soms pulk ik nog steeds groenten uit sauzen :')

)

Misschien helpt het om hem eens mee te laten koken. Voor zijn eigen pannetje mag hij dan zelf aangeven tot hoe ver hij wil en durft te gaan qua toevoegingen

**Geplaatst**: 27-10-15 02:29

Geplaatst: 27-10-15 02:29

heeft hij geen pijn aan zn tandjes heb je daar al naar gekeken misschien heeft tie wel kiespijn of pijn bij het naar het toilet gaan dat die denkt als ik niet eet hoef ik niet. als hij niet durft klopt er iets niet.

**Geplaatst**: 27-10-15 04:48

Geplaatst: 27-10-15 04:48

Bij ons was het heel simpel. Je blijft aan tafel tot het eten op was. Had je nog niet gegeten als iedereen al klaar was, prima, ging je naar bed zonder eten. Werkte als een tierelier. Appelmoes werkte bij mij ook altijd erg goed.
Ik eet nu ook alles, behalve vis.

Het zoontje van mijn beste vriend is ook een ramp met eten. Die is nu 7 jaar en eet nog steeds erg lastig. Die wil alleen maar lekkere ongezonde dingen. Ook bij hem werkt de aanpak zoals ik hierboven beschrijf erg goed. Uiteindelijk komt hij eten, ondanks het wel 2 uur duurt voor het bord leeg is.

**Geplaatst**: 27-10-15 08:01

Re: Kind (5) weigert te eten

Geplaatst: 27-10-15 08:01

Jammer dat je mijn post zo op pakt, had namelijk niks met een eventueel eet probleem bij jou te maken. Ik heb in die post 3 kinderen binnen hetzelfde gezin beschreven met alledrie een verschillende kijk op eten (iig als kind). Het was als tegengewicht bedoeld voor alle 'je moet streng zijn' en 'hoeveel ben je met eten bezig' posts, om te laten zien dat er dus niet altijd een pasklare oplossing is omdat ieder kind anders is.

Bij mijn broertje heeft m'n moeder het in ieder geval los gelaten, hij eet nu op z'n 24e weer redelijk divers en is bijna 2 meter. Groot geworden op melk en eieren zo lijkt het.

Ik snap dat je enorm gefrustreerd bent want dat lijkt me ook heel moeilijk maar niet alles had met jou persoonlijk te maken. Net als sommige quotes om door te drammen voor een psycholoog. Die deden ook alleen onderkennen dat je inderdaad niet serieus genomen wordt en dat een andere blik misschien wel fijn is.

**Geplaatst**: 27-10-15 08:33

Re: Kind (5) weigert te eten

Geplaatst: 27-10-15 08:33

Ik heb niet alles meer gelezen maar het valt mij op dat er vaak zo'n issue wordt gemaakt van (niet) willen eten.
Tenzij er echt een medische of psychologische oorzaak aan ten grondslag ligt zou ik het allemaal wat meer los laten.
I.m.o. moet je van eten geen machtstrijd willen maken. Ze zijn en blijven baas over hun eigen buik en willen ze die broccoli vanavond niet eten, prima! Volgende week staat die weer op het menu.....
Ik denk dat als je een kind gaat dwingen te eten of er constant de nadruk op legt, de kans bestaat dat het later een verstoorde relatie met eten krijgt.
Ik was zelf vroeger ook zo'n moeilijke eter en vistte de groenten nog uit de groentesoep, en tuurlijk mijn ouders mopperden wel eens wat (dat vond ik vreselijk) maar meestal lieten ze het er maar bij en kookten voor mij een portie groentes die ik wel lustte. En gues what? Nu eet ik bijna alles.

Ook bij onze kinderen van 9 en 13 hebben we nooit problemen gemaakt van eten. De snoeppotten stonden hier zelfs gewoon binnen handbereik op tafel. Volgens velen zouden die van mij daardoor enorme snoepkonten worden.....nou, als ze een snoepje per dag pakken is het veel. Ook met het gewone eten liet/laat ik ze vaak helpen en eigenlijk eten ze alles. En tsja als ze echt iets niet lusten dan mogen ze echt wel eens een broodje met soep ofzo.....

Maak je je echt zorgen, houdt dan eens een paar weken bij wat je kind eet en drinkt overdag. Hoe poept het? Wat doet het aan beweging?
Als je dan naar een dokter ermee wil kun je duidelijk aangeven waar het probleem zit. Een dokter kan vaak niet zo veel met het gegeven "hij eet niet (goed)" .

Succes want ondanks dat ik het nu simpel over laat komen, kan het wel frustrerend zijn hoor

**Geplaatst**: 27-10-15 08:43

Geplaatst: 27-10-15 08:43

_Nelleke_ schreef:
Als jij bovenstaande quotes als kwetsend opvat dan is het misschien verstandig om het even naast je neer te leggen en op een ander moment nogmaals te lezen. Ik lees namelijk niks kwetsends. Dat bedoel ik niet vervelend maar je komt zo ontzettend defensief over en met een defensieve houding ga je nergens komen en sta je ook niet open voor de meningen van anderen.

Ik begrijp dat je had gehoopt op een soort gouden tip, maar die is er helaas niet. Ik denk dat er een hele hoop nuttige dingen in dit topic zijn gezegd en dat het echt waardevol is om er wellicht op een ander moment nog eens naar te kijken.

Ik als moeder snap haar gevoel heel goed. De meesten die reageren hebben geen kinderen,waardoor de beste stuurlui weer aan wal staan.

Eten of niet eten is het eerste waar een kind grip op heeft en dus macht op kan uitoefenen. Omdat eten heel belangrijk is, rek je als ouder vaak verder je grenzen op dan je lief is. Dat gaat niet bewust en om niet van de een op de andere dag. Het is iets wat langzamerhand ontstaat en binnen 1 gezin met verschillende kinderen kan dat ook nog eens divers zijn.
Ik vind het heel goed dat de ts dit bespreekbaar maakt. Veel ouders worstelen hier mee maar zeggen dat niet, juist omdat de veroordeling (net als ik hier lees), heel groot is.

**Geplaatst**: 27-10-15 08:44

Geplaatst: 27-10-15 08:44

Ts ik vind dat je ontzettend defensief en overtrokken reageert. Ik vraag mij af waarom je zo gekwetst bent door alle quotes die je in een post hebt gezet. Verder zakt je broek af omdat mensen vragen of hij autisme heeft of hooggevoelig is en je suggereert dat we dat zeggen omdat hij lief is? Je geeft zelf aan dat hij blijkbaar erg gevoelig is, logische vraag is of hij dan hooggevoelig is? Ik ben het ook, dat is niet erg en maakt hem niet raar.

Als ik al je posts lees dan lijkt het mij een goed idee dat jij eens met iemand gaat praten. Het doet je blijkbaar heel wat en je bent nogal gefrustreerd. Logisch! Maar die spanning slaat ook over op je gezin.

**Geplaatst**: 27-10-15 08:45

Re: Kind (5) weigert te eten

Geplaatst: 27-10-15 08:45

Amanda, lees de post boven je eens wil je?

**Geplaatst**: 27-10-15 08:51

Re: Kind (5) weigert te eten

Geplaatst: 27-10-15 08:51

Ja en dus? Ik vind het ook goed dat ze het bespreekbaar maakt maar alle adviezen worden de wind ingegooid en ze reageert imo veel te fel. Ik snap heus wel dat ze erg gefrustreerd is, maar zo los je ook niks op.

**Geplaatst**: 27-10-15 08:53

Geplaatst: 27-10-15 08:53

_Nelleke_ schreef:
Als jij bovenstaande quotes als kwetsend opvat dan is het misschien verstandig om het even naast je neer te leggen en op een ander moment nogmaals te lezen. Ik lees namelijk niks kwetsends. Dat bedoel ik niet vervelend maar je komt zo ontzettend defensief over en met een defensieve houding ga je nergens komen en sta je ook niet open voor de meningen van anderen.

Dit. Als je een advies om de psycholoog te bezoeken al als kwetsend ervaart.. Die kan juist helpen met patronen te herkennen en op een goede manier te doorbreken. Het is gewoon onmogelijk om zelf als (professionele) buitenstaander naar je eigen situatie te kijken.

@benangelique: waarom dan niet gewoon je schouders ophalen bij die adviezen in plaats van alle adviezen zo makkelijk naast je neer leggen? Dit is een internetforum en TS zit al heel lang op Bokt, dan ga ik er vanuit dat je op een bepaalde manier hebt leren filteren.

**Geplaatst**: 27-10-15 08:58

Geplaatst: 27-10-15 08:58

Maar los je dat op door zo te reageren? Imo niet.
Tuurlijk is ts gefrustreerd. Een kind zit immers recht in al je emotie. Maar om dan gelijk te zeggen dat zij degene is die psychische hulp nodig heeft?

Hulp is sowieso aan te raden, maar niet vanuit vinger wijzen.
En helaas weet ik wat de ts doormaakt en ken ik ook alle adviezen en onaardige woorden.
Bij ons bleek de achtergrond medisch te zijn waardoor mijn dochter eetangst had ontwikkeld. Tel daarbij de reguliere autonomie ontwikkeling bij op en de op een gegeven moment ontstane spanning thuis bij op en het meisje at helemaal niet meer

**Geplaatst**: 27-10-15 08:59

Geplaatst: 27-10-15 08:59

heb niet alles gelezen, maar wil je wel even een virtuele knuffel geven..want ik weet hoe pittig het is om te zien dat je kind niet eet, maar dat je al zo lan weggewimpeld word kan ik niks mee..
Mijn zoontje is nu 2, heeft nog nooit echt gegeten, kreeg pijn toen we met 6 maand eten gingen introduceren wat resulteerde in 13 uur huilen na 2 happen eten.bleek allergisch voor tarwe
Ruim 1.5 jaar borstvoeding en proberen gluten/ tarwevrij eten te geven, maar hij eet gewoon amper wat.. Hij heeft wel honger, en probeert ook wel maar na 2/3 hapjes is het klaar.en daar komt dan de helft welliswaar gekauwd van terug..slikken wil niet.Ook als we patat eten waar hij heel enthousiast van word is het 1/ 2 patatjes.
Het enige wat er redelijk in gaat is boekwijtpap redelijk dun en toetjes/ smoothy die ik zelf maak van griekse joghurt en fruit.
Gelukkig liep ik al bij de kinderarts en word het ook heel serieus genomen, het heeft waarschijnlijk met een chronische ontsteking van zijn slokdarm te maken, maar ook als het ( wat niet waarschijnlijk is bij ons) een "gedragseter" zal zijn is daar in het ziekenhuis een team die jullie daar in kan ondersteunen ( team met logopodist,kinderarts en orthopedagoog), ook als gezin word je hierin ondersteund.
heel veel sterkte en succes.. en inderdaad ga geen strijd aan,maar het is soms wel heel moeilijk in je machteloosheid.

**Geplaatst**: 27-10-15 09:00

Geplaatst: 27-10-15 09:00

Kahawa schreef:
_Nelleke_ schreef:
Als jij bovenstaande quotes als kwetsend opvat dan is het misschien verstandig om het even naast je neer te leggen en op een ander moment nogmaals te lezen. Ik lees namelijk niks kwetsends. Dat bedoel ik niet vervelend maar je komt zo ontzettend defensief over en met een defensieve houding ga je nergens komen en sta je ook niet open voor de meningen van anderen.

Dit. Als je een advies om de psycholoog te bezoeken al als kwetsend ervaart.. Die kan juist helpen met patronen te herkennen en op een goede manier te doorbreken. Het is gewoon onmogelijk om zelf als (professionele) buitenstaander naar je eigen situatie te kijken.

@benangelique: waarom dan niet gewoon je schouders ophalen bij die adviezen in plaats van alle adviezen zo makkelijk naast je neer leggen? Dit is een internetforum en TS zit al heel lang op Bokt, dan ga ik er vanuit dat je op een bepaalde manier hebt leren filteren.

Filteren op de persoon is moeilijk maar nog veel moeilijker als het je kind betreft.
Betekent niet dat je je advies met zijden handschoenen moet geven,maar wel dat je je een beetje moet kunnen verplaatsten in de ts. En dat gaat nu eenmaal niet als je zelf geen kinderen hebt

**Geplaatst**: 27-10-15 09:03

Geplaatst: 27-10-15 09:03

benangelique schreef:
Maar om dan gelijk te zeggen dat zij degene is die psychische hulp nodig heeft?

Wat is daar mis mee? De situatie vraagt veel van TS. Het is wel degelijk belangrijk dat ze ook aan zichzelf blijft denken.

Juist als moeder weet je toch dat je jezelf dan gemakkelijk wegcijfert..

Laatst bijgewerkt door Kahawa op 27-10-15 09:05, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 27-10-15 09:04

Geplaatst: 27-10-15 09:04

Waarom vat iedereen het toch altijd zo negatief op als je zegt dat die persoon is eens met iemand moet gaan praten? Waarom heerst daar nou toch zo'n taboe op? Ik zeg helemaal niet dat TS psychisch hulp nodig heeft, maar dat ze wel haar frustraties en andere emoties kwijt moet omdat dat zeker effect heeft op het gezin. Al helemaal op een gevoelige joch. Het is maar net hoe je het zelf oppakt. Negatief of positief.

**Geplaatst**: 27-10-15 09:05

Geplaatst: 27-10-15 09:05

Kahawa schreef:
@benangelique: waarom dan niet gewoon je schouders ophalen bij die adviezen in plaats van alle adviezen zo makkelijk naast je neer leggen? Dit is een internetforum en TS zit al heel lang op Bokt, dan ga ik er vanuit dat je op een bepaalde manier hebt leren filteren.

Dat werkt natuurlijk ook andersom: waarom dan niet gewoon je schouders ophalen als iemand je adviezen naast zich neerlegt in plaats van maar te blijven doorduwen? Dit is een internetforum en je zit al heel lang op Bokt, dan ga ik er vanuit dat je op een bepaalde manier hebt leren filteren

**Geplaatst**: 27-10-15 09:07

Geplaatst: 27-10-15 09:07

Cowboy55 schreef:
Dat werkt natuurlijk ook andersom: waarom dan niet gewoon je schouders ophalen als iemand je adviezen naast zich neerlegt in plaats van maar te blijven doorduwen? Dit is een internetforum en je zit al heel lang op Bokt, dan ga ik er vanuit dat je op een bepaalde manier hebt leren filteren

Ik zie gewoon dat door de stroom van irrelevante (mijn ouders zus zo tja sorry wat heeft TS daaraan

) berichten relevantere adviezen mi ook iets te snel aan de kant worden gelegd.

Enige wat ik heb gepost is dat ik het met Nelleke eens ben dat het verstandig is om het later nog eens allemaal te lezen.

**Geplaatst**: 27-10-15 09:07

Geplaatst: 27-10-15 09:07

Quellian schreef:
xyzutu2, dan heb je mijn eerste post niet goed gelezen, probeer het nog eens.

Maar goed, de afspraak met de huisarts is gemaakt, dus dat wachten we vooralsnog even af Wellicht dat de dokter tot hem doordringt. Ik geloof niet in allerlei stempels die hier voorbij komen en bezoek graag een goede arts voor eventuele diagnoses (waar ik overigens niet van overtuigd ben).

Iedereen bedankt voor de tips, ook via pb!

Ik denk dat je de post van xyzututu nog een keer moet lezen, want zoals zij het opschrijft zo lees ik dit topic ook.
En jouw 5 jarige gaat het echt niet van de dokter aannemen hoor, zoals je het hier nu post onderstreept dat voor mij dat je denkwijze niet helemaal op de goede lijn zit om dit probleem op te lossen