Bokt.nl

Delphi schreef:

Jij hebt er ook niet voor gekozen hé!

Shanna schreef:

Heel leuk en aardig allemaal, maar dat had je kunnen bedenken toen jullie sex gingen hebben. Ik snap zijn reactie volkomen, of hij het leuk vind of niet, hij krijgt er last van (alimentatie e.d.), voor de wet is en blijft hij de vader, daar kan hij niet onderuit..

Shanna schreef:

Heel leuk en aardig allemaal, maar dat had je kunnen bedenken toen jullie sex gingen hebben.

goeroe schreef:

Shanna schreef:

Heel leuk en aardig allemaal, maar dat had je kunnen bedenken toen jullie sex gingen hebben. Ik snap zijn reactie volkomen, of hij het leuk vind of niet, hij krijgt er last van (alimentatie e.d.), voor de wet is en blijft hij de vader, daar kan hij niet onderuit..

Is dat echt zo? Hij hoeft haar (hun) kind toch niet te erkennen? En zij kan hem moeilijk dwingen om een DNA-test te ondergaan lijkt mij.

Shanna schreef:

Nee, dat is echt zo.. Zoals ik al zei, ik had in mijn situatie alle contacten met de vader al verbroken, niemand wist nog dat ik zwanger was en op het punt dat ik de contacten verbrak heb ik dus ook heel duidelijk gezegt dat niemand zal weten dat het van hem was, ofwel, hij zou nooit een kind krijgen.. (Ik sta ''bekend'' om mijn losbandige sexleven en het was dus puur toeval dat ik nu wel wist wie de vader moest zijn..)

Hij wou er zeker van zijn dat hij nergens last van zou hebben, maar kwam er dus achter dat dat niet zo zou zijn. Mocht ik (al was het 10 jaar later) bekent maken wie de vader is, dan had hij nog een alimentatieschuld die hij moest betalen erbij ook al had ik duidelijk aangegeven dit niet te accepteren e.d., rechtmatig kan een vader er gewoon niet onderuit.. Het lijkt zo simpel, maar valt vies tegen als het erop aankomt..

goeroe schreef:

Shanna schreef:

Nee, dat is echt zo.. Zoals ik al zei, ik had in mijn situatie alle contacten met de vader al verbroken, niemand wist nog dat ik zwanger was en op het punt dat ik de contacten verbrak heb ik dus ook heel duidelijk gezegt dat niemand zal weten dat het van hem was, ofwel, hij zou nooit een kind krijgen.. (Ik sta ''bekend'' om mijn losbandige sexleven en het was dus puur toeval dat ik nu wel wist wie de vader moest zijn..)

Hij wou er zeker van zijn dat hij nergens last van zou hebben, maar kwam er dus achter dat dat niet zo zou zijn. Mocht ik (al was het 10 jaar later) bekent maken wie de vader is, dan had hij nog een alimentatieschuld die hij moest betalen erbij ook al had ik duidelijk aangegeven dit niet te accepteren e.d., rechtmatig kan een vader er gewoon niet onderuit.. Het lijkt zo simpel, maar valt vies tegen als het erop aankomt..

Hmm, het is mijn ervaring (als kind) dat het juist erg lastig kan zijn om alimentatie te krijgen terwijl je daar gewoon recht op hebt. Ik kan me niet voorstellen dat je de vader van je kind compleet uit je eigen leven (en dat van je kind) kunt bannen en dan na 10 jaar nog kunt aankloppen voor alimentatie over al die jaren. Wat nou als de vader ook nog eens ontkent de vader te zijn? (Wat ik me kan voorstellen als jij hem nooit de kans hebt gegeven om een vaderrol te vervullen.) Kun je hem volgens jou dan dwingen om mee te werken aan DNA-onderzoek? Het lijkt me heel sterk eerlijk gezegd. Maar goed, dit is wel off-topic, dus ik zal er over ophouden.

goeroe schreef:

Delphi schreef:

Jij hebt er ook niet voor gekozen hé!

Jawel, dat heeft ze (nu) wel. Niet om zwanger te worden, maar wel om het te blijven. Haar vriend had duidelijk een andere keuze gemaakt, maar het is haar lijf, ze beslist anders en dat is haar volste recht. Het is nu aan haar vriend om te bedenken wat hij daar van vindt en of hij nog toekomst in de relatie ziet. Ik weet niet waar jij (Delphi) uit opmaakt dat de vriend van TS aan het bijdraaien is, want ik kan dat in elk geval nergens vinden. Als je over zoiets fundamenteels van mening verschilt is het niet zo vreemd als je besluit dat het niet meer gaat. TS zou daar naar mijn mening ook eens over na moeten denken. De reacties van haar vriend zeggen mij in elk geval genoeg. Ik denk dat het in het belang van jezelf en het kindje is om op zijn minst een pauze in te lassen. Geef hem en jezelf wat tijd en de rust om na te denken. Als hij een rol wil spelen in het leven van je kindje krijgt hij daar (als jij dat wilt natuurlijk) nog kansen genoeg voor. Nu eerst maar eens aan jezelf denken en zorgen dat je dat kind gezond en wel op de wereld zet.

luffwinny schreef:

mijn vriend belde net. hij klonk al stuk rustiger en zei ook dat die zich mischien te druk maakte, en dat die me niet kwijt wilt.

Ik zie hem morgen of overmorgen dus kan maar echt goed praten..hoop dat het allemaal goed gaat komen, maar ben al blij dat die iets rustig is

luffwinny schreef:

Gister weer met me vriend gepraat. Hij wil mij en het kind zegt die, maar ik heb het gevoel dat die er niet achter staat, en het alleen doet om mij niet kwijt te raken..

Delphi schreef:

Uit de volgende quotes maak ik op dat hij toch wat bijdraait. Niet dat hij nu ineens blij is met de zwangerschap, maar ik krijg wel het idee dat hij er over nadenkt. Eerst wilde hij persé een abortus, nu lijkt het er op dat hij toch wat beter gaat nadenken.

luffwinny schreef:

mijn vriend belde net. hij klonk al stuk rustiger en zei ook dat die zich mischien te druk maakte, en dat die me niet kwijt wilt.

Ik zie hem morgen of overmorgen dus kan maar echt goed praten..hoop dat het allemaal goed gaat komen, maar ben al blij dat die iets rustig is

luffwinny schreef:

Gister weer met me vriend gepraat. Hij wil mij en het kind zegt die, maar ik heb het gevoel dat die er niet achter staat, en het alleen doet om mij niet kwijt te raken..

goeroe schreef:

Shanna schreef:

Heel leuk en aardig allemaal, maar dat had je kunnen bedenken toen jullie sex gingen hebben. Ik snap zijn reactie volkomen, of hij het leuk vind of niet, hij krijgt er last van (alimentatie e.d.), voor de wet is en blijft hij de vader, daar kan hij niet onderuit..

Is dat echt zo? Hij hoeft haar (hun) kind toch niet te erkennen? En zij kan hem moeilijk dwingen om een DNA-test te ondergaan lijkt mij.