Bokt.nl

**Geplaatst**: 08-11-16 02:32

Re: Als zwanger raken geen vanzelfsprekendheid is...

Geplaatst: 08-11-16 02:32

Eenwensje misschien eens goed met je vriend praten wat hem tegenhoud. Is hij bang voor de onderzoeken opzich? Of dat blijkt dat het probleem bij hem ligt en hij daar psychisch mee in de problemen komt( of bang dat vrienden hem belachelijk gaan maken)

Als het een optie is anders eens een thuistest bestellen en hem vrij laten in wanneer hij deze wil doen. Zodra jij gaat werken en hij alleen is bv. Misschien is de druk er dan af.
Niet naar de uitslag vragen, komt er vanzelf een keer uit.

**Geplaatst**: 08-11-16 05:51

Re: Als zwanger raken geen vanzelfsprekendheid is...

Geplaatst: 08-11-16 05:51

Welkom wensje.
Hier ook geen ervaring met tussen bloedingen.
Praat er inderdaad over.
Mijn vriend zag ook op tegen zijn zaad controleren maar we hadden het ook nodig voor het traject.
Hij vond het gewoon erg spannend.
Achteraf was het allemaal mee gevallen.
Wees open naar elkaar altijd blijven praten.
ik zou als ik jou was wel er achterop blijven zitten waar de bloedingen vandaan komen.

**Geplaatst**: 08-11-16 11:47

Re: Als zwanger raken geen vanzelfsprekendheid is...

Geplaatst: 08-11-16 11:47

Het lijkt mij dat een onderzoek naar tussentijdse bloedingen los staat van een onderzoek naar jouw vriend. Op deze manier zou je als single nooit bij de dokter mogen komen?
Ik zou vragen om een doorverwijzing naar de gynaecoloog, simpelweg voor de bloedingen.

Het uitblijven van mijn zwangerschap is enkele jaren geleden de reden geweest dat er een grote cyste is gevonden. Door het verwijderen daarvan zijn klachten verdwenen die ik al ruim 10 jaar als vanzelfsprekend zag. Op de koop toe heeft het ervoor gezorgd dat ik zwanger heb mogen worden.

Ik had eigenlijk jaren terug al assertiever moeten zijn. Laat je niet wijsmaken dat dit geen onderzoek waard is!

**Geplaatst**: 08-11-16 13:38

Geplaatst: 08-11-16 13:38

Mijn vriend wil geen onderzoek omdat hij vind dat het op de natuurlijke manier moet gebeuren, hij wil zeker geen ivf behandeling of dergelijke. Ik ben het daar eigenlijk wel mee eens, maar er zijn nog zoveel mogelijkheden voordat je bij ivf of zo uitkomt.

@mariettek Het onderzoek naar de tussentijdse bloedingen staat voor ons niet los van onze kinderwens. Ik ben namelijk door de huisarts doorgestuurd naar de gynaecoloog voor onderzoek naar de tussentijdse bloedingen.
En het eerste wat gevraagd werd voor hij met onderzoeken of dergelijke begon: Is er een kinderwens? dus ons antwoordt daarop was ja, daarop zei hij dan wil ik eerst jouw vriend onderzoeken, waarop mijn vriend dus zei dat hij dat liever niet wilde en dat we kwamen voor onderzoek naar de tussentijdse bloedingen toen zei de gynaecoloog meteen dan kan ik weinig voor jullie doen, ik zal een inwendige echo maken en een bloedonderzoek doen naar schildklier en soa's en dat is alles. Want als er geen kinderwens was had ik jou gewoon weer aan de pil gedaan en evt. een zwaardere pil.

@sillyb dat thuisonderzoek is misschien nog wel een idee, al denk ik dat de gynaecoloog daarna mij nog niet zal onderzoeken voor hij mijn vriend onderzocht heeft.

**Geplaatst**: 08-11-16 13:51

Geplaatst: 08-11-16 13:51

Het eerste onderzoek bij een man is enkel een sperma onderzoek + bloedprikken volgens mij.

Ik snap het ziekenhuis ergens ook wel, als je vriend nu al "niets" wilt, is er straks wel geld uitgegeven aan onderzoeken maar het oplossen van het gevonden probleem "mag" dan niet, dat is natuurlijk voor iedereen tijdsverspilling.

Ik snap alleen niet dat er geen verder onderzoek gedaan wordt mbt bloedverlies, dat vind ik zelfs nog los staan van de kinderwens.

Wij zijn de eerste 6 jaar van proberen niet naar het ziekenhuis geweest omdat wij toen nog niet het ivf traject in wilde.
Uiteindelijk is er nu ook nog steeds geen oorzaak gevonden waarom het niet wilt lukken.
Dus ik heb zeker wel begrip voor het standpunt van je vriend.

Laatst bijgewerkt door cobiie op 08-11-16 13:55, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 08-11-16 13:54

Geplaatst: 08-11-16 13:54

Jeetje eenwensje, wat een stomme reactie van die gyn. Alsof jezelf volstoppen met hormonen zonder de oorzaak te weten, een fatsoenlijke oplossing is.

Als je vriend weet dat zijn zaad in orde is via een thuistest, dan is de test in het ziekenhuis alleen nog maar een formaliteit. Als die test in orde is, is verder onderzoek bij hem waarschijnlijk niet aan de orde. Misschien dat dat dan wel helpt?

**Geplaatst**: 08-11-16 16:21

Re: Als zwanger raken geen vanzelfsprekendheid is...

Geplaatst: 08-11-16 16:21

@cobiie, of we nou wel of niet gaan kiezen voor een behandeling na onderzoek staat vrij. We mogen ons laten onderzoeken en kijken wat eruit komt en dan pas beslissen of we wel of geen behandeling willen, want er zijn heel veel menen schijnbaar die de oorzaak willen weten maar net als wij maar beperkte behandelingen willen. Want er is best het een enander mogelijk naast ivf.

**Geplaatst**: 08-11-16 16:34

Re: Als zwanger raken geen vanzelfsprekendheid is...

Geplaatst: 08-11-16 16:34

Maar ook daar moeten ze de kwaliteit van het zaad kennen. Het heeft geen zin om jou (bijv) clomid te geven als zijn zaad toch niet goed is.

Maar ik begrijp dat er dus wel enig onderzoek is gedaan bij dmv echo en bloed? Heel veel meer kunnen ze natuurlijk ooo niet doen en vaak gaan ze dan uit van hormoonschommelingen en dan is idd de pil de enige oplossing.

**Geplaatst**: 08-11-16 17:05

Re: Als zwanger raken geen vanzelfsprekendheid is...

Geplaatst: 08-11-16 17:05

Voor tussentijds bloedverlies wordt vaak helemaal geen oorzaak gevonden, dus zo gek is het niet dat de gyn zegt dat je terug aan de pil moet gaan als je ervan af wilt. Normale procedure is een inwendige echo, bloedonderzoek en eventueel een uitstrijkje. Alleen als er wel een actieve kinderwens is kunnen ze verder kijken, omdat het wel mee kan spelen in de vruchtbaarheid/cyclus.

**Geplaatst**: 08-11-16 20:28

Geplaatst: 08-11-16 20:28

EenWensje schreef:
Mijn vriend wil geen onderzoek omdat hij vind dat het op de natuurlijke manier moet gebeuren.

Dan is een onderzoek op aantal en kwaliteit zaadcellen toch nog steeds stap 1. Kan het blijven proberen maar als er geen goed zaad is blijft iedere maand een teleurstelling.
Als je weet hoe het zaad is kun je je hierop instellen of verder zoeken bij jou

**Geplaatst door de TopicStarter** : 08-11-16 21:24

Geplaatst door de TopicStarter : 08-11-16 21:24

matasja schreef:
EenWensje schreef:
Mijn vriend wil geen onderzoek omdat hij vind dat het op de natuurlijke manier moet gebeuren.

Dan is een onderzoek op aantal en kwaliteit zaadcellen toch nog steeds stap 1. Kan het blijven proberen maar als er geen goed zaad is blijft iedere maand een teleurstelling.
Als je weet hoe het zaad is kun je je hierop instellen of verder zoeken bij jou

Dit dus. Als zijn zaad goed blijkt te zijn en bij jou is er niks mis, dan kan je er ook op wachten tot het natuurlijk gaat. Vraag hem idd eens verder naar waarom hij niet wil?

Het is voor elke man spannend om zaad te laten testen, ik denk dat ze het als man-onterend ervaren als daar iets mee is, maar dan kunnen jullie wel informeren naar de mogelijkheden en dan afwegen of je die wel wil. Mijn man vond t ook spannend. Maar alles voor de kinderwens.

**Geplaatst**: 09-11-16 05:40

Geplaatst: 09-11-16 05:40

Ik snap het wel maar vind het nog steeds geen goede manier.

Ik heb hetzelfde meegemaakt met bijna geen menstruatie.
Kreeg ook te horen zolang er geen kinderwens is geen onderzoek.
Ik was toen 17 of zo.

Toen we wel een kinderwens hadden bleek ik vervroegd in de overgang te zijn en afhankelijk van een eiceldonor.
De pil had de klachten onderdrukt en door de pil wordt alles geregeld in je lichaam dus had elke maand netjes een bloeding.

Als de dokter toen had door gepakt had ik misschien eigen eicellen kunnen invriezen.
Ik had hier zelf nooit over nagedacht en ben ook aan de pil gegaan.

Hoop dat bij jullie alles toch nog goed op zijn pootjes terecht komt wensje.

**Geplaatst**: 09-11-16 12:31

Geplaatst: 09-11-16 12:31

Even een zelf medelijden dagje vandaag.

Vanmorgen weer in het ziekenhuis geweest, ondanks dat de start van deze poging er zo mooi uitzag (ruim 10 eieren per eierstok), groeien er weer te weinig. Morgen weer terug maar waarschijnlijk wordt deze poging weer gestopt.
Ik heb nog wel gevraagd of een inseminatie mogelijk is, dan heb ik iig het gevoel dat niet alles voor niets is geweest.
Dit ging ze overleggen en zal ik morgen denk ik horen.

Volgende poging gaat de hoeveelheid medicatie die ik moet spuiten omhoog.

**Geplaatst**: 09-11-16 15:31

Re: Als zwanger raken geen vanzelfsprekendheid is...

Geplaatst: 09-11-16 15:31

Pff dan heb je zoveel eitjes en groeien ze niet genoeg. Echt vervelend, weer een poging misschien voor niks. Maar misschien nog inseminatie dan. Wie weet schiet dat toch raak.

**Geplaatst**: 10-11-16 12:34

Re: Als zwanger raken geen vanzelfsprekendheid is...

Geplaatst: 10-11-16 12:34

Helaas een negatief advies, het "resultaat" is te goed voor IUI en te slecht voor IVF.

Als het grootste eitje er niet was geweest was IVF geen probleem geweest, maar de overige eitjes moeten nog 1 of 2 dagen groeien (4 a 5 stuks van 1,5 cm) en de grootste is al over de 2 cm.

**Geplaatst**: 10-11-16 13:00

Re: Als zwanger raken geen vanzelfsprekendheid is...

Geplaatst: 10-11-16 13:00

Dat grootste eitje moet toch ook gaan springen dan lijkt me? Heeft iui dan geen zin daarvoor?

**Geplaatst**: 10-11-16 13:13

Geplaatst: 10-11-16 13:13

Voor IUI zijn er 5 eitjes vatbaar om bevrucht te raken, dus teveel. Voor ivf zijn de meeste eitjes net te klein.

**Geplaatst**: 10-11-16 15:48

Re: Als zwanger raken geen vanzelfsprekendheid is...

Geplaatst: 10-11-16 15:48

Ow das balen zeg

**Geplaatst**: 10-11-16 22:40

Geplaatst: 10-11-16 22:40

Werd nog gebeld door het ziekenhuis, na intern overleg willen ze dat ik toch nog 1 dag door spuit in de hoop dat de grote niet klapt maar de kleinere wel verder groeien.

Morgen weer terug voor nog een echo, ben benieuwd hoe het er dan uit ziet.

Moest nog wel even in de spits met "spoed" naar het ziekenhuis om daar bij de apotheek nog medicatie op te halen voordat die dicht ging. Gelukkig was ik nog op tijd.

Moest vanmiddag wel lachen, tijdens het stellen van vragen mbt de mogelijkheden in deze situatie had ik blijkbaar best wat zinnige dingen gezegd, ik kreeg namelijk de vraag of ik een dierenarts was.

Tijdens die paar jaar fokken met een kwpn merrie heb ik toch her en der wat opgepikt blijkbaar.

**Geplaatst**: 10-11-16 23:15

Geplaatst: 10-11-16 23:15

@EenWensje:

Jullie verhaal lijkt heel erg op het onze alleen ben ik neem ik aan een stukje ouder.
Mijn man had altijd een hele sterke kinderwens en wij zijn al ruim 20 jaar samen. Mijn kinderwens was tot mijn 32 nooit heel groot. Ik heb toen mijn Mirena spiraal laten verwijderen en ook wij stonden er net zo in als jullie. We zien wel waar het heen gaat medische ingrepen willen we niet. Als het niet lukt probeert moeder natuur je iets te vertellen etc....

Het klokje tikte verder 3 jaar, 5 jaar 7 jaar ....
Al een aantal jaar vroeg ik of hij zich wilde laten onderzoeken, want helaas daar begint nou eenmaal elk traject qua fertiliteitsonderzoeken. Het potje en formulier dat erbij moest hebben letterlijk 4 jaar liggen verstoffen en dan ben je ineens 39 en lijkt het alsof alle kansen zijn verkeken. Ik heb hem toen echt voor het blok gezet, want hij sprak na meerdere keren vragen ook geen reden uit waarom hij zich niet wilde laten onderzoeken. Ik zei : je wil dolgraag kinderen maar je bent een te slappe z*k om je te laten onderzoeken. Als je het nu niet doet pak ik mijn koffer en vertrek ik terug naar Nederland.
We hebben toen een gesprek aangevraagd bij mijn gyn hier in Oostenrijk en heb het wel echt enorm met die man getroffen. Hij was best hard tegen mijn man en dat was dus blijkbaar wat ie nodig had.
Vanwege mijn hoge leeftijd moesten we snel zijn want eventuele IVF wordt hier na je 40e helemaal niet meer vergoed. Ik kreeg een kijkoperatie en manlief moest een kwakje inleveren (oneerlijk he :')

)

Uit mijn kijkoperatie bleek dat bij mij alles eigenlijk in orde was, maar er is wel lichte endometriose gevonden en verwijderd. Ik heb daar echter nooit klachten van gehad, maar bloedingen en niet zwanger worden is wel een belangrijke indicatie voor deze nog behoorlijk genegeerde aandoening. Vaak wordt deze door wegwimpelen van klachten door gynaecologen pas (te) laat ontdekt. Ik heb me er wat meer in verdiept nadat het bij mij gevonden was. Ik zou zeker volhouden en er op blijven staan dat je verder onderzocht wordt. Een endometriose specialist kan vaak al een indicatie krijgen adhv een echo of mri scan.
Afijn na het onderzoek bij mijn man bleek daar dus niets te zwemmen

Definitieve conclusie alleen ICSI zou bij ons kunnen werken of donorzaad. Zo snel mogelijk na mijn kijkoperatie met de eerste ICSI begonnen die was helaas negatief. Daarna meteen door gemoeten met de 2e anders was ik te oud voor de vergoeding en als een wonder was dat dus raak. Onze zoon is nu 8 maanden.

Uiteraard hebben we achteraf ook gepraat over waarom hij zo lang geweigerd had zich te laten onderzoeken en dat was echt schaamte en onzekerheid omdat hij het vermoeden had dat het probleem bij hem lag. En dan heb ik dus verre van een macho man ook nog. Hij heeft jaren veel geblowd en was dus heel bang dat het bij hem lag en ik hem dat zou verwijten of zoiets. Nu achteraf kan ie zichzelf echt voor zijn kop slaan. Zoveel jaren verspild en de optie op een 2e kindje is nu zo goed als nihil. Nou voel ik me gezegend dat ik alsnog moeder ben geworden hoor ik was eigenlijk al lang bezig met het rouwproces dat het ons niet geungd was. Maar het is natuurlijk oer en oer stom uiteindelijk.
Ik hoop dat die van jou eerder tot een inzicht komt.

Vragen staat vrij ook via pb

**Geplaatst**: 11-11-16 11:01

Re: Als zwanger raken geen vanzelfsprekendheid is...

Geplaatst: 11-11-16 11:01

Ik heb niet alles gelezen.. maar het lijkt me een moeilijke situatie wensje!

Wij zijn 1 november terug gekomen van vakantie. De laatste week van de vakantie kreeg ik mijn menstruatie waardoor ik 2 rondes iui mis, dat is echt balen. Nu is het wachten op de volgende menstruatie en dan beginnen we weer met decapeptyl, ik voel me neutraal. Niet blij en niet verdrietig, niet hoopvol en niet opgewekt..

**Geplaatst**: 11-11-16 18:38

Re: Als zwanger raken geen vanzelfsprekendheid is...

Geplaatst: 11-11-16 18:38

Cobiie wat balen zeg!
Je hoopt zo dat het nu allemaal mee zit.
Hoe was de echo vandaag?

Wiebke blijf ook duimen voor jullie.
Denk goed om jezelf.

**Geplaatst**: 13-11-16 20:51

Geplaatst: 13-11-16 20:51

Linnie, het zijn een paar spannende dagen geweest, maar vandaag heeft de punctie plaatsgevonden en zijn 7 goede eitjes geoogst.
Nu afwachten tot woensdag voor terugplaatsing, ben benieuwd hoeveel eitjes er uiteindelijk bevrucht zullen raken.

**Geplaatst**: 13-11-16 21:08

Re: Als zwanger raken geen vanzelfsprekendheid is...

Geplaatst: 13-11-16 21:08

Wat spannend cobiie!
Mooi 7 eitjes.
Wanneer horen jullie hoeveel er bevrucht zijn?
Duim voor jullie voor woensdag en daarna natuurlijk!

**Geplaatst**: 13-11-16 21:13

Re: Als zwanger raken geen vanzelfsprekendheid is...

Geplaatst: 13-11-16 21:13

Volgens mij gingen we woensdag ochtend gebeld worden, dan zullen we het aantal bevruchte eitjes wel te horen krijgen + afspraak voor die middag maken voor het terugplaatsen.