
Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
SwitchShadow schreef:Lief claudia, dankje!
Ikkkke: Het nadeel is dat je maar een beperkt aantal behandelingen hebt. En zij heeft het altijd mega druk en die tijdsdruk voel ik ook weer. Dan durf ik ook niks los te laten.
Schrijven doe ik heel veel en dat neem ik inderdaad mee. Maar dat gaat ook meer over het heden en niet het verleden. Als ik al eens iets over het verleden schrijf dat blijf ik daar niet over doorgaan. En zeker niet over gevoel. Ik ga rationeel nadenken hoe ik me voelde maar voel het niet echt.
Maar toch heb ik constant zo'n gevoel alsof je keihard moet gaan huilen, alleen gebeurd dat nooit.
Krijg dat dus ook niet voor elkaar. Ergens sta ik het geloof ik niet toe.
En ik word er zo moedeloos van dat dan zelfs de psych het niet meer weet.
SwitchShadow schreef:Bedankt allemaal voor jullie reacties. Geeft wat meer moed en hoop.
Ikkkke & Joolien: Dat lijkt me zeker heel confronterend!
Beide manieren.
Ik begrijp eigenlijk niet waarom mijn psycholoog het niet op zo'n manier aanpakt. Want ik voel (ondanks dat ik soms blokkeer) wel de behoefte om te praten erover, maar zij begint steeds over dingen van nu.
In het begin was dat fijn, want toen ging ze veel te vlug. Maar we blijven nu hangen. Ik zal dat moeten aangeven anders komen we nergens. (Al zie ik daar erg tegenop)
Bedankt dat ik het hier kan bespreken
claudiadvx schreef:lijkt mij ook een goed idee inderdaad! vandaag tips meegekregen hoe ik het uitpraten van de ruzies kan aanpakken en denk dat ik haar binnenkort maar even ga unblokken wat af ga spreken en dat we dan een goed gesprek houden
Joolien schreef:claudiadvx schreef:lijkt mij ook een goed idee inderdaad! vandaag tips meegekregen hoe ik het uitpraten van de ruzies kan aanpakken en denk dat ik haar binnenkort maar even ga unblokken wat af ga spreken en dat we dan een goed gesprek houden
Je hebt zeker meegekregen dat je alles vanuit de 'ik voel' situatie moet schetsen?