Geplaatst: 01-04-25 17:28 
.Zonder gekheid, laat ik beginnen dat ik een prima dag gehad heb. Lekker op de motor heen, we hebben vooraf en na afloop daar nog even lekker in het zonnetje kunnen praten en dan binnendoor op de motor terug. En dan heb ik nog iemand kunnen helpen ook, wat wil een mens nog meer?
Verder snap ik wel waar Daphne haar gevoel weg kwam. De PA bedoelt het allemaal niet verkeerd, maar heeft zelf absoluut niet door dat ze dat wat ze als open vraag bedoelt, als constatering communiceert. Als voorbeeld, bij binnenkomst concludeerde ze dat het al beter ging met Daphne, 'want ze kwam nu met kruk ipv in de rolstoel'. Wat ze bedoelt is, 'het lijkt dat het aan wat beter met je gaat, of is dat niet zo?'. (Daphne was overigens zo dapper om te antwoorden dat ze nu tussendoor 2 keer gezeten had. Top gedaan meis!). Maar het communiceert flink onhandig en ik heb haar daar ook een keer op aangesproken.
De revalidatie arts erbij verduidelijkte ook het nodige. Zo is het niet dat ze een aangepaste schoen helemaal niet nodig vinden of dat het niet mogelijk is, maar dat ze zich afvragen of het nodig gaat zijn of dat ze Daphne misschien op een andere manier kunnen helpen. Klinkt toch anders dan 'de schoen doen we niet', nietwaar?
Nou ja, allemaal van dat soort dingen. Er is enige terughoudend vanuit vogellanden, maar dat is vooral omdat ze niet goed weten waarom het eerstelijns traject niet de gehoopte uitkomst heeft geleverd en ze dus niet weten of zij dan wel daadwerkelijk een oplossing voor Daphne hebben. Niet omdat ze het niet nodig vinden dat ze daar is. Daarom willen ze ook Daphne haar verwachtingen wat temperen, omdat ze gewoon niet kunnen garanderen dat ze alles op kunnen lossen.
Kortom, de PA communiceert op een manier die misschien niet zo handig is, maar veel dingen zijn niet zoals ze overgekomen zijn. Ze bedoelt het in elk geval niet verkeerd. Ze willen graag in het traject samen met Daphne kijken wat haar helpt en wat voor haar werkt en wat ze precies nodig heeft. De arts die verantwoordelijk is voor dit traject was wel echt heel erg fijn, dus het vertrouwen is er wel dat Daphne en de PA dit communicatie dingetje met zijn tweeën wel weten te overwinnen. De moeilijkste stap is gezet.
Daphne is wat mij betreft wel de held van de dag, zo goed als ze dit gedaan heeft. Ik ben af en toe wel even ingesprongen, maar grotendeels heeft ze het echt zelf gedaan. Dus. You go girl, super goed bezig. Nou is het wachten tot ze plek voor haar hebben.
. Fijn dat parkeren en weer wegkomen geen popcorn party werd! Hoewel ik vind dat jullie best een bak popcorn hebben verdient vandaag, allebei! 
Maar toen dacht ik wel meteen, dit word pittig voor mij. Maargoed, gelukkig had ik Lalidan naast me zitten 
Ja, Lalidan heeft me echt ontzettend geholpen en is sowieso zó lief voor me geweest. 
.
ook niet zo heel verwonderlijk. Nu eerst maar lekker bijkomen en verder is het afwachten. 
)
Misschien moet ik dan juist niet naar een ander.