Bokt.nl

**Geplaatst**: 21-02-16 22:04

Re: Licht aan t einde van de tunnel, welk einde?

Geplaatst: 21-02-16 22:04

Wat fijn dat je zo blij bent met je e-reader!!
En wat een gave merrie heb je toch!

Vraagje, ik ben eind januari 1,5 uur onder narcose geweest voor galblaas operatie en ben soms nog misselijk en duizelig. hoelang kan dat blijven? die narcose verschijnselen.. Dacht misschien weet jij dat?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 21-02-16 22:46

Re: Licht aan t einde van de tunnel, welk einde?

Geplaatst door de TopicStarter : 21-02-16 22:46

Wat voor narcose heb je gehad? Weet je dat? Daar zit namelijk veel verschil in.

Misselijkheid kan eigenlijk niet meer van de narcose komen, verwacht eerder van de galblaas die verwijderd is.

**Geplaatst**: 21-02-16 22:52

Re: Licht aan t einde van de tunnel, welk einde?

Geplaatst: 21-02-16 22:52

pff geen idee, algehele narcose :')

wist niet eens dat er verschillende waren :')

misselijkheid kan ook spanning zijn bij mij of idd van de galblaas

**Geplaatst door de TopicStarter** : 21-02-16 23:01

Re: Licht aan t einde van de tunnel, welk einde?

Geplaatst door de TopicStarter : 21-02-16 23:01

Waarschijnlijk dan gas narcose, dat is de standaard meestal. Je wordt dan met infuus in slaap gebracht (soms met kapje) en als je geintubeerd bent overgenomen met gas.

Ik ben daar heel ziek van geweest en is toen op OK met uitleiden ook helemaal fout gegaan. Kwam veel te vroeg bij toen ik nog aan de beademing lag en moest braken. Misselijk was ik niet meer na wat ze allemaal in t infuus gespoten hadden om me te proberen te laten stoppen met braken.

Daarna alleen nog maar met propofol narcose gehad (mag geen gas narcose meer), veel minder beroerd van geweest dan van gas.

Maar je kan lang snel moe zijn van narcose, ook sneller ziek (voelen). Verder is t heel erg afhankelijk per persoon. Ene merkt er helemaal niets van, andere nog lange tijd. Je moet alleen niet vergeten dat t niet alleen de narcose is, maar ook de operatie zelf...

**Geplaatst**: 21-02-16 23:11

Re: Licht aan t einde van de tunnel, welk einde?

Geplaatst: 21-02-16 23:11

(sorry voor het oftopic)

Ik kreeg kapje zuurstof, en iets in infuus waardoor ik binnen 2 sec weg was. Met wakker worden ging het nog wel op de uitslaap maar ben 2 dagen vreselijk beroerd geweest ondanks wat er in het infuus gespoten werd. dat stopte wel het braken maar was nogsteeds erg misselijk. Wat ik ook zo apart vind is dat ik totaal geen last of raar gevoel in mijn keel had, vraag me bijna af of ik wel zon slang in mn keer heb gehad

Ja loop nu stage 32 uur per week en dat valt me soms wel zwaar...
Maar je kan er dus nog langer last van houden, oke dat wist ik niet, bedankt

**Geplaatst door de TopicStarter** : 22-02-16 10:06

Geplaatst door de TopicStarter : 22-02-16 10:06

Je hebt verschillende tubes, bij de ene wordt de ademhaling helemaal overgenomen en bij de andere niet. Die laatste is dunner en krijg je niet veel spier verslappers. Bij galblaas is t meestal dat laatste.

Je voelt t niet altijd in je keel, zeker de dunne niet. Ik heb er ook niet elke keer last van gehad.

Meestal krijg je niet standaard iets tegen de misselijkheid in t infuus. Moet je vooraf om vragen of vorige keren slecht gereageerd hebben op de narcose. Als je na narcose misselijk bent krijg je pilletje tegen de misselijkheid/braken.

Maar je kan er inderdaad nog best lang last van houden, vooral snel moe zijn.

**Geplaatst**: 27-02-16 23:19

Re: Licht aan t einde van de tunnel, welk einde?

Geplaatst: 27-02-16 23:19

Hoe is het met de paarden, Quir? Heb je ze nu bij elkaar staan?
En gaat het een beetje redelijk met jou ook? Nog naar school geweest?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 28-02-16 00:07

Geplaatst door de TopicStarter : 28-02-16 00:07

Nee mijn paardjes staan (nog) niet samen. Liberty staat dag en nacht buiten met 1, 2 en 3-jarige merries in de groep. En Zilvana staat s nachts op stal en overdag buiten. Ze staan wel in t zelfde dorp.

Paardjes doen t wel allebei heel goed. Ze hoeven niet bijzonder veel te doen ook hihi.

Met mij gaat t niet zo goed. Vooral afgelopen dagen gaat t hard achteruit. Voornamelijk erg veel pijn.

Wel paar keer naar school geweest, maar t is waardeloos helaas. Heb er toch wel extreem veel moeite mee, concentratie is slecht, ben erg snel moe, kom niet uit m'n woorden, filter is stuk (iemand die op een laptop naast me typt (of ik zelf) komt net zo hard binnen als docent die praat en kan nauwelijks onderscheid maken), duf/suf en moeite met echt bij te blijven. Daarnaast zie ik weer steeds slechter en de pijn is heftig, maar meer pijnstillers maken t er allemaal nog lastiger op.

Dinsdag en donderdag ga ik proberen twee dagen mee te lopen in t ziekenhuis op de afdeling radiologie en nucleaire geneeskunde. Van te voren daar ook maar aangeven hoe en wat en vooral hard hopen dat ik t vol ga houden. Zou wel eens fijn zijn...

**Geplaatst**: 28-02-16 00:16

Re: Licht aan t einde van de tunnel, welk einde?

Geplaatst: 28-02-16 00:16

Jezus christus... is er dan echt niks aan te doen nu?

Is toch niet goed man dat het zo slecht gaat... lees je eigen woorden eens terug, vind je het dan niet bizar klinken??

**Geplaatst door de TopicStarter** : 28-02-16 00:46

Geplaatst door de TopicStarter : 28-02-16 00:46

Nee... De drain moet er uit om verbetering te krijgen en dat kan niet meer zomaar. Cognitief zal waarschijnlijk zelfs zo blijven... Beschadigingen in de hersenen. Maar ik mag niet klagen van de chirurg, want t is nu beter dan met de hoge druk en voor de operaties... Yeah right, geloof t zelf. Ben er alleen maar (veel) slechter van geworden.

**Geplaatst**: 28-02-16 05:09

Geplaatst: 28-02-16 05:09

Ik denk dat er maar heeeeeeel erg weinig mensen zijn die zich echt kunnen invoelen in jouw situatie Quir. Ze roepen maar wat, de artsen. Ja, ze hebben verstand van wat ze doen (mogen we hopen) maar ze kunnen zich niet voorstellen hoe het is om dit te doorleven. Ik kan dat ook niet.
Wat ik wel kan, is mijn ogen dichtdoen en je virtueel een voorzichtige omhelzing geven.
Bij deze dus

.

**Geplaatst**: 28-02-16 10:11

Re: Licht aan t einde van de tunnel, welk einde?

Geplaatst: 28-02-16 10:11

Schiet niet op zo....

Wanneer was de second opinion?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 28-02-16 11:10

Geplaatst door de TopicStarter : 28-02-16 11:10

Dankjewel Balance.

Klopt ook wel natuurlijk. Ik kan het vooral zelf ook gewoon (nog) niet accepteren... En dat maakt me soms echt boos. Mijn grootste passie, mijn leven, is verleden tijd. Reed paard tot op t hoogste niveau, ik reed elke dag vele paarden, werkte vele uren in de week, 7 dagen in de week, mijn leven was 24/7 paard. En nu, niets van dat alles meer. Mijn grootste hoop is gewoon weer een beetje te kunnen rijden.

Daarnaast haalde ik veel voldoening uit leren/studeren, nooit gedacht dat me dat ooit zoveel moeite zou kunnen kosten. Ik kan t gewoon niet meer zoals ik t kon. Heb altijd gezegd dat als ik niet meer kan rijden dan hoeft t niet van mij. Dacht dat dat wel mee zou vallen nu, nou dat valt bepaald niet mee.

Ik ben normaal echt van t in oplossingen denken en niet in beperkingen. Altijd heel positief. Alleen kom ik niet meer op een oplossing, de beperkingen zijn zoveel groter en zoveel meer dan dat er oplossingen zijn.... En ik wordt steeds harder met m'n neus op de feiten gedrukt.

Weet ik nog niet Wendy, morgen maar weer bellen. Hadden van de week de brief van chirurg gehad over hoe en wat met alle beeldvorming op cdtje. Hele nette brief, heel objectief. Niets over te zeggen!

**Geplaatst**: 28-02-16 15:01

Re: Licht aan t einde van de tunnel, welk einde?

Geplaatst: 28-02-16 15:01

Ooh Quir, wat naar om te lezen..

Het is echt zo verschrikkelijk voor jou. Pessimisme is natuurlijk ook niets, maar ik hoop en wens dat het echt mag beteren voor jou. Misschien dat er alsnog iets positiefs kan komen uit een second opinion. Al enig idee waar je die gaat laten gebeuren? Je weet, ik wil altijd eens in "mijn" ZH navraag doen voor jou, en eventuele opties.
Ik wens je echt nog veel kracht en moed toe, dat de zon ook voor jou volop mag schijnen!

**Geplaatst**: 28-02-16 20:49

Re: Licht aan t einde van de tunnel, welk einde?

Geplaatst: 28-02-16 20:49

Ik kan me het zo goed voorstellen Quir. Ik vind dat je je er nog heelngoed onder houd. Ik was echt compleet wanhopig geweest vermoed ik.

**Geplaatst**: 29-02-16 08:41

Re: Licht aan t einde van de tunnel, welk einde?

Geplaatst: 29-02-16 08:41

Ach Quir, wat verschrikkelijk weer allemaal! Zag je berichtje ook op de bokt markt. Hoe erg moet ook dat voor je zijn. Een ander vragen, terwijl je het zelf zo graag had gedaan. Wat stom allemaal Quir. Het leek vlak na de laatste drain operatie, toch echt allemaal wat hoopvoller. Wat ontzettend stom. Ik hoop dat de second opinion gauw komt en dat zij jou wel begrijpen en wel willen meedenken.

**Geplaatst**: 29-02-16 10:43

Re: Licht aan t einde van de tunnel, welk einde?

Geplaatst: 29-02-16 10:43

Dikke dikke dikke knuffel quir.
Zie het op de momenten wanneer je niet volledig zwart kijkt zo: het leven is een rivier. En heeft last van erosie en verschuivingen én keuzes. Je kunt wel een recht irrigatiekanaal proberen te plamuren maar dat behouden er maar weinig. Creatief stenen leggen, en je water verleggen maakt je een heel mooi mens.

Ik heb soms tijden dat ik al die mooie paarden buiten bij de trailers in het bos gewoon niet wil zien. Wat had ik ook daar graag opgezeten.

Ik hoop dat je snel je second opinion krijgt en dat je situatie verbeterd. Zodanig verbeteren dat je kunt genieten van je prachtige merrie en je weer wat meer geluk kunt ervaren.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 29-02-16 13:31

Geplaatst door de TopicStarter : 29-02-16 13:31

Lieve berichtjes allemaal, heel dankbaar voor!

Second opinion gaan we in t Radboud in Nijmegen doen, net gebeld en de brieven gaan vandaag op de post. Ik hoop dat we snel een afspraak hebben.

Zou fijn zijn Pastis, als je dat zou willen doen!

Inderdaad Igor, maar ik hoop zo iemand te vinden die mijn geluk met haar kan delen. Sommige reacties vind ik nu wel heel moeilijk, mensen die zeggen dat ik haar bij hen op stal moet zetten zodat ze elke dag gereden wordt... Ze hoeft helemaal niet elke dag gereden te worden. Ze komt niets te kort en krijgt alle aandacht van de wereld. Oh en of ik dan ook even 500+ af wil tikken. Nou nee dus. Ze vind t leuk om te werken, maar t is absoluut geen moeten.
Ik wil gewoon samen met iemand van haar kunnen genieten, niet haar weg moeten brengen of iets.

Dat heb je mooi gezegd Hannanas. Het klopt ook echt wel, maar mijn creativiteit is soms echt zoek. Soms wil ik ook gewoon echt niet naar m'n merrie, weer in zien dat ik niets kan. Maar zó enorm blij dat ik dan toch ga, ik leef er enorm op. Geniet toch ondanks alles volop van haar en ben echt gek met haar!

Gisteren stukje wezen wandelen, maar heb drie grote blaren waarvan 1 open. Die laatste doet behoorlijk zeer. Ben echt niets meer gewend. :')

Wordt leuk morgen op stage, hele dag staan en lopen...

Afbeelding

Auw...

Verder vannacht eindelijk weer eens wat geslapen! Sinds weken en ook maar gelijk tot 11 uur. Haha. Zo fijn.

**Geplaatst**: 29-02-16 13:35

Re: Licht aan t einde van de tunnel, welk einde?

Geplaatst: 29-02-16 13:35

Ik hoop voor je dat snel gaat. Ik zit toevallig nu in t Radboud, kreeg in januari bericht van deze afspraak. Dus hopelijk bij jou sneller

Blaren zijn altijd zo naar, zeker op die plek. Hahaha. Op flipflops gaan lopen :')

**Geplaatst door de TopicStarter** : 29-02-16 13:39

Re: Licht aan t einde van de tunnel, welk einde?

Geplaatst door de TopicStarter : 29-02-16 13:39

Welke poli moet je heen? Vaak zijn er per poli wel verschillende maar vaste wachttijden. Er is wel redelijk spoed van gemaakt in ieder geval.

Succes!

Ja inderdaad, stomme blaren. Vandaag maar op slippers, morgen moet ik wel echt schoenen aan.

Hopelijk als t een beetje droogt dat t al wat minder pijnlijk is.

**Geplaatst**: 29-02-16 13:57

Re: Licht aan t einde van de tunnel, welk einde?

Geplaatst: 29-02-16 13:57

Uh, oogpoli. Hoorde net al dat degene die ik straks zie wachttijden heeft van 2 tot 3 maanden. Welke poli moet jij heen?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 29-02-16 14:02

Geplaatst door de TopicStarter : 29-02-16 14:02

Ik moet naar neurochirurgie, die hebben meestal niet zo'n lange wachttijden omdat neurologie er voor zit (en die hebben meestal wel lange wachttijden haha).

Maargoed ik weet niet hoe lang de wachttijden precies zijn. Maastricht was 3 weken, maar daar wil ik gewoon echt niet heen.

Wat gaan ze vandaag allemaal doen?

**Geplaatst**: 29-02-16 14:05

Geplaatst: 29-02-16 14:05

Quir, het is je gegund om iemand te vinden die samen met jou van je merrie kan genieten.

Ik heb tijdens mijn chemo genoten als mijn vriendin met Bruno bezig was. Het zelf uitstappen op de goede dagen maakte het compleet.

Ik hoop zo dat er nog verbetering komt zodat je weer de energie hebt voor de leuke dingen.

**Geplaatst**: 29-02-16 16:29

Geplaatst: 29-02-16 16:29

Is het geen optie dat je de bijrijder zelf les gaat geven als je gezondheid dat toelaat? Dan hoeft ze absoluut niet weg én je kan samen werken naar een succesvolle combi. Je kan je eigen paardje begeleiden en je blijft wel met paarden bezig, terwijl het hopelijk minder zwaar is dan zelf rijden. Beetje een gulden middenweg zoeken...

Hier ook keihard aan het duimen dat je eindelijk een keer wat meevallers op je pad krijgt.

Voor je blaren: even naar de apotheek pleisters halen en een dikke sok er overheen in je schoen. Dan heb je er niet al te veel last van op stage. Wel eerst een keer goed ontsmetten, een blaar is immers een open wonde.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 29-02-16 17:07

Geplaatst door de TopicStarter : 29-02-16 17:07

Dat kan ik me zo goed voorstellen Belker. Zou dat ook graag met mijn merrie willen doen, ik kan van alleen naar haar kijken al enorm genieten.

Daar heb ik inderdaad wel aan zitten denken Varekaj. Heb immers altijd les gegeven en daar ook altijd veel plezier aan beleefd. Wil alleen wel graag een wat meer ervaren iemand, hoeft zeker geen Z te rijden, maar wel weten waar hij/zij mee bezig is. Het is gewoon geen beginners paard, wel braaf verder. En ze blijft hoe dan ook op deze stal staan. Sinds 2010 daar gewerkt en ik weet gewoon wat ik aan de mensen heb en daar ben ik onwijs blij mee. Op stal komen is voor mij echt thuis komen. Sinds mijn ouders geëmigreerd zijn is t toen ook echt mijn (tweede) thuis geworden.

Ik weet niet zo goed wat ik met de blaar moet... Ondanks de hoge dosis antibiotica en t regelmatig schoon maken met desinfectans is t nu al flink ontstoken aan t raken. Heb inderdaad blaar pleisters, die plak ik er morgen op. Nu nog maar even niets op doen. Die andere twee heb ik geen last van, maar die open is toch best aardig. Stom onbenullig ding.