Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly
xDenies schreef:Nou succes! Reuma ben ik ook op gecontroleerd, heb ik niet. Fyrbrodinges is volgens mij niet iets wat al echt bestempeld wordt. Of ondertussen wel? Ik heb ook gedacht dat dit was wat ik had..
Alwiene schreef:xDenies schreef:Nou succes! Reuma ben ik ook op gecontroleerd, heb ik niet. Fyrbrodinges is volgens mij niet iets wat al echt bestempeld wordt. Of ondertussen wel? Ik heb ook gedacht dat dit was wat ik had..
Met het risico dat je mij een zeurpiet vindt: ik wil nogmaals de glutenintolerantie benoemen waar ik het een tijdje geleden ook al over had. Als dat wel is wat je hebt kun je supplementen nemen wat je wil maar zal je uiteindelijk alleen slechter worden en niet beter. Google er anders nog eens op in combinatie met je klachten. Het is zo veel meer dan mogelijke buikpijn!
Citaat:Ik loop al weer de hele dag met vreselijke buikpijn. Ik heb dat vaker. Ik denk soms dat het ligt aan het feit dat ik mijn buikspieren niet ontspan tijdens het werk? Maar goed … anderzijds heb ik in feb ook zo'n buikpijn gehad en kwam er een b12 te kort uit. Ik gok dat het allemaal fijn samen hangt.
Citaat:En op het moment heb ik sowieso even niet het idee dat het helpt. Maar dat kan ook gewoon door een griepje komen die aan de oppervlakte drijft. Of wellicht wel gewoon iets heel anders ... maar dan stap ik deze keer echt naar de bedrijfsarts. Ik voel me eigenlijk bijna weer hetzelfde als toen voordat ik 4 dagen ging werken
Citaat:Sinds oktober weer 5 dagen. Gaat goed. Laatst 1.5 tot 2 weken loop ik weer tegen dingen aan als dat ik mezelf moet motiveren iets te doen. Ik vind weinig tot niets leuk. Op mn werk doe ik weer alles en thuis 'stort' ik in.
Heb eind nov 2 heerlijke vakantie weken gehad wat me erg goed deed. Maar aan t eind van die week voelde ik het al komen.
Ik ben gewoon bang dat ik tegen iets van een burnout aanloop ofzo. Dus dat is los van die b12.
Ik heb ook gewoon dat ik savonds op straat loop met de hond en er ineens allemaal angst over me heen komt. Pffff
Ik weet het in ieder geval even niet meer. Ik weet dat ik vrolijk moet zijn, maar zo voel ik me niet.
Citaat:Dat hoop ik ook. Ik heb nu weer een aantal 'goede' dagen er tussen zitten
Citaat:In mijn vakantie heb ik pas echt rust gehad. Ik hoefde nergens over na te denken, heerlijk. Op een begeven moment ben ik vijf dagen naar stal geweest en ik genoot optimaal maar merkte dat het te veel werd (bizar .. vijf dagen naar stal is te veel? wtf …) ik heb er toen voor gekozen om thuis te blijven maar voelde me onbewust ook weer schuldig tegenover pony. (die niets te kort komt hoor, krijgt alles zonder dat ik er naar om hoef te kijken).
  Maar stél nou dat het wel zo is, dan zou je een ander mens kunnen worden op een glutenvrij dieet. Het duurt gemiddeld 10 jaar voordat een diagnose Coeliakie gesteld wordt, kan je nagaan hoe laat er pas aan die optie gedacht wordt bij mensen. Ik wijs dan liever mensen een keer teveel op die mogelijkheid dat het niet zo blijkt te zijn, dan dat ik niks zeg en iemand nog jarenlang aan het sukkelen is en het achteraf wél zo blijkt te zijn. 
 Neeee dat is het vast niet. Nou het is het dus duidelijk wél. Ik ben zo enorm opgeknapt, ik heb het idee dat ik nog 1 puzzelstukje mis, maar het is vele malen beter dan eerst. BEHALVE als ik gluten binnen krijg, want dan is het dus weer helemaal mis  
  Best poedersuiker, maar zo blij dat ik nu weet wáár ik ziek van wordt. 
                                                         
                                                         
 Verder al je info ben ik nu al weer vergeten hoor, haalde het er uitsluitend bij om je vraag te beantwoorden waarom ik er aan dacht. Nog puur ter info omdat je het hebt over niet al je hele leven, Coeliakie kan op een bepaald moment in je leven ontstaan, of getriggerd worden, dat hoef je echt niet altijd al gehad te hebben. Al houd je het idee inderdaad maar in je achterhoofd voor het geval al je andere pogingen falen, dan is het al helemaal prima. Hoop vooral gewoon voor je dat je je snel weer fijn in je lichaam en je vel gaat voelen.                                                         
                                                         
 Ik dacht echt: ik laat nog liever de  piercing/tattoo zetten dan dit nog een keer. Ik ga met de scooter naar de huisarts dus de vloeistof is heel koud als ik bij de HA aankom. Mijn moeder is verpleegkundige en zei dat de vloeistof beter op kamertemperatuur kan zijn. Anders dan de eerste keer heb ik nu dus het doosje met ampullen in mijn broek gestopt onderweg 
 en de ampul in mijn hand gehouden tijdens het wachten in de wachtkamer. En het hielp aanzienlijk! Alleen bloed ik snel na en heftig na een prik, dus druppels bloed op de grond 
 en ik blijf 1,5 dag een soort spierpijn in mijn bil houden. Morgen mag ik weer.                                                         
                                                         _Karlijn schreef:love_western schreef:Op de heenweg bij je bh instoppen
Is ook een goed ideemaar de ampul is van glas en dat vind ik een beetje eng
Niet dat mijn bh nou ZO strak zit maar met die hobbels en bobbels in de weg...
                                                         
 Niet sporten valt duidelijk niet goed.                                                         anne_bento schreef:Ah zo, dat klopt! Snap op zich dat hij dat adviseerde, had ook niet verwacht dat het zo slecht zou uitpakken.. vindt het wel jammer dat de kliniek dan verder zijn handen er vanaf trekt en niet meedenkt naar wat er dan aan de hand kan zijn.. tis wel makkelijk geld verdienen daar.