TamaradB schreef:Ik merk dat veel mensen op mijn vraag 'vind je jezelf dan nog wel een leuk mens' positief reageren. Gelukkig maar. Maar ik vraag me af hoe dat kan. Ik sla mezelf echt voor m'n kop als ik zoiets vergeet (ik vergeet zoeits zeker niet, maar dat terzijde). Ik maak uit de berichten op dat de wetenschap er wel is maar dat er andere prikkels zijn waardoor je in een later stadium vergeet iets te doen met de wetenschap. Stel dat je beste vriendin jarig is op 1 februari, en je denkt daar, terloops, een keertje aan op 16 januari. Dan is het toch verdomd makkelijk om direct op dát moment het alarm in je telefoon te zetten om de ochtend van 1 februari? Je bent dan te laat voor een kaartje, maar vroeg genoeg voor een telefoontje, appje of smsje. Als je meteen iets met de gedachte doet (dus niet eerst de was aanzetten, of wat dan ook, maar meteen je telefoon pakken) dan is het toch onmogelijk om iets te vergeten? Ik zie het bij mijn partner ook; ik irriteer me niet aan haar vergeetachtigheid, ik irriteer me aan het feit dat ze niks doet met die vergeetachtigheid.
Ik sla mezelf dan ook voor mijn kop, geloof me. Maar ondanks dat vergeet ik het dan nog steeds wel. Ik denk er vaak inderdaad op de dag zelf aan, als ik de datum zie en denk van "hee, er is wat, vandaag is die en die jarig!" Maar er van te voren aan denken, nee, dat is lastig. Ik zal dus ook zelden de verjaardag van mensen helemaal vergeten, maar ze zullen geen kaartje van me krijgen.
Ik kan ook zo kerstkaartjes kopen, ze schrijven en in enveloppen doen, en ze dan compleet vergeten te posten totdat het ongeveer nieuwjaar is.
En tuurlijk, het is heel makkelijk om te zeggen dat je wat aan die vergeetachtigheid moet doen. Dat lijkt vooral voor mensen die het niet hebben zoiets makkelijks om te veranderen. Van mijn vader hoor ik het ook, die neemt het ook absoluut niet serieus en die vindt het luiheid en aanstellerij. Maar ik wil zó graag, en dan toch vergeet je het op de een of andere manier weer, of denk je er alleen maar aan op momenten dat je er absoluut niks aan hebt, zoals 's avonds laat in bed. En dan word je wakker en dan ben je het weer vergeten.
Het zit me ZO dwars, het zit me echt tot hier, maar heel veel dingen die ik vergeet, tsja... ik zou gewoon niet weten hoe ik er iets aan moet doen. Ik hou tegenwoordig ontzettend stipt een agenda bij en ik zoek allemaal manieren om dingen niet te vergeten, maar als iets me verteld wordt op een moment dat ik de agenda niet bij de hand heb, dan blijft het gewoon niet hangen.
En zeggen dat je dan iets aan de vergeetachtigheid moet doen is verdomd lastig, als je er gewoon echt NIET aan DENKT. Als ik me niet besef dat ik ergens aan had moeten denken kan ik er ook niks aan veranderen.
En ja, dan voel ik me naderhand klote. Heel klote. En heel schuldig. En dan wou ik ook dat het wat makkelijker was om er toch eens wat aan te doen. Als jij de oplossing weet dan hou ik me aanbevolen.