TamaradB schreef:Mag ik vragen, echt uit pure interesse, vind je jezelf dan nog steeds een leuk mens? Mensen krijgen een baby, de mooiste dag uit hun leven. Ze hebben met liefde een kaart uitgezocht, een tekst bedacht, een naam verzonnen. Samen met familie zoeken ze je adres op, schrijven dat op een envelop, plakken er een postzegel op en jij bent gewoon te beroerd om te reageren. Mijn vriendin is ADD-er en vertoont ook dit soort gedrag. Maar zij vindt het gek als mensen haar gewoon geen kaartjes meer sturen. Vind je het niet belangrijk genoeg om mensen te laten blijken dat je e aardig of belangrijk vind, of heb je er gewoon geen zin in?
dat heeft echt niets, maar dan ook niets te maken met geen zin hebben of iets of iemand niet belangrijk vinden , ik bedoel het niet banketstaaf, maar je hebt echt geen flauw idee wat het inhoud om geneigd zijn alles te vergeten omdat je nog 86 dingen tegelijk probeert te onthouden, waaronder dat je je meds nog in moet nemen, de gasmaatschappij moet bellen, echt niet mag vergeten dat je die belastingshizzle moet regelen, het vlees nog even om moet pakken en in de vriezer moet stoppen, vlees voor de hond nog even uit de vriezer moet halen omdat hij anders vanavond geen eten hebt, die ene brief voor het uwv nog even op de bus moet doen,m eten voor vanavond moet verzinnen, hey er komt een smsje binnen, waar was ik ook alweer mee bezig ?? en hoe komt die pot pindakaas in de vriezer??
waardoor ik altijd dolgelukkig ben als ik alle bureaucratische oliebol heb geregeld waardoor mijn huis en haard , mijn huis en haard blijven, mijn beestjes gezond zijn, mijn vriend blij met me is, mijn werk goed gaat en ik 's avonds het eten op tafel heb staan
mensen die mij dan veroordelen als ik vergeet een kaartje te sturen en niet het inlevingsvermogen hebben om te snappen dat het voor mij net even iets moeilijker is om dergelijke dingen te onthouden en dat ik mezelf daar al genoeg voor op mijn mieter geef...dat zijn niet lang vrienden van me...
en nogmaals, dat bedoel ik echt niet banketstaaf, ja ik vergeet bijvoorbeeld verjaardagen, maar als ik er moet zijn voor iemand die dicht bij me staat omdat er iets aan de hand is, dan ben ik er en de mensen die echt dicht bij me staan daar ga ik voor door het vuur...
die mekkeren niet om een vergeten belletje of kaartje, die kennen mij en waarderen alles wat ik ben en doe voor hen zoals ik dat andersom van hen ook ontzettend waardeer.