
Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
Lente schreef:Data ben ik overigens bizar goed inautistisch trekje?
Alleen van één vriendin vergeet ik élk jaar haar verjaardag
Lente schreef:Ben trouwens ook een enorme ramp met kaartjes versturenIk begin er gewoon niet meer aan denk ik... reacties op geboortekaartjes, kerstkaarten... Probleem is... Bellen heb ik ook niks mee...
Utrolig schreef:Dat laagje stof op je hersenen begrijp ik volkomen. Alhoewel ik zelf nu wel wat alerter ben. Ik ben van het allerlaatste moment, loop daardoor 6 mnd achter met betaling van stal. Ik moet dat pinnen elke maand en dat vergeet waardoor ik teveel geld uitgeef en dan niets overblijft...de volgende maand dan maar...Nu dus even elke maand dubbel betalen.
JuliaMaria schreef:Ik heb ADHD en ben ook geen geniale planner, hoe jij je gedraagt heb ik me ook lang gedragen (tot mijn 16e ongeveer), net als jij met het "excuus" dat het door ADHD komt. Maar inmiddels ben ik stoer en volwassen genoeg om de schouders er onder te zetten en niet meer de luie donder uit te hangen onder het mom van "ja maar ik heb ADHD". Dat zal je voor altijd hebben dus als je wat verantwoordelijkheidsgevoel hebt leer je er mee om gaan, want het mag geen excuus zijn voor het verzieken van je eigen leven en bijbehorende doelen.
Maar goed, de ene AD(H)Der is natuurlijk de andere niet...
Sizzle schreef:Ik heb een vraag aan de ADDers hier.
Hoe kun je iemand die overduidelijk alle kenmerken heeft en zijn omgeving en familie daar zeer zwaar mee belast (lees grote schulden maken, afspraken niet nakomen, mislukte smoezen bedenken, vergeten de post open te maken, vergeten huur te betalen, vergeten af te wassen, vergeten tanden te poetsen, vergeten huisdier eten te geven etc etc) om hulp te gaan zoeken?
Deze persoon ontkent iedere vorm van ongemak, dus in zijn ogen is er geen enkel probleem.
Echter moet er van buitenaf door familie geregeld worden dat de rekeningen betaald worden en dat het huis niet in zo'n staat van vervuiling komt dat het gevaarlijk wordt. Wat nou als de ouders wegvallen?
Hij heeft immers geen probleem en accepteerd dus geen hulp.....
Ik heb angst dat hij dan op straat beland ondanks een goede baan etc, puur door laksheid.
Hoe krijg je zo iemand zo ver om hulp te zoeken? Hoe dring je daar in door?