Bokt.nl

**Geplaatst**: 27-03-14 14:36

Geplaatst: 27-03-14 14:36

@Shanelle: 10 maanden is inderdaad lang. Veel mensen wachten echt nog veel langer. Bij heel wat mensen bestaat het probleem al jaren vooraleer ze effectief de stap naar hulpverlening zetten. Wat vervelend dat je stiefvader zoveel last had van de AD. Er zijn echter veel verschillende AD's. Niet elke AD is verslavend en levert problemen op. Maar goed, ik begrijp wel dat je er niet voor te vinden bent; ik heb dat met slaapmedicatie.

@Claudia: Ik begrijp je wel ivm met medicatiegebruik. Er zijn echter veel verschillende soorten medicatie waarvan sommige inderdaad de angst in de hand kunnen werken en verslavend zijn en andere niet. Ik nam eerst een angstremmer wat bv verslavend is en de angst in de hand kan werken. Na een tijdje ben ik overgeschakeld op anti-depressiva die niet verslavend zijn en de angst wel verminderen maar niet in de hand werken.
Het doorbreken van die vicieuze cirkel is al heel belangrijk! Wat je uiteindelijk gaat bereiken is van verschillende dingen afhankelijk. Bedoeling is natuurlijk dat je angst je leven niet meer zo gaat bepalen. Fijn dat je weer een paar keer op school bent geweest, het goed voor je voelde en ze rekening willen houden met je. Hopelijk lukt het met die hulp om terug de stap naar de school te zetten en stilaan weer uit je isolement te raken.

**Geplaatst**: 27-03-14 20:32

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 27-03-14 20:32

Welkom Aria! Herkenbaar hoor, zo moe zijn na een sessie. Ik ben het nog steeds wel eens, als we het over pittige dingen hebben gehad.

Over pittige dingen gesproken, ik heb dinsdagavond pas het lef gehad om mijn psychologe de daadwerkelijke mail te sturen. Ze reageerde er heel goed op en vandaag hebben we het er over gehad, was erg moeilijk. Ik moest echt vechten tegen de tranen door het gevoel van erkenning dat zij me gaf, een fijn gevoel maar het maakte me heel verdrietig. Het deed me beseffen wat ik al langer dacht, namelijk dat ik best wat liefde en aandacht tekort ben gekomen vroeger. Dat hebben mijn ouders niet bewust gedaan, dat weet ik zeker, maar verschillende omstandigheden hebben er wel voor gezorgd..

**Geplaatst**: 27-03-14 20:51

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 27-03-14 20:51

Bedankt!

Wel fijn dat je het nu beseft Jorine, en dat je het er over kunt hebben.
Heb het er met mijn moeder ook al over gehad (gelukkig staan beide ouders volledig achter me) en zij is ergens ook bang dat ze iets fout gedaan heeft. Maar zoals je zegt, verschillende omstandigheden die daarvoor zorgen.

En ik heb ook liever geen pillen, mijn dokter haalde het ook aan, maar zei dat ze eerst wou zien hoe therapie ging en dat ik daarna terug kan komen.
Liever zonder, er zijn nog veel andere dingen die kunnen uitgeprobeerd worden.

DBiancaL, het goede weer helpt idd wel! Ik was ook zo aan het denken: misschien hoeft die therapie toch niet. Maar na gisteren ben ik zeker dat het wel moet, dat ik niet meer moet wachten.
En laat die zo'n maar positieve vibes geven, is alleen maar goed

Claudiavdx, super dat school wil mee werken! En dat je daar ook een goed gevoel had. Hopelijk helpt je dat. Elk stapje per keer.

Ik heb de laatste tijd ook nachtmerries, zie overal spinnen en wil wakker worden maar zelfs wanneer ik mijn ogen open heb en bv schilderij in de kamer zie droom ik nog, ik neem het dan gewoon mee in men nachtmerrie, moet keihard werken om mezelf wakker te krijgen waardoor ik echt rechtop in bed zit en aan het babbelen ben om toch maar uit de droom te komen. Vreselijk vind ik dat, hoop dat daar verandering in komt, want aangezien ik echt in de kamer aan het kijken ben maar nog steeds droom is het verschrikkelijk realistisch.

**Geplaatst**: 28-03-14 00:35

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 28-03-14 00:35

Wat helpt over naar dromen is voordat je gat slapen even opschrijven wat je die dag hebt gedaan zodat je dat niet teveel meeneemt naar de nacht. Misschien kun je ook eens een bodyscan proberen, daarvan wordt je hoofd ook rustig.

**Geplaatst**: 28-03-14 08:35

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 28-03-14 08:35

Bedankt voor de tip! Kan helpen idd, is het proberen waard. Wat is een bodyscan precies?

**Geplaatst**: 28-03-14 10:19

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 28-03-14 10:19

Ik ben nu op weg naar de eerste onderzoeken. Weet totaal niet wat ik kan en moet verwachten.

**Geplaatst**: 28-03-14 14:13

Geplaatst: 28-03-14 14:13

@purny: Hoe zijn de onderzoeken meegevallen? Hopelijk viel het wat mee...

**Geplaatst**: 28-03-14 14:25

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 28-03-14 14:25

ik heb standard een boekje naast me liggen waar ik elke avond in schrijf wat ik gedaan heb wat mn gevoel was en wat mn gedachten waren. jammergenoeg kan ik mijn gedachten niet goed herinneren of verwoorden maar slaap zeker een heel stuk beter! de stress is ook veel minder.

het plan is om maadag een gesprek op school te hebben en om daarna eventjes de les in te gaan.
vind het echt heel erg spannend! de klas word gelukkig ingelicht dat ze weten hoe of wat:)

**Geplaatst**: 28-03-14 15:07

Geplaatst: 28-03-14 15:07

Wow jullie gaan hard ineens.

@ Aria

Citaat:
Ik heb de laatste tijd ook nachtmerries, zie overal spinnen en wil wakker worden maar zelfs wanneer ik mijn ogen open heb en bv schilderij in de kamer zie droom ik nog, ik neem het dan gewoon mee in men nachtmerrie, moet keihard werken om mezelf wakker te krijgen waardoor ik echt rechtop in bed zit en aan het babbelen ben om toch maar uit de droom te komen. Vreselijk vind ik dat, hoop dat daar verandering in komt, want aangezien ik echt in de kamer aan het kijken ben maar nog steeds droom is het verschrikkelijk realistisch.

Wat Joolien zegt, schrijven is heel goed. Zorg dat je uit waar je mee zit.
Ik heb bijna iedere nacht nachtmerries gehad. (PTSS) Het gaat nu tegenwoordig beter, maar als ik dingen weer opkrop dan krijg ik hele erge nachtmerries. Vaak hoor je dat als je ergens heel erg mee bezig bent dat je dan eng gaat dromen. Bij mij is het echt specifiek als ik er mee bezig ben maar het niet uit door te praten of schrijven. Als ik wel schrijf of praat dan heb ik meestal geen nachtmerrie.

Sterkte ermee :(:)

@ Jorine

Citaat:
Over pittige dingen gesproken, ik heb dinsdagavond pas het lef gehad om mijn psychologe de daadwerkelijke mail te sturen. Ze reageerde er heel goed op en vandaag hebben we het er over gehad, was erg moeilijk. Ik moest echt vechten tegen de tranen door het gevoel van erkenning dat zij me gaf, een fijn gevoel maar het maakte me heel verdrietig. Het deed me beseffen wat ik al langer dacht, namelijk dat ik best wat liefde en aandacht tekort ben gekomen vroeger. Dat hebben mijn ouders niet bewust gedaan, dat weet ik zeker, maar verschillende omstandigheden hebben er wel voor gezorgd..

Dapper! En wat fijn dat ze er zo goed op reageerde. Dat moet dan vast opluchten?

Ik heb pas ook mijn brief laten lezen maar eigenlijk is het nog niet alles. Dinsdag bespreek ik de rest.

@ claudia: Goed dat je ook zo veel schrijft. Ik heb dat ook maar soms heb ik er geen zin in en dan moet ik het dus in mijn dromen terugbetalen. En die zijn soms echt horror.

Succes alvast maandag! Ik snap dat je dat eng vind. Maar: you can do it! $*\o/*$

@ Purny: Succes vandaag. En rustig aan met jezelf!

**Geplaatst**: 28-03-14 18:09

Geplaatst: 28-03-14 18:09

ik moest even glimlachen bij je berichtje ' you can do it! $*\o/*$ ' doet me goed dat soort dingen

**Geplaatst**: 28-03-14 19:52

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 28-03-14 19:52

Ik kreeg een soort van IQ test. Moest allemaal vragen beantwoorden met rekenen en overeenkomsten tussen woorden. Ook moest ik met blokjes een figuur namaken binnen korte tijd. En ik moest ook nog een vragenlijst invullen, met allemaal stellingen en of ik die vaak, soms of nooit had. Er stond veel bij het antwoord vaak....

De eerste zit erop nu maar hopen dat er snel wat uit komt. Was wel behoorlijk gesloopt.

**Geplaatst**: 28-03-14 21:58

Geplaatst: 28-03-14 21:58

claudiadvx schreef:
ik moest even glimlachen bij je berichtje ' you can do it! $*\o/*$ ' doet me goed dat soort dingen

En dat doet mij weer goed

$*\o/*$

@ Purny:

Citaat:
Ik kreeg een soort van IQ test. Moest allemaal vragen beantwoorden met rekenen en overeenkomsten tussen woorden. Ook moest ik met blokjes een figuur namaken binnen korte tijd. En ik moest ook nog een vragenlijst invullen, met allemaal stellingen en of ik die vaak, soms of nooit had. Er stond veel bij het antwoord vaak....

De eerste zit erop nu maar hopen dat er snel wat uit komt. Was wel behoorlijk gesloopt.

Ohjee al die vragenlijsten inderdaad. Heb ze ook gehad. Werd er gek van. Met sommige was ik 3 uur (!) bezig.

Hoop voor je dat er snel wat duidelijkheid is!

**Geplaatst**: 28-03-14 22:42

Geplaatst: 28-03-14 22:42

sorry moet even mijn ei kwijt.
Ik ben echt al twee weken ontzettend depressief.
Komt daar ook bij dat ik net pas lees via fb (mijn nichtje) dat mijn oma een tijd terug is overleden.
Ik had nog een vriendschapsverzoek open staan van mijn oma die ik niet heb geaccepteerd.
(we hadden al jaren geen contact meer, ik stond ooit als klein kind bij haar voor de deur en toen was ze ineens verhuisd. Ik mocht geen contact meer zoeken van mijn moeder)
Voelt toch een beetje zuur als je leest op haar pagina dat ze maar 2 kleinkinderen heeft en dat zijn mijn nichtje en neefje.
Kortom, ik bestond eigenlijk niet meer, maar ze wilde me wel op fb toevoegen.

Mijn andere oma heeft me ook al uitgekotst daar heb ik ook geen contact mee.

Misschien een beetje stom dat ik het me zo aantrek terwijl er al jaren geen contact meer was. Maar voelt toch een beetje zuur.

**Geplaatst**: 28-03-14 23:04

Geplaatst: 28-03-14 23:04

Dat soort tests zijn inderdaad erg vermoeiend, Purny. Kom dit weekend maar weer wat tot rust. Hopelijk zijn alle onderzoeken snel achter de rug en kunnen ze je snel verderhelpen.

Ik kan best geloven dat je het daar moeilijk mee hebt, SwitchShadow. Sterkte :(:)

**Geplaatst**: 28-03-14 23:10

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 28-03-14 23:10

ik snap heel goed dat dat moeilijk is SS ik heb het er ook heel erg moeilijk mee dat ik geen contact meer heb met mijn vader ( ookal heb ik daar zelf voor gekozen )
ik bedacht me net onder mijn dagelijkse brainstorm douche sessie dat mijn 'ex' allerbeste vriendin aankomende maandag op school is (die dag ga ik voor het eerst de les in) nu zit ik nu al heel paniekerig te doen omdat ze nja laat ik het makkelijk zeggen nogal aggressief is als ze boos is. en ik heb dus 0.000000 zin om haar tegen te komen. ik kom er voor de pauze om eerst een gesprekje met jan te hebben en daarna mee te stromen met de klas. ik zie er zo erg tegen op nu.

**Geplaatst**: 29-03-14 19:42

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 29-03-14 19:42

Mag ik mij hier aansluiten. Ik zit op het moment nogal in de put, zit erover te denken met iemand te gaan praten maar ik durf niet zo goed.
Ik heb gewoon het idee dat ik erzelf niet alleen uit kom.

**Geplaatst**: 29-03-14 19:51

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 29-03-14 19:51

Natuurlijk mag dat!
Wat vervelend dat je je zo rot voelt. :(:)

Heb je enig idee wat de aanleiding daarvan is?

**Geplaatst**: 29-03-14 19:55

Geplaatst: 29-03-14 19:55

Welkom Ash!
Waarom durf je niet zo goed met iemand te gaan praten?
Ikzelf heb ook een hele tijd getwijfeld of ik wel met iemand zou gaan praten, maar ik ben uiteindelijk heel blij dat ze mij overhaald hebben om het wel te doen. Het begin is inderdaad soms eng, maar als je bij iemand terechtkomt waarmee het klikt, is het erg fijn dat je je ei kwijt kan bij iemand en stilletjes aan weer uit die put kan kruipen

**Geplaatst**: 29-03-14 19:58

Geplaatst: 29-03-14 19:58

Ja ik denk door veel dingen in het verleden. Moest al snel volwassen worden door mijn ziekte die ik kreeg op mijn 3de. Waardoor ik snel zelfstandig werd, nooit heb gepuberd, en over alles nadacht over de gevolgen, terwijl leeftijdsgenoten gewoon jong waren en deden.
Daarnaast is mijn vader 4,5 jaar geleden getroffen door een herseninfarct, 48 uur kritiek. Daar ish ij uit gekomen maar verlamd aan rechterzijde van het lichaam en niet meer kunnen praten.
Vanaf die tijd is er nog meer verantwoording op mijn schouders gekomen omdat ik vond dat ik zijn taken over moest nemen. ( was toen net 20)
Toen hij weer thuis kwam was de situatie niet makkelijk met veel ruzie/verwijten. Kreeg regelmatig naar mijn hoofd geslingerd dat ik niets waard was niets voor hem over had dat soort dingen. (symptoom van zijn aandoening) Nooit echt last van gehad, ene oor in andere oor uit.

Nu woon ik op mijzelf met mijn vriend en nu voel ik me rot, weet niet wat ik voel of moet voelen. Weet dat ik zielsveel van mijn vriend hou, maar toch weet ik dat ook weer niet.
Lijkt wel of alles van het verleden nu als een bom inslaat.

**Geplaatst**: 29-03-14 19:59

Geplaatst: 29-03-14 19:59

ikkkke schreef:
Welkom Ash!
Waarom durf je niet zo goed met iemand te gaan praten?
Ikzelf heb ook een hele tijd getwijfeld of ik wel met iemand zou gaan praten, maar ik ben uiteindelijk heel blij dat ze mij overhaald hebben om het wel te doen. Het begin is inderdaad soms eng, maar als je bij iemand terechtkomt waarmee het klikt, is het erg fijn dat je je ei kwijt kan bij iemand en stilletjes aan weer uit die put kan kruipen

Ik denk omdat ik bang ben het verleden weer omhoog te halen en geconfronteerd word met mijn tekort komingen.

**Geplaatst**: 29-03-14 20:49

Geplaatst: 29-03-14 20:49

Ash_ schreef:
Nu woon ik op mijzelf met mijn vriend en nu voel ik me rot, weet niet wat ik voel of moet voelen. Weet dat ik zielsveel van mijn vriend hou, maar toch weet ik dat ook weer niet.
Lijkt wel of alles van het verleden nu als een bom inslaat.

Allereerst: Welkom!
Dit is zo herkenbaar voor mij. Ik kan je maar 1 heel cliché iets adviseren en dat is: Zoek een psycholoog.
Ik heb hier zelf veel te lang mee doorgelopen. Had zelf nooit hulp aangenomen maar die is mij opgedrongen door een psycholoog tijdens een hele lange revalidatie.

Nu inmiddels alweer een jaar bezig met therapie en ik heb er zo veel aan. Ben er nog lang niet maar dat komt wel. Stapje voor stapje.

Sterkte!

**Geplaatst**: 29-03-14 21:04

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 29-03-14 21:04

Bedankt, vraag ik dat aan via een huisarts?

**Geplaatst**: 29-03-14 21:12

Geplaatst: 29-03-14 21:12

Ash_ schreef:
Bedankt, vraag ik dat aan via een huisarts?

Welkom Ash, je kunt idd naar de huisarts. Leg globaal uit wat er aan de hand is en vraag om een intake bij een ggz instelling, dat is wat breder dan enkel naar een psycholoog en kijken wat breder naar de mogelijkheden voor hulp op therapie. Dat is sowieso een aanrader voor iedereen.

**Geplaatst**: 29-03-14 21:13

Geplaatst: 29-03-14 21:13

Stom he dat ik het een hele stap vind. Maar ik voel dat ik hier alleen niet uit ga komen en toch is het moeilijk om de afspraak te maken. Maandag maar gelijk bellen.

**Geplaatst**: 29-03-14 21:16

Geplaatst: 29-03-14 21:16

Ash_ schreef:
Stom he dat ik het een hele stap vind. Maar ik voel dat ik hier alleen niet uit ga komen en toch is het moeilijk om de afspraak te maken. Maandag maar gelijk bellen.

Praat je er met mensen in je omgeving over? Of heb je iemand die je vertrouwd? Dat kan ook al helpen, door het er met mensen in je directe omgeving over te hebben, dan wordt de drempel naar praten met een therapeut ook lager.