Vandaag ben ik bij de huisarts geweest. Ik hang tegen een burn-out aan en moet eerst 10 dagen thuis blijven. Ik heb me ziek gemeld op mijn werk. Ik moet solliciteren naar een andere functie. Gelukkig heb ik ook nog een diploma verzorgende IG op zak en wil ik dolgraag de zorg weer in. Dus ik ga daar lekker voor solliciteren. Ik werk nu als doktersassistente en ik kan de druk gewoon niet aan. Ik vind het echt een rotbaan.
@ lautjuh: dan is het goed dat je even de zaken op een rijtje gaat zetten:
Wat vind je leuk om te doen? Wat zijn je capaciteiten? Wat zijn je mindere punten? wat voor soort bedrijf pas je?
Ik heb vandaag met mijn moeder een sudoku boekje gekocht, ze heeft me voor gedaan hoe het moest dat sudoku-en. Het was maar 2 -sterren.
Maar ik kon me niet concentreren, kon niet nadenken en werd duizelig. Ik moest toen wel enorm janken, kon alleen maar naar al die cijfers kijken en kijken, nadenken kan ik niet meer.
Het lijkt wel of ik hardstikke dom ben, moet me ertoe zetten om gesprekken te voeren, moet me ertoe zetten om het journaal echt te volgen ipv alleen te kijken.
Wie kent dat gevoel? Ik ben zo futloos, zo duf, zo;n kastplantje. Ik wil dingen doen, maar als ik dan dingen plan dan raak ik het overzicht weer heel snel kwijt.
Jeetje wat voel ik me dom zeg, ik kan geeneens een makkelijke sudoku maken...
De moeheidsklachten die jij omschrijft heb ik ook. Alleen wel in mindere mate. Probeer wel het cirkeltje te doorbreken. Plan niet teveel. 1 ding tegelijk. Als ik teveel plan, raak ik in paniek en voel ik me erg gehaast. Ik moet van de huisarts naar mijn paard en lekker fietsen. Ik mag niet teveel over mijn werk praten want anders blijf je er constant in hangen.
Je bent echt niet dom hoor. Je bent gewoon uitgeblust. Op... Probeer andere afleiding te zoeken. Ga het huis uit en een heel eind fietsen. Dat moest ik ook doen. Lekker je gedachten even opzij zetten. Niet naar moeilijke cijfertjes kijken als dat niet wil. Komt vanzelf wel weer. Neem echt even de tijd voor jezelf. Dat heb je nodig.
Wie kent dat gevoel? Ik ben zo futloos, zo duf, zo;n kastplantje. Ik wil dingen doen, maar als ik dan dingen plan dan raak ik het overzicht weer heel snel kwijt. quote]
Ik ken je gevoel zeker! Ik ben vaak ook te moe om nog de simpelste dingen te kunnen doen. En idd je voelt je mega gefrustreerd en zelfs de kleinste dingen lukken niet meer. Ik voel me dan vaak verward ook.....
Nou ik heb ook een tegenslag dag hoor Moest naar het ziekenhuis voor een medische keuring van het CBR. Daar werd mij verteld dat ik in eerste instantie een rijbewijs krijg voor 1 jaar, daarna voor 3 jaar en daarna elke 5 jaar een nieuwe moet aanvragen. Met elke keer een Eigen Verklaring a 20 euro, keuring a 80 euro en elke keer een nieuw rijbewijs a 55 euro!!! Hallo, ik heb niet gevraagd om die hersentumor en die rotepilepsie! Bah bah bah, moest er gewoon van huilen. Ik ben ziek en het kost me nog eens een hoop centen ook.
Vandaag was echt een topdag, mijn geld stond eindelijk na 6 maanden op mijn rekening, daarna gereden en het ging echt super, alles gedaan en U2 was heerlijk ontspannen en goed aan t been, meteen les voor morgen afgesproken, dit moeten we vasthouden Van de week weer naar de HA voor een andere verwijzing, dat willen ze van het UWV dus dat doen we dan maar. Hopen dat ik me morgen net zo goed voel, we zien wel. sterkte aan de anderen die vandaag even een off day hebben
Waar ik wel benieuwd naar ben is of jullie zelfstandig wonen of nog thuis. Hoe zorg je voor jezelf?
Ik vind het heel moelijk om alleen thuis te zijn, mijn moeders huisje lonkt enorm...Daar hoef ik me niet druk te maken over dat ik moet eten, over dat ik moet opstaan etcetera.
Hoe doen jullie dat?
Mijn paardje is nog steeds onregelmatig, ik denk toch door de mok. Maar ik bel morgen even een dierenarts om langs te komen. Zelfs dat geeft me stress. Dan moet ik tussen zolaat en zolaat bellen, en wat als het niet de mok is maar iets veel ernstigers? Dan raak ik helemaal in paniek, hoe moet ik in godsnaam goed voor mijn paard zorgen? Ik heb er het overzicht niet voor...
Ik woon in een huurapartement en ik vind het idd ook moeilijk, schoonmaken, boodschappen doen, af en toe kan ik het gewoon niet opbrengen, gelukkig eet ik warm bij mijn moeder en helpt ze me door mee te gaan, dan is het toch net even makkelijker, dat mijn honden er gewoon uit moeten zie ik als een voordeel, anders kwam ik me bed helemaal niet uit. Mijn paarden staan op een volpension stal dus ik hoef alleen te rijden en dan heb ik een tijd hulp gehad van stalgenootjes die weten dat ik een burnout heb. Je moet echt aan zoeken naar mensen die je zouden kunnen helpen en het aan ze vragen, ik vond het ook eng maar het geeft veel lucht.
Ik woon samen, maar mijn vriend heeft vaak late diensten dus ik ben veel alleen. Het huishouden kost mij naast mijn 4 dagen werken van 7 uur ontzettend veel energie en het is een hele opgave. Het is ook vaak een zooitje hier, omdat ik dan het overzicht niet krijg om het te ordenen. In het weekend helpt mijn vriend me dan mee opruimen gelukkig....
Zooooo, weekend! Pfffft, daar ben ik wel aan toe zeg. Gister ouderavond gehad dus was pas 22:00 thuis, vanochtend had ik mooie zwarte walletjes dus....
Jullie nog wat leuks gepland voor dit weekend???
Ik heb voor mijn vriend en ik een cursus masseren geregeld, voor de broodnodige lichamelijke ontspanning
Volgende week donderdag krijg ik de uitslag van mijn psychologisch onderzoek, ben benieuwd....
Ik ben dit weekend bij mijn broertje in Adam logeren voor de nodige afleiding...
Toch weer bij mijn moeder beland van de week. Ik vond dat het steeds slechter ging, kon mijn bed steeds slechter uitkomen en wist echt niet hoe ik de dag alleen door moest komen....ging dan ook heel vroeg weer mijn bed in want ja tv kijken de hele dag is ook enorm saai...
Aan de ene kant wil ik weer werken, zodat ik de hele dag dingen omhanden heb. Maar aan de andere kant kan ik dat lichamelijk niet aan, ben kapot als ik me moet concentreren op iets.
Heb gister een mooie grote kaart van mijn collega's gehad, dat deed me enorm veel goed. Te weten dat ik straks moet reintegreren en mijn functie niet terug krijg is echt vreselijk. Moet eerst sterk genoeg zijn om dat aan te kunnen...
met mij gaat het wel op het moment af en toe wat slapjes op mijn benen en wat licht in mijn hoofd, maar ja morgen ga ik iets homeopatisch uitproberen, ben van de week geweest voor een gesprek moet 1 korrel van iets oplossen in 200 cc water en daar in 12 uur tijd 3 keer een slok van nemen. verdeeld dan he ze denkt dat ik na 2 slokken zeker verschil en verbetering moet merken, we zullen zien ga steedds wel naar mijn paard maar ben toch te slapjes om te gaan rijden en daar baal ik van ik vind dat hij door mij nu ook tekort kom
vrijdag kreeg ik via mijn afdelingsmanager te horen dat ik volgende week een gesprek krijg met de directeur alleen konden ze wegens drukte nog niet zeggen wanneer dus zolang ik niets hoor mag ik thuis blijven? nog nooit meegemaakt dat ze zelf zeggen dat ik thuis moet blijven volgens hem verloopt mijn herstel niet zo snel zegt hij maar oke, drukke week volgende week maandag tandarts bbrr woensdag controle bij de huisarts vrijdag controle bij de chirurg, heb afgelopen vrijdag een mri scan gehad dus ik denk dat ik volgende week ook nog wel thuis ben
[quote Laetitia Maar ik kon me niet concentreren, kon niet nadenken en werd duizelig. Ik moest toen wel enorm janken, kon alleen maar naar al die cijfers kijken en kijken, nadenken kan ik niet meer. Het lijkt wel of ik hardstikke dom ben, moet me ertoe zetten om gesprekken te voeren, moet me ertoe zetten om het journaal echt te volgen ipv alleen te kijken. [/quote]
Nou en of ik dit herken. Zo'n 6-7 jaar terug werd er gezegd overspannen/burn out. Werd zelfs volledig arbeidsongeschikt, maar omdat ik het niet voor mezelf wil toegeven, ben ik blijven doorwerken en werd weer arbeidsgeschikt verklaard. Achteraf gezien het domste wat ik heb kunnen doen, maar ik heb er moeite mee om me onnuttig te voelen t.o.v. de "maatschappij" met als gevolg dat ik letterlijk de kiezen weer op elkaar heb geklemd en weer verder ben gegaan. In 2006 is het weer volledig de verkeerde kant opgegaan en kwam weer thuis te zitten. Wat ik niet verwachtte was een bedrijfsarts die me nu eens niet met snelheid weer aan het werk wilde krijgen, maar mij vertelde dat ik zo uit balans was dat het eerst belangrijk was om die weer terug te krijgen. Ben in een circuit terecht gekomen van allerlei onderzoeken, persoonlijkheidsonderzoeken, testen qua werk en ik weet niet wat nog meer. Ben sindsdien vaste klant bij de GGZ en ben uiteindelijk gezwicht voor medicatie. Nu luidt de diagnose: depressies die het gevolg zijn van niet adequaat reageren op postnatale depressies tot 3x toe. Er kwam niets meer uit mijn handen en zelfs mijn paarden heb ik 14 maanden geen aandacht gegeven. Wat mij wel is opgevallen, is dat ik niet alleen figuurlijk onderuit ben gegaan maar ook letterlijk. Als je niet goed functioneert dan kan het zwakste in je lichaam als eerste signalen afgeven en dat schijnt bij mij het bewegingsapparaat te zijn. Van lichamelijk goed gezond ben ik in 2 jaar tijd: geopereerd aan mijn knie, enkelbanden gescheurd, peesontsteking in schouder en sinds kort spaakbeen en ellepijp gebroken en een verbrijzeld polsgewricht, mijn lichaam lijkt wel te zeggen: nu is het genoeg geweest. Heb lichttherapie gehad deze herfst en met de medicatie erbij lijkt het of ik in rustiger vaarwater ben gekomen maar zodra er ook maar iets van spanning om de hoek kom kijken ga ik weer volledig onderuit. Maar het is werkelijk een hel om al die angstaanvallen te moeten doormaken dus berust ik tot nu toe in het innemen van medicatie, raar het leven lijkt je toe te lachen, menigeen is jaloers op mijn leefomgeving en op wat ik allemaal om me heen heb, plus een man die alles voor me doet en lieve begripvolle mensen om me heen, behalve mijn collega"s op één na, zij denken geloof ik dat ik toneel speel, nou ik wil niets liever dan fluitend naar mijn werk gaan i.p.v. een traject doorlopen gelijk aan een werkweek, zoveel als ik heb kan ik toch niet zeggen dat ik geniet van mijn leven, helaas.
Ben niet helemaal bijglezen maar voel me niet zo. Wat griep gehad deze week. Maar ik slaap echt zo slecht, kan niet inslapen en word dan steeds wakker..ben nu echt duizelig van moeheid.
ik heb vanochtend mijn homeopatische oplossing gedronken 1 tabletje oplossen en 1 slok genomen om 10 uur ik ben om half 2 richting paard gegaan met het idee ik ga weer proberen te rijden en hopelijk wordt ik niet duizelig toen ik opstapte had ik even het idee van o jee maar toen voelde ik me goed ik heb 3 kwartier heerlijk gereden en zelfs daarna voelde ik me goed ik ga toch echt geloven dat dat spul helpt heb net om 4 uur weer een slokje genomen en als ik het wil mag ik om 10 uur nog een slokje en dan niet meer maar ik voel me goed, dus ik zou het derde slokje ook weg kunnen laten
De cursus ontspanningsmassage was echt leuk! Maar vooral heerlijk ontspannend. Ook nog goede tips gekregen, die meneer hield zich ook bezig met de meer alternatieve geneeswijzen en massages. En hij kon dus ook dingen voelen bij mijn voetdrukpunten en dergelijke. Mar duidelijk is in ieder geval weer geworden hoe erg ontregelt mijn lichaam is :S
Maar goed... Van de week gaan we en massagetafel bestellen en dan kunnen we lekker thuis gaan masseren bij elkaar. kaarsjes aan muziekje op, heerlijk relaxen
Nou ik ben net bij mn werk geweest, koffiegedronken. Bedrijf sluit vanmiddag dus was wat raar allemaal. Nu beetje een dip want nu heb ik geen werk meer..en dit was voor mij wel een stok achter de deur. Bovendien vind ik het moeilijk om nu een andere baan te zoeken.
Jeetje zeg Gijs,wat goed dat iets homeopatisch zo helpt! Merkte je meteen verschil? En hoe ben je aan die therapeut gekomen?
@ Sharoo: Vreselijk om in een depressie te zitten. Ik vind het echt vreselijk...die leegte, die futloosheid, nergens zin in hebben en alleen maar in bed willen liggen...
Ik heb dan de pech om alleen te zijn...zit nu dus weer alleen thuis. Heb mijn labtop nu op de eettafel gezet zodat ik niet constant op die gehate bank zit van mijn gehate appartement.
Ik voel me gewoon niet meer lekker in mijn eigen huis, het heeft een negatieve lading gekregen door deze k-depressie.
Vandaag ben ik naar haptotherapie gegaan en van haar moet ik vroeg opstaan en dan een wandeling maken, dan koffie drinken, dan iets huishoudelijks doen en dan lunchen en naar mijn paard.
Maar ik ken mezelf, ik ga echt niet om 9 uur opstaan om een wandeling te maken in mijn eentje. Dan blijf ik wel tot 11 uur in bed liggen hoor...
@pinacolada: hoezo sluit het bedrijf? Is het failliet? Zit je in de ziektewet of niet? Dat is wel een hele nare situatie...
[quote Laetitia Vandaag ben ik naar haptotherapie gegaan en van haar moet ik vroeg opstaan en dan een wandeling maken, dan koffie drinken, dan iets huishoudelijks doen en dan lunchen en naar mijn paard. Maar ik ken mezelf, ik ga echt niet om 9 uur opstaan om een wandeling te maken in mijn eentje. Dan blijf ik wel tot 11 uur in bed liggen hoor... [/quote]
Ja als ik heel eerlijk ben is zo'n start van de dag ook wel het beste, alleen moet je niet uitvlakken dat zoiets wel te verwezenlijken moet zijn, kijk als ik slecht slaap dan knap ik niet op van een frisse ochtendwandeling. Nog erger, ik weet niet of iemand dit herkent, vaak moest ik nog opstaan en dan verlangde ik alweer naar het moment dat ik weer naar bed kon, zo moe was ik. Toch hoor ik wel positieve dingen van haptonomie, heb me er nooit mee beziggehouden en kom in het reguliere circuit.
@Laetitia: Bedrijf is overgenomen, vandaar. Ja baa er behoorlijk van.
Ik voel me opzich prima, goed geslapen en dat helpt zoveel. Alleen wta paniekaanvallen steeds waar ik niet zo goed mee om weet te gaan waardoor ik dingen ga vermijden.