

Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
Duke schreef:Liveyourlife schreef:Hulp zoeken kun je zeker doen, een dwangneurose kan je leven erg beïnvloeden.
Het is natuurlijk wel moeilijk want vaak schaam je je voor de dingen die je doet. Maar een huisarts weet zeker waar je heen moet als je last hebt van een dwangstoornis. Er zijn speciale behandelingen voor dwangstoornissen. Als je bang bent dat je niet serieus wordt genomen dan is het goed om duidelijk te vertellen wat voor last je ervan hebt, hoe het je leven op een negatieve manier beïnvloedt.
Goed verhaal van je overigens op de vorige pagina.
Ik denk zeker dat mensen hulp moeten zoeken als het hun leven dusdanig beïnvloedt dat ze er veel last van hebben en niet normaal kunnen functioneren.
Ikzelf vind dat ik goed kan leven met mijn eigen eigenaardigheden. Zoveel last heb ik er niet van. Het is af en toe hooguit lastig, omdat je het ook wil verbergen voor je naasten.
Er zijn veel reacties die meer met vastgeroeste gewoonten te maken hebben dan het echt dwangneurosen zijn. Toch vind ik dat dit topic ook voor dit soort reacties open moeten kunnen staan. Het is voor sommigen toch wel prettig te lezen dat je niet de enige ben die 20x de staldeur controleert, terwijl dat niet echt een dwangneurose is.
Keeva schreef:Myukii schreef:Ja, maar dat ís t m nu juist. Ik weet wel dat er vast wel niemand dood neer kan vallen, maar ken je het gevoel niet dat je het wel weet, maar toch blijft denken? Bijvoorbeeld het simpele voorbeeld dat je zeker weet dat je je wekker hebt gezet, maar het tóch niet zeker weet (). Dan kan je de hele nacht niet slapen, omdat je bang bent dat de wekker niet afgaat.
En dan is het de volgende morgen 8 uur, en gaat de wekker gewoon af, als gewoonlijk, en heb je daar de hele nacht niet door kunnen slapen.![]()
Zo is het dus. Als je er niet aan toegeeft weet je wel dat er niks gebeurd, máár toch, voor de zekerheid, doe je het toch maar. Omdat ik anders gewoon de hele tijd zenuwachtig en stressig ben.
Ja, dat gevoel ken ik zeker
Maar het is ergens wel een opluchting om te merken DAT er helemaal niks gebeurd als je er niet aan toegeeft ... dat het dus gewoon in je hoofd zit, en nergens anders ... dat je er zelf dus echt wel controle over hebt ...
patsur schreef:Bedenk er net nog 1..
De eerste bladzijde in mijn schrift moet atijd supernetjes geschreven zijn, en de achterkant mag niet gebruikt worden, anders moet ik een nieuw schrift
chitra schreef:ik denk ook dat iedereen wel iets heeft wat ze steeds doen wat ze niet hoeven te doen..
Ikzelf probeer niet op de randen van tegels te lopen..
voordat ik naar bed ga moet ik naar de wc, anders moet ik na 1 minuut al heel erg nodig naar de wc..
ik controleer of de buiten deur op slot zit.. altijd..
en als ik slaap moet het kussen met de vouwrand naar beneden van me af..
ook slaap ik altijd met een kussen tussen m'n benen, die ook met de vouw naar beneden van me af moet liggen..
En als ik een schoon glas pak uit de kast, blaas ik er altijd in..
als ik achterin zit in de auto volg ik altijd de strepen op de weg.. en als er dat een streep is bijt ik m'n tanden op elkaar..
of ik doe dit als ik een lantarenpaal tegenkom..
pff.. nu ik dit zie, merk ik dat ik best veel dingen doe die helemaal niet hoeven..
maar gelukkig zijn mijn dingetjes niet zo erg dat ze m'n leven beheersen en hinderen..
Luuz schreef:Ik zou nu niet iets kunnen verzinnen wat ik nu dwangneurotisch doe (maar misschien is er wel iets?), maar een paar jaar geleden telde ik altijd automatisch de traptreden overal waar ik liep. Zo had mijn school meerdere verdiepingen en verschillende trappen waar ik allemaal van het aantal traptreden wist.. En hier thuis natuurlijk al helemaal: 14
Pascal schreef:patsur schreef:Bedenk er net nog 1..
De eerste bladzijde in mijn schrift moet atijd supernetjes geschreven zijn, en de achterkant mag niet gebruikt worden, anders moet ik een nieuw schrift
Idd scheyr net zo lang totdat de eerste bladzijde mooi geschreven is haha,