moederschap-ik ben op

Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird

Toevoegen aan eigen berichten
 
 
Lisitano

Berichten: 5210
Geregistreerd: 05-09-12

Link naar dit bericht Geplaatst: 10-07-22 19:38

Van sommige reacties gaat mijn nekhaar overeind :n

TS, doe je aan sport? Klinkt misschien raar als antwoord op moe zijn, en het begin is natuurlijk moeilijk. Voor mij is sporten echt mijn uitlaatklep, gedachten op nul en even zweten. Ik doe bijvoorbeeld wekelijks bootcamp met een groep mensen waar ook veel moeders zitten. Elke zaterdagochtend vroeg, dus thuis overleven ze dat ook makkelijk en ik kom helemaal opgeladen thuis.
Tijdens het sporten (ook al beweeg je maar 14 minuten!) wordt er endorfine aangemaakt en voel je je beter in je vel zitten. Je voelt je daarna ook gelijk fitter en je hebt iets heel goeds voor jezelf gedaan.
Alleen al wandelen zou helpen.
Ik voel me altijd weer even normaal en mezelf als ik dat moment heb. Ik krijg er ook meer zelfvertrouwen van.

Laat je niet op je kop zitten door de veroordelende reacties. Ik weet hoe je het voelt als je al over het randje balanceert. Alle donkere gedachten overheersen, al gebeuren er drie goede dingen die je meevallen, blijf je somber door alle beren die je op de weg ziet of legt.
Één ding: je hebt de eerste enorm dappere stap gezet want je vraagt om hulp. Je erkent dus dat dit niet normaal is en bij je past.
Nu nog durven zeggen tegen je man: “kan jij de kinderen zo even aankleden? Ik ben douchen”.
“Geef jij ze hun lunch even? Ik wandel even naar het park”.
Happy wife, happy life.
Misschien weet hij ook gewoon niet zo goed waar te beginnen om het voor jou te verlichten. Zeg wat je wil en maak het niet te moeilijk. “Ik wil even het huis uit, kun jij het even een uurtje opvangen?”
Mijn partner werkt ook fulltime en ik 28 uur. Als ik vrij ben pas ik op onze zoon en onderneem ik van alles. We hebben ook twee honden en iedereen is altijd blij en tevreden aan het eind van die dagen. En juist op die dagen helpt vriend met koken of bestellen we eten. Ik ben dan namelijk kapot. Met vriend heb ik zelfs de afspraak dat woensdag (mijn vrije dag) mijn badderavond is :D

Kan je niet lekker een nachtje weg boeken? Ga je met een goed boek naar een hotel met een goed bad. Of je gaat met een vriendin tot laat wijn hijsen op een terras. Pak je tijd! Jij bent ook nog iets anders dan thuisblijfmoeder.
Dan eten de kinderen lekker opwarmpannenkoeken met papa en lopen ze de hele dag in pyjama *\o/* Nou en, jij bent er even niet en je telefoon gaat lekker op stil.

Ik ben stapelgek op mijn kind, mijn gezin. En toch ben ik ook heel erg gelukkig als ik even alleen voor mezelf moet zorgen. Ik heb dat echt een paar keer per week nodig. Even met de honden wandelen, even een stuk keihard op die racefiets trappen, hardlopen tot mijn voeten blaren hebben en gewichten rondzwaaien tussen de sportieve moeders. En soms lig ik vretend op de bank want dan heb ik daar zin in. Ik vind het dus helemaal niet gek dat je je nu zo ver van jezelf voelt en het gevoel hebt dat je er alleen voor staat.
Je kan nog zoveel vrije tijd hebben, als je hoofd niet goed zit, voelt het niet goed. Kies voor jezelf.
Maak anders eens zo’n weekplan voor jezelf. Stel realistische doelen en schrap er dan eentje per dag. Gewoon, die tijd ga je even nemen vanaf nu.

Echwel

Berichten: 12955
Geregistreerd: 28-06-05
Woonplaats: Raalte

Re: moederschap-ik ben op

Link naar dit bericht Geplaatst: 10-07-22 19:52

Oké na veel gelezen te hebben
Lieve schat je hebt hulp.nodig hoe dan ook

Even situatie ik was bijna 22 en bijna 25 toen ik mijn eerste twee kinderen kreeg..man veel van huis en werkelijk bijna 40 jaar geleden zonder mijn ouders had ik het echt niet gered....
Snap.waar je nu in zit en dat het verschrikkelijk moeilijk is..
Alle adviezen zijn heel goed bedoeld maar ik snap dat dat dat heel moeilijk is om op te volgen.

Heb je hulp met oppassen?
Heb je hulp met de kinderen uit je handen nemen...


Schaam je vooral niet hulp aan wie dan ook te vragen.

Hoe staan de oma's en opa's hier in..
Kun je die inschakelen om evt samen avondje weg te gaan.
Om.af en toe 1 van de 2 te slapen hebben..

Vooral denk aan jezelf, als je kind 10x vraagt wie brengt mij naar bed, geef je als antwoord dar weet ik nog niet, ligt aan hoe het loopt....

Zou je zo graag willen helpen, maar denk dat je op de eerste plaats jezelf moet gaan helpen..

Hele dikke knuffel en bedenk alles komt goed

Jojoju

Berichten: 3812
Geregistreerd: 06-08-09
Woonplaats: Dordrecht

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 10-07-22 20:09

Ook Tita mag haar mening hebben, als ze uit het topic wil gaan, ook prima. Soms zijn zulke meningen ook een schop onder de kont en kan ik denken 'ik heb het ook heel luxe dat ik thuis kan zijn en voor onze kinderen kan zorgen'

Neemt niet weg dat dat soms niet makkelijk is. Als ik kijk naar de kenmerken van een burn-out herken ik veel. Dat in combinatie met pnd en medicatie waar ik net vanaf ben.. vind ik het niet heel gek dat het op sommige dagen gewoon ruk gaat.

Ik sport met youtube voor de tv, dit probeer ik iedere dag te doen. En ik heb een hoelahoep gekocht, nu alleen nog leren hoelahoepen. Maar hey, iedere keer die hoepel oprapen is ook beweging!

We hebben 1 oma die fulltime werkt en niet in de buurt woont, we hebben een bonus-oma die ook druk is. It takes a village to raise a child, alleen hebben wij dus geen Village. Wel kan ik eens kijken of we een oppas kunnen vinden zodat we een avondje weg kunnen

Vandaag trouwens een leuke, relaxte dag <3 in de middag iets leuks gedaan met het gezin en heb er echt van kunnen genieten.
Hier is het nu zomervakantie. Daar zag ik als een berg tegenop, 6 weken lang de kinderen zien te vermaken :x
Vanaf vandaag probeer ik ook van de vakantie de positieve kanten te zien, iedere dag relaxed op kunnen starten met 2 lieve kindjes die me wakker komen knuffelen, leuke dingen met ze doen, in de tuin spelen en een zwembadje opzetten
Laatst bijgewerkt door Jojoju op 10-07-22 20:13, in het totaal 1 keer bewerkt

Snadrem

Berichten: 4501
Geregistreerd: 24-04-08

Re: moederschap-ik ben op

Link naar dit bericht Geplaatst: 10-07-22 20:11

Enorm goed! Even weer tijd voor jullie samen als partners is ook veel waard. Keertje naar de film of uit eten zonder de kinderen en gewoon even aandacht voor jezelf en elkaar!

Echwel

Berichten: 12955
Geregistreerd: 28-06-05
Woonplaats: Raalte

Re: moederschap-ik ben op

Link naar dit bericht Geplaatst: 10-07-22 20:17

Zorg idd dat je niet alleen moeder bent maar ook partner
Zorg dat je jezelf weer sexy en begeert voelt als vrouw
Niet alleen als moeder van....

lizy29

Berichten: 6390
Geregistreerd: 05-03-12
Woonplaats: Het land van du vin, du pain, du Boursin

Link naar dit bericht Geplaatst: 10-07-22 20:20

Tegen de zomervakantie opzien kan ik me prima voorstellen. Dat had ik twee jaar terug ook heel erg. En toen ging het hele land in lockdown en de scholen dicht en heb ik de kinderen uiteindelijk bijna een half jaar volledig thuis gehad. Moet zeggen dat sinds die tijd de standaard 2 maanden ineens een stuk minder heftig lijken. :+
Maar probeer vooral te genieten van de fijne momenten en vergeet niet dat minder fijne momenten hebben ook oke is. Het hoeft niet perfect, dat haalt geen enkele ouder.

Urbanus

Berichten: 45426
Geregistreerd: 05-02-08
Woonplaats: Tollembeek

Re: moederschap-ik ben op

Link naar dit bericht Geplaatst: 10-07-22 20:26

Vakantie is heerlijk, met de tablet in bed croissantjes eten, kan ik mooi nog even bijslapen. :=

onpaard

Berichten: 3269
Geregistreerd: 28-03-13

Link naar dit bericht Geplaatst: 10-07-22 20:40

Jojoju schreef:
Ook Tita mag haar mening hebben, als ze uit het topic wil gaan, ook prima. Soms zijn zulke meningen ook een schop onder de kont en kan ik denken 'ik heb het ook heel luxe dat ik thuis kan zijn en voor onze kinderen kan zorgen'

Neemt niet weg dat dat soms niet makkelijk is. Als ik kijk naar de kenmerken van een burn-out herken ik veel. Dat in combinatie met pnd en medicatie waar ik net vanaf ben.. vind ik het niet heel gek dat het op sommige dagen gewoon ruk gaat.

Ik sport met youtube voor de tv, dit probeer ik iedere dag te doen. En ik heb een hoelahoep gekocht, nu alleen nog leren hoelahoepen. Maar hey, iedere keer die hoepel oprapen is ook beweging!

We hebben 1 oma die fulltime werkt en niet in de buurt woont, we hebben een bonus-oma die ook druk is. It takes a village to raise a child, alleen hebben wij dus geen Village. Wel kan ik eens kijken of we een oppas kunnen vinden zodat we een avondje weg kunnen

Vandaag trouwens een leuke, relaxte dag <3 in de middag iets leuks gedaan met het gezin en heb er echt van kunnen genieten.
Hier is het nu zomervakantie. Daar zag ik als een berg tegenop, 6 weken lang de kinderen zien te vermaken :x
Vanaf vandaag probeer ik ook van de vakantie de positieve kanten te zien, iedere dag relaxed op kunnen starten met 2 lieve kindjes die me wakker komen knuffelen, leuke dingen met ze doen, in de tuin spelen en een zwembadje opzetten


Klinkt goed. Ik probeerde het zo makkelijk en leuk mogelijk te houden. Veel naar buiten, naar de speeltuin, het park of bos. Als ze lief aan het spelen waren deed ik iets in het huishouden. Als ze sliepen overdag ging ik zelf ook plat.

Zelf heb ik 3 kinderen, een man die soms wel 60 uur werkt en geen ouders waarbij ik terecht kan. Mijn moeder is een extra zorg.

Vandaar dat ik geleerd heb dat het huis er voor mij is en niet andersom. Soms is het een rommeltje en dat moet kunnen.

Wat voor mij heel belangrijk is is dat ik kan paardrijden. Dat ben ik ook altijd blijven doen. Al was het 1 uur per week.

Verder hielp ik veel op de peuterspeelzaal en de basisschool. Geen verplichting en toch sociale contacten.

En met andere moeders iets leuks doen met of zonder kinderen. Zo leer je hoe je situatie's ook op een andere manier kan oplossen. En waar andere ouders tegen aan lopen.

En goed slapen is heel belangrijk. Ik stopte mijn kinderen pas om 21h in bed als ze niet naar school hoefde dan werden ze de volgende ochtend ook pas om 9h wakker. Dan kon ik voldoende slapen. Te weinig slaap maakt alles een stuk moeilijker. Als ze volledig naar school gaan kan dat niet meer, dan gaat het ritme er aan.

Succes en kop op, je kan het!

Zebrastreep

Berichten: 11296
Geregistreerd: 27-08-19
Woonplaats: Drenthe

Link naar dit bericht Geplaatst: 10-07-22 21:37

Ik vindt de reacties die gaan over het valt wel mee wat je hebt zeker niet terecht. Ieder persoon is weer wisselend wat hij / zij aankan. Voor de een is een werkweek van 40 uur en 3 kinderen bij wijze van prima vol te houden en hebben ze tijd voor alles en kunnen dit ook aan.

Voor de ander kan minder als 8 uur slaap , 40 uur werken en 3 kinderen net teveel zijn wat de persoon aan kan. Ik heb geen kinderen maar bijvoorbeeld wel 2 banen en soms weinig slaap. Ik heb het geluk dat ik met weinig slaap ook goed kan functioneren. Maar ik werk 28 uur in de week en ik vindt dat prima! Ik heb zo genoeg tijd om te ontspannen en leuke dingen te ondernemen wat ik ook heel belangrijk vindt. Vroeger zeker veel uren gedraaid , maar ik weet dat ik daar onderdoor ga en dus is een 40 uur werkweek absoluut niks voor mij.

Ik werk in de gehandicaptenzorg en daarbij moet je altijd 'aan' staan. Alle signalen opvangen en continue ben je aan het observeren op gedrag. Ik werk dan wel met cliënten die vaak dezelfde vragen stellen of heel erg aandacht aan het vragen zijn. Misschien heb je er wat aan maar na een tijdje ga ik er niet meer op in en negeer ik het echt even letterlijk. Vaak hoor ik ze dan tegen zichzelf wel het antwoord zeggen. Ook is geduld vrij lastig en zit wachten er totaal niet in. Ik werk nu sinds kort op een nieuwe groep en ik ben ze echt aan het leren dat ze moeten wachten en ik niet gelijk binnen 3 seconden er sta. Vaak zeg ik twee keer even wachten ik ben nu hier mee bezig en als ik klaar ben kom ik bij jou. Maar als dezelfde vraag 3x gesteld wordt dan bij de derde keer ga ik bewust even niet meer reageren. Vaak helpt dat het allerbeste.

En stel je kinderen willen niet eten , ik geef op mijn werk altijd deze keuze eet je niet helemaal prima je krijgt vanzelf honger. Maar ik laat ze wel aan tafel erbij zitten. Al vaak genoeg gezien dat ze na een tijdje stiekem aan hun bord gaan zitten en uiteindelijk alles op eten. En anders maar geen eten , van één keer niet eten wordt je ook niet minder.

Willen ze geen jas aan of schoenen? Laat ze het maar ondervinden! Ik vindt dit nog steeds het allerbeste werken als ik eerlijk ben. En ik zou als ik kinderen krijg het wel redelijk hetzelfde aanpakken als op mijn werk. Maar ik denk dat kinderen ook wel voelen als je moe bent en dat is een leuk moment om het bloed onder je nagels vandaan te halen :')

Verder zou ik proberen wat op zoek te gaan naar ontspanning en me-time in te plannen. Dit kan bijvoorbeeld ook al een keer zijn voor het slapen gaan. Als de kinderen op bed liggen even naar een ruimte gaan misschien zonder man ook en daar echt alleen even wat doen zoals sporten , boek lezen , film kijken , muziek luisteren ect. Ik heb ook zulke oplaad momenten nodig en dat al zonder man en kinderen. Ik woon bijvoorbeeld nog thuis , maar ik zit nooit uren bij mijn ouders.


Nog wat misschien handige tips ? Misschien is het niet passend maar ik herken wel het gedrag van je kinderen in gedrag van cliënten waarmee ik werk die wat op hetzelfde niv functioneren.

Zo heb ik ook vaak één voor mijn neus die na de douche weer in bed wil gaan liggen en niks meer wil. Twee keer probeer ik het aardig en samen op te lossen. Maar na twee keer uitkleden ben ik ook weggelopen , heb ik alle lampen uitgedaan , kleren meegenomen en welterusten gewenst dan gaan we ook weer slapen als het zo moeilijk gaat. Duurde maar 2 minuten of de deur ging alweer open. Ik heb de deur weer dichtgedaan en niks gezegd. Na ongeveer 5 minuten ben ik heengegaan en de bui was compleet over. Ik ben dan ook direct weer vriendelijk en geef een compliment voor het goede gedrag.

Vandaag had ik dan een andere aanpak geprobeerd en dat was afleiden. Het stagneren begon weer en ik ben over totaal wat anders begonnen ik merkte dat het gedrag direct afnam en ik heb de situatie wat overgenomen en het aankleden gezamenlijk gedaan. Daardoor kwam het gedrag maar 1x voor in plaats van 3 keer. En waarschijnlijk had de situatie van gisteren ook wel indruk gemaakt.

Het is er ook een beetje mee spelen , de ene keer helpt net even wat anders als de andere keer. Maar het is ook belangrijk om los te laten. Zodra de situatie klaar is , denk ik er bijvoorbeeld al niet meer aan en ga ik weer over op de orde van de dag. Ik probeer het daarna wel om te buigen naar iets positief. Ook voor jezelf is dat wel belangrijk.


En een studie op latere leeftijd is ook echt een stuk zwaarder. Hoe ouder je bent hoe langzamer het opnemen van de stof gaat dat is eigenlijk wel vrij normaal. Ook ben je sneller moe en heb je niet meer hetzelfde vermogen van toen als je begin 20 was. Maar je moet jezelf denk ik wel afvragen als je dit gedrag al moeilijk vindt om mee om te gaan of het verstandig is om een studie te volgen en uiteindelijk te gaan werken in een sector waar ook gedrag in voorkomt. Met mensen werken in welke vorm dan ook gaat ook veel om omgaan met gedrag.

Ik vindt gehandicapten dan echt geweldig , maar ook daarin heb ik wel mijn voorkeuren. Maar bijvoorbeeld weer in een winkel werken of de horeca nee dat zou ik echt niet meer willen.

poes

Berichten: 25746
Geregistreerd: 23-01-04
Woonplaats: Gent

Re: moederschap-ik ben op

Link naar dit bericht Geplaatst: 10-07-22 22:59

Studeren lukt echt nog wel prima op latere leeftijd :D laat je niet afschrikken TS. Het lastigste vind ik dat de manier van lesgeven en het materiaal anders is. Ik ben nogal van de boeken en nu waren het meer (matig tot slechte ) ppts in mijn opleiding.

En de meeste koppels met kinderen in deze leeftijd die ik ken, zijn moe. 9u slapen is niet abnormaal. Het gevoel hebben dat je enkel aan het zorgen bent herken ik ook uit de verhalen.

Dus laat je zeker niet de grond in trappen.

Overigens denk ik dat dit ook hoort bij onze westerse manier van opvoeden. Die is vrij meegaand en dat vreet denk ik wel meer energie.
Ik ken een paar ‘African moms’, topmoeders maar luisteren is echt luisteren bij hen. Krijg je wel relaxte moeders van merk ik :D zij leggen zich er ook meer bij neer dat het gewoon loeizwaar is.
Voor iemand me beschuldigt van veralgemenen of iets trouwens: zo omschreven ze het me zelf. Ik ben me wel bewust dat individuele verschillen hier ook bestaan uiteraard.

Anoniem

Re: moederschap-ik ben op

Link naar dit bericht Geplaatst: 11-07-22 07:58

TS, ik vraag mij af of het moederschap wel 'het probleem ' is of nu als een symptoom is omdat je daar de onmacht over voelt.

Zelf noem je ook al een paar keer dat je eigenlijk wel alle voorwaarden hebt om een goed, stabiel en hopelijk gelukkig leven te hebben. Maar dat dat blijkbaar niet zo voelt.

Zou het niet beter zijn om deze dingen met een behandelaar te bespreken?

Jojoju

Berichten: 3812
Geregistreerd: 06-08-09
Woonplaats: Dordrecht

Re: moederschap-ik ben op

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 11-07-22 10:07

Ik heb een tijd bij een psycholoog/psychiater gelopen om te kijken waar mijn depressies vandaan komen. Mijn jeugd is echter zo complex en heftig dat het uitpluizen daarvan voor problemen zou kunnen zorgen, hulpverleners durven het niet aan. Helemaal nu er prioriteiten als kinderen bij zijn gekomen. Ik heb overlevingssttategien ontwikkeld waardoor ik me prima kan redden, over het algemeen gaat het redelijk. Tot nu toe dan.
Ik vond dit in een boek:
'Je hebt al je pijnlijke ervaringen en herinneringen in een doosje gestopt en dat zit veilig ergens in je hoofd. Het doosje staat stof te vangen en gaat zelden open. Uiteindelijk kan iets ervoor zorgen dat het doosje toch wordt opengereten. Wat eruit komt is zeer verwarrend en heftig, je praat er niet over of weet niet hoe je day moet doen. En dat kan leiden tot intense eenzaamheid en wanhoop'

Dat is precies hoe ik het ervaar. De inhoud van de doosjes is zich aan het roeren en brengt me uit balans. En daar zal ik wat mee moeten doen :j

Anoniem

Re: moederschap-ik ben op

Link naar dit bericht Geplaatst: 11-07-22 10:16

Dat is enorm heftig en wat het pad ook gaat zijn, je bent het heel erg waard om je wel goed te voelen. De wens om je beter te willen voelen is denk ik al een hele goede stap.

Moederschap is erg zwaar en haalt je sowieso al uit balans. Je wordt ineens geconfronteerd met je zelf.

marleen_usar

Berichten: 25170
Geregistreerd: 04-04-05
Woonplaats: Pernis

Link naar dit bericht Geplaatst: 11-07-22 10:21

Je zegt eerder dat je geen hulp nodig hebt maar hier ga je alleen niet uit komen.

Gini
Berichten: 18596
Geregistreerd: 18-10-06
Woonplaats: Belgje

Re: moederschap-ik ben op

Link naar dit bericht Geplaatst: 11-07-22 10:29

Dit topic is heel snel geëvolueerd van een entertainend 'help, ik heb kinderen en een luie partner' naar een veel serieuzere problematiek waar de meeste Bokkers zelf ook geen pasklaar antwoord op hebben. Ik denk dat professionele hulp de juiste stap is.

Maflinger_S
Berichten: 12589
Geregistreerd: 01-07-08

Re: moederschap-ik ben op

Link naar dit bericht Geplaatst: 11-07-22 10:38

@Jojoju: wat een mooie laatste post want er spreekt zoveel bewustzijn uit.

Het is heel logisch wat er gebeurt nu, daar heb je echt goede assistentie bij nodig.

secricible

Berichten: 26297
Geregistreerd: 07-07-04
Woonplaats: Maasbommel

Link naar dit bericht Geplaatst: 11-07-22 13:12

en zo zie je maar dat een post die alleen maar kijkt naar wat je nu hebt en concludeert dat je "niet mag zeuren" veel te eenzijdig is. Er roert zich een hoop bij je TS.
Ik denk dat het voor buitenstaanders onmogelijk is om antwoorden te geven. Ik zou de juiste hulp voor jezelf hierin zoeken.

Voor mij was dat na mijn PND een orthopedagoog voor mijn relatie met kinderen en echtgenoot, een pschiatrisch vpk voor mezelf en een vpk op het cb waar ik een giga klik mee had. Nog steeds dankbaar dat zij er net was komen werken destijds. Overleg anders eens met de gemeente.
Ook nu nog (mijn man is een half jaar terug overleden) heb ik echt ontzettend veel aan hun om de basis (het moeder-zijn) zo stabiel te houden dat mijn overlevingsstrategieën de ruimte krijgen om ook te bestaan en me niet uit het veld te laten slaan.
Dat, samen met genoeg me-time (en ik haal die vooral uit ook 's avonds en 's ochtends alleen zijn, de kinderen een halve dag op school/psz voelt voor mij als bijkomen, niet als opladen) maakt dat de tropenjaren te doen zijn. Ik vind die opvang bij mijn ouders, wellicht is er bij jou met je man iets te regelen, of ook een oppas waar de kinderen kunnen blijven slapen. Ik denk ook aan bijvoorbeeld buurtgezinnen, een organisatie die volgens mij op meerdere plaatsen aanwezig is die een stukje hulp kunnen bieden.

Jojoju

Berichten: 3812
Geregistreerd: 06-08-09
Woonplaats: Dordrecht

Re: moederschap-ik ben op

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 11-07-22 15:02

Secricible, mooi bericht. Ook jij hebt het niet makkelijk als ik het zo lees. Knap hoe je jezelf toch weet te redden, met hulp van Ouders en andere hulpverleners.

Buurtgezinnen hebben we gehad toen de jongste nog niet naar de peuterspeelzaal ging. Dan kon hij in ieder geval een ochtend in de week gaan spelen bij het steungezin. Ook hebben we vanuit de gemeente opvang kunnen regelen, alleen duurde dat max. 6 maanden. Ik weet niet of ik daar weer voor in aanmerking zou komen en of dat nodig is. De kinderen gaan nu immers naar school en de peuterspeelzaal.

Wat je zegt, de momenten dat de kindjes naar school zijn is het bijkomen, niet opladen. En juist dat stukje opladen mis ik, daar ben ik naar op zoek. Hoe kan ik mijn batterij opladen? Daar zijn al veel tips voor gegeven waar ik een en ander uit heb kunnen halen

Mijn man is zzp'er en kan niet zomaar een dag minder gaan werken helaas. Een oppas daar ga ik naar zoeken zodat ik op een zaterdagavond iets leuks met mijn man kan gaan doen. Misschien kan de ene oma waar ze sporadisch een nachtje logeren wat vaker een logeerweekend inplannen

rien10
Berichten: 17322
Geregistreerd: 01-06-10

Re: moederschap-ik ben op

Link naar dit bericht Geplaatst: 11-07-22 15:08

Jojoju, om maar bij de batterij metafoor te blijven, je vraagt "hoe kan ik mijn batterij opladen?" Maar ik denk dat je oplader wel eens stuk zou kunnen zijn. Opladen gaat gewoon niet. Daar zal eerst een reparatie gepleegd moeten worden.

lizy29

Berichten: 6390
Geregistreerd: 05-03-12
Woonplaats: Het land van du vin, du pain, du Boursin

Re: moederschap-ik ben op

Link naar dit bericht Geplaatst: 11-07-22 15:18

En besef je ook dat een echt opgeladen batterij in deze levensfase (dus met kleine kinderen) ook redelijk uniek is. Ik kan me een echt opgeladen batterij in ieder geval niet meer herinneren. Mijn strategie is vooral proberen te genieten van de kleine dingen en loslaten waar nodig. Ooit worden ze zelfstandiger en kan ik daar wellicht iets energie winnen maar voor nu is het wat het is. Alles is een fase en ook deze fase gaat voorbij.

Tieneke

Berichten: 22615
Geregistreerd: 26-09-05
Woonplaats: Hasselt, België

Re: moederschap-ik ben op

Link naar dit bericht Geplaatst: 11-07-22 17:07

En om even in dezelfde metafoor te blijven... De oplossing ligt niet bij je man, maar bij jou. Je man weet goed hoe hij zijn batterij moet opladen en bewaakt dat ook goed, zo te lezen. Nu is het idd aan jou om de lader te fixen en dan te zoeken naar jouw manieren om op te laden.

Mungbean

Berichten: 36334
Geregistreerd: 21-04-06

Re: moederschap-ik ben op

Link naar dit bericht Geplaatst: 11-07-22 17:45

Het zou natuurlijk wel fijn zijn als je partner weet dat het niet goed gaat met je en dat dit meer is dan enkel wat vermoeid.
Er lijkt toch ook in de communicatie iets niet helemaal optimaal te zitten wat dat betreft.

Tiggs

Berichten: 8555
Geregistreerd: 30-05-11
Woonplaats: Dunning-Kruger Park

Link naar dit bericht Geplaatst: 13-07-22 11:40

Jojoju schreef:
Mijn man is zzp'er en kan niet zomaar een dag minder gaan werken helaas.


Niet zomaar misschien, maar zoals het nu gaat 'kan' eigenlijk ook niet. Voor de langere termijn moeten jullie je misschien afvragen of loondienst voor hem wellicht een beter idee is?

Ik denk trouwens dat Rien10 het heel mooi zegt. De oplader is stuk en moet gerepareerd worden en ik denk niet dat dat hem zit in een avondje weg. Heb je weleens een second opinion gevraagd over je psychische problematiek en de bijbehorende therapie? Want het klinkt nu als 'stop maar weg, want er iets mee doen is te spannend', maar juist wegstoppen kan ook voor problemen zorgen.

Vooral: sterkte en neem je klachten serieus :knuffel:

marleen_usar

Berichten: 25170
Geregistreerd: 04-04-05
Woonplaats: Pernis

Link naar dit bericht Geplaatst: 13-07-22 13:02

Mijn man is ook zzp,er en is een dag minder gaan werken hij neemt minder opdrachten aan.

Almighty
Berichten: 2907
Geregistreerd: 09-02-07

Re: moederschap-ik ben op

Link naar dit bericht Geplaatst: 18-07-22 03:03

De balans voor ons vrouwen en de zorgzaamheid die bij vele erin zit is lastig uitzetten en daardoor gunnen we ons zelf weinig tijd om tot ons zelf te komen. Maar lees ook dat je medicijnen gebruikt. Is er misschien een ander merk te vinden wat minder moeheid geeft? OF daar in samenspraak arts nog iets aan te doen?

Lastig hoor! En alle ballen hoog houden lange tijd...het is niet alles! Ik hoop dat je een goede balans vind voor jezelf om te leven en het liefst ook gezond bent en blijft.