
TS, doe je aan sport? Klinkt misschien raar als antwoord op moe zijn, en het begin is natuurlijk moeilijk. Voor mij is sporten echt mijn uitlaatklep, gedachten op nul en even zweten. Ik doe bijvoorbeeld wekelijks bootcamp met een groep mensen waar ook veel moeders zitten. Elke zaterdagochtend vroeg, dus thuis overleven ze dat ook makkelijk en ik kom helemaal opgeladen thuis.
Tijdens het sporten (ook al beweeg je maar 14 minuten!) wordt er endorfine aangemaakt en voel je je beter in je vel zitten. Je voelt je daarna ook gelijk fitter en je hebt iets heel goeds voor jezelf gedaan.
Alleen al wandelen zou helpen.
Ik voel me altijd weer even normaal en mezelf als ik dat moment heb. Ik krijg er ook meer zelfvertrouwen van.
Laat je niet op je kop zitten door de veroordelende reacties. Ik weet hoe je het voelt als je al over het randje balanceert. Alle donkere gedachten overheersen, al gebeuren er drie goede dingen die je meevallen, blijf je somber door alle beren die je op de weg ziet of legt.
Één ding: je hebt de eerste enorm dappere stap gezet want je vraagt om hulp. Je erkent dus dat dit niet normaal is en bij je past.
Nu nog durven zeggen tegen je man: “kan jij de kinderen zo even aankleden? Ik ben douchen”.
“Geef jij ze hun lunch even? Ik wandel even naar het park”.
Happy wife, happy life.
Misschien weet hij ook gewoon niet zo goed waar te beginnen om het voor jou te verlichten. Zeg wat je wil en maak het niet te moeilijk. “Ik wil even het huis uit, kun jij het even een uurtje opvangen?”
Mijn partner werkt ook fulltime en ik 28 uur. Als ik vrij ben pas ik op onze zoon en onderneem ik van alles. We hebben ook twee honden en iedereen is altijd blij en tevreden aan het eind van die dagen. En juist op die dagen helpt vriend met koken of bestellen we eten. Ik ben dan namelijk kapot. Met vriend heb ik zelfs de afspraak dat woensdag (mijn vrije dag) mijn badderavond is

Kan je niet lekker een nachtje weg boeken? Ga je met een goed boek naar een hotel met een goed bad. Of je gaat met een vriendin tot laat wijn hijsen op een terras. Pak je tijd! Jij bent ook nog iets anders dan thuisblijfmoeder.
Dan eten de kinderen lekker opwarmpannenkoeken met papa en lopen ze de hele dag in pyjama

Ik ben stapelgek op mijn kind, mijn gezin. En toch ben ik ook heel erg gelukkig als ik even alleen voor mezelf moet zorgen. Ik heb dat echt een paar keer per week nodig. Even met de honden wandelen, even een stuk keihard op die racefiets trappen, hardlopen tot mijn voeten blaren hebben en gewichten rondzwaaien tussen de sportieve moeders. En soms lig ik vretend op de bank want dan heb ik daar zin in. Ik vind het dus helemaal niet gek dat je je nu zo ver van jezelf voelt en het gevoel hebt dat je er alleen voor staat.
Je kan nog zoveel vrije tijd hebben, als je hoofd niet goed zit, voelt het niet goed. Kies voor jezelf.
Maak anders eens zo’n weekplan voor jezelf. Stel realistische doelen en schrap er dan eentje per dag. Gewoon, die tijd ga je even nemen vanaf nu.