Bokt.nl

**Geplaatst**: 27-02-22 10:06

Geplaatst: 27-02-22 10:06

Ach, artsen en huisartsen, als je symptomen niet 1 op 1 af te strepen zijn, heb je het niet.
Mijn moeder heeft een extreem hoge pijngrens, én vaak symptomen die je niet direct bovenaan het lijstje staan van een bepaalde klacht/aandoening.
Echter als je dan wat verder kijkt, heeft ze dus de wat minder vaak voorkomende symptomen, die wel te linken zijn.

Mijn moeder heeft zeer veel lichamelijke problemen, wat is begonnen met 30jr geleden een gebroken rugwervel die ze in het ziekenhuis over het hoofd hadden gezien.
Vervolgens in de jaren erna nek- en schouderklachten, meerdere keren geopereerd aan schouders en 1 keer aan de nek.
Weer nek- en schouderklachten, jaren met een kraag gelopen en wonderbaarlijk heeft de laatste schouderoperatie ook haar nekklachten weg genomen.

Vervolgens trilde ze al jaren met haar linkerhand, wat langzaam verergerde.
Ze was toen begin 40, parkinson kon het niet zijn want te jong.
Naar een specialist, allerlei onderzoeken, overleg met buitenlandse specialisten, ze zouden het oplossen.
Maar nee, ze konden niks vinden dus leef er maar mee.

Nu sinds een jaar of 5 (ze is net 60 geworden) bij een neuroloog die gelijk doorpakte, wat een fantastisch mens!
M'n moeder maakt idd minder dopamine aan dan normaal voor haar leeftijd, maar dusdanig minimaal dat ze dat idd niet het label parkinson kon geven, echter icm de overige klachten is ze gelijk medicatie op gaan starten en het werkt heel goed.

Toen kreeg m'n moeder buikpijn in aanvallen, ter hoogte van haar slokdarm/maag.
Meerdere keren naar de huisarts, was een spastische slokdarm.
Na jaren op en af aanvallen bleek ze een ontstoken galblaas, galstenen én nierstenen te hebben.
Intussen ook ruim 20kg afgevallen.
Galblaas verwijderd 2jr geleden, kon een maand of 3 duren eer ze opgeknapt was.
Ze is nog steeds niet opgeknapt...
Van de neuroloog medicatie gekregen om de maag sneller te laten legen, werkt 9 vd 10 keer top!
Inmiddels krijgt m'n moeder een medicatierol (want ook een niet werkende schildklier etc,dus veel pilletjes)
Heeft de huisarts de medicatie voor de maag eraf gehaald _-:(

Weer maanden hondsberoerd, volgens huisarts stress/hyperventilatie,
afspraak neuroloog stond al en nu gelukkig de medicatie weer terug.

En dan hebben we nog een heupoperatie die niet goed is gegaan, en waar we nu dan weer aan het kijken zijn voor een second opinion.

Oh, en ze heeft inmiddels artrose in nek, rug, schouders, heupen, vingers en tenen.
Neem maar een paracetamol want zwaardere pijnstilling geneest de artrose niet... -O-

Nee, maar op zwaardere pijnstilling kan ze wél nog bewegen, wat ze op paracetamol niet lukt.

**Geplaatst**: 27-02-22 10:08

Geplaatst: 27-02-22 10:08

Ik denk ook dat je van huisartsen niet kan verwachten dat ze alle witte raven spotten Tanya. Maar bij mezelf heb ik wel beide keren ervaren dat de huisarts een "niet pluis" gevoel had en toch besloot om geen verdere diagnostiek te doen. En dat is volgend mij wel iets om wat mee te doen.

**Geplaatst**: 27-02-22 10:09

Geplaatst: 27-02-22 10:09

verootjoo schreef:
Waarom vind je de suggestie dat het gehoorverlies psychosomatisch zou zijn kwalijk?
Dat is iets wat vaker voorkomt dan een zeldzaam gezwel op de gehoorzenuw

Ik zie regelmatig mensen die plots neurologische uitval lijken te hebben zonder somatische oorzaak.

Dat ben ik met je eens, maar psychosomatisch zou toch wel een diagnose per exclusionem moeten zijn. Zo heb ik het ook geleerd, een (snellere) doorverwijzing had hier op zijn plaats geweest als ik het zo lees.

**Geplaatst**: 27-02-22 10:13

Geplaatst: 27-02-22 10:13

Britt_xxx schreef:
verootjoo schreef:
Waarom vind je de suggestie dat het gehoorverlies psychosomatisch zou zijn kwalijk?
Dat is iets wat vaker voorkomt dan een zeldzaam gezwel op de gehoorzenuw

Ik zie regelmatig mensen die plots neurologische uitval lijken te hebben zonder somatische oorzaak.

Dat ben ik met je eens, maar psychosomatisch zou toch wel een diagnose per exclusionem moeten zijn. Zo heb ik het ook geleerd, een (snellere) doorverwijzing had hier op zijn plaats geweest als ik het zo lees.

Dat is ook idd zo, maar ik lees in het verhaal waar het over gaat dat er wel onderzoek is geweest maar er alsnog niks gevonden is.
Dan vind ik conclusie psychosomatisch niet raar en zeker niet ‘kwalijk’.

Het lijkt mij ook heel lastig dat huisartsen maar 10 minuten hebben en dan een beeld moeten hebben, wetende dat patiënten je niet alles vertellen.

**Geplaatst**: 27-02-22 10:15

Re: Huisartsen, waarom gaat het zo vaak fout?

Geplaatst: 27-02-22 10:15

Ach heb ook dat ik nu zo goed als resistent ben voor alle AB.

**Geplaatst**: 27-02-22 10:24

Geplaatst: 27-02-22 10:24

secricible schreef:
Ik denk ook dat je van huisartsen niet kan verwachten dat ze alle witte raven spotten Tanya. Maar bij mezelf heb ik wel beide keren ervaren dat de huisarts een "niet pluis" gevoel had en toch besloot om geen verdere diagnostiek te doen. En dat is volgend mij wel iets om wat mee te doen.

Mee eens! Wij worden juist erg getraind om naar dat niet pluis gevoel te luisteren.

**Geplaatst**: 27-02-22 10:28

Geplaatst: 27-02-22 10:28

Tanya schreef:
Daarnaast ben je ook afhankelijk van wat een patiënt je vertelt. Ik kan in 10 minuten niet alles vragen wat ik wil, iemand onderzoeken en met een mogelijk diagnose en plan de deur uit sturen. Dus je moet er ook een beetje van uit gaan dat patiënten je hun klachten allemaal vertellen. Dat gebeurt vaak ook niet, of mensen kunnen het niet goed verwoorden, hadden nog niet bedacht dat dit ook een symptoom was, etc. Je moet het echt samen doen en hebt elkaar nodig in de puzzel. En als je er niet uit komt kan het zeker een goede optie zijn om iemand door te sturen.

Dat van die symptomen vind ik wel eens lastig. Dan wordt er gevraagd of dat en dat nog normaal is. Ja, voor mij niks verandert. Blijkt na jaren nu ineens dat mijn normaal dus niet normaal is. Maar hoe moet ik dat weten als er ook nooit verteld wordt wat normaal is? Was niet alleen bij de huisarts zo maar ook in ziekenhuizen. Ik ga er bij mezelf niet vanuit dat ik afwijkend ben, dus kan bepaalde dingen niet aangeven, voor mij is dat normaal of standaard. Ik heb in de 15 jaar pas 1 arts gehad die ook vroeg wat voor mij normaal betekende dan bij 1 ding. Dat bleek dus niet goed te zijn. Bij een hoop andere dingen kwam ik er toevallig achter door met andere mensen te praten en geen enkele arts die doorgevraagd heeft. (Advies van de huisarts bijvoorbeeld 3 maanden alle opvallende dingen bijhouden en dat aan specialist geven. Specialist kijkt, pakt er 1 ding uit ipv hele beeld en de rest wordt genegeerd en andere vragen worden niet gesteld waardoor er best hele belangrijke dingen over het hoofd gezien werden)

Maar dat is dus ook zo bij een cijfer geven voor pijn. Dat is vrij lastig te verwoorden bij chronische pijn, wil je de standaard pijn weten, de acute of wanneer ik extra last krijg

wil je een goede dag, een gemiddelde dag of een slechte dag?

**Geplaatst**: 27-02-22 10:31

Geplaatst: 27-02-22 10:31

Nessa schreef:
Wat is eigenlijk de reden dat huisartsen zo lastig doen over doorsturen?

.

Dat heb ik me ook wel eens afgevraagd. Heeft een huisarts er belang bij om patienten niet door te sturen?

Ik heb wel gevraagd om doorverwijzingen naar een gyneacoloog en ook naar een longarts, maar dat lukt me niet. Huisarts heeft me wel een diagnose COPD gegeven, maar heeft nog nooit naar mijn longen geluisterd, er zijn nooit foto's van gemaakt. De diagnose is op basis van het longonderzoek met de assistente, ik heb de huisarts er zelfs nog nooit expliciet voor gezien. Hij schrijft alleen de medicijnen voor.

**Geplaatst**: 27-02-22 10:35

Re: Huisartsen, waarom gaat het zo vaak fout?

Geplaatst: 27-02-22 10:35

Wat verwacht je voor meer waarde van de longarts? De diagnose zal gesteld zijn op basis van een spirometrie en de begeleiding is door de praktijkondersteuner die overlegt met de huisarts. Als de klachten met de huidige medicatie onder controle zijn is dat toch prima?

Het is de bedoeling dat een huisarts enkel zinnige verwijzingen doet, als ze ongelimiteerd verwijzen is daar een specialist niet blij mee en de verzekering ook niet.

**Geplaatst**: 27-02-22 10:38

Geplaatst: 27-02-22 10:38

Hier ook nooit foto gemaakt van de longen. Maar wel longfunctie en daar kwam uit chronische ontsteking van de de lage luchtwegen.

Foto zal ook niet alles op te zien zijn. En zou het echt wat toevoegen.

**Geplaatst**: 27-02-22 10:38

Geplaatst: 27-02-22 10:38

Britt_xxx schreef:
verootjoo schreef:
Waarom vind je de suggestie dat het gehoorverlies psychosomatisch zou zijn kwalijk?
Dat is iets wat vaker voorkomt dan een zeldzaam gezwel op de gehoorzenuw

Ik zie regelmatig mensen die plots neurologische uitval lijken te hebben zonder somatische oorzaak.

Dat ben ik met je eens, maar psychosomatisch zou toch wel een diagnose per exclusionem moeten zijn. Zo heb ik het ook geleerd, een (snellere) doorverwijzing had hier op zijn plaats geweest als ik het zo lees.

Beiden lijken mij niet juist.
Neurologische uitval waar je de somatische oorzaak (nog) niet gevonden hebt.
Plus dat psychosomatisch inderdaad nu vaak gebruikt wordt als een “nou ja, t’is niks anders, dus dan is het psychosomatisch!”.

Volgens mij is het tegenwoordig (heel terecht!) toch echt de bedoeling dat je een psychosomatische diagnose juist positief onderbouwt, in de zin van dat er aanwijzingen voor moeten zijn, niet alleen omdat je niks anders kan vinden.

Ik denk dat de huisartenzorg aan een enorme revisie toe is. Huisartsen hebben te kort tijd en kennen hun patiënten niet meer.
Maar heel veel van de problemen die hier geschetst worden, zijn niet alleen problemen van huisartsen, maar ook dat de zorg voor acute zorg goed geregeld is, maar chronische zorg blijft nog zwaar achter.

**Geplaatst**: 27-02-22 10:49

Geplaatst: 27-02-22 10:49

juval schreef:
Nessa schreef:
Wat is eigenlijk de reden dat huisartsen zo lastig doen over doorsturen?

.

Dat heb ik me ook wel eens afgevraagd. Heeft een huisarts er belang bij om patienten niet door te sturen?

Ik heb wel gevraagd om doorverwijzingen naar een gyneacoloog en ook naar een longarts, maar dat lukt me niet. Huisarts heeft me wel een diagnose COPD gegeven, maar heeft nog nooit naar mijn longen geluisterd, er zijn nooit foto's van gemaakt. De diagnose is op basis van het longonderzoek met de assistente, ik heb de huisarts er zelfs nog nooit expliciet voor gezien. Hij schrijft alleen de medicijnen voor.

Precies wat hierboven wordt gezegd: de huisarts en praktijk ondersteuner kan de diagnose COPD stellen op basis van de spirometrie, het longfunctie onderzoek wat jij hebt gedaan (gok ik). Een longfoto zal niet echt bijdragend zijn, en longartsen zijn er voor de COPD’ers die heel moeilijk in te stellen zijn of waarbij er geen zekere diagnose bij de huisarts kan worden gesteld. Dus ja, wat verwacht je extra van de specialist?
En ja, die longfoto kan een huisarts ook aanvragen, als dat is wat je zoekt.

**Geplaatst**: 27-02-22 11:22

Geplaatst: 27-02-22 11:22

Als je niets kunt, kun je altijd nog huisarts worden is vaak het credo. :')

Ik heb trouwens echt een topper getroffen, fantastische man die je altijd wil zien als je belt en dat aangeeft en meer dan volledig onderzoek doet, makkelijk doorstuurt want liever een keer teveel dan te weinig. Maar dat is inderdaad vrij uniek.

**Geplaatst**: 27-02-22 11:53

Geplaatst: 27-02-22 11:53

flooooo schreef:
Als je niets kunt, kun je altijd nog huisarts worden is vaak het credo. .

Dat is dus echt niet waar, ik vind het erg jammer dat dit verhaal nog steeds de ronde doet. De selectie voor de huisartsenopleiding is tegenwoordig hartstikke streng, dus die vlieger gaat al lang niet meer op!

**Geplaatst**: 27-02-22 11:56

Geplaatst: 27-02-22 11:56

Marcella schreef:
Dat op slot schieten klinkt ook bekend, maar volgens mijn ha kan dat niet. Zou een pees zijn.

Dit lag absoluut niet aan een pees. Ze hebben in het martiniziekenhuis in groningen toen mijn miniscus gehalveerd en hiermee was het hele probleem van op slot schieten volledig verholpen, dit lag echt aan de miniscus.

Het kan ook door pezen komen, maar dat was in dit geval dus niet zo.

**Geplaatst**: 27-02-22 11:56

Geplaatst: 27-02-22 11:56

verootjoo schreef:
Dat is ook idd zo, maar ik lees in het verhaal waar het over gaat dat er wel onderzoek is geweest maar er alsnog niks gevonden is.
Dan vind ik conclusie psychosomatisch niet raar en zeker niet ‘kwalijk’.

Het lijkt mij ook heel lastig dat huisartsen maar 10 minuten hebben en dan een beeld moeten hebben, wetende dat patiënten je niet alles vertellen.

Allereerst: de onderzoeken waren nog lopende, nog niet afgerond. Op dat moment was er nog geen diagnose, maar er werden wel nog dingen geprobeerd en uitgezocht. Die info over het opnieuw plots verliezen van mijn gehoor was dus wel belangrijke info voor verder onderzoek. Dan een brief meekrijgen waarin die suggestie vervat zit... tja, zo stuur je er wel op aan natuurlijk om het maar af te doen als psychosomatisch. Dat is wat ik daar moeilijk aan vind.
Ja, sommige klachten zijn psychosomatisch maar dat wil niet zeggen dat als je iemand voor je neus krijgt met een duidelijke klacht, er wel rekening mee gehouden kan worden bij (verdere) onderzoeken en die onderzoeken met open vizier gevoerd kunnen worden, zonder ze dus een bepaalde richting in te sturen. Anders krijg je al snel een self fullfilling prophecy: het zal wel psychosomatisch zijn --> bepaalde onderzoeken worden niet (meer) gedaan --> geen oorzaak gevonden --> diagnose: psychosomatisch.
Mijn huisarts kende mij overigens al langere tijd. Ik ben iemand die doorgaans wel goed het onderscheid kan maken tussen psychosomatisch en fysiek en ga niet snel naar de HA. Er was destijds ook niet bepaald reden om aan te nemen dat het psychosomatisch zou zijn. En helaas ben ik wel zo iemand die zo'n zeldzame dingen meemaakt of heeft. Daar wordt zelfs al mee gelachen: 'is het iets zeldzaam? Ja, dan zal het dat wel zijn'. Paar jaar geleden een van mijn behandelend artsen (specialist) verbaasd door weer iets "nieuw" te hebben wat hij uit literatuur wel wist dat het kon, maar zeer zeldzaam was, maar nog nooit in zijn hele carrière tegengekomen was. Tja, that's me

.

Ik weet dat het een dunne lijn is en dat er ook geadviseerd wordt om niet te lang te blijven zoeken naar een fysieke oorzaak wanneer het iets psychosomatisch is, maar door oa deze situatie en de ervaringen van mijn moeder heeft mijn vertrouwen toch wel een behoorlijke deuk gekregen en denk ik dat het soms te snel afgeschoven wordt op iets psychisch / psychosomatisch.

**Geplaatst**: 27-02-22 12:09

Geplaatst: 27-02-22 12:09

flooooo schreef:
Als je niets kunt, kun je altijd nog huisarts worden is vaak het credo.

Ik heb trouwens echt een topper getroffen, fantastische man die je altijd wil zien als je belt en dat aangeeft en meer dan volledig onderzoek doet, makkelijk doorstuurt want liever een keer teveel dan te weinig. Maar dat is inderdaad vrij uniek.

Waar is dat vaak het credo?

**Geplaatst**: 27-02-22 12:24

Geplaatst: 27-02-22 12:24

flooooo schreef:
Als je niets kunt, kun je altijd nog huisarts worden is vaak het credo.

Ik dacht dat dat voor bedrijfsartsen gold, niet voor huisartsen.

**Geplaatst**: 27-02-22 12:31

Geplaatst: 27-02-22 12:31

Fitzroy schreef:
flooooo schreef:
Als je niets kunt, kun je altijd nog huisarts worden is vaak het credo.

Ik dacht dat dat voor bedrijfsartsen gold, niet voor huisartsen.

Mijn bedrijfsarts luisterde beter dan mijn huisarts.

Al onderschrijf ik beide credo's niet.

Tanya, mag ik dan ook vragen wat het bezwaar is van een huisarts om een vitamine tekort niet te willen verhelpen met een recept en vervolgens een controle? "Ga maar naar de drogist." Klinkt mij als RUR in de oren...

**Geplaatst**: 27-02-22 12:31

Geplaatst: 27-02-22 12:31

Fitzroy schreef:
flooooo schreef:
Als je niets kunt, kun je altijd nog huisarts worden is vaak het credo.

Ik dacht dat dat voor bedrijfsartsen gold, niet voor huisartsen.

Ik wilde al te zeggen... Als huisarts moet je echt wel veel weten en kunnen.

Bedrijfsartsen daarin tegen... :')

**Geplaatst**: 27-02-22 12:32

Geplaatst: 27-02-22 12:32

Fitzroy schreef:
flooooo schreef:
Als je niets kunt, kun je altijd nog huisarts worden is vaak het credo.

Ik dacht dat dat voor bedrijfsartsen gold, niet voor huisartsen.

En jeugdartsen

**Geplaatst**: 27-02-22 12:39

Re: Huisartsen, waarom gaat het zo vaak fout?

Geplaatst: 27-02-22 12:39

Vroegah kon je als basisarts als huisarts aan de slag, tegenwoordig is ook huisarts een specialisme

**Geplaatst**: 27-02-22 12:42

Geplaatst: 27-02-22 12:42

secricible schreef:
Fitzroy schreef:

Ik dacht dat dat voor bedrijfsartsen gold, niet voor huisartsen.

En jeugdartsen

Nee maar echt, daar zitten pas domme bij… ongelooflijk, vraag me af of die überhaupt wel basisarts zijn

Zo bont hebben huisartsen of bedrijfsartsen het nooit gemaakt bij mij.

**Geplaatst**: 27-02-22 14:16

Geplaatst: 27-02-22 14:16

Janine1990 schreef:
Tanya, mag ik dan ook vragen wat het bezwaar is van een huisarts om een vitamine tekort niet te willen verhelpen met een recept en vervolgens een controle? "Ga maar naar de drogist." Klinkt mij als RUR in de oren...

RUR ken ik niet, wat betekent dat?
Bij mij ligt het een beetje aan de waarde. Ik vind sowieso dat iedereen in Nederland vitamine D zou moeten bij slikken omdat we er te weinig van uit de zon krijgen… maar als iemand net onder de normaal waarde zit kun je het wel oplossen met tabletten van de drogist. Zit iemand echt laag, dan schrijf ik wel een stootkuur voor. Is wel heel erg huisarts afhankelijk, en er is ook wel discussie over of bepaalde klachten kunnen worden toegeschreven aan een vitamine D tekort.
Denk ook wel een beetje een kosten ding weer?

**Geplaatst**: 27-02-22 14:29

Geplaatst: 27-02-22 14:29

Tanya schreef:
Janine1990 schreef:
Tanya, mag ik dan ook vragen wat het bezwaar is van een huisarts om een vitamine tekort niet te willen verhelpen met een recept en vervolgens een controle? "Ga maar naar de drogist." Klinkt mij als RUR in de oren...

RUR ken ik niet, wat betekent dat?
Bij mij ligt het een beetje aan de waarde. Ik vind sowieso dat iedereen in Nederland vitamine D zou moeten bij slikken omdat we er te weinig van uit de zon krijgen… maar als iemand net onder de normaal waarde zit kun je het wel oplossen met tabletten van de drogist. Zit iemand echt laag, dan schrijf ik wel een stootkuur voor. Is wel heel erg huisarts afhankelijk, en er is ook wel discussie over of bepaalde klachten kunnen worden toegeschreven aan een vitamine D tekort.
Denk ook wel een beetje een kosten ding weer?

Maar wat hou jij aan als normaal waarde?