DemDeempel schreef:Ik lees nu steeds stil mee want ik weet gewoon niet iets waarmee ik je kan helpen. Ten eerste een groot compliment over hoe je het aanpakt, dan kan simpelweg niet makkelijk voor je zijn.
Wat mij opvalt aan je verhaal is dat hij zelf niet echt iets doet. Je zegt bij alles hij gaat het proberen, proberen, proberen.... Hij moet gewoon iets doen. Jij zegt dat hij in gesprek moet met iemand, hij gaat dat proberen. Jij zegt je wil dat hij eerlijk is, hij probeert het maar liegt alleen maar weer verder. Jij wil dat hij zichzelf ook laat testen, hij heeft nog niks laten blijken dat hij actie onderneemt.
Het komt allemaal op mij over alsof hij het grote slachtoffer is en jij de boeman omdat je hem ermee confronteert. Ja natuurlijk is het heel moeilijk voor hem om onzeker te zijn over je geaardheid vooral in een dorp maar komop hé, het is een volwassen man, hij maakt de keuze om jaren te liegen en te bedriegen en dan nu zielig doen.
Ik heb het gevoel dat hij jou nu alles laat beslissen en dat jij dan zometeen degene bent die bij hem is weggegaan (mocht het zover komen), en dan jij degene bent die hem niet accepteert. Hij zou juist degene moeten zijn die keihard vecht voor jullie relatie.
Ik wil totaal niet bot overkomen of je pijn doen met dit verhaal. Als dit mij zou overkomen zou het klaar zijn, niet omdat hij met mannen vreemd gaat maar het liegen is al genoeg. Ik heb weinig vertrouwen in mensen en ik zal bij alles wat hij zegt en overal waar hij heengaat een onrustig gevoel krijgen.
Wat betreft zijn ouders, laat die er lekker buiten. Jullie moeten dit eerst zelf oplossen en ik denk dat hij nu wel op een leeftijd is dat papa en mama hem niet meer kunnen vertellen hoe hij zich moet gedragen (plus komend uit een dorp is er een grote kans dat ze wat traditioneler zijn dat de gemiddelde stadsmensen, ik kom ook uit een dorp en het is wel een heel verscheel met de stad waar ik nu woon)
Hier ga ik in mee... Sorry TS, heb ook niet de indruk dat het hem écht zoveel spijt, aangezien hij zijn verhaal steeds bijsteld (lees: nog steeds liegt).
Ene kant vind ik het heel knap dat je je zo opstelt, anderzijds ben ik bang dat je grenzen vervaagd zijn en hij er keihard overheen gaat.
Maar goed, da's natuurlijk makkelijk praten omdat ik zelf niet in jouw situatie zit.
Veel sterkte en wijsheid!