Bokt.nl

**Geplaatst**: 14-02-17 11:31

Re: Maagverkleining, niet gewoon een tekort aan motivatie?

Geplaatst: 14-02-17 11:31

Euh ja, toch wel. Door minder te eten verandert de darmflora, mondflora, wordt de pancreas 'getraind' en nog veel meer. Alleen nu met de bijkomstigheid dat teveel eten heel onplezierig is, dan wel onmogelijk.

**Geplaatst**: 14-02-17 11:38

Geplaatst: 14-02-17 11:38

(mijn verhaal verwijderd)

Laatst bijgewerkt door ralphtdw op 14-02-17 11:45, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 14-02-17 11:41

Geplaatst: 14-02-17 11:41

Ik geloof grif dat bijvoorbeeld de mond-en darmflora zich moeten aanpassen na een operatie.
Maar dat je door simpelweg nul suiker te eten de mondflora die jou als mens aanzet tot het eten van suiker compleet weg krijgt , het kan, maar is een gok.
En eist bakken wilskracht.
Terwijl het ook met "een brave kuur" kan.

Voor de pancreas zal gelden dat die zich zal moeten aanpassen aan de nieuwe omstandigheden van de gbp - die doorgaans inhouden dat er veel kleine, koolhydraat rijke maatregelen komen.
Zonder operatie je aanwennen om voor het eten eerst te bewegen kost enige wilskracht, maar 1 minuut gewichtheffen kan genoeg zijn. 'Genoeg' is het, als het resultaat bereikt wordt : een lichaam dat er handig in wordt om het glycogeen dat sowieso bij vrijwel iedereen in de spieren zit, om te zetten in bloedsuiker. Zodat de pieken wegblijven en het bijbehorende hongergevoel.

**Geplaatst**: 14-02-17 11:50

Geplaatst: 14-02-17 11:50

Les 2: De energiebalans, een natuurkundige wet

Sommige mensen geven aan dat ze er zelf niets aan kunnen doen dat ze niet afvallen. Factoren die buiten hun macht liggen zijn van invloed op hun te hoge vetpercentage. Dat is interessant, want de eerste wet van de thermodynamica (de energiebalans) is een natuurkundige wet. Bij gezonde mensen zijn geen noemenswaardige factoren bekend voor een te hoog vetpercentage of overgewicht (afgezien van vochtophoping) dan een chronische positieve energiebalans. Je hebt teveel lichaamsvet, omdat je meer calorieën consumeert dan je verbruikt.

Overgewicht, een te hoog vetpercentage en obesitas zijn het gevolg van een chronische positieve energiebalans en dan met name door teveel eten. Het is natuurlijk prettiger en makkelijker om iets anders de schuld te geven; een bepaald hormoon dat uit balans is of een product of voedingsgroep dat de bijzondere eigenschappen heeft je dik te maken bijvoorbeeld:

"Calories, tiny creatures that live in your closet and sew your clothes a little bit tighter every night."

Er zijn geen grote verschillen gevonden in energieverbruik tussen de twee diëten en tussen de verschillende groepen [1].
Er is geen significant verschil gevonden in energieverbruik gedurende 24 uur tussen de verschillende dieetgroepen [2].
Het totale dagelijkse energieverbruik werd niet beïnvloed door de samenstelling van het dieet wanneer de calorie-inname gelijk was [3].
Het individuele lichaamsgewicht fluctueerde (minder dan 0,25 kg) gedurende het onderzoek, maar er is geen systematische toe- of afname van lichaamsgewicht gevonden. Ook is geen significante verandering gevonden in het gemiddelde lichaamsgewicht van de groep als geheel gedurende de gehele studie [4].
De hoeveelheid energie die verbruikt werd gedurende alle activiteiten op een dag verschilde niet significant tussen de verschillende groepen. Ook zijn er geen verschillen gevonden in energieverbruik tijdens slaap [5].
Het energieverbruik en de energiebalans gedurende 24 uur verschilde niet tussen de diëten en tussen de groepen (lichaamsgewicht, vetpercentage en vetvrije massa waren gelijk) [6].

Bij alle drie diëten (hoog in eiwitten, hoog in koolhydraten, hoog in vetten) daalde het energieverbruik en de stofwisseling tijdens de slaap en was het gewichtsverlies gelijk [7].
Het energieverbruik en de ademhaling van participanten uit verschillende groepen (laag, gemiddeld of hoog in vetten) verschilde niet tussen participanten die wel of niet geremd werden tijdens het eten [8].
Participanten (niet-diabeet) die een dieet hoog in vetten volgden verbruikten niet minder energie gedurende 24 uur dan participanten (niet diabeet) die een dieet hoog in koolhydraten volgden. Ook participanten die diabeet zijn en een dieet hoog in vetten volgden verbruikten niet minder energie gedurende 24 uur [9].
De participanten waren succesvol in het behouden van een constant lichaamsgewicht, ondanks dat de studie een jaar duurde. Ook waren geen verschillen merkbaar tussen de diëten [10].
Geen enkel dieet liet een significant voordeel zien als gewichtsverlies of andere metabolische parameters over een periode van 12 weken werden vergeleken [11].
Zowel de groep die hoog in koolhydraten zat als de groep die hoog in eiwitten zat verloor gewicht. Het verschil tussen de groepen was niet significant [12].
Een calorie is een calorie. Vanuit thermodynamisch oogpunt blijkt dat het menselijk lichaam (en ieder ander levend organisme) geen energie kan creëren of vernietigen. Energie kan alleen één op één omgezet worden [13].
Zelfs met extreme veranderingen in de verhouding vetten en koolhydraten (de vetinname varieerde van 0% tot 70% van de totale inname) is geen aantoonbaar bewijs gevonden voor een verschil in energiebehoefte als gevolg van de vetinname [14].

Conclusie
Ongeacht de samenstelling of inhoud van een voedingspatroon zorgt een positieve energiebalans (calorie overschot) ervoor dat je aankomt en een negatieve energiebalans (calorietekort) dat je afslankt. Dat iets fysiologisch gezien zo simpel is, betekent overigens niet dat het psychologisch gezien makkelijk is. Hoe je hier psychologisch gezien controle op uitoefent is verschillend per persoon.

**Geplaatst**: 14-02-17 11:58

Geplaatst: 14-02-17 11:58

Ik denk niet dat je kan stellen dat iedereen die een maagverkleining ondergaat een gebrek aan motivatie heeft, maar ze zitten er wel tussen. Ik schrok me de pleuris toen ik deze (http://www.npo.nl/metropolis/26-07-2012/VPWON_1167888) aflevering van Metropolis zag, dat Nederlandse gezin

. Ik bedoel, als je 's nachts al geen water drinkt omdat je het niet te zuipen vindt, wat verwacht je dan zelf?

Ook deze (http://www.npo.nl/dilemma/18-07-2015/VPWON_1242438) aflevering van dilemma vind ik een schokkend voorbeeld van hoe sommige mensen erover denken. Je wilt "gewoon" door blijven barbecueën want dat vind je "gewoon" gezellig, bent ondertussen behoorlijk ziek (oa. slaapapneu, hartritmestoornissen) maar ach, nog een barbecue dan..

Als je in je omgeving ook zulke voorbeelden ziet (mensen die vaak klagen over hun overgewicht, maar ondertussen bier/wijn tanken en 16 bitterbalen met mayo naar binnen stouwen) dan kan ik me voorstellen dat je denkt dat het voor iedereen een gebrek aan motivatie is, maar dat is imo toch te kort door de bocht.

**Geplaatst**: 14-02-17 13:39

Geplaatst: 14-02-17 13:39

Ik heb niet alles gelezen, maar wat me opvalt in dit topic is het bijna rancuneuze negativisme richting de te dikke medemens. Steeds weer hameren op luiheid en gebrek aan wilskracht, want hoe je het ook wendt of keert, elk pondje gaat door het mondje. Is dat om jezelf beter te voelen? Wat denk je er anders mee te bereiken?

Gelukkig heb ik persoonlijk geen last van overgewicht, maar het lijkt mij misschien nog wel het ergste dat je als te dik zijnde voortdurend te maken hebt met het keiharde oordeel van anderen. Los van alle andere problemen die ernstig overgewicht met zich meebrengt. Zeker zijn er mensen die hardnekkig weigeren hun ongezonde levensstijl aan te passen, maar er wordt wel heel gemakkelijk gesuggereerd dat dit bij het overgrote deel van de dikkerds wel het geval zal zijn. Misschien zit daar ook wel een elitair aspect aan: overgewicht komt veel meer voor aan de onderkant van de maatschappij, terwijl de bovenlaag zich steeds meer, soms bijna obsessief bezighoudt met gezond eten en leven. Overgewicht hoort dan kennelijk voor velen bij maatschappelijke losers die ook op andere vlakken geen doorzettingsvermogen aan de dag leggen.
Dat sommigen hier anorexia associëren met wilskracht, en deze ziekte daarmee positief afzetten tegen obesitas, vind ik overigens helemaal erg. Zowel anorexia als morbide obesitas zijn (het gevolg van) een verslaving, en zullen op die manier benaderd en behandeld moeten worden.
Obesitas met een medische lichamelijke achtergrond valt dan weer in een geheel andere categorie.

Maar ongeacht de oorzaak voor obesitas lijkt mij een maagverkleining in bepaalde gevallen een zinvolle bijdrage aan het lange, moeizame proces van afvallen. Dat sommigen het ook zonder kunnen, en dat het soms geen structurele oplossing biedt, maakt niet dat het dus een overbodige luxe is. Uiteindelijk kost een blijvend morbide obese patiënt de samenleving meer geld. Nog los van het gebrek aan kwaliteit van leven van de persoon in kwestie.

Overigens wordt er vanavond in Brandpunt aandacht besteed aan een obesitaskliniek. Wellicht interessant voor diegenen die zich afvragen hoe men daar te werk gaat en wat voor patiënten er behandeld worden.

**Geplaatst**: 14-02-17 14:16

Re: Maagverkleining, niet gewoon een tekort aan motivatie?

Geplaatst: 14-02-17 14:16

Ach ik ben ook goed te zwaar. 10 jaar geleden al een maagband gekregen, die ze trouwens bij de 2e x volspuiten al lek prikten en mij daar een jaar mee lieten lopen. Toen bleek het bandje zelf al scheef om mijn slokdarm gegroeid te zijn dus geen functie meer te hebben.
Heb toen idd de maagverkleining aangeboden gekregen, maar die stond toen nog echt in de kinderschoenen en ik durfde het na de mislukking met de maagband niet aan, want die lieten ze wel gewoon zitten ook. (vergeet niet dit is al ruim 10 jaar geleden, als het geen 12 of 13 jaar is).

toch 60 kg afgevallen, om het simpele feit dat ik net dat zetje nodig had om het anders te gaan doen en weer te kunnen gaan sporten toen er wat kilo's af waren, de laatste 20 kg zijn er af gegaan door het vele trainen met mijn toen pas aangekochte paard.
Toen zag ik er dus fantastisch uit (ben altijd al een groot wijf geweest, dus met 100 kg zag ik er uit als een echte pin up

). En kreeg ik bleek achteraf een virus op mijn hart. Liep ik zo vreselijk vol met vocht en kon echt helemaal niets meer van de benauwdheid en constante uitputting, dat ik echt heb gedacht, dit is het...

Soms denk ik echt wel eens; zou het de verminderde weerstand zijn geweest, die dat virus zijn gang heeft kunnen laten gaan? Want ik hing echt met regelmaat hondsberoerd gal spuwend over de boxwand heen omdat ik zo leeg en slapjes was, omdat ik maar wilde blijven afvallen...

Ik ben nu weer 20 kg te zwaar naar mijn zin, trainen of sporten is in die laatste jaren simpelweg geen optie geweest en ja natuurlijk! Ik heb de moed en de puf niet meer om weer zo streng te gaan diëten.

Maar ik weet van mijzelf dat er maar weinig mensen zijn die zo verschrikkelijk sterk in hun koppie zijn als dat ik ben, dit is het enige ding voor mij waar ik dan net niet zo sterk meer in ben. Maar ben ik dan een minder mens?

**Geplaatst**: 14-02-17 14:57

Re: Maagverkleining, niet gewoon een tekort aan motivatie?

Geplaatst: 14-02-17 14:57

Pff wat een oordelen hier, over en weer trouwens!

Ik zou ook niet kiezen voor een operatie, ben wel te zwaar maar niet zo zwaar dat ik een operatie nodig heb. Door hormoongebruik voor fertiliteitsbehandeling en (ik heb hem echt) een auto-immuunziekte aan mijn schildklier ben ik de afgelopen vier jaar behoorlijk aangekomen. Het zit me echt in de weg en ik vind het vreselijk. Ik was zeker dertig kilo te zwaar vorig jaar. De endocrinoloog heeft letterlijk tegen me gezegd dat ik er geen rekening mee moest houden dat ik nog af zou vallen, voordeel is wel dat met de schildkliermedicatie gewichtstoename (met normaal eten) niet meer aan de orde zou zijn. Ik ben nu 12 kg lichter dan in april vorig jaar, zonder dieet maar met gewoon eten. Afvallen kan dus wel was mijn conclusie! Ik beweeg wel meer dan voldoende ook. Daarom heb ik de keuze gemaakt om het toch aan te gaan pakken met hulp. Ik heb nu vier weken ,een op mijn bloedbeeld (hormonen) en uitslagen van een urinetest gemaakt, persoonlijk voedingsplan en 1x per 2 weken begeleiding. Ik ben in die korte tijd 6,5 kg kwijtgeraakt. Het doel is de hormoonhuishouding op orde brengen en daarmee ook de spijsvertering. Tot mijn streefgewicht moet ik me aan mijn persoonlijke plan houden (alleen maar afgewogen hoeveelheden). Ik mag ook niet alles eten nu maar het is wel de bedoeling om uiteindelijk alles weer terug te brengen in het dieet.

**Geplaatst**: 14-02-17 15:11

Geplaatst: 14-02-17 15:11

Ik ben zelf ook te zwaar, niet zo zwaar dat ik in aanmerking kom voor een operatie, maar daar heb ik wel tegenaan gezeten. Ik heb echt nooit een dergelijke ingreep overwogen, en zou dat ook niet snel doen, tenzij ik misschien echt zo zwaar zou zijn dat er acuut levensgevaar dreigt oid. Ik zie het eerlijk gezegd helemaal niet als de makkelijk oplossing

Als ik om me heen hoor wat de bijwerkingen etc zijn, poeh, ik vind het nogal wat. Altijd aan de supplementen etc, evengoed nog tekorten hebben... En hoewel het vast heel effectief is, vind ik het idee om maar een paar happen te mogen/kunnen eten, of bepaalde voedingsmiddelen niet meer te kunnen verdragen, ook echt geen fijn iets.

Overigens ben ik het er wel mee eens dat bij de meeste mensen toch echt ieder pondje door het mondje gaat, maar als het echt zo simpel was om maar even die knop om te zetten en jezelf een schop onder je kont te geven, was vast niet zo'n groot deel van de bevolking te dik.

**Geplaatst**: 14-02-17 15:47

Geplaatst: 14-02-17 15:47

Ik schrik echt heel erg van sommige reacties hier, over en weer.
Heb niet alles gelezen, maar wil toch even wat bijdragen

Soms is het niet een kwestie van "sportiever worden en je levensstijl/voedingsschema aanpassen" Het is een hele molen, waarbij voor sommige mensen deze operatie een allerlaatste strohalm is, na alle diëten, sportschema's, maaltijdvervangers, psychologische begeleiding en eeuwige salades met magere vulling. Iedere dag weer die confrontatie met de spiegel en de weegschaal. De confrontatie van de vriendin met maar 10 kg overgewicht die zichzelf een "varken" voelt.

Ik denk oprecht dat niemand er direct voor kiest de rest van zijn/haar leven aangepast te moeten eten in mini-porties, nooit meer normaal in een restaurant eten, of een cheatmeal met extra burger bij de macdonald's. Want een operatie is niet "makkelijk". Sterker nog, ik denk dat het meer discipline vergt dan "ff lijnen". Vergeet niet alle risico's die aan zo'n ingreep hangen.

Waar mensen wel bewust voor kiezen is om voor eens en voor altijd met (morbide)overgewicht af te rekenen, voor hun eigen gezondheid. Dit houd niet in alleen een operatie, maar ik geloof dat er bijna standaard 7 jaar lang begeleiding bij zit.
Voor mij niet veel anders dan iemand met een depressie die jaren lang behandeld word door een net zo "onzichtbare" ziekte/stoornis, hoe je het noemen wilt.. En ik vind dat iedereen net zo veel recht heeft op de passende zorg. of dit nu van mijn "belasting/zorgverzekeringscenten" is of niet.. Want daar zijn ze tenslotte voor, toch?!

Oja, niet te vergeten. Voor de mensen die roepen: "ieder pondje gaat door het mondje".. & Overgewicht is je eigen schuld:
Jullie zijn de misselijkmakende reden dat sommige mensen zich genoodzaakt voelen zo'n operatie te ondergaan. Dat mensen zichzelf niet aan kunnen kijken in de spiegel. Omdat een aantal kansloze figuren er maar vanuit gaat dat overgewicht altijd maar ieders eigen schuld is. Dus denk voortaan even na voordat je je heldere opmerkingen maakt of online post :)*

$*\o/*$

**Geplaatst**: 14-02-17 15:54

Geplaatst: 14-02-17 15:54

Ik ben ook te zwaar en dat komt door te veel eten. Er zijn maar weinig mensen die echt iets mankeren. Hier ook iemand die pas een GBP gehad heeft op het werk. Die heeft zich in december nog kapot lopen eten, want ja haha nu kan het nog. Pffffffffff

Ben ik lui? Nee, 3 paarden bij huis houdt je wel bezig. Maar toch mis ik de zelfdiscipline om er echt mee aan de gang te gaan. En als ik dan een goed plan in mijn hoofd heb, dan hebben ze op de broodafdeling warme chocoladebroodjes voor me bijvoorbeeld. Ondernemer van een supermarkt zijn is dan niet een heel handig beroep, want al het eten is aanwezig.

**Geplaatst**: 14-02-17 15:57

Geplaatst: 14-02-17 15:57

Tuigje schreef:
Ik schrik echt heel erg van sommige reacties hier, over en weer.
Heb niet alles gelezen, maar wil toch even wat bijdragen

Soms is het niet een kwestie van "sportiever worden en je levensstijl/voedingsschema aanpassen" Het is een hele molen, waarbij voor sommige mensen deze operatie een allerlaatste strohalm is, na alle diëten, sportschema's, maaltijdvervangers, psychologische begeleiding en eeuwige salades met magere vulling. Iedere dag weer die confrontatie met de spiegel en de weegschaal. De confrontatie van de vriendin met maar 10 kg overgewicht die zichzelf een "varken" voelt.

Ik denk oprecht dat niemand er direct voor kiest de rest van zijn/haar leven aangepast te moeten eten in mini-porties, nooit meer normaal in een restaurant eten, of een cheatmeal met extra burger bij de macdonald's. Want een operatie is niet "makkelijk". Sterker nog, ik denk dat het meer discipline vergt dan "ff lijnen". Vergeet niet alle risico's die aan zo'n ingreep hangen.

Waar mensen wel bewust voor kiezen is om voor eens en voor altijd met (morbide)overgewicht af te rekenen, voor hun eigen gezondheid. Dit houd niet in alleen een operatie, maar ik geloof dat er bijna standaard 7 jaar lang begeleiding bij zit.
Voor mij niet veel anders dan iemand met een depressie die jaren lang behandeld word door een net zo "onzichtbare" ziekte/stoornis, hoe je het noemen wilt.. En ik vind dat iedereen net zo veel recht heeft op de passende zorg. of dit nu van mijn "belasting/zorgverzekeringscenten" is of niet.. Want daar zijn ze tenslotte voor, toch?!

Oja, niet te vergeten. Voor de mensen die roepen: "ieder pondje gaat door het mondje".. & Overgewicht is je eigen schuld:
Jullie zijn de misselijkmakende reden dat sommige mensen zich genoodzaakt voelen zo'n operatie te ondergaan. Dat mensen zichzelf niet aan kunnen kijken in de spiegel. Omdat een aantal kansloze figuren er maar vanuit gaat dat overgewicht altijd maar ieders eigen schuld is. Dus denk voortaan even na voordat je je heldere opmerkingen maakt of online post $*\o/*$

Ik was het grotendeels met je post eens, tot de laatste alinea. Ik zei namelijk ook ieder pondje gaat door het mondje... En ja, ik weet heus dat er genoeg uitzonderingen zijn. Maar voor de meeste mensen geldt nog steeds dat er wel spraken is van teveel eten. Dan zeg ik niet dat daar geen reden voor is, maar (vrijwel) niemand wordt dik van lucht.
Daarnaast vind ik het nogal makkelijk om het probleem dan maar op die mensen af te schuiven, want nee, die zijn primair écht niet het probleem, hooguit een onderdeel van het ontbreken van de oplossing. De mensen die zo'n operatie nodig hebben, hebben die nodig omdat hun gezondheid/leven in gevaar is, niet om slank te worden voor andere mensen.

**Geplaatst**: 14-02-17 16:01

Geplaatst: 14-02-17 16:01

gribaldi schreef:
Gevoel etc dat zijn allemaal emoties en emoties kun je uitschakelen!

Dat sommige naar van dit topic worden prima maar je kunt jezelf ook een schop onder je hol verkopen en er wat aan doen ipv zitten kniezen en het afgeven op slanke mensen! Alsof alleen afvallen hard werken is, kom op zeg...

Dikkerds kunnen in ieder geval nog afvallen, die IQ en EQ punten die jij tekort komt zijn iets moeilijker op te halen..

**Geplaatst**: 14-02-17 16:01

Geplaatst: 14-02-17 16:01

Aradis schreef:
Ik denk niet dat je kan stellen dat iedereen die een maagverkleining ondergaat een gebrek aan motivatie heeft, maar ze zitten er wel tussen. Ik schrok me de pleuris toen ik deze (http://www.npo.nl/metropolis/26-07-2012/VPWON_1167888) aflevering van Metropolis zag, dat Nederlandse gezin . Ik bedoel, als je 's nachts al geen water drinkt omdat je het niet te zuipen vindt, wat verwacht je dan zelf?

Ook deze (http://www.npo.nl/dilemma/18-07-2015/VPWON_1242438) aflevering van dilemma vind ik een schokkend voorbeeld van hoe sommige mensen erover denken. Je wilt "gewoon" door blijven barbecueën want dat vind je "gewoon" gezellig, bent ondertussen behoorlijk ziek (oa. slaapapneu, hartritmestoornissen) maar ach, nog een barbecue dan..

Als je in je omgeving ook zulke voorbeelden ziet (mensen die vaak klagen over hun overgewicht, maar ondertussen bier/wijn tanken en 16 bitterbalen met mayo naar binnen stouwen) dan kan ik me voorstellen dat je denkt dat het voor iedereen een gebrek aan motivatie is, maar dat is imo toch te kort door de bocht.

Ik zal het even omdraaien:

Ik heb iemand in mijn omgeving, waar ik zielsveel van hou (of ze nu maat 32 of 52 heeft) al van kind af aan de stempel obesitas.
Lichamelijk nergens een mankement te vinden, bloedwaardes van een "normaal"persoon, maar toch zo'n 50 kg te zwaar. Samen opgevoed, samen groot geworden van dezelfde broodtrommel en hetzelfde bord avondeten.
Samen lijnen: Ik (zo'n 5 kg aan overgewicht) 1,5 kg afgevallen, zij: 0,3 aangekomen.
Samen sporten: Hetzelfde verhaal.

HOE DAN?! :')

**Geplaatst**: 14-02-17 16:05

Geplaatst: 14-02-17 16:05

Laura82 schreef:
Tuigje schreef:
Ik schrik echt heel erg van sommige reacties hier, over en weer.
Heb niet alles gelezen, maar wil toch even wat bijdragen

Soms is het niet een kwestie van "sportiever worden en je levensstijl/voedingsschema aanpassen" Het is een hele molen, waarbij voor sommige mensen deze operatie een allerlaatste strohalm is, na alle diëten, sportschema's, maaltijdvervangers, psychologische begeleiding en eeuwige salades met magere vulling. Iedere dag weer die confrontatie met de spiegel en de weegschaal. De confrontatie van de vriendin met maar 10 kg overgewicht die zichzelf een "varken" voelt.

Ik denk oprecht dat niemand er direct voor kiest de rest van zijn/haar leven aangepast te moeten eten in mini-porties, nooit meer normaal in een restaurant eten, of een cheatmeal met extra burger bij de macdonald's. Want een operatie is niet "makkelijk". Sterker nog, ik denk dat het meer discipline vergt dan "ff lijnen". Vergeet niet alle risico's die aan zo'n ingreep hangen.

Waar mensen wel bewust voor kiezen is om voor eens en voor altijd met (morbide)overgewicht af te rekenen, voor hun eigen gezondheid. Dit houd niet in alleen een operatie, maar ik geloof dat er bijna standaard 7 jaar lang begeleiding bij zit.
Voor mij niet veel anders dan iemand met een depressie die jaren lang behandeld word door een net zo "onzichtbare" ziekte/stoornis, hoe je het noemen wilt.. En ik vind dat iedereen net zo veel recht heeft op de passende zorg. of dit nu van mijn "belasting/zorgverzekeringscenten" is of niet.. Want daar zijn ze tenslotte voor, toch?!

Oja, niet te vergeten. Voor de mensen die roepen: "ieder pondje gaat door het mondje".. & Overgewicht is je eigen schuld:
Jullie zijn de misselijkmakende reden dat sommige mensen zich genoodzaakt voelen zo'n operatie te ondergaan. Dat mensen zichzelf niet aan kunnen kijken in de spiegel. Omdat een aantal kansloze figuren er maar vanuit gaat dat overgewicht altijd maar ieders eigen schuld is. Dus denk voortaan even na voordat je je heldere opmerkingen maakt of online post $*\o/*$

Ik was het grotendeels met je post eens, tot de laatste alinea. Ik zei namelijk ook ieder pondje gaat door het mondje... En ja, ik weet heus dat er genoeg uitzonderingen zijn. Maar voor de meeste mensen geldt nog steeds dat er wel spraken is van teveel eten. Dan zeg ik niet dat daar geen reden voor is, maar (vrijwel) niemand wordt dik van lucht.
Daarnaast vind ik het nogal makkelijk om het probleem dan maar op die mensen af te schuiven, want nee, die zijn primair écht niet het probleem, hooguit een onderdeel van het ontbreken van de oplossing. De mensen die zo'n operatie nodig hebben, hebben die nodig omdat hun gezondheid/leven in gevaar is, niet om slank te worden voor andere mensen.

Veel mensen beseffen denk ik niet, hoe goed het ook bedoeld is, dat je met de verkeerde "adviezen" iemand van een lichamelijk naar een psychisch probleem kúnt helpen.
Ik vergelijk het even met iemand die leert omgaan met een depressie, verhalen vertellen over voor de trein springen. Kan iemand helpen er aan te gaan werken, maar kan ook iemand op ideeën brengen..

Edit: Geen aanval, maar bij (i.m.o.) 95% van de mensen met overgewicht ligt het probleem complexer dan alleen de stap naar een diëtist of een sportschool.

**Geplaatst**: 14-02-17 16:10

Geplaatst: 14-02-17 16:10

Dat is ook zeker zo, en ik bedoel ook niet te zeggen dat je mensen maar moet bestoken met dat soort opmerkingen. Maar meer dat er wél een kern van waarheid in zit

Het ging er in mijn geval dus ook meer om dat er in de meeste gevallen geen lichamelijk probleem aan ten grondslag ligt, maar dat mensen het er "gewoon" zelf aan hebben gegeten. Uiteraard geldt dit niet voor iedereen, er zullen altijd uitzonderingen zijn.

Ik zou ook liever denken dat mijn hormoonhuishouding overhoop ligt (en ik weet ook dat ie niet optimaal is, maar weet inmiddels ook dat ik ook dan wel af kan vallen), en heb van alles laten testen, waaronder mijn schildklier. Maar de harde waarheid is dat t gewoon mn eigen schuld is. Dat onder ogen zien was voor mij echt de belangrijkste stap om de knop om te zetten trouwens. Het besef dat ik dit zelf in de hand heb. Als ik het eraan kan eten, kan het er ook weer af, zoiets.

**Geplaatst**: 14-02-17 16:26

Re: Maagverkleining, niet gewoon een tekort aan motivatie?

Geplaatst: 14-02-17 16:26

Ik snap nog steeds niet hoe je iets wat tussen je oren zit, zij het een stoornis, een verslaving of wat dan ook, denkt op te kunnen lossen door aan je maag/darm te gaan zitten sleutelen. Dat is gewoon symptoombestrijding. De echte oorzaak, en dat is dus niet het eetpatroon, daar zit nog iets achter, moet aangepakt worden. In hele extreme gevallen kan symptoombestrijding natuurlijk nodig zijn, maar dan heb je het eigenlijk al veel te ver laten komen.

**Geplaatst**: 14-02-17 16:33

Geplaatst: 14-02-17 16:33

Nies_ schreef:
Ik snap nog steeds niet hoe je iets wat tussen je oren zit, zij het een stoornis, een verslaving of wat dan ook, denkt op te kunnen lossen door aan je maag/darm te gaan zitten sleutelen. Dat is gewoon symptoombestrijding. De echte oorzaak, en dat is dus niet het eetpatroon, daar zit nog iets achter, moet aangepakt worden. In hele extreme gevallen kan symptoombestrijding natuurlijk nodig zijn, maar dan heb je het eigenlijk al veel te ver laten komen.

Het is niet alleen de operatie die uitgevoerd word. Ja deze methode is drastisch, maar slechts een onderdeel, of de opstart, van een vaak heel intensief traject. Waar ook nog eens een heel traject aan vooraf is gegaan

**Geplaatst**: 14-02-17 16:53

Geplaatst: 14-02-17 16:53

Tuigje schreef:
Nies_ schreef:
Ik snap nog steeds niet hoe je iets wat tussen je oren zit, zij het een stoornis, een verslaving of wat dan ook, denkt op te kunnen lossen door aan je maag/darm te gaan zitten sleutelen. Dat is gewoon symptoombestrijding. De echte oorzaak, en dat is dus niet het eetpatroon, daar zit nog iets achter, moet aangepakt worden. In hele extreme gevallen kan symptoombestrijding natuurlijk nodig zijn, maar dan heb je het eigenlijk al veel te ver laten komen.

Het is niet alleen de operatie die uitgevoerd word. Ja deze methode is drastisch, maar slechts een onderdeel, of de opstart, van een vaak heel intensief traject. Waar ook nog eens een heel traject aan vooraf is gegaan

Iemand die ik viavia ken zit in een traject van 5 jaar, na de operatie nog.

**Geplaatst**: 14-02-17 17:14

Geplaatst: 14-02-17 17:14

Kahawa schreef:
gribaldi schreef:
Gevoel etc dat zijn allemaal emoties en emoties kun je uitschakelen!

Dat sommige naar van dit topic worden prima maar je kunt jezelf ook een schop onder je hol verkopen en er wat aan doen ipv zitten kniezen en het afgeven op slanke mensen! Alsof alleen afvallen hard werken is, kom op zeg...

Dikkerds kunnen in ieder geval nog afvallen, die IQ en EQ punten die jij tekort komt zijn iets moeilijker op te halen..

Is je hormoonbalans vandaag in de war?

Wellicht moet je ook even mijn andere tekst lezen

Wel grappig dat jij deze mensen 'dikkerds' noemt! Ik zal deze mensen nooit afvallen maar ik zeg wel hoe IK er over denk, mijn mening. Jij scheert ze nu namelijk over 1 kam... Laten we het dan maar niet over IQ enzo gaan hebben want dat slaat kant nog wal

**Geplaatst**: 14-02-17 17:25

Geplaatst: 14-02-17 17:25

gribaldi schreef:
Kahawa schreef:

Dikkerds kunnen in ieder geval nog afvallen, die IQ en EQ punten die jij tekort komt zijn iets moeilijker op te halen..

Is je hormoonbalans vandaag in de war?

Wellicht moet je ook even mijn andere tekst lezen

Wel grappig dat jij deze mensen 'dikkerds' noemt! Ik zal deze mensen nooit afvallen maar ik zeg wel hoe IK er over denk, mijn mening. Jij scheert ze nu namelijk over 1 kam... Laten we het dan maar niet over IQ enzo gaan hebben want dat slaat kant nog wal

Jij zal deze mensen nooit afvallen? Volgens mij moet jij nodig terug naar de Pearl want jouw reacties slaan kant nog wal op de wijze waar jij op reageert. Iedere dikkerd weet dat die dik is, maar niet iedere dikkerd is een lui varken dat zijn emoties niet kan uitschakelen en dat is wat jij impliceert.

**Geplaatst**: 14-02-17 17:27

Geplaatst: 14-02-17 17:27

Indien te dik zijn puur en alleen komt door je vol te vreten met te veel slechte voedingsmiddelen dan vind ik dat die mensen eerst maar eens moeten bewijzen gezond te kunnen leven ipv een maagverkleining te ondergaan als meest simpele oplossing. Kunnen ze dat en zijn ze dan nog steeds niets afgevallen dan is zo'n operatie een optie. Maar ik denk dat een andere voedingswijze en een personal trainer voor drie maanden voor veel mensen ook best een oplossing kan zijn. Is ook duur maar ik gok dat er dan toch veel operaties (met best wel veel risico's) niet hoeven plaats te vinden.

**Geplaatst**: 14-02-17 17:28

Geplaatst: 14-02-17 17:28

Wat een ontzettend aardig topic is dit

De eerste pagina's daar gingen mijn nekharen al van overeind staan, maar deze laatste pagina's zijn helemaal gezellig :')

**Geplaatst**: 14-02-17 17:29

Geplaatst: 14-02-17 17:29

gribaldi schreef:
Kahawa schreef:

Dikkerds kunnen in ieder geval nog afvallen, die IQ en EQ punten die jij tekort komt zijn iets moeilijker op te halen..

Is je hormoonbalans vandaag in de war?

Wellicht moet je ook even mijn andere tekst lezen

Wel grappig dat jij deze mensen 'dikkerds' noemt! Ik zal deze mensen nooit afvallen maar ik zeg wel hoe IK er over denk, mijn mening. Jij scheert ze nu namelijk over 1 kam...

Ja dat zag ik later, maar heb niet meer de moeite genomen mijn post aan te passen. En even chargeren is iets anders dan daadwerkelijk generaliseren...

Wat je mening precies is, is mij nog steeds niet duidelijk. Een open deur intrappen gevolgd door een halfzachte amper concrete conclusie zoals in je andere tekst is in mijn ogen geen mening te noemen.

Citaat:
Laten we het dan maar niet over IQ enzo gaan hebben want dat slaat kant nog wal

*noch

**Geplaatst**: 14-02-17 17:33

Geplaatst: 14-02-17 17:33

Tuigje schreef:
Nies_ schreef:
Ik snap nog steeds niet hoe je iets wat tussen je oren zit, zij het een stoornis, een verslaving of wat dan ook, denkt op te kunnen lossen door aan je maag/darm te gaan zitten sleutelen. Dat is gewoon symptoombestrijding. De echte oorzaak, en dat is dus niet het eetpatroon, daar zit nog iets achter, moet aangepakt worden. In hele extreme gevallen kan symptoombestrijding natuurlijk nodig zijn, maar dan heb je het eigenlijk al veel te ver laten komen.

Het is niet alleen de operatie die uitgevoerd word. Ja deze methode is drastisch, maar slechts een onderdeel, of de opstart, van een vaak heel intensief traject. Waar ook nog eens een heel traject aan vooraf is gegaan

Dat weet ik. Ik zou liever een traject zien waarbij het lichaam niet doelbewust gesloopt (en eveneens ongezond gemaakt) wordt.