Bokt.nl

**Geplaatst**: 06-10-16 18:14

Geplaatst: 06-10-16 18:14

spicegirl schreef:
dankje, [naam], maar ik ben psychisch heel goed in staat, om heldere beslissingen te nemen.
alleen demente/alzheimer patienten kunnen op een gegeven moment niet meer opgenomen worden, omdat ze wilsonbekwaam zijn.
daarom wil ik nu ook alles met ze doornemen.
en ongeneeslijk ziek ben ik ook.
een psych is sowieso niet voor het medische gedeelte, dus die heb ik daarvoor niet nodig.
een behandeling is slechts verlenging, geen genezing.
altijd maar tijdelijk.
en die kliniek is ook niet voor nu,
maar als ik geen behandeling wil,
en de ziekte progressief is.

Ik zeg niet dat je dat nu niet bent, maar niet enkel mensen met dementie kunnen wilsonbekwaam zijn of worden.

Heb je ondertussen dan de onderzoeken al gedaan, dat je weet dat je ongeneeselijk ziek bent?

**Geplaatst**: 06-10-16 18:18

Geplaatst: 06-10-16 18:18

Ts, ben je altijd zo negatief geweest over psychische hulpverlening? Of is dat iets wat nu met je ziekte gekomen is? Ik denk dat je een erg vertekend/bevooroordeeld beeld hebt hiervan, en dat het echt zou kunnen helpen. Niet met je ziekte, maar wel met hoe je ermee omgaat.

Wbt je vorige post, er zijn mensen van wel minder depressief geworden, dus van een misschien zou prima kunnen. Wij weten natuurlijk niet precies wat jij weet, maar voor zover ik uit je vorige posts heb gelezen moet er nog allerlei onderzoek gedaan worden om te stadieren etc, dus zelf weet je waarschijnlijk ook niet precies hoe je ervoor staat? Dat je een potentieel dodelijke ziekte hebt maakt je nog niet terminaal. Maar goed, dat zeggende ga ik uit van wat je hier eerder geschreven hebt, als je zelf meer weet waaruit blijkt dat je wel terminaal bent neem ik dat uiteraard terug.

**Geplaatst**: 06-10-16 18:25

Geplaatst: 06-10-16 18:25

spicegirl schreef:
ja, en tegen die onderzoeken zie ik als een berg op.
ik heb minder moeite met de ziekte, of mijn overlijden.
ik wil die onderzoeken, en behandelingen gewoon niet !!
echt niet !
ze zijn pijnlijk, vernederend en genant, en nemen het enige af van me, wat ik nog heb-mijn waardigheid.

...en hoe intens triest dat ook is: ik kan mij hier erg veel

bij voorstellen.

Volgens de boekjes is een speculum inbrengen geen belastend onderzoek - nu, de pijn die ik er bij heb ervaren was meer dan eens te vergelijken met een onverdoofde zenuwbehandeling van de tandarts.
Al 30 jaar is het mijn ervaring dat de tandarts stopt als het pijn doet en gaat verdoven - gyns schijnen niet op dit idee te komen.

En het is jouw lichaam en jouw leven en hoe verdrietig ook: grenzen stellen is uitstekend.
(Dat kan uiteraard ook zijn : hork aanklagen en een fatsoenlijk arts zoeken - maar het is en blijft jouw keuze.)

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-10-16 18:29

Geplaatst door de TopicStarter : 06-10-16 18:29

@ chanel- het zou fijn zijn, als je niet twijfelde aan mijn woorden.
je word niet gauw wilsonbekwaam verklaard hoor !
praktisch alleen bij hersenaandoeningen,
en zware psychiatrische patienten, maar hebben ook recht op een zachter levenseinde.

ja, ik ben altijd negatief over de psychische hulpverlening.
buiten dat je in de krant steeds leest, dat ze overal keer op keer falen, en dingen niet zien "aankomen " ,
heb ik zelf ook een zeer vervelende ervaring ermee gehad, die me daarvan voorgoed heeft genezen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-10-16 18:30

Geplaatst door de TopicStarter : 06-10-16 18:30

Janneke2 - een speculum is de minste van mijn zorgen.
ik heb het over ergere dingen als dat.
zo oppervlakkig ben ik nu ook weer niet..

**Geplaatst**: 06-10-16 18:32

Geplaatst: 06-10-16 18:32

Waarom constant die aanval? Janneke reageert heel begripvol, en eigenlijk noem je haar nu indirect oppervlakkig >;)

**Geplaatst**: 06-10-16 18:32

Geplaatst: 06-10-16 18:32

Heel erg veel sterkte, als ik wat voor je kan doen hoor ik het graag.
Mag ik zo vrij zijn om te vragen hoe oud je/u bent?

**Geplaatst**: 06-10-16 18:33

Geplaatst: 06-10-16 18:33

ok, ik zie dat het niet goed aankomt geeft niet.

Ik hoop dat als je de onderzoeken die nodig zijn om een zekere diagnose te krijgen nog laat uitvoeren.
Wat je ook doet, veel sterkte.

**Geplaatst**: 06-10-16 18:33

Geplaatst: 06-10-16 18:33

chanel1985 schreef:
Denk ook dat je psychisch stabiel moet zijn, om via die stichting zelf een moment te kiezen om te gaan. Iemand die psychisch misschien niet in staat is om een heldere keuze te maken, komt daar denk ik niet voor in aanmerking.
Plus je moet natuurlijk wel medisch kunnen aantonen dat je ongeneeselijk ziek bent.

Veel sterkte, hoop dat je toch nog ergens kracht vandaan kan halen.

Gelukkig mag je ook waardig sterven als je een ernstige depressie hebt. Een depressie zelf geldt in principe als iets dat geneselijk is, dus de procedure is wat zwaarder, maar gelukkig kan het wel.

TS: ik vind het andermaal erg sterk van je dat je de consequenties onder ogen ziet en de opties onderzoekt.

Er brandt een grote kaars in Horst aan de Maas.

**Geplaatst**: 06-10-16 18:35

Geplaatst: 06-10-16 18:35

Mensen die depressief zijn en niets aan hun depressie willen doen qua therapie en medicatie, of hier nog maar weinig voor geprobeerd hebben krijgen geen euthanasie. Zo simpel is het. Als je serieus bent in je wens om euthanasie te krijgen dan zul je eerst serieus aan de slag moeten gaan met je depressie, want anders word je op basis van die depressie in feite ook tijdelijk wilsonbekwaam verklaard wat je doodswens betreft. Iedereen die suicidaal is wil namelijk dood - maar als die persoon niet meer suicidaal is dan is de doodswens ook weg vaak ook meteen weg. Die doodswens is slechts een symptoom van de depressie.
Alleen als een persoon niet depressief en niet suicidaal is en toch een doodswens heeft op basis van een ziekteverloop maakt een verzoek om euthanasie goede kans van slagen. Of als je al 3 jaar lang depressief bent, alles hebt geprobeerd tot electroshocks aan toe maar het lukt niet om eruit te komen, dan maak je een redelijke kans om op basis daarvan euthanasie te krijgen, maar ook die kans is niet supergroot. Het klinkt misschien stom, maar een suicidale depressie is in feite een contra-indicatie voor euthanasie.

Dus ja, dan zul je toch echt met deze depressie aan de slag moeten. Wel is het lastig om je hier daarvoor tips te geven aangezien je steeds maar fragmenten van wat er gebeurt deelt: waarom krijg je bijvoorbeeld valium? Is dat tegen pijn of is het een poging van de huisarts om een antidepressivum te geven? In het laatste geval ben je beter af bij een psychiater die én naar je verhaal luistert en veel meer weet van antidepressiva en ook bijvoorbeeld adviezen kan geven voor welke antidepressiva bijvoorbeeld het beste bij medische behandelingen/operaties/chemo passen.
Wel is het zo dat als jij niet 100% zeker weet dat je een inoperabele en op korte termijn terminale vorm van kanker hebt waarbij ingrepen het leven slechts op een pijnlijke manier met een paar weken zullen verlengen, een goede therapeut toch ook echt met je in zal gaan op hoe realistisch jouw risico-inschattingen op dit moment zijn. Ook die gedachtenpatronen zullen namelijk besmet worden door depressief denken.

Een psycholoog heb je inderdaad niet nodig voor het medische gedeelte (tenzij je op de korte/lange euthanaie wilt, dan zul je juist nu al heel serieus met een psycholoog/psychiater aan de slag moeten), maar zo iemand kan er wel voor zorgen dat je je weer kunt focussen op wat je NU van het leven wilt. Dat is namelijk - ongeacht hoe definitief de diagnose ook is - namelijk het allerbelangrijkst.

**Geplaatst**: 06-10-16 18:37

Geplaatst: 06-10-16 18:37

Hoe dan ook moet er een sluitende diagnose zijn voor men zoiets doet, als men niets wilt laten onderzoeken, zal het moeilijk zijn.

Als ik vandaag naar die stichting ga, en zeg ik er een einde aan wil maken, gaan ze dit niet doen zonder bewijs ik ongeneeselijk ziek ben, hetzij lichamelijk, hetzij psychisch
Dat wil ik enkel bedoelen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-10-16 18:46

Geplaatst door de TopicStarter : 06-10-16 18:46

ik noem niemand oppervlakkig,was ook mijn intentie niet.
en ik zei alleen dat ik het zelf zeker niet bent.
een speculum is zeer vervelend,maar niet het einde van de wereld.

xyzutu - mijn zelfverkozen einde is ook niet op basis van een depressie, of psychische stoornis.
dus ik hoef het ook niet te behandelen.
mijn ziekte zal in gevorderd stadium, tzt, voldoende zijn..
er is al gehint, dat die inoperabel is.
ik ga verder echt niks met mijn, al dan niet vermeende depressie, doen.
die is het gevolg van mijn diagnose, en de vooruitzichten-linksom of rechtsom.
en iedereen weet, dat je niet van een depressie afkomt, als je de oorzaak niet weghaalt.
ik ben me ervan bewust,
dat er mss op een of ander niveau "positief "
(oftewel "minder slecht " ) nieuws kan komen.
maar ik heb een voorgevoel van niet.
in mijn leven heb ik altijd de oliebol getrokken
(heb een moeilijk leven gehad)
met dit als grand finale..

**Geplaatst**: 06-10-16 18:51

Geplaatst: 06-10-16 18:51

Jeetje TS, wat een heftige berichten allemaal.. Hier brandt weer een kaarsje voor je.

Wat betreft de verdere berichten merk ik dat je verder niet openstaat voor welke hulpverlening dan ook, terwijl ik wel een enorme hulpvraag/schreeuw om hulp lees in je berichten. Ik hoop van harte voor je dat je toch op één of andere manier positievere ervaringen mag opdoen binnen de hulpverlening.
Dit is zowat ondragelijk op deze manier. Je komt op mij over alsof je ontzettend aan het vechten bent, je je verzet tegen alles en iedereen die je op welke manier dan ook een helpende hand reikt. Je boosheid en frustratie is overigens wel heel begrijpelijk, het leven is af en toe vreselijk zwaar en oneerlijk. Maar eerlijk, zou het niet heel fijn zijn als je de laatste periode nog ruimte hebt om ook nog te kunnen genieten van het leven en je naasten? Zonder je diep depressief te voelen en zonder veel lichamelijke pijnen te ervaren?

Nogmaals heel veel sterkte en wijsheid gewenst.

Oh ja Xyzutu2: valium is geen antidepressiva, maar valt onder de benzodiazepinen (net als o.a. oxazepam en lorazepam) Het werkt rustgevend, neemt angsten weg en werkt spierontspannend. Daarom wordt het veelal voorgeschreven voor mensen die veel spanning/angsten ervaren en niet goed kunnen ontspannen en slapen. Meer om de scherpe randjes eraf te halen, eigenlijk.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-10-16 18:53

Geplaatst door de TopicStarter : 06-10-16 18:53

ik moet wel zeggen, dat iedereen met wie ik te maken heb, HA, doktersassistenten, apothekerassistenten en mijn contact bij de zorgverzekering ontzettend, ontzettend lief en begripvol zijn.
ook mijn omgeving, en collega;s.
en hier ntl.
dat doet me goed.
dan voel ik me niet zo waardeloos.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-10-16 18:54

Geplaatst door de TopicStarter : 06-10-16 18:54

Julia- nogmaals-ik ben niet boos. er is niks om boos over te zijn.
oliebol happens.
en onderaan geef jij precies aan, waarom ik de medicijn heb voorgeschreven gekregen.

**Geplaatst**: 06-10-16 18:56

Geplaatst: 06-10-16 18:56

spicegirl schreef:
ik ga verder echt niks met mijn, al dan niet vermeende depressie, doen.
die is het gevolg van mijn diagnose, en de vooruitzichten-linksom of rechtsom.
en iedereen weet, dat je niet van een depressie afkomt, als je de oorzaak niet weghaalt.

Hoi Spicegirl,
behalve het speculum zijn er idd nog allerlei andere dingen mogelijk die je ervaart als vernederend en daar een grens stellen heeft beslist zin.
Dat het pijnlijk is, bevreemd me: er bestaat een uitgebreid arsenaal aan roesjes, zalf pillen en infuzen om dit tegen te gaan.

Mbt depressie: de "buiten"oorzaak, de stressor weghalen heeft zeer beslist zin - maar is geen keiharde noodzaak. (De "binnen"oorzaak is biochemie. Dat hoeft niet met pillen te gebeuren, emoties uiten en bewegen en licht doen het ook.)

**Geplaatst**: 06-10-16 18:59

Geplaatst: 06-10-16 18:59

Ik vind het oprecht knap dat je niet boos bent.. Dit is toch zo moeilijk om te verteren. Zo'n diagnose met zo'n prognose is niet niks. If I may say so, uit je vorige berichten komt, zoals ik het zie, wel duidelijk naar voren dat je je ontzettend machteloos, angstig en gefrustreerd voelt.

Hebben de artsen een beeld een beetje kunnen geven van wat je te wachten staat, gezien je hebt besloten je niet te laten behandelen?

Ik gun het je echt zo dat je de laatste periode nog van het leven mag en kunt genieten..

**Geplaatst**: 06-10-16 19:08

Re: wie brand er een kaarsje voor mij ?

Geplaatst: 06-10-16 19:08

Een hele goede vriendin van mij, 23 jaar geleden, erfelijke baarmoeder en eierstok kanker, net moeder geworden van haar derde kindje, geweldige baan en man en toen, zeer slechte vooruitzichten Zij zat net even anders in elkaar dan jij want zij heeft door elke behandeling aan te grijpen, verder te zoeken achteraf nog fantastische jaren gehad. Vijftien om precies te zijn en toen haalde de kanker haar voor de vierde keer in vijftien jaar in en was er geen houden meer aan, toen was het ook goed voor haar.
Ik denk dat je ook mentaal de strijd aan moet gaan om lichamelijk eventueel de strijd te winnen. Zij vond alle vervelende zaken, dik en kaal en niet meer kunnen werken, vaak niet voor haar kids kunnen zorgen, bijzaak. vervelend maar het is niet anders was haar motto, maar ik ben er nog wel. Ze heeft wel altijd voor kwaliteit van leven gekozen maar soms was het afzien, qua uiterlijk en innerlijk.

**Geplaatst**: 06-10-16 19:14

Geplaatst: 06-10-16 19:14

Als ik het goed begrijp heb je baarmoederkanker. En weet je nog niet of er uitzaaiingen zijn.

Van de vrouwen waarbij de baarmoederkanker beperkt is gebleven tot de baarmoeder, leeft 80% na vijf jaar nog. Bij minder dan 1/5 van de patiënten met baarmoederkanker zijn er uitbreidingen naar andere delen van het lichaam. Maar zelfs in dat geval zijn er zeer reeele overlevingskansen. (https://www.iknl.nl/over-iknl/nieuws/ni ... -nederland)

Ik denk dat je inderdaad niets hebt aan een psycholoog. Je hebt waarschijnlijk meer aan iemand die je een flinke schop onder je achterste geeft. Er zijn mensen op deze wereld die zouden willen dat ze de kansen hadden die jij nu hebt. En die mensen doen er desondanks alles aan om nog het beste van hun leven te maken. Jij hebt een meer dan reeele kans dat je jouw kanker overleeft en je bent bij wijze van spreken je uitvaart al aan het regelen. Als je het niet erg vind, spaar ik mijn kaarsjes voor mensen om me heen die het geluk nu even nog wat harder nodig hebben dan jij. Maar ik wens je wel uit de grond van mijn hart en zeer oprecht een betere manier toe om met je gevoelens om te gaan.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-10-16 19:15

Geplaatst door de TopicStarter : 06-10-16 19:15

Janneke 2- uiten doe ik genoeg.buiten op straat brullen om 4 uur s nachts moet het toch wel doen denk ik..
bewegen doe ik al veel, al is het alleen maar om lichamelijk moe te zijn, en overdag, dus licht genoeg.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-10-16 19:20

Geplaatst door de TopicStarter : 06-10-16 19:20

Safina- je hebt het dus niet goed begrepen, dus mijn kansen liggen wat anders.
of het tot daar beperkt is, weet ik niet,maar er werd al gehint, dat die kans klein is.
dus waarop jij de conclusie vandaan tovert, dat ik meer dan re-eele overlevingskansen heb ?
weet je meer als mijn arts.
en waarom heb ik geen geluk nodig, als ik niet positief ben ?
en mijn uitvaart en wensen wat ik wel , of juist niet wil,
is allemaal zeker al geregeld.
hoeft dat niet de moeilijke beslissing te worden van mijn naasten.
zou ook goed zijn, als je helemaal gezond bent, je weet nl. nooit wat er gebeurd..
en spaar je kaarsjes maar hoor-prima !
en depressie is geen keuze, dus hoe kan ik dan een betere manier vinden ?
denk je dat ik dit leuk vind, of er voor kies ?
voor mijn psychische gesteldheid ?

**Geplaatst**: 06-10-16 19:30

Re: wie brand er een kaarsje voor mij ?

Geplaatst: 06-10-16 19:30

Spicegirl, het enige wat ik kan doen is je van harte een betere manier toewensen om hiermee om te gaan. De rest is aan jouzelf. Je kiest niet voor wat je overkomt. Je kiest wel voor wat je daar vervolgens mee doet.

Sterkte. :(:)

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-10-16 19:34

Geplaatst door de TopicStarter : 06-10-16 19:34

jawel, dat is wel zo.
maar vanuit een depressie heb je al niet veel keus hierin.
het overkomt me echt.
ik probeer een lichtpuntje te vinden, maar er is gewoon niks, echt niks..

**Geplaatst**: 06-10-16 19:37

Geplaatst: 06-10-16 19:37

safina schreef:
Als ik het goed begrijp heb je baarmoederkanker. En weet je nog niet of er uitzaaiingen zijn.

Van de vrouwen waarbij de baarmoederkanker beperkt is gebleven tot de baarmoeder, leeft 80% na vijf jaar nog. Bij minder dan 1/5 van de patiënten met baarmoederkanker zijn er uitbreidingen naar andere delen van het lichaam. Maar zelfs in dat geval zijn er zeer reeele overlevingskansen. (https://www.iknl.nl/over-iknl/nieuws/ni ... -nederland)

Ik denk dat je inderdaad niets hebt aan een psycholoog. Je hebt waarschijnlijk meer aan iemand die je een flinke schop onder je achterste geeft. Er zijn mensen op deze wereld die zouden willen dat ze de kansen hadden die jij nu hebt. En die mensen doen er desondanks alles aan om nog het beste van hun leven te maken. Jij hebt een meer dan reeele kans dat je jouw kanker overleeft en je bent bij wijze van spreken je uitvaart al aan het regelen. Als je het niet erg vind, spaar ik mijn kaarsjes voor mensen om me heen die het geluk nu even nog wat harder nodig hebben dan jij. Maar ik wens je wel uit de grond van mijn hart en zeer oprecht een betere manier toe om met je gevoelens om te gaan.

Wat een naar bericht is dit zeg. Ik snap echt niet waarom er wordt gesproken over reële overlevingskansen als TS zelf nog niet eens concreet heeft benoemd welke vorm van kanker ze heeft, in hoeverre er sprake is van uitzaaiingen en dergelijke. Zo lang dit helemaal niet bekend is gemaakt, kan niemand hier iets over zeggen. Dit is iets aan de artsen om zich over uit te laten en uiteindelijk de keuze van TS om haar prognose in dit topic te delen, of niet.

Ervoor kiezen om je niet te laten behandelen is ook een keuze en dat is je goed recht. Dat getuigt ook van de nodige kracht en acceptatie. Bezig zijn met je uitvaart is nooit een raar of slecht idee, of je nu ziek bent of niet. Het is voor je naasten erg belangrijk om hierin iets vast te leggen, je wensen op papier te hebben. Juist reëel en goed in het proces om hier nu (je nog goed bij bewustzijn bent) mee bezig te zijn.

En die zin dat je je kaarsjes spaart voor anderen die volgens jou het geluk harder nodig hebben, raakt mijn inziens kant noch wal. Alsof je alleen iemand op die manier een hart onder de riem wilt steken als diegene op een andere, 'positievere' wijze met zijn of haar ziekte omgaat. Erg jammer.

In het kader van nieuwsberichten, twee wat recentere artikelen wat betreft de (zogenaamde) 'stijd' aangaan tegen kanker: https://www.nrc.nl/nieuws/2016/09/16/no ... 2-a1521904 en http://www.trouw.nl/tr/nl/4516/Gezondhe ... aief.dhtml

**Geplaatst**: 06-10-16 19:49

Re: wie brand er een kaarsje voor mij ?

Geplaatst: 06-10-16 19:49

Toch he TS, vind ik je moedig en sterk! Niet iedereen hoeft een ziekte op dezelfde manier te dragen, daar zijn geen protocollen voor. En soms zou het beter zijn om eens stil te staan bij 'wat je vindt mag je houden'... Wat doet de mening van bokkers er en dit geval toe? Geen zak.

Sterkte TS. Mijn kaarsje brand voor je, ik vind je dapper.