Bokt.nl

**Geplaatst**: 19-07-16 12:52

Re: misbruik of??

Geplaatst: 19-07-16 12:52

Misschien durft ze haar geheimen niet te vertellen uit angst.
Angst dat er iets met haar mama dan zal gebeuren.

Ts ik heb bewondering voor je.
Dit is zo heftig.

**Geplaatst**: 19-07-16 12:53

Geplaatst: 19-07-16 12:53

Zou een huisdier niet helpen? Dieren (bijvoorbeeld katten) kunnen kinderen ontzettend geruststellen. Misschien wil ze haar geheimen liever kwijt aan een levend wezen? Het kan dat ze slim genoeg is om te weten dat een ander de geheimen ook kan lezen. Een dier zou nooit iets door kunnen vertellen.

**Geplaatst**: 20-07-16 11:11

Geplaatst: 20-07-16 11:11

Hoenuverder schreef:
De zorgenknuffel word helaas niet gebruikt waarvoor ik hem bedoeld had, mijn dochter gaf tijdens onze laatste aanvaring aan dat ze haar echte geheimen niet aan de zorgenknuffel toe wil/durft? te vertrouwen.
Dit vind ik ontzettend jammer, maar wellicht komt het toch nog, ik heb haar toen verteld dat die knuffel er juist is om haar diepste geheimen mee te delen.

Is je wel duidelijk geworden met wie ze wel haar diepste geheimen wil delen?
Valt me in, gun haar wel haar ruimte, door dit hele gebeuren ben jij aardig uit je doen, dat merkt ze natuurlijk.
Dus ze kan nu natuurlijk ook op jou gedrag aan het reageren zijn.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 01-08-16 16:03

Geplaatst door de TopicStarter : 01-08-16 16:03

Inmiddels is het een stuk rustiger hier.
Mijn dochter is erg lief en makkelijk momenteel.
Ook heb ik een verwijzing van de huisarts voor speltherapie.
Politie kan ivm gebrek aan bewijs helaas niets, er is wel melding gedaan en mochten er nieuwe ontwikkelingen zijn kan dat omgezet worden naar een eventuele aangifte.
Mijn dochter vroeg laatst wel wanneer ze weer een keer naar die mensen kan, dan moet ik even slikken.
Ook is er wat druk vanuit de kant van de mensen, althans, vanuit familie van hun.
Heel moeilijk en ben blij dat we snel met de therapie kunnen starten.
Daarnaast gaat mijn dochter onderzocht worden op o.a hoogbegaafdheid, autisme, adhd enz.

**Geplaatst**: 01-08-16 16:11

Re: misbruik of??

Geplaatst: 01-08-16 16:11

Heel verstandig, van de therapie, maar juist ook van de onderzoeken. Dan kan ze op school en ook op andere plekken de hulp krijgen die ze nodig heeft!

Wel erg balen van het gebrek aan bewijs

**Geplaatst**: 01-08-16 16:30

Re: misbruik of??

Geplaatst: 01-08-16 16:30

Nog steeds een moeilijke situatie. Je weet namelijk nog steeds niet 100% zeker of het nou wel of niet gebeurd is. Mocht het gebeurt zijn, dan wil je natuurlijk je dochter van die mensen weg houden. Mocht er niets gebeurt zijn, dan doe je die mensen en je dochter te kort.

Moeilijke keuzes hoor TS! Ik wil je in ieder geval erg veel wijsheid wensen!

**Geplaatst**: 01-08-16 17:08

Geplaatst: 01-08-16 17:08

Hoenuverder schreef:
Daarnaast gaat mijn dochter onderzocht worden op o.a hoogbegaafdheid, autisme, adhd enz.

Hoezo dat ineens? Omdat ze misbruikt is, zal ze wel autisme hebben?

**Geplaatst**: 01-08-16 17:09

Geplaatst: 01-08-16 17:09

Fijn dat het dagelijkse leven in elk geval een stuk rustiger is! Wat de rest ook brengt, dat is goed nieuws.

Het lijkt me moeilijk hoe om te gaan met zo'n vraag... Naar je dochter toe weet ik echt niet wat de beste reactie zou zijn. Het kan heel erg beide kanten opgaan, en als je er nog niet aan toe bent om daar al duidelijk in te zijn, dan is het daar misschien nog niet de juiste tijd voor.

Naar de via-via-mensen die druk uitoefenen hoef je niets uit te leggen. Het is jouw kind, jij bepaalt met wie ze omgaat, je hoeft daarover geen verantwoording af te leggen. Vaak werkt het afketsen met een 'oh, goh, tsjee, hebben jullie ook zo genoten van het weer?' Oftewel: nergens op ingaan en het onderwerp veranderen. Verder veel 'druk druk druk, komt er niet van, ga er nog wel eens over nadenken, zien we wel' etc als je nog niet echt de confrontatie aan wilt.

Als ze verder vissen / druk uitoefenen en je signalen dat je het er niet over wilt hebben negeren, dan krijg je op een bepaalde manier een confrontatie, of je die nu wilt of niet. Dan kun je uitdrukkelijk zeggen dat het niet goed voelt om dat met hun te gaan bespreken, en als zij onsubtieler worden in het vissen mag jij steeds directer worden in het afweren. Je hoeft het niet uit te leggen - en je mag het gesprek zo subtiel of onsubtiel van onderwerp veranderen (of afkappen) als je wilt. Dat lijkt en voelt heel onbeleefd (zeker de eerste keren) maar bedenk dat zij op dat moment opzettelijk jouw beleefde signalen negeren - dan blijven onbeleefdere over.

Als je aan de telefoon bent kun je bv eindigen met "hmm, dat lijkt me niet iets wat wij nu kunnen bespreken, ik moet nog even boodschappen doen, was er nog iets anders dat je wilde vragen?" en thuis kun je altijd een kopje thee of koffie moeten zetten of even naar de wc. Opstaan en weggaan, al is het maar voor een paar seconden, veel duidelijker kun je niet maken dat je het er NIET over gaat hebben.

**Geplaatst**: 01-08-16 17:12

Geplaatst: 01-08-16 17:12

antje_vip schreef:
Hoenuverder schreef:
Daarnaast gaat mijn dochter onderzocht worden op o.a hoogbegaafdheid, autisme, adhd enz.

Hoezo dat ineens? Omdat ze misbruikt is, zal ze wel autisme hebben?

Heb je t topic wel gelezen? Omdat ze soms wat afwijkend, complex gedrag vertoond.

Sterkte ts!

**Geplaatst**: 01-08-16 17:17

Geplaatst: 01-08-16 17:17

antje_vip schreef:
Hoenuverder schreef:
Daarnaast gaat mijn dochter onderzocht worden op o.a hoogbegaafdheid, autisme, adhd enz.

Hoezo dat ineens? Omdat ze misbruikt is, zal ze wel autisme hebben?

Het is niet zeker dat het misbruik is, het veranderde gedrag kan ook ergens anders vandaan komen. Ik ken genoeg kinderen via de scouting die extreem gedrag vertonen/vertoonde, waarbij het kwam door autisme of iets anders in die trant.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-08-16 21:28

Geplaatst door de TopicStarter : 17-08-16 21:28

Eindelijk is het balletje mbt onderzoek/therapie aan het rollen.
Liep nogal vertraging op ivm papierwerk en vakantie-periode.

Momenteel gaat het met m'n dochter erg goed, ze is weer haar lieve zelf, luistert over het algemeen prima, is meewerkend, gaat redelijk op tijd slapen.
Mag absoluut niet klagen!

Helaas wel een maar, sinds vorige week plast ze regelmatig in haar broek(soms 3x op een dag, soms een dag niet)...

Na de verjaardag hebben we die mensen niet meer gezien, tot van de week.
Helaas waren ze ook op visite bij gezamelijke kennissen.
Mijn dochter is dan niet weg te slaan bij die mensen, vooral die man hangt ze enorm aan.
Ik vind het knuffelgedrag naar mijn dochter toe buiten proporties, maar ze accepteert het helaas.
Wel vind ik haar strak worden, beetje afwijzend, armen over elkaar enz.
Ik vind dat ze op een leeftijd is dat je haar niet meer vast pakt enz, zoals bijv.bij een baby wel wordt gedaan.
Ik knuffel uiteraard wel met mijn dochter, maar dat komt dan van haar uit.
En tuurlijk geef ik haar regelmatig een kus of complimentje, schouderklopje, maar bijna een uur lang op schoot en in d'r nek kussen, tussen d'r benen hoger op schoot trekken... Wellicht zie ik spoken, maar ik vind dat echt niet prettig (vond ik voor deze situatie al niet echt tof) maar nu krijg ik er helemaal de rillingen van.
Maar wat doe je? Spreek je er iemand op aan, in bijzijn van anderen?
Neem je iemand apart?

Persoonlijk kies ik er nu voor, omdat het allemaal zo enorm gecompliceerd en "vaag" is, om mijn dochter geen seconde uit het oog te verliezen en snel weer op huis aan te gaan.

Hopelijk krijg ik deze week nog een telefoontje wanneer de therapie en onderzoeken daadwerkelijk gaan starten, want ik trek dit geen maanden meer op deze manier.

**Geplaatst**: 17-08-16 21:35

Re: misbruik of??

Geplaatst: 17-08-16 21:35

Jeetje ts wat vervelend.

Geen idee of het verband kan hebben. Je zou zeggen van wel. Die mensen weer gezien en nu in de broek plassen. Maar we kunnen ook allemaal dingen zien die er niet zijn.

Maar nee vind het ook biet normaal om op een 9 jarig kind te zoenen en heel lamg op schoot te hebben (ouders is anders). (Mijn neefje van 3 was vorige week ziek. Toen heeft hij bij mik op schoot gezeten. Kan zijn dat ik hem een zoen op het voorhoofd heb gegeven. Maar heb het idee dat die veel afhankelijker nog zijn). Bij een 9 jarige vind ik dat wel anders.

Pff.. hopelijk snel actie ts. Hier is niks aan. Wel fijn dat je dochter verder wel haar zelf is.

**Geplaatst**: 17-08-16 22:19

Geplaatst: 17-08-16 22:19

Hoenuverder schreef:
maar bijna een uur lang op schoot en in d'r nek kussen, tussen d'r benen hoger op schoot trekken...

Wow. Leeftijd of niet dit doe je toch niet bij andermans kinderen? Hier schrik ik best wel van. Hoe zeg je er inderdaad iets van, ik heb helaas geen idee TS. Maar je ziet geen spoken, ik ben vast niet de enige die dit ook zorgwekkend vind.

**Geplaatst**: 17-08-16 22:25

Geplaatst: 17-08-16 22:25

Dit is een heel moeilijke situatie. Enerzijds vind ik de beschrijving ook zo overkomen van, euh, nee, dat is niet normaal. Anderszijds als je dochter opgegroeid is bij die mensen kan het ook gewoon zo gegroeid zijn (niet beseffen dat ze wel ouder wordt)
Hun aanspreken in bijzijn van anderen zou ik absoluut niet doen. Wat ik denk dat dan het beste idee is, is om die mensen eens uit te nodigen bij je thuis (zonder je dochter), en gewoon open boek te spelen (en dan niet met je vermoeden, maar dan bv in het bijzijn van een contactpersoon / een opgeleid iemand waar je dochter ev mee in therapie gaat, en aangeven dat jullie vinden dat je dochter veranderd is van gedrag, puberteit aanhalen, leg uit dat ze vaak woedeaanvallen heeft bv en dat ze daarom therapie volgt bij die persoon (die aanwezig is bij het gesprek). Dat jullie allemaal samen de relatie dat je dochter heeft met alle personen dat ze kent evalueren, en dan zo aansturen op de manier van hun en het aanraken van je dochter (en dan echt gewoon op dat veel knuffelen aansturen, je vindt het fijn dat ze zo graag gezien is, maar ze komt wat ouder en heeft aangegeven liever niet meer zoveel te knuffelen,maar ze durft het zelf niet te zeggen uit angst hun te kwetsen, of dat jullie denken dat ze niet echt meer geknuffeld wil worden, etc.)

Maar dit zou ik zeker in overleg doen met een professionele persoon en afhankelijk wat er van het onderzoek nog verwacht wordt.

Heb je al geprobeerd daarover in gesprek te gaan met haar?
"Goh, mevrouw X / Meneer Y was je wel veel aan het knuffelen op die dag. Vond je dat leuk?"

Wie weet antwoord ze gewoon spontaan wat ze denkt, indien niet, heb je niks raars/verkeerd gezegd.
Toen ze op schoot zat werd ze strak zeg je, deed ze ook intentie's om weg te gaan (proberen op te staan, rond kijken of er een "uitweg" is, of zat ze dan gewoon lekker op schoot haar ding te doen?

Maava: dat hangt er van af, ts haar dochter is zo goed als opgegroeid bij die mensen begrijp ik, stel dat het onschuldig is, die mensen zien haar waarschijnlijk als hun kleindochter. En oma's en opa's knuffelen en kussen graatg en knijpen graag in de wangetjes. Dat kan ook gewoon volledig onschuldig zijn. (Maar het tussen de benen omhoog trekken op schoot vind ik dan weer erg raar, dat doe je mss bij een baby maar zodra ze wat zwaarder worden toch niet meer.)

**Geplaatst**: 17-08-16 22:27

Geplaatst: 17-08-16 22:27

Of er nou wel of niet wat gebeurt is... Een 9 jarige zo lang op schoot hebben is over de grens. Misschien voor jezelf iets verzinnen om toch wat van te zeggen als jij deze man weer tegenkomt. Want je dochter lijkt met misschien uit haar zelf te doen maar ook dat is verontrustend.
En voor je dochter iets van een activiteit die haar los maakt... en haar eigen ding kan doen... spelen met andere kinderen of ergens mee helpen, een spelletje voor zichzelf (misschien zelfs wel de ipad of telefoon mee... ja niet zo beste oplossing maar dan is ze even in haar eigen wereldje ipv bij de volwassenen.)

**Geplaatst**: 17-08-16 22:27

Geplaatst: 17-08-16 22:27

En de rest van de kennissen? Hebben die het ook gezien of doet hij het onopvallend, hoe kijken die daarna?

**Geplaatst**: 17-08-16 22:32

Re: misbruik of??

Geplaatst: 17-08-16 22:32

@Duhelo
Knuffelen en in de wang knijpen etc is inderdaad niks mis mee. Maar inderdaad het in de nek kussen en tussen de benen omhoog trekken is inderdaad raar zoals je ook zegt.

**Geplaatst**: 17-08-16 22:42

Re: misbruik of??

Geplaatst: 17-08-16 22:42

Jeetje... Wat een rollercoaster zeg!
Ik wil mijn complimenten aan jouw geven, wat pak je alles goed aan!
Dat kom ik helaas weleens anders tegen!

Ik heb je een pb gestuurd!

**Geplaatst**: 18-08-16 00:13

Re: misbruik of??

Geplaatst: 18-08-16 00:13

Pfff.. wat lastig TS... fijn dat je verder bent met therapieën.. heel veel succes!

**Geplaatst**: 18-08-16 00:18

Re: misbruik of??

Geplaatst: 18-08-16 00:18

Wat vind je dochter er zelf van? Dat ze zo aangeraakt wordt?

**Geplaatst**: 18-08-16 00:36

Re: misbruik of??

Geplaatst: 18-08-16 00:36

Dat je nog contact hebt met deze mensen. Misschien heb ik er overheen gelezen, maar waarom zou je het contact niet kunnen verbreken? Het is duidelijk dat (wat er ook gebeurd is) jij deze mensen niet vertrouwd. Ook al is het familie. Wat heb je te verliezen?
Volgens mij is het zelfs zo, dat bij misbruik het slachtoffer juist een aantrekkingskracht kan krijgen naar de dader toe.

Verder petje af hoor, lijkt mij enorm moeilijk!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 18-08-16 06:57

Re: misbruik of??

Geplaatst door de TopicStarter : 18-08-16 06:57

Mijn dochter is iets jonger dan 9jr, maar ik snap de verwarring met de leeftijdscategorie die ik eerder beschreef en haar verjaardag.
Overigens schatten veel mensen haar wel een jaar of 9, ivm haar lengte en taalgebruik.

M'n dochter wordt wel strak in haar lichaam en armen over elkaar, kijkt meestal naar beneden.
Ze maakt geen aanstalten om weg te gaan op zo'n moment, maar ze is wel anders dan wanneer ze bijvoorbeeld met mij knuffelt.

Het klopt dat mijn dochter veel bij deze mensen is geweest voorheen, en dat het dus kan zijn dat ze niet in de gaten hebben dat ze groter is geworden, ik verslik me daar zelf ook weleens in als ik haar bijv.van school haal, dan "schrik" ik van hoe groot en wijs ze alweer is.
Maar de rest van de kennissen/hun familie geven mijn dochter een kus of een knuffel en dan is het klaar.
De overige kennissen hebben het tussen de benen optrekken niet gezien, ik ben daar natuurlijk erg op gespitst en kijk continue waar zijn handen zijn.
Hij zag mij wel kijken en haalde zijn handen weg.
Er is nooit meer gesproken over het bloedverlies, ook mensen die erg dicht bij hun staan (en normaal alles weten betreffende mijn dochter) heb ik er niet over gehoord, maar dat is misschien te ver gezocht omdat ik toen heb aangegeven dat ze het wellicht zelf had gedaan dmv krabben oid... Maar toch vind ik het een beetje raar.
Ik ga het zeker bespreken met mijn dochter, over hoe zij het ervaart.

Waarom ik nog contact heb met die mensen, ondanks dat ik ze niet meer vertrouw, is niet in 1 woord te vatten.
Zij nemen een vrij belangrijke rol in in de kennissen-/vriendenkring.
Ik ontneem, wanneer ik de banden verbreek, mijn dochter heel veel.
Het zal een enorme verdeeldheid geven, ik zal veel vrienden verliezen en ik zet mensen in een kwaad daglicht waarmee ik ze veel schade kan doen oplopen.
Daarnaast hebben zij altijd voor mij en mijn dochter klaar gestaan op mementen dat niemand er voor mij was.
En dan nog de vraag, met welke reden verbreek ik het contact?

Dat ik vrienden verlies vind ik niet zo erg, maar mijn dochter zal daar wel onder lijden zolang er niets zeker is.

Ik ga het gesprek met deze mensen waarschijnlijk wel aan, icm de behandelend therapeut.
Vond dat een goede tip!

**Geplaatst**: 18-08-16 08:10

Geplaatst: 18-08-16 08:10

Door dat weer plassen, zouden bij mij de alarmbellen nog extra gaan rinkelen. Hier klopt iets totaal niet. Sterkte ermee, misschien bespreekbaar maken met je dochter wat ze er zelf van vindt om bij die man op schoot te zitten? En ik vind dat je gerust in een volle kamer kunt zeggen dat je wilt dat hij ophoudt met je kind vasthouden. Als jij ziet en vindt dat het vreemd is en gaat, zijn er vast wel meer die dat eigenlijk ook vinden. En zo niet, het is jouw kind! En jij wil het niet. Punt.
En als hij zijn handen weghaalt als hij jou ziet kijken, waarom doet hij dat? Als het allemaal pure onschuld is, komt dat niet eens in je op om te doen.

Daarnaast hebben zij altijd voor mij en mijn dochter klaar gestaan op mementen dat niemand er voor mij was. Heel lief van die mensen maar daardoor waren jij en je dochter in een kwetsbare positie en daar KAN misbruik van gemaakt zijn.

Het is een heel lastige positie waar je inzit maar toch denk ik dat het het waard is om het contact te verbreken om je kind veilig te stellen. Je merkt aan je kind dat ze soort van verkrampt in zijn armen. En ze plast weer in haar broek sinds ze die mensen weer ziet. Of lees ik dat verkeerd?

Ik heb je openingspost nog eens doorgelezen. Het gaat me zo aan het hart! Die nachtmerries van je dochter, hoe is het daar mee? En heb je daar wel eens op doorgevraagd wat zij droomde en daarbij voelde en wat ze daar van vond? Dromen zijn heel belangrijk in het verwerken van dingen maar in je slaap geeft je onderbewustzijn je dingen door in de vorm van dromen om je bewust te maken van dingen in je dagelijks leven. Een kind kan dat nog niet begrijpen en uitleggen en heeft daar je hulp bij nodig om dat te plaatsen en te interpreteren.
Iets groots tegenover iets kleins geeft mij het gevoel dat ze ergens niet tegenop kan. Wat haar onderbewustzijn blijkbaar niet in de haak vindt. En daarom krijgt ze nachtmerries.

**Geplaatst**: 18-08-16 08:47

Re: misbruik of??

Geplaatst: 18-08-16 08:47

Het verbreken van vriendschappen is iets waaraan je imo teveel waarde aan hecht.
Het beschermen van je kind moet op nr 1 staan en jullie maken wel weer nieuwe vrienden. Of het nu zeker is of niet, dat die man wat heeft gedaan.... jij hebt twijfels endat is genoeg.
Twijfel niet aan jezelf. Kies voor jezelf en je kind. Zij ziet je als voorbeeld, dus neem de controle over de situaties waar je je nietprettig bij voelt. Daar leert zij ook van.

**Geplaatst**: 18-08-16 09:00

Geplaatst: 18-08-16 09:00

Mijn moeder heeft me van jongs af aan altijd geleerd dat er niemand aan mijn geslachtsdelen mocht komen, alleen ik zelf. Sinds ik mijzelf kon wassen mochten papa mama, familie, vriendjes en vriendinnetjes etc er niet aan komen. Dat was een heel duidelijke afspraak.

Toen de broer (16 jaar oud) van mijn toenmalig beste vriendinnetje mij daar begon aan te raken wist ik meteen dat dat niet juist was. Toen ik thuis kwam wilde ik in bad, ik voelde me vies en vertelde aan mijn moeder wat er was gebeurd. Wat ik nog weet was hoe moeilijk ik het vond om het woord piemel uit te spreken, dat voelde heel erg naar. Wellicht kan je proberen om met de dochter een ander woord te vinden voor bepaalde moeilijk uit te spreken woorden.

Ik wil je heel veel kracht toewensen. Ik ervaar zelf als inmiddels volwassen persoon nog dagelijks geestelijk trauma van wat er toen is gebeurd. Ik hoop dat je er snel achter komt wat er speelt en dat jullie fijne hulp kunnen vinden. Wat bij mij hielp toen ik kind was, was praten tijdens een spelletje. Kinderen zijn snel afgeleid, als je een spelletje speelt wat jouw kind heel leuk vind en je vraagt ondertussen kleine vraagjes over het voorval met de mensen (of de man jouw kind vaker aanraakt bij het kruis, of ze zichzelf wel eens krabt, geef voorbeelden dat het normaal ik om er over te praten en stel haar gerust) vergeet het kind vaak dat het een soort ondervraging is.