Bokt.nl

**Geplaatst**: 27-10-15 00:20

Geplaatst: 27-10-15 00:20

TS, ik denk dat je beter met een andere instelling naar de huisarts kan gaan. In plaats van kijken of de huisarts hem "reden in kan praten" juist kijken of er uitgesloten kan worden dat hij ergens alergisch voor is, of dat er lichamelijk iets mis is.

**Geplaatst**: 27-10-15 00:21

Geplaatst: 27-10-15 00:21

Quellian schreef:
Hij krijgt dagelijks een goede maaltijd aangeboden (en ja, soms ook friet of iets anders minder gezond) en we hebben het niet-eten ruim 3 jaar lang genegeerd. Ik merk dat hij eronder gaat lijden (hij is bv in een jaar niets gegroeid, niet in lengte en niet in gewicht) en dat het negeren voor hem wellicht toch niet werkt (kan hè, wat voor de een werkt, kan voor de ander niet werken). We scheppen op, we eten, nemen de dag door en hij zit om zich heen te kijken, prima. Iedereen klaar? Ja? Tafel afruimen. Maar ondanks het geen aandacht besteden gaat er gewoon niets in en dan is het later piepen dat hij honger heeft, tja... dan zeg ik op mijn beurt: 'dan neem je morgenochtend maar een boterham extra en morgenavond moet je dan maar goed eten, anders krijg je weer buikpijn'. Hij is oud genoeg om die link te leggen. Hier wordt net gedaan of ik mijn kind moedwillig uithonger.

Om een soortgelijk voorbeeld te noemen; soms willen kinderen niet mee komen, zegt mama 'nou, daag!', loopt de hoek om en kind komt er vanzelf achteraan. Dat werkt niet bij de mijne, die gaat lekker de andere kant op om alsnog te gaan doen wat hij in zijn hoofd had. Geeft niets, maakt hem extra leuk! Maar om aan te geven dat er geen 'standaard' aanpak is.

En het tijdstip verlaten?
Hoelaat klaagt hij over buikpijn?
En waarom eet hij wel patat en pannenkoeken?

**Geplaatst**: 27-10-15 00:22

Geplaatst: 27-10-15 00:22

Ik denk dat velen dit probleem zwaaaaarrrrrrr onderschatten. Ik ben zelf zo'n 'niet etend kind' en nu inmiddels 34......en ik eet nog niet, als het aanstellerij was ging ik mijzelf echt niet moedwillig pesten door afwijkend te zijn. Ik zou inmiddels oud en wijs genoeg zijn. Waarom.....???? als iemand mij het antwoord kan geven!?

Dus van hij gaat vanzelf wel eten als hij honger krijgt: forget it.....ik hongerde mezelf uit als kind dat mijn pa doodsangsten uitstond op vakantie. Alles behalve eten wat je niet 'lustte'.

**Geplaatst**: 27-10-15 00:23

Geplaatst: 27-10-15 00:23

Quellian schreef:
Hij krijgt dagelijks een goede maaltijd aangeboden (en ja, soms ook friet of iets anders minder gezond) en we hebben het niet-eten ruim 3 jaar lang genegeerd. Ik merk dat hij eronder gaat lijden (hij is bv in een jaar niets gegroeid, niet in lengte en niet in gewicht) en dat het negeren voor hem wellicht toch niet werkt (kan hè, wat voor de een werkt, kan voor de ander niet werken). We scheppen op, we eten, nemen de dag door en hij zit om zich heen te kijken, prima. Iedereen klaar? Ja? Tafel afruimen. Maar ondanks het geen aandacht besteden gaat er gewoon niets in en dan is het later piepen dat hij honger heeft, tja... dan zeg ik op mijn beurt: 'dan neem je morgenochtend maar een boterham extra en morgenavond moet je dan maar goed eten, anders krijg je weer buikpijn'. Hij is oud genoeg om die link te leggen. Hier wordt net gedaan of ik mijn kind moedwillig uithonger.

Om een soortgelijk voorbeeld te noemen; soms willen kinderen niet mee komen, zegt mama 'nou, daag!', loopt de hoek om en kind komt er vanzelf achteraan. Dat werkt niet bij de mijne, die gaat lekker de andere kant op om alsnog te gaan doen wat hij in zijn hoofd had. Geeft niets, maakt hem extra leuk! Maar om aan te geven dat er geen 'standaard' aanpak is.

En wat doet hij dan als je het avondeten weer geeft wat hij eerder die avond niet wou?
Want in mijn ogen is door te zeggen dan eet je morgenochtend maar extra brood ook niet handig.
Geef hem het voordeel van de twijfel door het opnieuw aan te bieden wat hij eerder liet staan, met de mededeling als je honger hebt kun je dit eten, iets anders is er nu niet.
Nog niet eten? Ok prima, maar je krijgt niks anders.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 27-10-15 00:25

Geplaatst door de TopicStarter : 27-10-15 00:25

jessdaniels , met die instelling gaan we ook, om fysieke ongemakken uit te sluiten. En als een dokter kan vertellen dat hij gezond is, dan maakt het wellicht meer indruk dan wanneer ik het zeg.

Hannanas schreef:
En het tijdstip verlaten?
Hoelaat klaagt hij over buikpijn?
En waarom eet hij wel patat en pannenkoeken?

Wij eten vrij laat, meestal rond 18.00 uur of iets later. Hij gaat om 19.00 uur naar boven.
En waarom hij wel patat en pannenkoeken eet? Tja... waarom eet ik liever appeltaart met slagroom dan een cracker met smeerkaas?

dushi88, oppiepen in de magnetron hebben we ook gedaan, tweede kans. Maar nee, 'dát bedoel ik niet!'.

**Geplaatst**: 27-10-15 00:25

Geplaatst: 27-10-15 00:25

Wat jammer dat je het zo opvat. Misschien kun je er morgen meer mee

**Geplaatst**: 27-10-15 00:25

Geplaatst: 27-10-15 00:25

Quellian schreef:
Hij vindt het leuk als ik bakjes neerzet met plakjes worst, stukjes kaas, komkommer (dat gaat dan nog wel) en nootjes, maar daar is hij snel klaar mee en daar hoef ik 'morgen' ook niet meer mee te komen. Hij was altijd gek op leverworst, tot afgelopen weekend, nee hoor... dat had ie nooit gelust, blégh!! En die appels? Veel te groot! Ik lust alleen kinderappels! Kaas? Ik lust alleen babybel! Dus ik kom hem al veel tegemoet, om dus toch worst op brood te krijgen (Dora worst), appels erin te krijgen (kleine appels, de kinderappels) en kaas (babybel) en zo kan ik nog wel even doorgaan. Ik ben hem constant tegemoet aan het komen om hem toch iets binnen te laten krijgen, maar hij kan vandaag ineens besluiten dat hij het niet meer lust.

Heb je zelf ook door dat hij je manipuleert als je dit zo terug leest?
Het blijkt gewoon uit al je berichten.

**Geplaatst**: 27-10-15 00:28

Geplaatst: 27-10-15 00:28

Maar, bijvoorbeeld.. Hoe kwam die overstap naar witbrood? Ik zou het niet bedenken om dat te gaan geven omdat mijn kind 'ineens' geen bruinbrood meer lust. We hebben alleen bruin in huis, wit wordt niet gekocht. Ze hebben het er maar mee te doen. En in het weekend soms witte broodjes en croissants maar dat is dus 'speciaal'.
Waarom overstag met witbrood? Geen verwijt maar meer een vraag of je misschien toch wat te toegeeflijk bent geweest in deze fase?

**Geplaatst**: 27-10-15 00:29

Geplaatst: 27-10-15 00:29

Ik las op de eerste pagina dat je er mee naar de huisarts ging gaan. Is dat gebeurt? Wat vond hij? (Ik heb geen zin om die 10 pagina's door te worstelen) Mijn dochter is inmiddels 10. Die kreeg er blaasontsteking bij en toen was het drinken ook over. Alles afgezocht om hulp, zelfs bij de neuroloog en uiteindelijk ben ik in het alternatieve cirquit terecht gekomen. In het ziekenhuis ben ik zonder oplossing naar huis gestuurd. Ik ben bij iemand om advies gegaan die alles wist over de Chinese geneeskunst. Ze zei zelf al dat die kennis 7000 jaar oud is. (Toen aten we hier nog geitenkeutels als de dokter het niet meer wist). Dochter is er een aantal keren behandeld met een vorm van accupunctuur zonder naalden. En of het werkt of niet... Ze was in elk geval van de blaasontsteking af en ze ging weer beter eten. Ze kreeg warempel zelfs honger. Maar echt een goede eter is het niet meer geworden. Daarmee hebben we echter wel bereikt dat het bespreekbaar werd naar ons toe, omdat ze het gevoel kreeg dat we ons zorgen maakten. Dingen die ze echt, maar dan ook echt niet wil eten, probeert ze nu wel, maar dwang is uitgesloten. En ze is klein voor haar leeftijd, maar ja, ze eet nu en daar zijn we blij mee. Mijn zus is ook altijd een slechte eter geweest en tja, die leeft ook nog steeds... En ze is uiteindelijk net zo lang geworden als ik. (En dikker inmiddels!) Het kan ook in je genen zitten, dat je niet veel nodig hebt. Als je meer wil weten over de hulp aan mijn dochter, pb je maar. Omwille van haar privacy wil ik er niet te veel over uitweiden op internet.

**Geplaatst**: 27-10-15 00:30

Geplaatst: 27-10-15 00:30

Omdat jullie niet begrijprn dat voet bij stuk houden niet helpt. Hij zsl dat ook doen. Moet je je kind dan uit laten hongeren? En jaaaa daar zou hij met mij als voorbeeld tot in staat kunnen zijn. Niet iedereen gaat eten bij gebrek aan beter.

**Geplaatst**: 27-10-15 00:30

Geplaatst: 27-10-15 00:30

Quellian schreef:
jessdaniels , met die instelling gaan we ook, om fysieke ongemakken uit te sluiten. En als een dokter kan vertellen dat hij gezond is, dan maakt het wellicht meer indruk dan wanneer ik het zeg.

Hannanas schreef:
En het tijdstip verlaten?
Hoelaat klaagt hij over buikpijn?
En waarom eet hij wel patat en pannenkoeken?

Wij eten vrij laat, meestal rond 18.00 uur of iets later. Hij gaat om 19.00 uur naar boven.
En waarom hij wel patat en pannenkoeken eet? Tja... waarom eet ik liever appeltaart met slagroom dan een cracker met smeerkaas?

dushi88, oppiepen in de magnetron hebben we ook gedaan, tweede kans. Maar nee, 'dát bedoel ik niet!'.

Ja? Waarom eet jij liever taart?
Vind ik niet zo vanzelfsprekend hoor.
Beide is lekker.

Wellicht het verschil in focus.
Dierentuin en daarna oma's beruchte feest-stamppot ipv pannenkoeken.

**Geplaatst**: 27-10-15 00:32

Geplaatst: 27-10-15 00:32

Majabeestje schreef:
Maar, bijvoorbeeld.. Hoe kwam die overstap naar witbrood? Ik zou het niet bedenken om dat te gaan geven omdat mijn kind 'ineens' geen bruinbrood meer lust. We hebben alleen bruin in huis, wit wordt niet gekocht. Ze hebben het er maar mee te doen. En in het weekend soms witte broodjes en croissants maar dat is dus 'speciaal'.
Waarom overstag met witbrood? Geen verwijt maar meer een vraag of je misschien toch wat te toegeeflijk bent geweest in deze fase?

Dat gaat heel makkelijk hoor! Hier hadden we brood van een specifieke bakker. Alleen dat brood werd gegeten. Vanwege een vriendje met een bakkende vader zijn we overgestapt en nu lusten ze het brood van de andere bakker niet meer omdat er stukjes op zitten. :')

Ik heb daar gewoonlijk lak aan, maar ja, ik vind dat andere brood ook lekkerder.

Het leest wel als autisme. Ik ken meerdere verhalen waar uiteindelijk Asperge naar voren kwam. Ben benieuwd wat de dokter zegt.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 27-10-15 00:34

Geplaatst door de TopicStarter : 27-10-15 00:34

anneliesdj schreef:
Heb je zelf ook door dat hij je manipuleert als je dit zo terug leest?
Het blijkt gewoon uit al je berichten.

Ik vind manipuleren een erg groot woord voor zo'n klein jochie, het is geen bewuste manipulatie, dus in die zin? Nee.
Ik besef daarentegen wel heel goed dat hij misbruik maakt van ons 'niet op 1 lijn zitten', hij is absoluut de lachende derde. Vriendlief en ik hebben vanavond ook afgesproken elkaar niet af te vallen in zijn bijzijn of iets anders toe te kennen dan de ander. Maar we hebben ook jaren wel op dezelfde lijn gezeten. Het is de laatste tijd dat ik zie dat hij eronder gaat lijden en dat ik vind dat er wat moet gebeuren en wij zijn beide een andere mening toegedaan in wát er moet gebeuren.

phormicola schreef:
Wat jammer dat je het zo opvat. Misschien kun je er morgen meer mee

Nee sorry, met zulke verwijten over diëten kán ik niets, wíl ik niets, hóef ik niets en zál ik niets. Ook morgen niet.

We hebben een afspraak voor donderdag, eerder had de dokter geen plek.

Idefix, het leest niet als autisme, lees even een aantal pagina's terug. Hij is onderzocht, omdat mijn zus een zoon heeft met PDD-NOS. Hij had géén kenmerken (overigens, ik werk met oa autisten, klein detail), maar ik wilde het onderzocht hebben. Ik vind namelijk dat je een kind met een bepaalde beperking goed moet begeleiden, zo vroeg mogelijk, autisme is absoluut uitgesloten.

**Geplaatst**: 27-10-15 00:34

Geplaatst: 27-10-15 00:34

Zonnetje81 schreef:
Omdat jullie niet begrijprn dat voet bij stuk houden niet helpt. Hij zsl dat ook doen. Moet je je kind dan uit laten hongeren? En jaaaa daar zou hij met mij als voorbeeld tot in staat kunnen zijn. Niet iedereen gaat eten bij gebrek aan beter.

En toch zal dat wel mijn eerste insteek zijn. Mijn kinderen eten ook liever witbrood. Maar als ze normaal gesproken prima bruinbrood eten, ze na het eten van witbrood ineens geen bruin meer lusten dan hebben ze toch echt pech. Naar mijn idee is dat toch proberen te manipuleren (wat elk kind doet) maar het is aan de ouder om daar in mee te gaan of niet.

**Geplaatst**: 27-10-15 00:35

Geplaatst: 27-10-15 00:35

Waarom is voorstellen om te praten met een psycholoog kwetsen?
Het is geen falen als ouder zijnde?
Het is hulp zoeken voor je kind, en jullie willen toch een vicieuze cirkel doorbreken?

Jullie hebben al veel geprobeerd maar lopen vast.
Wellicht kan iemand in een professionele setting en ervaring met eetproblematiek wel nieuwe inzichten bieden.
Heeft naar mijn idee meer effect dan een huisarts.

Ik denk dat een gestructureerd plan oplossing kan bieden in deze situatie. Allemaal op één golflengte. Duidelijkheid.
"Hoe gaan we het aanpakken".

**Geplaatst**: 27-10-15 00:36

Geplaatst: 27-10-15 00:36

Als het zo simpel was duurde dit geen 3 jaar en bij mij geen 32 jaar.....

**Geplaatst door de TopicStarter** : 27-10-15 00:39

Geplaatst door de TopicStarter : 27-10-15 00:39

Zonnetje81 schreef:
Als het zo simpel was duurde dit geen 3 jaar en bij mij geen 32 jaar.....

Precies, alsof we het wiel niet al opnieuw hebben proberen uit te vinden.

**Geplaatst**: 27-10-15 00:47

Geplaatst: 27-10-15 00:47

Als eerstejaars psychologiestudent vind ik dit een heel interessant topic. Vooral omdat ik mij op kind en jeugd wil gaan richten.

Ik zou het eens van een andere kant bekijken. Eten is een van de eerste dingen waar een kind controle over krijgt. Het kan daarom best zijn dat hij op een dag door kreeg dat hij eten kan weigeren en dat niemand op dat moment hem kon dwingen om te eten. Dus een echte aanleiding hoeft er niet geweest te zijn.

Sommige kinderen hebben moeite met het omgaan/krijgen van controle waardoor er dus een eetprobleem kan ontstaan. Ik denk dan ook dat dit niet iets is wat je zelf zomaar kan oplossen maar dat een psycholoog of huisarts je hier prima bij kan helpen. Wat je wel zou kunnen proberen is om hem verschillende keuzes te geven.

Bijvoorbeeld ik wil dat je iets eet. Jij mag zelf kiezen wat je wilt, kwart van je bord opeten in een kwartier, of de helft in een half uur. Zo geef je hem iets om controle over te hebben maar koppel je het niet meer aan het eten wat op het bord ligt.

Ik vind het trouwens alleen maar bewonderenswaardig dat je er voor kiest om lekker gezond te blijven eten zodat hij ziet dat het jou en je vriend niet beïnvloed op wat er gegeten wordt.

**Geplaatst**: 27-10-15 00:49

Geplaatst: 27-10-15 00:49

Quellian schreef:
Zonnetje81 schreef:
Als het zo simpel was duurde dit geen 3 jaar en bij mij geen 32 jaar.....

Precies, alsof we het wiel niet al opnieuw hebben proberen uit te vinden.

Natuurlijk, jullie proberen toch ook vanalles? Maar er is "iets" waardoor het probleem tot op heden nog steeds bestaat.
Ik zeg nergens dat het simpel is maar in het professionele circuit acht ik de kans op slagen groter dan hier op dit forum (we kennen jullie immers niet). Zeker nu het een complex probleem blijkt te zijn --> wat werkt wel voor jullie, dat is voor iedereen anders.

Zonnetje ik ben benieuwd (oprechte vraag) wanneer is het bij jou ontstaan? En wat werkte het beste? Om het eten te stimuleren?

Ervaringsdeskundige zijn vaak de beste raadgevers.

Laatst bijgewerkt door Snorlex op 27-10-15 01:06, in het totaal 2 keer bewerkt

**Geplaatst**: 27-10-15 00:50

Geplaatst: 27-10-15 00:50

Quellian schreef:
anneliesdj schreef:
Heb je zelf ook door dat hij je manipuleert als je dit zo terug leest?
Het blijkt gewoon uit al je berichten.

Ik vind manipuleren een erg groot woord voor zo'n klein jochie, het is geen bewuste manipulatie, dus in die zin? Nee.
Ik besef daarentegen wel heel goed dat hij misbruik maakt van ons 'niet op 1 lijn zitten', hij is absoluut de lachende derde. Vriendlief en ik hebben vanavond ook afgesproken elkaar niet af te vallen in zijn bijzijn of iets anders toe te kennen dan de ander. Maar we hebben ook jaren wel op dezelfde lijn gezeten. Het is de laatste tijd dat ik zie dat hij eronder gaat lijden en dat ik vind dat er wat moet gebeuren en wij zijn beide een andere mening toegedaan in wát er moet gebeuren.

Nee uiteraard doet een 5 jarige dat niet bewust, maar ze doen het wel.
Net als die peuterpuberteit waar ze in zitten met 2 jaar (toen zal het bij die van jou wel begonnen zijn) doet een kind dat bewust? Nee natuurlijk niet. Maar vrijwel elke ouder zal een periode dwarsheid rond die leeftijd wel herkennen.
Een kind moet zichzelf leren kennen en moet de wereld leren kennen, ontwikkeld zijn persoonlijkheid. En invloed uitoefenen op anderen hoort daar ook bij en eten en slapen zijn de enige dingen waar een jong kind invloed op kan uitoefenen.

Ik noemde al dat die van mij ook zo'n periode heeft gehad met eten. En nu ik er zo over nadenk, drinken is ook een tijdje een strijd geweest. Ze dronk bij het ontbijt een kleine beker en bij het middageten een halve beker en dat was het wel. Strijd strijd strijd en het wordt alleen maar erger. Uiteindelijk los gelaten en na een tijdje is ze weer gaan drinken en al vrij snel verdween het selectieve drinken ook. Ze drinkt nog steeds niet veel hoor, maar wel genoeg.

Laatst bijgewerkt door anneliesdj op 27-10-15 00:53, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 27-10-15 00:53

Geplaatst: 27-10-15 00:53

Zonnetje81 schreef:
Als het zo simpel was duurde dit geen 3 jaar en bij mij geen 32 jaar.....

Daarom zeg ik ook dat het mijn eerste insteek zou zijn. En vraag me dus oprecht af hoe dat gegaan is, de overstap naar witbrood. Soms sluipen dingen er nou eenmaal in, juist in lastige fases van kinderen. Ik weet er alles van.

Dat betekent niet dat in een aantal 'gevallen' (waaronder jij dus blijkbaar) sprake is van een 'eetprobleem' wat niet 'erger' gemaakt is door manier van omgaan door de ouders. Klinkt erger dan ik bedoel.. Ik lees namelijk best veel onduidelijkheid richting het kind en ik denk dat daar echt nog wel winst te behalen valt.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 27-10-15 00:57

Geplaatst door de TopicStarter : 27-10-15 00:57

Majabeestje schreef:
En vraag me dus oprecht af hoe dat gegaan is, de overstap naar witbrood.

Nou, dat ging net als met de rest; thuiskomen met de boterham in zijn trommel waarmee hij 's morgens naar school was vertrokken: 'ik lust geen bruin brood'. De dag ervoor wel (maar goed, 2 weken geleden lustte hij nog pizza salami, inmiddels niet meer, sinds afgelopen weekend lust hij ook geen leverworst meer). En dat kun je volhouden hoor, bruin brood meegeven, maar hij zat de hele middag op school met een lege maag.

Tijdens de informatieavond op school werd gezegd dat de kinderen tijdens de grote pauze net zo lang binnen bleven tot ze hun brood op hadden, ik heb ze toen al succes gewenst en ja, ook op school hebben ze het opgegeven. Hij zat elke dag 5 kwartier boven zijn trommel en nu is dat beperkt naar 30 minuten met witbrood (wat dat gaat er nog wel in, maar hij 'redt het niet' binnen de tijd).

**Geplaatst**: 27-10-15 01:02

Geplaatst: 27-10-15 01:02

Alsof je het over mijn dochter hebt! Ook bij artsen geweest, consultatiebureau en bij een gezinshulp (soort therapeut). Mijn dochter at goed en alles tot een jaar of 2. Volgens cb kunnen ze prima zonder eten zolang ze maar drinken. We hebben alles geprobeerd, radeloos, moedeloos, meegegaan, ertegenin gegaan etc.

Uiteindelijk na een paar jaar het gesprek met haar aan gegaan adhv gesprek van de gezinshulp. Dat was prikkel 1. Op haar zesde speelde ze bij de oma van haar beste vriendin. Ze wilde blijven eten, oma wist dat ze geen avondeten at en zette een leeg bord neer, onder het mom, je eet toch niks. Dochter ging niet akkoord en kreeg 3 sperziebonen en als ze die op had kreeg ze er nog 2. Uiteindelijk heeft ze zelfs een kippenpoot gegeten.

Wij hebben dit daarna over genomen en het werkte. Ze is nu bijna 9 en eet nog steeds niet alles. Aviko aardappelpartjes of dobbeltjes, snijbonen, sperziebonen, broccoli, ongekookte wortels, droge rijst, droge pasta gaan er zonder morren in (broccoli is er pas sinds kort bijgekomen). Ze lust ook een kippenpoot, kipburger maar geen filet. 2 soorten vis en 3 soorten vlees. Verder eet ze brood, sinds een jaar ook bolletjes, fruit en paprika. Warm eten laat ze wel eerst koud worden, maar ze eet en daar ben ik echt heel blij mee. Wanneer we nu stamppot oid eten mag zij rijst of pasta, soms een boterham, ik maak me daar niet meer druk om.

Ik ben echt blij dat er iets is wat haar heeft geprikkeld en gestimuleerd om te gaan eten. Loslaten, hoe moeilijk ook.

Het nichtje van de buren at ook niet, tot haar amandelen eruit waren! Luste en at ze alles.

Ik hoop dat jullie iets vinden wat werkt, zodra medisch is uitgesloten.

Misschien heb je iets aan mijn verhaal, je bent niet de enige, dochterlief heeft nog 2 meiden in de klas die nog steeds amper eten. Succes en sterkte, ik weet nog precies hoe machteloos en wanhopig ik me heb gevoeld.

**Geplaatst**: 27-10-15 01:05

Geplaatst: 27-10-15 01:05

Snorlex schreef:
Zonnetje ik ben benieuwd (oprechte vraag) wanneer is het bij jou ontstaan? En wat werkte het beste? Om het eten te stimuleren?
Ervaringsdeskundige zijn vaak de beste raadgevers.

Bij mij ook bij 2 jaar. Ik at alles en (ineens) met de tijd steeds minder. Ook dingen zoals snoep/snack. Ik kokhalsde er ook bij en moest ervan overgeven. Dwang en uren achter je bord laten zitten of opnieuw opwarmen werkten in ieder geval niet.

Wat wel....? Geen isee ik lust nog steeds bar weinig. Maar ik merk dat er ook een soort van angst is ontstaan om te proeven en helemaal als er anderen bij zijn (die ik niet vertrouw).

Mijn ouders hebben nooit apart gekookt. Nadat ze het hebben opgegeven aten we de ene dag wat ik lustte (aardappels en vlees) en de andere dag at ik savonds brood met pindakaas.

Ik eet inmiddels een paar groentes en bruinbrood maar de ontwikkeling gaat zeer traag. Ik ken weinig mensen die zo erg zijn als mij.

De situatie van TS is weer anders maar onderschat het niet.

**Geplaatst**: 27-10-15 01:08

Re: Kind (5) weigert te eten

Geplaatst: 27-10-15 01:08

Ik eet verder wel brood fruit yoghurt maar de variatie is ver te zoeken. Savonds vleess aardappels en paar soorten groente.