Bokt.nl

**Geplaatst**: 10-08-11 21:52

Re: Draagmoeder voor bevriend stel.

Geplaatst: 10-08-11 21:52

Ach als je mooie dingen zegt.

**Geplaatst**: 10-08-11 22:51

Re: Draagmoeder voor bevriend stel.

Geplaatst: 10-08-11 22:51

Eiceldonatie > nooit.
Draagmoeder voor een vreemde > ws niet.
Draagmoeder voor vrienden/familie > ja.

Charlotte hoopt dat zich hier spontaan draagmoeders aanmelden voor Asjemenauw

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-08-11 23:15

Re: Draagmoeder voor bevriend stel.

Geplaatst door de TopicStarter : 10-08-11 23:15

Haha nee hoor dat niet maar er zijn nu wel vrouwen die bewust gaan nadenken over het draagmoederschap in de algemene zin van het woord en dat is een mooi iets!

**Geplaatst**: 11-08-11 07:30

Geplaatst: 11-08-11 07:30

Er was zaterdag een programma op nederland 2 dat ging over eiceldonatie.
Er was daar een vrouw in de studio die haar eicellen doneerde voor 5.000 euro, zij was uiteraard onherkenbaar d.m.v. van een pruik ect.
Daar was ook dus de discussie of het normaal was dat zij daarvoor betaald werd.

Ik ben van mening als je zoiets voor een vreemde doet met al die ziekenhuis bezoeken en onderzoeken dat er best iets tegenover mag staan. Klein bedrag.

Even offtopic: later kwam er ook een man die een nier aanbod voor 62.000 euro, zulke bedragen vind ik niet normaal, dat vind ik puur handel.

In het programma vertelde iemand dat als je een eicel doneert of bijv. een nier afstaat of draagmoederschap. Dat het een mooi gebaar zou zijn als je een ruime korting/vergoeding krijgt op je ziektekostenverzekering.

Daar kan ik wel in meegaan, zou dat een mooie vergoeding vinden.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-08-11 07:54

Re: Draagmoeder voor bevriend stel.

Geplaatst door de TopicStarter : 11-08-11 07:54

Inderdaad dat zou ik ook vinden. Wel jammer dat ze geen eicel donateur hadden die gewoon open en bloot alles wilde vertellen en beantwoorden..

**Geplaatst**: 11-08-11 10:04

Re: Draagmoeder voor bevriend stel.

Geplaatst: 11-08-11 10:04

Jamaar dat komt omdat betaling hiervoor strafbaar is, dus puur zelfbescherming van deze mevrouw.

**Geplaatst**: 11-08-11 10:07

Geplaatst: 11-08-11 10:07

Toverbal schreef:
Er was zaterdag een programma op nederland 2 dat ging over eiceldonatie.
Er was daar een vrouw in de studio die haar eicellen doneerde voor 5.000 euro, zij was uiteraard onherkenbaar d.m.v. van een pruik ect.
Daar was ook dus de discussie of het normaal was dat zij daarvoor betaald werd.

Ik ben van mening als je zoiets voor een vreemde doet met al die ziekenhuis bezoeken en onderzoeken dat er best iets tegenover mag staan. Klein bedrag.

Even offtopic: later kwam er ook een man die een nier aanbod voor 62.000 euro, zulke bedragen vind ik niet normaal, dat vind ik puur handel.

In het programma vertelde iemand dat als je een eicel doneert of bijv. een nier afstaat of draagmoederschap. Dat het een mooi gebaar zou zijn als je een ruime korting/vergoeding krijgt op je ziektekostenverzekering.

Daar kan ik wel in meegaan, zou dat een mooie vergoeding vinden.

Dat je er een vergoeding voor wil is eigenlijk ook best begrijpelijk. Het is niet zomaar iets om dat vrijwillig af te staan. De behandelingen zijn niet geheel pijnloos. 5000 euro zou ik er nooit voor vragen, dat vind ik dan weer teveel (al zou ik er zelf niks voor vragen, ik wil ze toch vrijwillig afstaan), maar idd korting op je ziektekostenverzekering voor een aantal jaar zou ik heel mooi vinden. Bij elkaar opgeteld kan dat een heleboel schelen! (en geen eigen risico

)

**Geplaatst**: 11-08-11 10:09

Geplaatst: 11-08-11 10:09

anneliesdj schreef:
Charlotte hoopt dat zich hier spontaan draagmoeders aanmelden voor Asjemenauw

Als ik jonger was zou ik me spontaan aanbieden! en dat meen ik echt.
Als ik hiermee iemand gelukkig kan maken? waarom niet? we zijn er toch om elkaar te helpen!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-08-11 11:34

Re: Draagmoeder voor bevriend stel.

Geplaatst door de TopicStarter : 11-08-11 11:34

Dus jij zou ook eicellen willen doneren Joyce? Alleen voor bekende of ook voor een ander stel?
Gohya jij bent ook gemaakt van goud geloof ik

**Geplaatst**: 11-08-11 11:40

Geplaatst: 11-08-11 11:40

LCharlotte schreef:
Dus jij zou ook eicellen willen doneren Joyce? Alleen voor bekende of ook voor een ander stel?
Gohya jij bent ook gemaakt van goud geloof ik

Dat zou ik zo voor iedereen doen

Alleen eerst bekijken of ons eigen gezinnetje compleet is met 2 kinderen

**Geplaatst**: 11-08-11 11:49

Geplaatst: 11-08-11 11:49

anneliesdj schreef:
Charlotte hoopt dat zich hier spontaan draagmoeders aanmelden voor Asjemenauw

LCharlotte schreef:
Haha nee hoor dat niet maar er zijn nu wel vrouwen die bewust gaan nadenken over het draagmoederschap in de algemene zin van het woord en dat is een mooi iets!

De reden waarom ik me met dit topic ging bemoeien ??
In eerste instantie door de titel natuurlijk, maar toen had ik nog niet de behoefte om ook ergens op te reageren ... tot ik een post tegenkwam die alle haren op mijn lijf deed overeind staan. Daarna ... het is toch een vreselijk boeiend topic. Echt een onderwerp waar je goed overna gaat denken. In mijn geval omdat ik aan de wensende kant sta. Nou ja, wensende kant? Misschien moet ik dat beter toelichten.

Mijn man en ik zijn al 8 jaar hopend op gezinsuitbreiding. Ongeveer 2 jaar geleden hebben we te horen gekregen dat voor ons alle hulp over en uit is. Dat was een bittere pil om te verteren. Toch is het gelukt om ons leven weer op te pakken, maar door een telefoontje 2 dagen terug bleek dat het verhaal voor mij nog niet over is. Mijn schoonzus is in verwachting van het 4de kindje. Goh wat was ik blij voor ze, maar toen de telefoon werd opgehangen begonnen de tranen spontaan over mijn wangen te rollen. Mijn man heeft mij niet zien huilen, hij liep meteen na het telefoontje de deur uit om de hond uit te laten en kwam pas 6 uur later terug. We hebben niks tegen elkaar gezegd, zijn zonder woorden naar bed gegaan en hebben die nacht heel stevig bij elkaar gelepeld gelegen en getracht te slapen. Er zijn geen woorden meer, wij hoeven elkaar niet te vertellen waar het verdriet zit. Mijn man mag mij alles zeggen, maar hij kan het niet. Hij KAN niet ! Hij is bang dat zodra hij zijn mond opendoet er een stortvloed komt die hij niet meer kan stoppen. Mannen zijn denk ik banger voor emoties dan dat wij vrouwen zijn. Ik houd me groter voor dan ik ben want als ik hem laat zien hoe verdrietig ik ben dan trekt hij dat niet.

De volgende dag tref ik dit topic ...
Of ik daar nu echt blij mee was ?? Het roept in elk geval veel emoties op omdat ik vooral probeer zo eerlijk mogelijk te antwoorden. Ook ik ben heel goed gaan nadenken door dit onderwerp, maar ook over dit onderwerp. Wat in eerste instantie begon met het delen van gedachten over de theorie werd een stukje belichten van de andere kant van de medaille nl de kant van de wensouder. Wensouder ... ik had er niet bij stil gestaan dat ik dat was ...

Vanacht de hele nacht met mijn moeder gesproken over het onderwerp. Vanmorgen kwam de conclusie dat ik eigenlijk nog eerst zelf verder wil proberen voor we echt gaan kijken. Dat houdt in dat ik nu dus zoekende ben naar een kliniek in Belgie dus mocht iemand een adres hebben voor Nederlanders met een kinderwens .... plies let me know.

In de tussentijd zou ik graag alles willen weten over het draagmoederschap in Nederland. Rechten, plichten, kosten, wetgeving, alles. Ik zou ook graag alle kanten willen zien. Ervaringen van draagmoeders, evaringen van wensouders, maar ook meer weten over het verhaal van het kind.
Ik maak me grote zorgen over het verhaal van het kind. Als de wet de barende vrouw als moeder beschouwt ... hoe kijkt de rest van Nederland daar dan naar, maar nog belangrijker : hoe ervaart een kind dat. Ik las in dit topic een reactie van een meisje wiens moeder draagmoeder was voor een tante. Het meisje beschouwt het kind als haar zus. Pffff ... als dit al de emotie is van een draagmoederschap in directe omgeving ... hoe is het dan als de draagmoeder geen banden met de familie van het kindje heeft. Hoe zullen haar kinderen het kindje zien ?

Sorry. Ik lees gewoon erg goed mee en ik probeer me in te denken wat een impact dit heeft op alle betrokkenen. Ik wil me niet blindstaren op mijn eigen geluk en voorbij gaan aan de rest. Dit komt omdat ik zelf als nr1 angst heb dat de draagmoeder het kindje niet zou afstaan aan de wensouders. De draagmoeder heeft 1 jaar de tijd om zich te bedenken. Oww my god ... 1 jaar. En het kindje ... wenst elke ouder niet een zorgvrij bestaan voor hun kind.
Misschien doe ik nu te moeilijk, mijn hersenen draaien overuren.

Los van alle haken en ogen wil ik deze reactie graag afsluiten met een $_/-\o_$ nederige diepe buiging $_/-\o_$ voor alle vrouwen die zich op welke manier dan ook willen inzetten voor een gezin met een kinderwens. Of je nu tijdens je zwangerschap pies inlevert, een eicel doneert, het oké vind dat je man zaad doneert, en vooral als je draagmoeder kunt zijn ... Diep respect voor jullie, jullie inlevingsvermogen, en de kracht.
Gewoon het feit dat er vrouwen zijn die belangeloos zo iets groots willen doen voor een bekende of totaal vreemde ... dat warmt mijn hart op manieren die ik niet eens kan omschrijven.

**Geplaatst**: 11-08-11 12:00

Re: Draagmoeder voor bevriend stel.

Geplaatst: 11-08-11 12:00

Denk je dat je gelukkig zou kunnen zijn zonder kinderen Asjemenauw? Of is dat iets waar je niet kan/wil over nadenken op dit moment?

**Geplaatst**: 11-08-11 12:03

Geplaatst: 11-08-11 12:03

Asjemenauw: ik moet zeggen dat jou verhaal mij ook echt aan het denken heeft gezet. Ik vind zwanger zijn geweldig, ik kan ook echt gaan rammelen als ik een zwangere vrouw zie. Bevalling, tja, blijft er bij, dat is een dagje afzien maar dan het kindje in je armen houden

Zoiets wens je inderdaad iedereen met een kinderwens toe, helaas is dit voor veel vrouwen niet mogelijk.
Ik ben dan ook steeds meer gaan nadenken of ik dat zou kunnen, draagmoeder zijn. Ik houd ook een blog in de gate van een draagmoeder, kijken naar de gevoelens die alles los maakt en hoe het verloopt en of ik het ooit zelf zou kunnen... Zeker niet voor een bekende, ik denk niet dat ik het aan kan om telkens het gedragen kind te zien en proberen je er niet mee te bemoeien. Ik denk dat het voor mij juist makkelijker zou zijn voor een onbekende.
Maar ik weet ook dat het op het moment voor mij geen optie is. Als ik binnen nu en 3 jaar zwanger word ben ik sowieso mijn baan kwijt (geen contract verlening in ieder geval) en dat is het mij nu niet waard, niet voor een kind dat ik niet zelf op kan voeden. Ook ben ik er nog niet over uit of ik 2 kinderen genoeg vind om het even bot te zeggen. De ene dag denk ik van wel, de andere dag zou ik er zo nog eentje bij willen. Ook mijn vriend is er nog niet over uit.
En dan mijn vriend zelf, hij vond mij echt een tiran tijdens de zwangerschap

Hoe zou hij er tegenover staan? Ik denk negatief. Ik doneer ook bloed en ik wil ook beenmergdonor worden. Hij vind dat eerste al iets wat je niet moet doen en beenmergdonor ziet hij helemaal niet zitten. Maakt mij niet uit, ik ga me daar toch voor aanmelden. Iemand belangeloos helpen ligt mij wel. Maar dit is uiteraard ander bij draagmoederschap... Dan zal mijn vriend er denk ik toch ook mee akkoord moeten gaan... Ik denk dat ik ter zijner tijd wel eicellen wil doneren, maar hoe dat allemaal in zijn werk gaat zou ik nog uit moeten zoeken.
Ik vind het nog steeds een zeer lastig onderwerp.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-08-11 12:10

Geplaatst door de TopicStarter : 11-08-11 12:10

Wat een post, brok in mijn keel en tranen branden in mijn ogen, inderdaad zoals iemand anders al eerder opmerkte, ontzettend puur!! Stiekem ben ik wel trots dat mijn topic dingen in werking heeft gezet bij jullie maar ook bij anderen. Dat is prachtig!! Ik kan me jouw angsten erg goed voorstellen, ik denk dat de draagmoeder vooraf bovenal in gedachte moet hebben dat het jullie kind is dat ze draagt, niet een kind van haarzelf. Dan denk ik dat rare banden, gedachtes en zorgen al in grote delen weg geschrapt kunnen worden.

Ik heb overigens inderdaad zoals jij noemt 'pies' ingeleverd bij beide zwangerschappen dus in dat opzicht heb ik al een steentje bijgedragen. Wat de toekomst verder nog brengen zal, dat zullen we zien.

Ik heb een Belgische vriendin die jaren bezig is geweest om zwanger te raken, gelukkig is ze inmiddels trotse mama. Ik zou haar eens vragen naar goede klinieken.

xx

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-08-11 12:13

Re: Draagmoeder voor bevriend stel.

Geplaatst door de TopicStarter : 11-08-11 12:13

Joyce het is al prachtig dat je er over nadenkt. Ik denk inderdaada dat je partner er 100% achter moet staan. Hij zal je toch moeten bijstaan tijdens de zwangerschap en de bevalling (wat mij betreft samen met de wensouders

)

**Geplaatst**: 11-08-11 12:14

Geplaatst: 11-08-11 12:14

Ik heb stage gelopen in UZ-Brussel in Jette overigens. Ik weet dat ze daar een behoorlijke (vooruitstrevende) fertiliteitskliniek hebben, maar hoe of wat is me niet bekend.

Kan het ziekenhuis in Nederland je niet doorsturen ofzo? Lijkt me dat zij wel het een en ander kwa adressen moeten kennen, of niet?

**Geplaatst**: 11-08-11 12:20

Geplaatst: 11-08-11 12:20

LCharlotte schreef:
Joyce het is al prachtig dat je er over nadenkt. Ik denk inderdaada dat je partner er 100% achter moet staan. Hij zal je toch moeten bijstaan tijdens de zwangerschap en de bevalling (wat mij betreft samen met de wensouders )

Dat denk ik ook. En aangezien mijn vriend mij toen al een tiran vond

(wat ik nog steeds niet meer dan logisch vond want meneer was nou ook niet altijd zo meelevend en tactisch

) denk ik dat hij er echt niet positief tegenover staat. Maar allicht dat een gesprek met wensouder hem van gedachte kan doen veranderen. Hij is echt wel meelevend en emotioneel zo nu en dan

Hij is alleen niet zo van het belangeloos een steentje bijdragen aan de maatschappij zoals ik.
Adoptie vond hij trouwens ook al niks, ik zou dat ook nog wel zien zitten. Tja, eerst maar ontdekken of ons gezinnetje compleet is met 2 kinderen en daarna zal ik eens op hem in gaan praten

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-08-11 12:23

Geplaatst door de TopicStarter : 11-08-11 12:23

Joyckuh schreef:
LCharlotte schreef:
Joyce het is al prachtig dat je er over nadenkt. Ik denk inderdaada dat je partner er 100% achter moet staan. Hij zal je toch moeten bijstaan tijdens de zwangerschap en de bevalling (wat mij betreft samen met de wensouders )

Dat denk ik ook. En aangezien mijn vriend mij toen al een tiran vond (wat ik nog steeds niet meer dan logisch vond want meneer was nou ook niet altijd zo meelevend en tactisch ) denk ik dat hij er echt niet positief tegenover staat. Maar allicht dat een gesprek met wensouder hem van gedachte kan doen veranderen. Hij is echt wel meelevend en emotioneel zo nu en dan Hij is alleen niet zo van het belangeloos een steentje bijdragen aan de maatschappij zoals ik.
Adoptie vond hij trouwens ook al niks, ik zou dat ook nog wel zien zitten. Tja, eerst maar ontdekken of ons gezinnetje compleet is met 2 kinderen en daarna zal ik eens op hem in gaan praten

Ja ik denk dat in zo een geval een gesprek met wensouders goed zou helpen voor een partner om zich in te leven..

**Geplaatst**: 11-08-11 12:31

Geplaatst: 11-08-11 12:31

@Asjemenauw
Ik zou jullie zo super graag willen helpen! Ik heb vele gave's en heb daarmee veel mensen geholpen.
Ook mensen die niet zwanger konden worden! mensen die jaren ziekenhuis in/ziekenhuis uit liepen en maar niet zwanger werden.Een echtpaar heb ik geholpen [met mijn gave] en die hebben na járen 2 gezonde kinderen.En dat terwijl een zwangerschap eigenlijk uitgesloten was voor ze,kans was iets van 30%.
Een ander echtpaar hetzelfde,allerlei mogelijkheden geprobeert,tot ze met mij in contact kwam.
Toen zei ik tegen haar:Jij bent vóór de kerst zwanger. En warempel ze wás zwanger vlak voor kerst.
Ze hebben nu ook 2 gezonde kinderen.
Dus "asjemenauw" je kan me altijd PBen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-08-11 13:38

Geplaatst door de TopicStarter : 11-08-11 13:38

http://mrk-syndroom.hyves.nl/?&pageid=5 ... _state__=2
Zomaar een Hyves die stikt van jonge onvruchbare mensen die zo graag een draagmoeder zouden vinden. Het is gewoon niet eerlijk als je dat zo leest..

**Geplaatst**: 11-08-11 13:38

Geplaatst: 11-08-11 13:38

BraveSpots schreef:
Denk je dat je gelukkig zou kunnen zijn zonder kinderen Asjemenauw? Of is dat iets waar je niet kan/wil over nadenken op dit moment?

Het is juist het geluk van mijn leven, onze levens, en onze liefde die maken dat ik graag moeder zou willen zijn en daarmee zou ik ook meteen de grootste en diepste wens van mijn man kan vervullen.
2 Jaar geleden toen wij te horen kregen dat de tour voor ons gedaan was heb ik mijzelf en mijn man voor de keus gezet. Serieus !! Mocht de kinderwens sterker zijn dan onze liefde dan was het nu de tijd om knopen door te hakken. Wij hebben weer voor elkaar gekozen, wetende wat dit inhield. Ik kies nog elke dag voor mijn man, voor ons leven. Ik ben gelukkig ... ook al ken ik verdriet.

LCharlotte schreef:
Wat een post, brok in mijn keel en tranen branden in mijn ogen, inderdaad zoals iemand anders al eerder opmerkte, ontzettend puur!! Stiekem ben ik wel trots dat mijn topic dingen in werking heeft gezet bij jullie maar ook bij anderen. Dat is prachtig!! Ik kan me jouw angsten erg goed voorstellen, ik denk dat de draagmoeder vooraf bovenal in gedachte moet hebben dat het jullie kind is dat ze draagt, niet een kind van haarzelf. Dan denk ik dat rare banden, gedachtes en zorgen al in grote delen weg geschrapt kunnen worden.

Ik heb overigens inderdaad zoals jij noemt 'pies' ingeleverd bij beide zwangerschappen dus in dat opzicht heb ik al een steentje bijgedragen. Wat de toekomst verder nog brengen zal, dat zullen we zien.

Ik heb een Belgische vriendin die jaren bezig is geweest om zwanger te raken, gelukkig is ze inmiddels trotse mama. Ik zou haar eens vragen naar goede klinieken.

xx

Nou gelukkig ben ik dan niet de enige janker in dit topic !!
Bedankt voor de reactie, alle anderen die zo positief (negatief mag ook hoor) reageren ook bedankt.
Ik sla soms een reactie hier of daar over, maar dat komt door de tranen en een op punt staan van crashen pc ... het overzicht valt soms een beetje weg door emotie of door technische redenen hihihii

Met hart en ziel gooi ik mij in dit topic. Ik ben ook trots op de mensen hier in dit topic en op het topic zelf. De inhoud zou niets van waarde hebben als niemand echt over het onderwerp gaat nadenken.

En ja dat bekertje pies van een zwangere vrouw ... onderschat niet hoeveel dromen je werkelijkheid kunt maken.

De weg naar Belgie is ook spannend. Morgen een gesprek met de huisarts, kijken of hij wat kan betekenen. Als ik alle feiten op een rijtje heb breng ik mijn man op de hoogte van de nieuwe ontwikkelingen. Voor hem is het makkelijker als ik hem op een presenteerblaadje geef wat hij moet weten.
Maar uhhh de adressen die jullie weten zijn meer dan welkom.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-08-11 13:44

Geplaatst door de TopicStarter : 11-08-11 13:44

Ik ga het zeker even navragen, laat het je weten als ik antwoord heb!!
Je bent zeker niet de enige jankert, het zijn tenslotte pure emoties waar we het hier over hebben.

Ik ben ook super trots op iedereen die zich in het topic en het onderwerp heeft verdiept!!!
Zou jullie allemaal een enorme dikke grouphug willen geven haha!!

**Geplaatst**: 11-08-11 13:51

Re: Draagmoeder voor bevriend stel.

Geplaatst: 11-08-11 13:51

Ik voel het ook wel inderdaad..het verdriet is zo groot. Maar het blijft een heel gevoelig onderwerp..
5000 euro voor een eicel, ik vind dat bizar. Onkostenvergoeding ok, maar verder..

**Geplaatst**: 11-08-11 15:27

Geplaatst: 11-08-11 15:27

Joyckuh schreef:
Asjemenauw: ik moet zeggen dat jou verhaal mij ook echt aan het denken heeft gezet. Ik vind zwanger zijn geweldig, ik kan ook echt gaan rammelen als ik een zwangere vrouw zie. Bevalling, tja, blijft er bij, dat is een dagje afzien maar dan het kindje in je armen houden Zoiets wens je inderdaad iedereen met een kinderwens toe, helaas is dit voor veel vrouwen niet mogelijk.
Ik ben dan ook steeds meer gaan nadenken of ik dat zou kunnen, draagmoeder zijn. Ik houd ook een blog in de gate van een draagmoeder, kijken naar de gevoelens die alles los maakt en hoe het verloopt en of ik het ooit zelf zou kunnen... Zeker niet voor een bekende, ik denk niet dat ik het aan kan om telkens het gedragen kind te zien en proberen je er niet mee te bemoeien. Ik denk dat het voor mij juist makkelijker zou zijn voor een onbekende.
Maar ik weet ook dat het op het moment voor mij geen optie is. Als ik binnen nu en 3 jaar zwanger word ben ik sowieso mijn baan kwijt (geen contract verlening in ieder geval) en dat is het mij nu niet waard, niet voor een kind dat ik niet zelf op kan voeden. Ook ben ik er nog niet over uit of ik 2 kinderen genoeg vind om het even bot te zeggen. De ene dag denk ik van wel, de andere dag zou ik er zo nog eentje bij willen. Ook mijn vriend is er nog niet over uit.
En dan mijn vriend zelf, hij vond mij echt een tiran tijdens de zwangerschap Hoe zou hij er tegenover staan? Ik denk negatief. Ik doneer ook bloed en ik wil ook beenmergdonor worden. Hij vind dat eerste al iets wat je niet moet doen en beenmergdonor ziet hij helemaal niet zitten. Maakt mij niet uit, ik ga me daar toch voor aanmelden. Iemand belangeloos helpen ligt mij wel. Maar dit is uiteraard ander bij draagmoederschap... Dan zal mijn vriend er denk ik toch ook mee akkoord moeten gaan... Ik denk dat ik ter zijner tijd wel eicellen wil doneren, maar hoe dat allemaal in zijn werk gaat zou ik nog uit moeten zoeken.
Ik vind het nog steeds een zeer lastig onderwerp.

Moest even flink giechelen toen je schreef over het rammelen. Mijn tante riep altijd dat ze last had van rammelende eirerstokken en op een gegeven moment ging ze dan roepen dat het klokje ging tikken om vervolgens over te gaan op een heel luid te verstaan tik-tak tik-tak.
Als mijn tante dan op visite was en ze riep haar man dat het tijd was om naar huis te gaan (dan ovuleerde ze) zei ze : ja Geer, tik-tak tik-tak en dan wist mijn oom Gerard precies hoe laat het was ... wij ook trouwens hahaha
Mijn tante heeft een hele buslading aan kinderen ter wereld gebracht. Achteraf gezien is zij misschien een van die vrouwen die verslaafd was aan zwanger zijn ??

Maar goed, even ter zaken nu weer. Ik vind het al mooi als iemand zich kan inleven in een situatie van een ander. Dat feit alleen al maakt de wereld een stuk mooier.

Of je het ook moet doen, puur omdat je het kan ... dat is dan in deze de vraag. Ik denk dat je goed moet hebben nagedacht over je motivatie en niet je laten verblinden door het romantische uitzicht op een heldendaad. De werkelijkheid zou je eens duur komen te staan. En ja, je gezin en je partner komen op 1 dus die moeten het zeker eens zijn met de onderneming. Het is bewonderingswaardig dat je een ander het geluk gunt maar het mag zeker niet ten kosten gaan van jouw geluk.

Maar goed je geeft zelf al aan dat het voor jou nog niet speelt omdat er andere prioriteiten aan de orde zijn. Die mag je nooit uit het oog verliezen. Alles op z'n tijd. Even eerst tijd nemen om je ergens in te verdiepen kan nooit geen kwaad.

Ontzettend bedankt voor je lieve reactie trouwens

**Geplaatst**: 11-08-11 15:40

Geplaatst: 11-08-11 15:40

Pauline schreef:
Ik voel het ook wel inderdaad..het verdriet is zo groot. Maar het blijft een heel gevoelig onderwerp..
5000 euro voor een eicel, ik vind dat bizar. Onkostenvergoeding ok, maar verder..

Nee joh gekkie !! Dat mag in Nederland helemaal niet !! In Nederland is het (haleluja) verboden te handelen in organen en weefsel.

Ik ben zelf orgaandonor. Na mijn dood mag je komen uitzoeken. Het zou toch wat zijn als je dan per opbod gaat verhandelen om je begravenis te bekostigen of je erfgenamen rijker te maken. Noop !! Nee !! Gelukkig niet !!
Ik kan me voorstellen dat je in pure geldnood (en dan echt in de vorm van nood dus geen geld om echt niet te kunnen overleven zo arm) dat er mensen zijn die geen andere weg zien dan het verkopen van organen. Dat kan ik me voorstellen.
Wat ik me niet kan voorstellen en waar ik met mijn hoofd niet bij kan is dat er ook echt een handel bestaat in organen. Misselijkmakend ... echt ik heb er geen andere woorden voor.