Bokt.nl

**Geplaatst**: 05-03-10 17:17

Geplaatst: 05-03-10 17:17

Google bots kent het verschijnsel géén kinderen ook niet, trouwens, als ik naar de advertenties onder dit topic kijk

Ik ken wel een stel dat uit elkaar gegaan is omdat hij kinderen wilde (en ze in z'n volgende relatie ook kreeg) en zij niet. Terwijl zij wel heel leuk met kinderen omging, in mijn bevooroordeelde ogen.

**Geplaatst**: 05-03-10 17:21

Geplaatst: 05-03-10 17:21

het was ook bij wijze van spreken dan he,die opmerking bij die zwerver......

en tuurlijk,alleen als je weet dat bepaalde ziektes in de generatie voorkomen kan je misschien wel een bewustere keuze maken...

mijn eerste vriendje wile zooo graag kinderen,en ik wist dat ik die in ieder geval niet ging geven....dus dat is uitgegaan,hij heeft wat ik laatst zag nu 2 kids....

**Geplaatst**: 05-03-10 17:24

Geplaatst: 05-03-10 17:24

Wij zijn semi-bewust kinderloos.

Mijn man heeft altijd heel graag kinderen gewild, maar ik heb daar eigenlijk nooit aan gedacht. "Dat komt later wel". We hebben het er wel eens over gehad en ook in de trand van "maar dan zullen we dat en dat niet meer kunnen doen" en nooit echt een knoop doorgehakt.

Op een gegeven moment ben ik gestopt met de pil onder het motto van "we zien wel, mochten we zwanger raken dan is dat mooi en mocht het niet lukken ook goed" en toen niks.....

Een ding is voor ons beide altijd duidelijk geweest, we willen absoluut niet gaan dokteren. Als we het niet met z'n 2-en kunnen dan is het gewoon niet voor ons weggelegd en vinden we ons heil wel in de neefjes en nichtjes, kevertjes en paardjes.

Dus ja, er is bij ons geen prangende wens voor kinderen en de natuur werkt niet mee dus blijven wij gewoon kinderloos. Wellicht dat met een beetje hulp van ik binnen no time zwanger zou zijn, maar onze kinderwens is niet zo groot dat wij dat ervoor over hebben.

**Geplaatst**: 05-03-10 17:27

Geplaatst: 05-03-10 17:27

Ook voor mij komen er geen kindjes.

Vind ze gewoon niet leuk! Tot grote teleurstelling van mijn moeder, die wil dolgraag oma worden.. Ik ben dus enig kind.
Heel jammer maar ik begin er niet aan. Doe mij maar lekker mijn doggies, wordt ik veeeeeel blijer van

Over 3 maanden wordt ik 33 en ik geloof ook niet dat mijn eierstokken ooit nog eens gaan rammelen. Liever gezegd, ik HOOP dat ze nooit gaan rammelen!

**Geplaatst**: 05-03-10 17:33

Re: Bewust kinderloos.

Geplaatst: 05-03-10 17:33

ik blijf ook bewust kinderloos
ik ben pas 25 jaar maar ik word niet blij van huilende kids
en ook zullen er leuke dingen zijn maarvoor mij niet en me vriend ook echt niet haha
we hebben onze beestenbende en dat zijn onze kindjes

natuurlijk zeggen mensen... dat komt nog wel... maar kan het lichamelijk ook niet aan om een baby te dragen dus dan ga ik het niet uilokken

**Geplaatst**: 05-03-10 18:10

Geplaatst: 05-03-10 18:10

Ooohhh dat weet ik allemaal nog helemaal niet hoor.
Als ik dit topic zo lees kan ik me heel goed vinden in heel wat bewust-kinderloze reacties, maar anderzijds ken ik mezelf ook goed genoeg om eerlijk te moeten toegeven dat ik smélt voor lieve kleine kindertjes. Maarja, lief dan. Want zodra ze niet meer lief doen irriteren ze me mateloos en duw ik ze het liefst weer in de armen van een ander.

Laatst zaten we met wat mensen in de woonkamer, waarvan 2 zwangeren, 1 baby en 2 peuters, en dat was ik toch wel gauw zat. Zie je die vaders de hele tijd rondzeulen met zo'n babyzakje op de arm.

Altijd als ik een kind zie denk ik: WIL IK OOK! Sterker nog, ik roep eigenlijk altijd dat ik kinderen wil. Het lijkt me fantastisch om mee te maken dat je zwanger bent.. Maar eigenlijk; 9 maanden lang? Met misselijkheid en dik worden en gezeul en gedoe? En als ik een kind zie wat vervelend doet denk ik: HAAL HET WEG!

Dus of ik mijn eigen kinderwens-geroep nou zo serieus moet nemen weet ik ook weer niet. :')

Nu ben ik 20 en single, dus wat dat betreft hoef ik er ook nog niet over uit te zijn.. :')

Denk dat ik het gewoon af laat hangen van aanstaande vriend/man en de situatie.
Alhoewel.. Als ik verliefd word / relatie krijg met een neger dan weet ik 't wel. Daar wil ik sowieso een kind van. Ben zó gek op donkere kindjes. :+:

**Geplaatst**: 05-03-10 18:29

Geplaatst: 05-03-10 18:29

Nee mij ook niet gezien hoor!

Moet zeggen dat ik 'vroegah' altijd wel kinderen wilde, een jongen en een meisje natuurlijk. Ik was wel van de poppen en van de barbies, maar dat werden op een gegeven moment steeds meer Grand Champions

En tis nu echt een harde NEE.

Ik heb al diverse nachtmerries gehad, dat ik zwanger was! En zelfs ook een keer dat ik was bevallen. Jemig dat was echt een drama gewoon, gelukkig ging toen de wekker! Godzijdank! Mijn moeder wil graag oma worden, maar dan moet ze maar bij mijn broertje zijn.

Kinderen zijn af en toe leuk, zolang ze van een ander zijn. Negen maanden en een bevalling, alle jaren daarna zullen anders zijn, je word beperkt in dingen, geen 'vrijheid' meer.

rapido schreef:
Het is trouwens bewezen na een onderzoek dat mensen zonder kinderen gelukkiger zijn

Ja dat klopt dat is bewezen, heb ik ooit ergens gelezen!

Haha ik ga zo kijken bij mijn neef en zijn vrouw, die is van de week bevallen van hun eerste kindje. Het zal best wel lief zijn hoor :Y)

**Geplaatst**: 05-03-10 18:34

Geplaatst: 05-03-10 18:34

Ibbel schreef:
kimmie261 schreef:
maar ja,misschien wel rare gedachtegang van mij

Heel simpel, eugenetica is sinds Hitler nogal een beladen begrip.
Maar ik ben het zeker met je eens. De mens is, sinds hij de evolutie/natuur kan omzeilen en allerlei 'misfits' in leven kan houden hard bezig z'n eigen 'ras' om zeep te helpen. De manier waarop wij ons voortplanten gaat dwars tegen Darwin in.

Gut ik dacht dat ik de enige was die er deze mening op na houd

Ondanks dat ik best een flapuit ben durf ik die toch niet altijd te uiten overal... Maar ik ben het hier zoooo mee eens...

**Geplaatst**: 05-03-10 18:39

Geplaatst: 05-03-10 18:39

_sparta_ schreef:
Dat lijkt een algehele trend, pappen en zoethouden. En dat geeft gewoon vervelend gedrag. Zachte heelmeesters maken stinkende wonden. En niet dat daarmee mishandeling goed is, maar een keer wat strenger is niet erg.

Je kunt ook streng zijn zonder "opvoedende tik". Maar da's weer een andere discussie

**Geplaatst**: 05-03-10 18:41

Geplaatst: 05-03-10 18:41

Mijn vriend heeft wel een kindje maar die woont niet hier,heb er ook absoluut geen problemen mee als hij plannen heeft met hem.Daar hebben we het in het begin dat ik hem leerde kennen ook uitgebreid over gehad.
Ook is uitvoerig gesproken dat er verder in ons huisje geen kinderwens is,doe ook alles aan om dat te vermijden

Mijn ouders hebben zich er trouwens ook bij neergelegd,toen mijn zus haar 1e kreeg zei ze "als het zo dichtbij is vind je het vast ook erg leuk" niet dus...denk dat ze het stiekum ook wist.Ben nooit gepushed...ook niet door vrienden of familie.Mijn standpunt is duidelijk

Stybba schreef:
He wat leuk weer zo'n topic (na [HK] Absolute afkeer van baby's...ben ik de enige?)

Dit was ook een erg leuk topic en zie ook wat "oude bekenden" in dit topic

**Geplaatst**: 05-03-10 18:44

Geplaatst: 05-03-10 18:44

Rhodos schreef:
Jeetje, wat een schokkende posts worden hier en daar geplaatst.

Tot nu toe ben ik bewust kinderloos maar dat maakt niet dat ik een hekel heb aan kinderen. Mensen die wel voor kinderen kiezen is ook prima, die ga ik niet om die keuze veroordelen, net zo min als dat ik niet wil dat zijn mijn keuze veroordelen.

Precies, ieder moet lekker doen waar hij of zij zich het fijnst bij voelt. Voor de ene is dat met kinderen en voor de ander is dat zonder. Leven en laten leven, daarbij een beetje tolerantie en dan komen we met z'n allen een heel eind.

**Geplaatst**: 05-03-10 19:09

Re: Bewust kinderloos.

Geplaatst: 05-03-10 19:09

Mijn vader wilde eigenlijk ook geen kinderen. Hij vond dat de wereld al genoeg overbevolkt was en vond de wereld niet echt ideaal om kinderen te wereld te zetten.

Mijn moeder wilde uiteindelijk wel kinderen, omdat ze het zat was op haar werk. De keuze was toen: of nieuwe baan of kids.
Dat werden dus kids, een tweeling.
Ze heeft nooit een sterke kinderwens gehad maar heeft het wel heel erg leuk gevonden. Is uiteindelijk alleenstaande moeder van een tweeling geworden (en we waren niet makkelijk) en heeft het erg zwaar gehad (fulltime baan erbij).
Toch heeft ze nergens spijt van gehad, ookal was het heel erg zwaar.

Ik heb echter aan haar gezien en besloten dat ik nooit een alleenstaande moeder wil worden. En die garantie heb je nooit als je samen kinderen krijgt.
Vandaar is mijn keuze tot nu toe om geen kinderen te krijgen.

Vriendin van mij heeft het echter de andere kant op.
Nog nooit een echte relatie gehad, 33 jaar en wilt zo graag kinderen...maar de tijd dringt en de liefde blijft uit voor haar.
Zij zal uiteindelijk er voor kiezen om alleen zwanger te worden en alleen haar kinderen te krijgen, omdat haar kinderwens zó groot is.

**Geplaatst**: 05-03-10 19:12

Geplaatst: 05-03-10 19:12

Ik ben geen moederkloek en ik zal het nooit worden ook, al heb ik wel 1 kind. We hebben er 2 jaar over gedaan om zwanger te worden, mede dankzij een enorm onregelmatige cyclus en een man die 8 maanden per jaar van huis is. Ik heb altijd gezegd, het gaat op de natuurlijke manier en anders niet. Ik wil niet de hele mallemolen van het ziekenhuis door, dat zou ik tussen mijn oren niet trekken. Na een rot bevalling heb ik een post natale depressie gehad, die behoorlijk heftig was.
Ik heb besloten het bij 1 kind te houden. Het viel me allemaal vies tegen, ik ben normaal een zeer zelfstandige vrouw en ineens ontglipte me vanalles, dit kwam door de natale depressie. Maar ik heb een enorme vreselijke periode gehad en ik durf dat geen tweede keer aan.
Nu wordt me contstant gevraagd wanneer de 2e komt en als ik zeg dat ie niet komt, wordt me gevraagd of ik mijn eerste dan niet leuk vind _-:(

Het gaat mensen geen mallemoer aan of er een tweede komt en ik ben al helemaal geen verantwoording schuldig en ik ben erg blij met mijn prachtige zoon.
Maar ik ben nog steeds geen fan van vreemde kinderen, de kinderen van familie en vrienden vind ik daarentegen weer prima.
Ik snap prima dat mensen geen kinderen willen. Helaas vind een groot gros van de mensen nu eenmaal dat het zo hoort en krijg je van die opmerkingen of van die vervelende vragen.

**Geplaatst**: 05-03-10 19:14

Geplaatst: 05-03-10 19:14

pirouetje schreef:
Ik kan er ook niets aan doen, maar ik stop mijn tijd en geld liever in mijn paardjes.....

Dat zeg ik ook altijd. Op de 1 of andere manier kijkt men dan verontwaardigd. Het gaat er bij niemand in dat ik ECHT GEEN kinderen wil.
Maar dat roep ik al vanaf kinds af aan. Vind het soms erg vervelend dat iedereen roept dat het nog wel komt. Zij voelen niet wat ik voel.

**Geplaatst**: 05-03-10 19:48

Geplaatst: 05-03-10 19:48

Onder het motto: 'zeg nooit nooit...', maar ik wil geen kinderen. Ik vind kinderen wel leuk, zo lang het de kinderen van een ander zijn en ik ze om 16 u lekker weer aan de ouders kan overhandigen (ik ben leerkracht

). Op dit moment ben ik ook zo bezig met mijn job dat ik er nog niet aan moet denken om na een hele dag met 17 kinderen thuis te moeten komen en daar nóg zo een koter te hebben rondlopen....

Nope, ik zie het nog niet voor me!
Dit inzicht is eigenlijk onlangs pas gekomen. Toen ik aan het babysitten was op het kindje van mijn schoonzus. Lief en schattig kind, echt waar. Allé ja, voor een uurtje toch! :Y)

Maar nee, ik wil mijn leven niet spenderen aan het entertainen van kinderen; om dan vervolgens ook nog eens in mijn vinger gebeten te worden. _-:(

**Geplaatst**: 05-03-10 19:51

Geplaatst: 05-03-10 19:51

Over een paar maanden word ik 36 en ik kan me niet herinneren dat ik ooit in mijn leven ook maar één minuut moedergevoelens heb gehad.

Mensen die mij goed kennen respecteren mijn keuze voor een leven zonder kinderen. Zij proberen mij er ook niet van te overtuigen dat dat ooit nog wel komt. Bij mensen die mij daar wél van proberen te overtuigen is mijn reactie 'dat zien we dan vanzelf wel'. Zonde van de energie om daar verder op in te gaan.

Mijn zusje van 31 wist al heel jong dat ze graag een gezin wilde. Zij heeft inmiddels twee zoontjes waarvan de oudste nu bijna 2 is en ik ben hartstikke gek op mijn neefjes. Er wordt wel eens gezegd dat het gevoel 'aangewakkerd' kan worden als je zus of broer kinderen gaat krijgen, maar bij mij heeft het juist de andere kant op gewerkt: ik weet nu nóg zekerder dat ik geen leven met kinderen wil. Een hekel aan kinderen heb ik overigens niet (nog zo'n hardnekkig vooroordeel): ik hoef ze alleen zélf niet.

Mijn vriend denkt er overigens hetzelfde over - we hebben elkaar er nog nét niet op uitgezocht, maar het maakt het allemaal wel een stuk makkelijker.

Het schijnt trouwens zo te zijn dat je kinderwens te maken heeft met je partner: 'Wil je geen kinderen? Dan heb je gewoon de ware nog niet gevonden.' :')

**Geplaatst**: 05-03-10 19:55

Geplaatst: 05-03-10 19:55

Nou ik durf toch heel hard te roepen dat ik de ware wel heb gevonden, ook al wil hij ook geen kinderen.

**Geplaatst**: 05-03-10 19:56

Geplaatst: 05-03-10 19:56

Mindim schreef:
Nu wordt me contstant gevraagd wanneer de 2e komt en als ik zeg dat ie niet komt, wordt me gevraagd of ik mijn eerste dan niet leuk vind

Ongelofelijk hè? Waar bemoeien mensen zich mee. Heb je geen relatie, dan zal er wel iets aan je mankeren. Als je dan 'eindelijk' een relatie hebt, dan moet je blijkbaar zo snel mogelijk gaan samenwonen, trouwen en een kind op de wereld zetten. Maar eentje is dan ook weer niet goed. }:0

Ik zou me nog best kunnen voorstellen dat ik (stel dát het gevoel toch ooit nog komt) er bewust voor zou kiezen om het bij één kind te houden. Ik ken redelijk wat mensen die dat zo hebben gedaan, ik snap hun beweegredenen en al zou ik die niet begrijpen, dan nog is het hún keuze waar ík IMO geen oordeel over hoef te geven.

@Darwin: hopelijk snap je dat het niet mijn mening is, maar iets wat ook regelmatig tegen mij is gezegd.

Laatst bijgewerkt door Karin op 05-03-10 19:57, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 05-03-10 19:56

Geplaatst: 05-03-10 19:56

kimmie261 schreef:
kijk denk je dat je gezond bent nooit ziek enz,en krijg je kinderen,maar je wordt later wel ziek,dan heb je het niet kunnen voorkomen,maar waarom zetten mensen lukraak kinderen op de wereld,zonder enige voorkennis van ziektes in de voorgaande generaties?

is dat kop in het zand steken?

bij dieren wordt er zo op gehamerd,altijd maar onderzoeken,alle mogelijke erfelijke aandoeningen uitsluiten,

maar bij mensen nee hoor,wordt nergens naar gekeken,het neemt maar kinderen....

maar ja,misschien wel rare gedachtegang van mij

Dat is idd best vreemd, hetzelfde dat je dieren bij ondraaglijk lijden een spuitje geeft, Humanely euthanised, dat doen ze bij mensen ook niet. Bij honden wordt er soms beter op gelet dan bij mensen.

Ik ben moeder, maar ik praat niet veel over mijn kind naar anderen toe. Ik zeg wel eens wat over hem (hij is bijna 4) maar het is niet een constant onderwerp, ook niet toen ik zwanger was. Ik zit en zat meestal aan de mannenkant, die zijn vaak wat nuchterder en hebben vaak leukere onderwerpen om over te praten. Ook sta ik eerder de pup te aaien dan in de kinderwagen te kijken en heb ik liever dieren dan mensen. De stereotypen zijn dus niet op iedereen toepasbaar

**Geplaatst**: 05-03-10 19:58

Geplaatst: 05-03-10 19:58

Ik ben 20 en heb ook altijd geroepen: ''Voor mij geen kinderen!''

Ik heb ook totaal niets met kinderen, baby's vind ik vaak maar stinken $:\$ Vanaf een jaar of 15, als je met ze kunt winkelen en paardrijden, dan zijn ze leuk

Maar aan de andere kant denk ik wel eens.. Straks ben ik oud en dan heb ik geen kinderen of kleinkinderen die langskomen

Wie komt er dan? Ja, neefjes en nichtjes, dat hoop je dan maar..
Daarbij komt nog dat ik zo'n man hoop tegen te komen waarvan ik zeg: ''Die MOET zijn genen gewoon verspreiden!''

Maar voor het hebben van kinderen op zichzelf, nee.. dat hoeft van mij he-le-maal niet...
Pff..en dan al helemaal dat zwanger zijn en het op de wereld brengen van een kind, verschrikkelijk.. :Y)

**Geplaatst**: 05-03-10 20:00

Geplaatst: 05-03-10 20:00

Karin schreef:
Mindim schreef:
Nu wordt me contstant gevraagd wanneer de 2e komt en als ik zeg dat ie niet komt, wordt me gevraagd of ik mijn eerste dan niet leuk vind

Ongelofelijk hè? Waar bemoeien mensen zich mee. Heb je geen relatie, dan zal er wel iets aan je mankeren. Als je dan 'eindelijk' een relatie hebt, dan moet je blijkbaar zo snel mogelijk gaan samenwonen, trouwen en een kind op de wereld zetten. Maar eentje is dan ook weer niet goed.

Ik zou me nog best kunnen voorstellen dat ik (stel dát het gevoel toch ooit nog komt) er bewust voor zou kiezen om het bij één kind te houden. Ik ken redelijk wat mensen die dat zo hebben gedaan, ik snap hun beweegredenen en al zou ik die niet begrijpen, dan nog is het hún keuze waar ík IMO geen oordeel over hoef te geven.

@Darwin: hopelijk snap je dat het niet mijn mening is, maar iets wat ook regelmatig tegen mij is gezegd.

Haha, dat begreep ik wel hoor.

**Geplaatst**: 05-03-10 20:00

Geplaatst: 05-03-10 20:00

Ik ben ook allergisch voor kinderen, heel vreemd maar ontzettend genetisch...

**Geplaatst**: 05-03-10 20:03

Re: Bewust kinderloos.

Geplaatst: 05-03-10 20:03

ik ben bewust kinderloos. Inmiddels met mijn 50e is mijn omgeving opgehouden met zeggen dat het nog wel gaat gebeuren

Dat ik niet weet wat ik mis. Ik vind ze heel lief,maar niet om zelf te hebben. We zijn al jaren heel happy zonder kinderen

**Geplaatst**: 05-03-10 20:04

Geplaatst: 05-03-10 20:04

RedPassion schreef:
Zo te lezen heb ik wel geluk met mijn omgeving, tenminste met de mensen die dichter bij me staan. Van buitenstaanders (maar dat zijn mensen die er niet toe doen) krijg ik wel eens rare reacties over het feit dat ik geen huisje-boompje-beestje wil (want samenwonen en trouwen hebben ook niet mijn voorkeur), maar mensen die me beter kennen vinden het echt niet raar. Ook niet de mensen die zelf wèl volgens 'het plaatje' leven.
Maar dat is misschien een wisselwerking, ik heb er namelijk ook geen probleem mee wanneer zij over trouwen/kinderen praten. Het is toch logisch dat mensen over iets dat zo ingrijpend is (kan ik me tenminste voorstellen) als een zwangerschap en kinderen hebben (willen) praten? Details hoef ik niet (maar die krijg ik ook nooit) en als er ook nog andere gespreksonderwerpen zijn en er interesse in mijn leven is vind ik het prima om te luisteren naar babyverhalen.
Eerlijk gezegd vind ik het bij een vriendschap normaal dat je interesse toont in de ander, dus geen babyverhalen aan willen horen vind ik vrij egoistisch. (tenzij de ander alleen maar over baby's/zichzelf praat, uiteraard)

Nog even hierop terugkomen (een post van pagina's geleden): dit zou ik geschreven kunnen hebben.

Niets aan toe te voegen, van het eerste tot het laatste woord. Scheelt mij weer typwerk.

**Geplaatst**: 05-03-10 20:11

Geplaatst: 05-03-10 20:11

Ayasha schreef:
De manier waarop wij ons voortplanten gaat dwars tegen Darwin in.

Het is maar hoe je het bekijkt, de homo sapiens is wat hij is vanwege zijn uitzonderlijke hersenen. We zijn niet snel, niet sterk of niet taai, we zijn megaslim. Dat brein inzetten om de soort vooruit te helpen is typisch menselijk dus, en prima Darwin ook.
En evolutie moet je niet aan de hand van individuen beoordelen ;-)