Bokt.nl

**Geplaatst**: 08-09-09 12:15

Geplaatst: 08-09-09 12:15

Coloured schreef:
Wat dacht je van jezelf wegcijferen, het kind krijgen en je best doen het beste aan het kind te geven van wat je in je hebt?

Nogal tegenstrijdig. Hoe kan iemand die zichzelf wegcijfert goed voor een ander zijn? Zorgen voor en houden van een ander gaan het best als je ook goed bent voor jezelf.

Coloured schreef:
Het is beter te geven dan te ontvangen.

Ben ik het niet mee eens. Er moet wat mij betreft een balans zijn. Het is een wisselwerking, alleen maar geven put op een gegeven moment uit.

**Geplaatst**: 08-09-09 12:19

Geplaatst: 08-09-09 12:19

Coloured schreef:
Wat dacht je van jezelf wegcijferen, het kind krijgen en je best doen het beste aan het kind te geven van wat je in je hebt? Dat bedoel ik dus met je verantwoordelijkheid nemen.
Wil je 100% zeker niet zwanger worden, moet je geen gemeenschap hebben. Heel simpel.
Doe je het toch en komt er wat van dan moet je de gevolgen maar dragen.
Het gaat tegenwoordig alleen nog maar om ik, ik, ik, ik wil en ik wil niet, en hebben, hebben, hebben.

Terwijl er uiteindelijk niks mooiers is in het leven dan "het geven". In dit geval jezelf voor je kind.
Het is helaas vaak een lange weg om dit te ontdekken c.q. te leren.

Het is beter te geven dan te ontvangen.

Niet alle mensen zijn zo, en daar heeft het kind schade van. Het kind kan er niets aan doen dat hij/zij niet gewenst is. Moet hij dan maar opgroeien in een rotte omgeving omdat jij vind dat zijn ouders een lesje verdienen in het 'geven'? Fijn zeg...

**Geplaatst**: 08-09-09 12:39

Geplaatst: 08-09-09 12:39

Ylana schreef:
Zelfs ik, moeder van 2, zwanger van de derde, denkt dat je misschien iets te hard tegen een muurtje opgelopen bent met je hoofd...

Laat ik er nou zelf ook twee hebben...

**Geplaatst**: 08-09-09 12:51

Geplaatst: 08-09-09 12:51

Citaat:
Niet alle mensen zijn zo, en daar heeft het kind schade van. Het kind kan er niets aan doen dat hij/zij niet gewenst is. Moet hij dan maar opgroeien in een rotte omgeving omdat jij vind dat zijn ouders een lesje verdienen in het 'geven'? Fijn zeg...

Wanneer je jezelf dus wegcijfert, of hoe je het noemen wilt, en niet alleen aan jezelf denkt maar het beste voor je kind zoekt, groeit zo'n kind dus niet op in een rotte omgeving.

En ik vind dus dat je geen abortus moet plegen maar de verantwoordelijkheid voor je gedrag dient te nemen en daar een ongeboren en geboren kind niet de dupe van dient te laten zijn.
Jij gaat er maar gewoon vanuit dat niet alle mensen zo zijn; dan leren ze dat maar!. Waar een wil is, is een weg, maar de wil ontbreekt en dat is nou precies wat ik bedoel:
De geest van deze tijd is: alleen maar voor jezelf gaan.

**Geplaatst**: 08-09-09 12:56

Geplaatst: 08-09-09 12:56

Coloured schreef:
Wanneer je jezelf dus wegcijfert, of hoe je het noemen wilt, en niet alleen aan jezelf denkt maar het beste voor je kind zoekt, groeit zo'n kind dus niet op in een rotte omgeving.

En ik vind dus dat je geen abortus moet plegen maar je verantwoordelijkheid van je gedrag dient te dragen en daar een ongeboren en geboren kind niet de dupe van dient te laten worden.
Jij gaat er maar gewoon vanuit dat niet alle mensen zo zijn; dan leer je het maar!. Waar een wil is, is een weg, maar de wil ontbreekt en dat is nou precies wat ik bedoel:
De geest van deze tijd is: alleen maar voor jezelf gaan.

En als de mensen het niet leren? Wat als hij wel in een rotte omgeving opgroeid omdat zijn ouders egoistisch zijn? Moet hij het slachtoffer zijn daarvan?
Is het niet in het belang van het kind als iemand belsist dat ze het niet aan zal kunnen om ouder te zijn? Dat ze hem een verknipte jeugd wilt besparen?

**Geplaatst**: 08-09-09 13:15

Geplaatst: 08-09-09 13:15

Ik snap zeker wat jij bedoelt, het is ook een heel moeilijk dilemma.
Waar ik mij het meeste aan stoor is het ondoordachte gedrag van mensen bij het hebben van geslachtsgemeenschap en aan de geest van de tijd: ik, ik, ik.

Om op je vraag terug te komen:
Ik blijf abortus geen goed alternatief vinden omdat ik geloof dat elk leven, dus ook het ongeboren leven beschermd dient te worden.
Er zijn heel veel gevallen bekend van bijvoorbeeld geadopteerde kinderen die een prima jeugd hebben gehad bij liefdevolle mensen en "goed terecht zijn gekomen" om het zo maar te noemen. Er zijn wanneer het kind geboren is genoeg alternatieven zodat in ieder geval een leven gespaard is gebleven.
Het leven is mijns inziens door God gegeven en daarom heb ik dat zo hoog staan.

**Geplaatst**: 08-09-09 13:25

Geplaatst: 08-09-09 13:25

Coloured schreef:
Ik snap zeker wat jij bedoelt, het is ook een heel moeilijk dilemma.
Waar ik mij het meeste aan stoor is het ondoordachte gedrag van mensen bij het hebben van geslachtsgemeenschap en aan de geest van de tijd: ik, ik, ik.

Om op je vraag terug te komen:
Ik blijf abortus geen goed alternatief vinden omdat ik geloof dat elk leven, dus ook het ongeboren leven beschermd dient te worden.
Er zijn heel veel gevallen bekend van bijvoorbeeld geadopteerde kinderen die een prima jeugd hebben gehad bij liefdevolle mensen en "goed terecht zijn gekomen" om het zo maar te noemen. Er zijn wanneer het kind geboren is genoeg alternatieven zodat in ieder geval een leven gespaard is gebleven.
Het leven is mijns inziens door God gegeven en daarom heb ik dat zo hoog staan.

Ik snap je punt wel, en toch. Je mag niet alle mensen over 1 kam scheren.

Ik heb wel sex met voorbehoedsmiddelen, en mocht ik toch zwanger geraken dan laat ik abortus plegen. Ik zou kunnen stoppen met mijn studie, maar ik wil voor mezelf ook een mooie toekomst, met een leuke baan,...

Ben ik dan egoistisch? Ik wil voor de wezens (dieren/kinderen) die mijn zorg nodig hebben niets dan het beste, en in mijn standpunt zou ik niet het beste kunnen geven aan een kind op dit ogenblik, ook niet als ik zou stoppen met studeren. Ben ik dan een slecht mens omdat ik teveel wil? De beste toekomst voor mezelf én kind? Ik weet het niet hoor.

**Geplaatst**: 08-09-09 13:37

Re: Abortus of niet?

Geplaatst: 08-09-09 13:37

Kleine kanttekening, hoewel het hier in principe over one-nightstands ginng. Ik stoor me een beetje aan het uitgangspunt dat het hebben van geslachtsgemeenschap een kwestie van ik, ik, ik is. Naar mijn mening is sex een onderdeel van een gezonde relatie, maar in een gezonde relatie hoeven niet per definitie kinderen te passen.

**Geplaatst**: 08-09-09 13:46

Geplaatst: 08-09-09 13:46

Als ik zwanger zou raken van een one-nightstand, dan zou ik meteen voor optie 1 gaan. Dan zou ik het weg laten halen. (kans is er klein, want bij een one-nightstand gebruik ik condooms, er niet alleen een risico op zwangerschap, maar ook op geslachtsziektes. Je weet nooit waar dat ding ingezeten heeft.)

Ik heb nu een vaste relatie en we willen nu ook nog geen kinderen. Ik ben nu in deeltijd een universtaire studie aan het doen en het zou nu niet uitkomen. Ik ben aan de pil, maar we gebruiken geen condooms. Dat vinden we allebei een gepruts en gesmeer van niets. We hebben ons beide laten testen op gesclachtsziektes en die hebben we niet. Indien ik per ongeluk zwanger zou worden, houden we baby en gaan we ervoor.

**Geplaatst**: 08-09-09 13:52

Geplaatst: 08-09-09 13:52

BraveSpots:
Ik denk niet dat je egoistisch bent als je een mooie toekomst wilt, maar als een ongeboren kindje daar de dupe van moet worden omdat jij zwanger bent geworden terwijl je weet dat voorbehoedsmiddelen niet 100% veilig zijn, zou ik dat wel zo willen noemen. Het kindje heeft er niet om gevraagd gevormd te worden, maar jij wist heel goed van het risico af.

Ik denk dat het beste wat je aan een ongeboren leven kunt geven, is het laten leven. Ieder levend wezen heeft een enorme overlevingsdrang. Net als jij dat hebt: jij wilt ook graag blijven leven.

En natuurlijk ben je geen slecht mens, dat zal ik nooit beweren.
Maar ik denk wel dat je niet alles tegelijk kan in het leven. Je gaat toch geen onnodig risico lopen door geen 100% veilige seks te hebben met het risico dat daar een ongeboren leven voor opgeofferd moet gaan worden?
Het ongeboren leven is ook leven, maar wordt maar al te vaak weggemoffeld als een klompje cellen. Zeg niet dat jij dat doet hoor...
Waarom zou dit ongeboren leven minder waard zijn dan jouw leven? Wie bepaalt dat eigenlijk?
Bepalen mensen dat of Degene die het leven aan ons heeft gegeven en Die ook zegt dat we het leven niet mogen doden?

**Geplaatst**: 08-09-09 14:09

Geplaatst: 08-09-09 14:09

Coloured schreef:
BraveSpots:
Ik denk niet dat je egoistisch bent als je een mooie toekomst wilt, maar als een ongeboren kindje daar de dupe van moet worden omdat jij zwanger bent geworden terwijl je weet dat voorbehoedsmiddelen niet 100% veilig zijn, zou ik dat wel zo willen noemen. Het kindje heeft er niet om gevraagd gevormd te worden, maar jij wist heel goed van het risico af.

Ik denk dat het beste wat je aan een ongeboren leven kunt geven, is het laten leven. Ieder levend wezen heeft een enorme overlevingsdrang. Net als jij dat hebt: jij wilt ook graag blijven leven.

En natuurlijk ben je geen slecht mens, dat zal ik nooit beweren.
Maar ik denk wel dat je niet alles tegelijk kan in het leven. Je gaat toch geen onnodig risico lopen door geen 100% veilige seks te hebben met het risico dat daar een ongeboren leven voor opgeofferd moet gaan worden?
Het ongeboren leven is ook leven, maar wordt maar al te vaak weggemoffeld als een klompje cellen. Zeg niet dat jij dat doet hoor...
Waarom zou dit ongeboren leven minder waard zijn dan jouw leven? Wie bepaalt dat eigenlijk?
Bepalen mensen dat of Degene die het leven aan ons heeft gegeven en Die ook zegt dat we het leven niet mogen doden?

Voor mijn part bepaald iedereen dat voor zichzelf

. Voor jouw ligt dat anders begrijp ik.

Maar omdat je het weghaalt betekent niet (voor mij toch) dat het minder betekent dan mijn leven, dat het niets of niet veel waard is.
Net omgekeerd zelfs, ik zou het kind willen behoeden voor een wereld waarin het niet gewenst is, omdat voor mij een kind (een leven) niet iets is wat je zomaar neemt en op de wereld gooit. Ik wil er klaar voor zijn om hem het beste te geven, en het beste is imo voor mij en voor hem in deze omstandigheden niet laten leven. Dat klinkt erg hard als ik het zo hoor van mezelf, maar zo zie ik het wel.

En het is waar dat ik het risico neem op een zwangerschap, ondanks de voorbehoedsmiddelen, als ik seks heb. Dat durf ik aan, en dat risico nemen is ook iets wat iedereen voor zichzelf moet bepalen denk ik.

**Geplaatst**: 08-09-09 14:12

Geplaatst: 08-09-09 14:12

ik heb een x 3 maanden vol verwachtig gezeten of ik weer ongesteld werd, de zwangerschapstest heb ik gedaan maar vertroude het niet, was NOOIT overtijd buiten een dagje eerder/later en nu 3 hele maanden!!!(zonder het slikken van de pil he) dan was het met mij en mn nu ex (toen was het een heel ingewikkelt verhaalt) ook al eens fout gegaan.... dus t kon :S

ik heb dus toen al over die dingen nagedacht...
mijn persoonlijke keuze's zijn deze:

4: het ongeboren kind houden en zie je wel hoe het verder gaat lopen? (dit ligt echter heel erg aan de situatie en mn eigen situatie waar ik in zit in mn leven, mn moeder zou me altijd steunen dat wel. tevens als je daadwerkelijk zwanger bent is het vaak nog moeilijk toch idd te kiezen voor het ongeboren kind weg te laten halen... je zegt het makkelijk tot er daadwerkelijk een levend wezen in je groeit)

5: de situatie overleggen met de andere persoon en dan een beslissing maken of je het ongeboren kind wil houden of niet?
dit altijd, zou het een ECHTE 1night stand zijn geweest tja vaak heb je dan geen contact gegevens, als ze ergens anders wonen is het de vraag of je ze ooit nog niet.. ik zou iig wel indien het kan hem op de hoogte brengen... hij mag zn mening geven, ik de mijne maar ik bepaal dan altijd toch nog zelf of ik hem houd of niet zeker als die 1night stand zegt hem weg te laten halen omdat hij geen zin heeft voor het kind te zorgen...tja dan ga ik voor mezelf de stappen nog na en bepaal of het gehouden word of niet... en zoja dan maar zonder papa als hij te laks is voor zn verantwoording van zn eigen dingen op te nemen

is er geen mogelijkheid tot contact (zoals ik met 1 enkele persoon heb in mn leven) tja dan gaat alles buiten hem om.echter zou ik het hem wel zeggen ZOU ik hem ooit nog spreken of een vriend/kennis van hem zien

**Geplaatst**: 08-09-09 14:15

Geplaatst: 08-09-09 14:15

Coloured schreef:
BraveSpots:

Ik denk dat het beste wat je aan een ongeboren leven kunt geven, is het laten leven. Ieder levend wezen heeft een enorme overlevingsdrang. Net als jij dat hebt: jij wilt ook graag blijven leven.

ik ben het er niet geheel mee eens, als je zelf bv aan de drugs zou zitten, of je zelf zwaar naar de ... bent...je echt totaal geen geld hebt voor een kind.... omdat je nu al niet rond komt enc enc.. of dat je zelf nog veel te jong bent vind ik het niet het juiste voor het toekomstige kind te blijven leven.
OF er moeten mensen zijn zoals ouders die je steunen, helpen met opvoeding enc

**Geplaatst**: 08-09-09 14:37

Geplaatst: 08-09-09 14:37

Abortus maakt mij in de meeste gevallen -sorry- kwaad.
Een ongeboren kind leeft ook, en bestaat ook. Met 'ik wil nu geen kind op de wereld zetten', ben je dus lichtelijk te laat, want het kind is er al. Mijns inziens is het gewoon het doden van een mens, omdat het jou niet uitkomt.
Ik kan niet begrijpen dat mensen zichzelf goedpraten door te zeggen, ik wil geen kind op deze wereld zetten als ik het niet alles kan bieden wat ik in mijn plan bedacht heb. Wat heeft een kind nodig? Eigenlijk vooral liefde... Natuurlijk is de situatie niet altijd ideaal, maar iedereen krijgt zijn pakketje wel mee in dit leven, en dat wil nog niet meteen betekenen dat dit ongelukkig maakt. Ook mijn (van wie eigenlijk wel?) situatie was niet altijd ideaal, maar had ik daarom liever geaborteerd willen worden? dacht het niet.

**Geplaatst**: 08-09-09 14:42

Geplaatst: 08-09-09 14:42

_Ella_ schreef:
Ik kan niet begrijpen dat mensen zichzelf goedpraten door te zeggen, ik wil geen kind op deze wereld zetten als ik het niet alles kan bieden wat ik in mijn plan bedacht heb. Wat heeft een kind nodig?

Wie ben jij om te bepalen wat een kind van een ander nodig heeft? Ik wil mijn kind wat meer kunnen bieden dan liefde, jij blijkbaar niet...Dat is imo geen reden om iemand dan maar voor een moordenaar te aanzien.

**Geplaatst**: 08-09-09 14:47

Geplaatst: 08-09-09 14:47

Citaat:
Maar omdat je het weghaalt betekent niet (voor mij toch) dat het minder betekent dan mijn leven, dat het niets of niet veel waard is.
Net omgekeerd zelfs, ik zou het kind willen behoeden voor een wereld waarin het niet gewenst is, omdat voor mij een kind (een leven) niet iets is wat je zomaar neemt en op de wereld gooit. Ik wil er klaar voor zijn om hem het beste te geven, en het beste is imo voor mij en voor hem in deze omstandigheden niet laten leven. Dat klinkt erg hard als ik het zo hoor van mezelf, maar zo zie ik het wel.

Ik denk als je op zo'n moment besluit over te gaan tot abortus, dat je het leven van jezelf op dat moment hoger acht dan het leven van het ongeboren kind. En met "het leven" bedoel ik het feit dat er leven is, dat het kind leeft al is het in je buik, dus niet hoe je het leven later invult of vormgeeft of in wat voor wereld het terecht komt.

**Geplaatst**: 08-09-09 14:50

Geplaatst: 08-09-09 14:50

Niet per se het kind van een ander... Elk kind. Een kind wordt niet gelukkig van een mama met een goede baan.

**Geplaatst**: 08-09-09 14:54

Geplaatst: 08-09-09 14:54

BraveSpots schreef:
[
Wie ben jij om te bepalen wat een kind van een ander nodig heeft? Ik wil mijn kind wat meer kunnen bieden dan liefde, jij blijkbaar niet...Dat is imo geen reden om iemand dan maar voor een moordenaar te aanzien.

reken maar dat ik mijn kind meer wil bieden dan alleen maar liefde. Maar als dat even niet lukt, hoeft mijn kind daarom nog niet uit de weg.

**Geplaatst**: 08-09-09 14:58

Geplaatst: 08-09-09 14:58

Coloured schreef:
Ik denk als je op zo'n moment besluit over te gaan tot abortus, dat je het leven van jezelf op dat moment hoger acht dan het leven van het ongeboren kind.

Dat ben ik met deels met je eens. Een abortus de je tenslotte ook voor jezelf, omdat een kind niet in je leven past. Maar ik denk dat veel mensen door in die situatie aan zichzelf te denken, onrechtstreeks ook aan het kind denken, want die word een wereld gespaard waarin ie niet welkom is (om het zacht te zeggen). Ik zie dat niet als iets slechts

.

**Geplaatst**: 08-09-09 14:59

Geplaatst: 08-09-09 14:59

Voor mij is het heel simpel, ik wil (voor zover ik dat nu kan overzien) geen kinderen. Wellicht dat ik van het kindje zou gaan houden als ik onverwachts zwanger zou raken maar ik neem het risico liever niet zeg maar

. Dus als ik onverhoopt zwanger zou raken en ik zit nog binnen de grens dan zou ik, in overleg met mijn partner, denk ik toch besluiten om het weg te laten halen. Dènk ik, het kàn ineens heel anders zijn als je in de situatie zit.

Als het van een one-night-stand is, is het niet eens im Frage. Een single mom die met moeite zelf de eindjes aan elkaar knoopt? Die geen kinderen wil? Nee, dat lijkt me niet verstandig...

**Geplaatst**: 08-09-09 15:02

Geplaatst: 08-09-09 15:02

_Ella_ schreef:
BraveSpots schreef:
[
Wie ben jij om te bepalen wat een kind van een ander nodig heeft? Ik wil mijn kind wat meer kunnen bieden dan liefde, jij blijkbaar niet...Dat is imo geen reden om iemand dan maar voor een moordenaar te aanzien.

reken maar dat ik mijn kind meer wil bieden dan alleen maar liefde. Maar als dat even niet lukt, hoeft mijn kind daarom nog niet uit de weg.

Wat is even? Ik zou mijn kind de eerstkomende jaren niks meer kunnen bieden dan liefde, en daarvan alleen zal ie niet groot worden helaas. Even is imo een dipje van een week iod, geen jaren uit de jeugd van het kind waarin ie moet opgroeien in omstandigheden die ik geen enkel kind toewens...

**Geplaatst**: 08-09-09 15:02

Geplaatst: 08-09-09 15:02

En waarom zou je jezelf niet vooraan mogen plaatsen? We hebben er zo lang voor gestreden als vrouwen om baas te zijn over eigen lichaam... En nu we dat zijn, nu zijn er vrouwen die er tegen zijn en die alsnog gaan proberen te beslissen voor anderen... $:\$

**Geplaatst**: 08-09-09 15:09

Geplaatst: 08-09-09 15:09

Ik denk wel dat je jezelf voorop mag plaatsen maar niet ten koste van een ander leven.
Je neemt toch ook niet iemand anders zijn leven af als dit jou beperkt in wat jij eigenlijk zou willen?

Zo baas over je eigen lichaam ben je niet. Je loopt het risico dat er wat in je buik gaat groeien waar zelfs de beste voorbehoedsmiddelen niet tegen bestand blijken zijn.
In mijn ogen ben je pas baas over je eigen lichaam als je daar geen sperma in laat komen op het moment dat je nog geen kinderen wilt.
Laten we a.u.b. bij het begin beginnen met baas over je eigen lichaam, dus bij de gemeenschap en conceptie en niet pas als er iets is opgetreden wat je nu net liever niet had gehad, namelijk een zwangerschap.

Laatst bijgewerkt door Coloured op 08-09-09 15:15, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 08-09-09 15:15

Re: Abortus of niet?

Geplaatst: 08-09-09 15:15

Je bent baas omdat je het mag laten weghalen, omdat jij bepaalt of je het laat groeien of niet. Kijk het is simpel. Als ik seks en gemeenschap wil. Dan doe ik dat; omdat IK en niemand anders bepaal wie er aan of in mijn lichaam komt. Gebruik je de pil en het condoom, dan doe je er vrijwel alles aan om niet zwanger te raken. Gaat er dán wat mis, heb je het recht te bepalen dat het kind niet mag groeien. Met condoom bepaal je ook dat die zwemmers niet ín je lichaam komen. Seks is voor veel mensen genieten, een heerlijk gevoel, plezier hebben, de band en de liefde met je partner. Waarom zouden mensen dat moeten missen?

Ik snap echt niet dat mensen perse voor anderen willen bepalen hoe ze hun leven moeten indelen...

**Geplaatst**: 08-09-09 15:15

Geplaatst: 08-09-09 15:15

Conceptie doe ik aan, gemeenschap ook

. Het gebeurt gelukkig niet vaak maar het kàn misgaan en moet ik dan maar het kindje (wat op dat moment nog geen kindje is) geboren laten worden terwijl ik geen kinderen wil en dus ook niet de beste moeder zou zijn voor het kind? Lijkt me niet, dat is ook een zeer volwassen keuze. Maar gelukkig is iedereen entitled op zijn eigen mening en denkt niet iedereen er hetzelfde over

.