Bokt.nl

Rana schreef:

Verder heeft de kerk niks van doen met het NCRM. Deze organisatie is echter en alleen voor het informeren van mensen. Alles wat vrij gegeven wordt qua info is enkel en alleen berust op feiten, anders zou het strafbaar zijn. en zouden ze dag in dag uit voor het gerecht gedaagd worden.

Mpepers schreef:

Ik heb ADD en het is vastgesteld bij een psychiater met eigen praktijk. Hij is gespecialiseerd in ADHD/ADD en al jarenlang werkzaam in verschillende academische ziekenhuizen op dit gebied. Hij heeft zijn praktijk in Zeeland.
Het werd vastgesteld na een behoorlijk aantal sessie, adhv vragenlijsten voor mij, mijn ouders, partner en vroegere schoolrapporten. Ik slik momenteel niets, maar probeer er mee om te leren gaan. Het voert trouwens niet de boventoon in mijn leven, ik denk er niet dagelijks aan en verschuil me er niet achter. Maar het geeft mij opluchting te weten dat er iets is, waardoor ik me anders voel, denk en soms ook reageer. Dat ik niet al die jaren gek ben gweest zeg maar...

Mocht je de naam en adres van de psychiater willen weten; pb- me maar. Zoek in ieder geval een goede PSYCHIATER die je kan helpen, en laat je niet naar grote instellingen sturen... Ik heb daar slechte ervaringen mee. (wil natuurlijk niet zeggen dat het altijd zo moet zijn, maar een goed aangeschreven particuliere praktijk is toch persoonlijker en heeft meer noodzaak de naam hoog te houden.)

Heel veel succes!

Citaat:

MEDISCH & MAATSCHAPPELIJK Gids voor arbo artsen 2008 / 2009

Mensen krijgen in hun leven te maken met problemen. Meestal kunnen ze deze
problemen zelf oplossen, maar soms lukt dat niet en wordt het functioneren thuis
en op het werk moeilijker. Deze mensen worden dan doorverwezen naar de
geestelijke gezondheidszorg en komen in een traject terecht van langdurig
medicijngebruik en nauwelijks kans op herstel. Werkgevers draaien op voor het
ziektegeld en de eerste twee jaar van de WAO-uitkering. Een belangrijke vraag
is of deze mensen sneller en beter te helpen zijn? Het antwoord is ja, dat kan.

Zoek de medische oorzaak.

De symptomen die de psychiatrie koppelt aan “geestelijke stoornissen”
worden heel vaak veroorzaakt door onderliggende niet ontdekte lichamelijke
aandoeningen. Het betreft een breed scala van aandoeningen variërend van
vitaminen en mineralentekorten, allergieën en/of voedselallergieën,
stofwisselingsproblemen, onbehandelde SOA's, verwaarloosde infecties, vergiftigingen
met zware metalen, afwijkingen in de hormoonhuishouding, tumoren, ongezette
botbreuken, tekorten aan essentiële vetzuren, suikerziekte, slaapproblemen,
slecht functionerende organen, niet gediagnosticeerde ziektes etc. Als deze
aandoeningen opgespoord en behandeld worden verdwijnen meestal ook de
geestelijke klachten. Onderzoeken tonen aan dat 83% van de mensen die
doorverwezen worden naar de psychiatrie een ongediagnosticeerde lichamelijke
ziekte hebben.

Citaat:

De kans is groot dat u door met alleen deze vier dingen te beginnen: een volledig lichamelijk onderzoek, veranderingen in de eetgewoontes, voldoende slaap en extra beweging, de (geestelijke) gezondheid van uw kind enorm zult verbeteren.

Dit lijkt voor u misschien een voorspelbaar en zelfs banaal advies. Het zij zo. Doet u werkelijk al deze dingen? Heeft u ooit zelfs maar een maand lang gezorgd dat uw kind een echt gezond voedingspatroon had en voldoende bewoog om te zien welke effecten dit nu werkelijk op het welzijn zou hebben?

Zo niet, dan zou u dat zeker moeten doen voordat u zelfs maar overweegt om uw kind medicijnen te geven om het probleem aan te pakken! Bedenk alstublieft dat alle bewustzijnsveranderende medicijnen drugs zijn. Ze zijn onnatuurlijk voor het lichaam, het zijn gifstoffen. Ze voegen niets toe aan de gezondheid of het welzijn van uw kind. Ze vallen het lichaam aan en brengen het schade toe.

Citaat:

wat doen we met de 27% die overblijft?

Citaat:

WAARSCHUWING

Stop nooit met het gebruiken van psychiatrische drugs zonder het advies en de begeleiding van een goede, niet psychiatrische arts.

Het in één keer stoppen met psychiatrische middelen kan levensbedreigend zijn.

Citaat:

De kans is groot dat u door met alleen deze vier dingen te beginnen: een volledig lichamelijk onderzoek, veranderingen in de eetgewoontes, voldoende slaap en extra beweging, de (geestelijke) gezondheid van uw kind enorm zult verbeteren.

Dit lijkt voor u misschien een voorspelbaar en zelfs banaal advies. Het zij zo. Doet u werkelijk al deze dingen? Heeft u ooit zelfs maar een maand lang gezorgd dat uw kind een echt gezond voedingspatroon had en voldoende bewoog om te zien welke effecten dit nu werkelijk op het welzijn zou hebben?

Zo niet, dan zou u dat zeker moeten doen voordat u zelfs maar overweegt om uw kind medicijnen te geven om het probleem aan te pakken! Bedenk alstublieft dat alle bewustzijnsveranderende medicijnen drugs zijn. Ze zijn onnatuurlijk voor het lichaam, het zijn gifstoffen. Ze voegen niets toe aan de gezondheid of het welzijn van uw kind. Ze vallen het lichaam aan en brengen het schade toe

Shadow0 schreef:

Dat blijf ik een zeer bevooroordeelde en eenzijdige kijk op de werkelijkheid vinden. En het zou volgens jouw redenatie dus ook betekenen dat kinderen met stofwisselingsziekten, epilepsie of diabetes geen medicijnen zouden moeten nemen. Vrijwel alle medicatie is bij verkeerd gebruik of als het niet nodig is schadelijk. Maar dat betekent niet dat er geen enorm goede redenen kunnen zijn om het TOCH te gebruiken.

Rana schreef:

Er zijn altijd mensen die op het eerste gezicht (wellicht tientalle jaren) baat bij medicatie hebben. Maar wat is baat? Is dat chemische vrolijkheid bij bv depressies? Chemische concentratie bij bv ADHD?

Citaat:

En nee ik heb het niet over stofwisselings ziektes, epileptie of diabetes! Dat zou volkomen irrationeel zijn! Als je goed leest heb ik daar ook helemaal niks over gezegd. Ik heb het enkel over "psychiatrische drugs" . Dit is medicatie waarvan niet aangetoond is dat het werkelijk het onderliggend probleem voor de diagnose aanpakt enkel de symtomen bestrijd met alle bijwerkingen van dien. daar heb ik het over.

Citaat:

Psychiaters stellen misleidend dat ADHD “medicatie” vereist zoals diabetes insuline vereist. Dokter Block is hier heel duidelijk over: “Laat me één ding duidelijk maken. ADHD is niet zoiets als diabetes en het stimulerende middel dat ervoor gebruikt wordt is niet zoiets als insuline. Diabetes is een echte medische conditie die objectief gediagnosticeerd kan worden. ADHD is een verzonnen etiket waar geen objectieve, geldige manier van identificeren voor bestaat. Insuline is een natuurlijk hormoon dat door het lichaam geproduceerd wordt, en het is essentieel voor het leven. Dit stimulerende middel is een chemisch amfetamine-achtig middel dat niet noodzakelijk is voor het leven. Diabetes is een insuline tekort. Aandachts-en gedragsproblemen zijn geen tekort aan stimulerende middelen.”(8)

Nouks schreef:

Rana (en anderen).... Die hele discussie lijkt me hier niet op z'n plaats, dit heeft niets te maken met de vraagstelling van de TS.

Citaat:

@ Shadow0 voor verdere reacties van mijn kant kan je me pb en hoor Maar het lijkt me niet heel nuttig voor de ts om het hier voort te zetten .

Rana schreef:

zoals ik al zei: Ik heb het over drugs die door psychiaters voorgeschreven zijn, b.v. Ritalin

Shadow0 schreef:

Rana, ik ga niet pb'en, ik vind het veel te belangrijk dat iedereen deze discussie kan lezen.

Citaat:

1998 nam een groep psychiaters en artsen deel aan een conferentie van de US National Institutes of Health, in een poging om 'één van de diagnoses uit de DSM (Diagnostisch Handboek), ADHD, uit te leggen aan het publiek. Dit mislukte schromelijk.

Het werd een triest schouwspel. Ze bleken niet in staat te zijn om de symptomen van ADHD te definiëren.

De "expert", Dr. Mark Vonnegut, kon letterlijk minutenlang niet uit zijn woorden komen toen hem gevraagd werd de symptomen te omschrijven. (klok is toegevoegd om de tijdsduur aan te geven). Hij besloot zijn gestamel met de conclusie dat "een deel van het probleem gelegen lag in het feit dat de beroepsgroep (de psychiatrie) de diagnosestelling zo vaak veranderde".

De conclusie van de voorzitter van deze conferentie: “We hebben geen onafhankelijke legitieme testen voor ADHD; er zijn geen gegevens die erop wijzen dat ADHD wordt veroorzaakt door een hersenaandoening..." "...tot slot, na jarenlang klinisch onderzoek en ervaring met ADHD, blijft onze kennis over de oorzaak van ADHD speculatief”.

En dit is tot op heden nog steeds niet uitgelegd