Bokt.nl

**Geplaatst**: 17-04-08 21:24

Re: Leven met Autisme

Geplaatst: 17-04-08 21:24

Wat vreselijk cayenne......echt heeel erg!
sja ik weet niet zo goed hoe ik mijn bovenstaande karaktereigenschappen moet aanpakken, hoe ik het leefbaar kan maken.....

**Geplaatst**: 17-04-08 21:27

Re: Leven met Autisme

Geplaatst: 17-04-08 21:27

Ik heb een meisje in de klas met PDD-NOS. Ik ga niet met haar om, maar ik vind het vervelend als ze met een gesprek bemoeit ofzo. Ik weet niet hoe ik moet reageren dan.

**Geplaatst**: 17-04-08 21:29

Re: Leven met Autisme

Geplaatst: 17-04-08 21:29

@LittleAnn; Wat jij allemaal beschrijft daar dacht ik van dat het met ad(h)d te maken had,maar nu wordt me wel meer duidelijk.
Mijn zoontje van 8 heeft adhd en een lichte vorm van autisme.
Voor hem is regelmaat erg fijn en hij is het liefste thuis op zichzelf.
Op school heeft ie gemerkt dat hij het goed doet en daar gaat hij dan ook helemaal voor!
Alles precies lezen en heel netjes schrijven.Hij wil ook altijd van alles weten en blijft er over doorvragen.
Dat gedicht vindt ik heel typerend en apart.

**Geplaatst**: 17-04-08 21:30

Re: Leven met Autisme

Geplaatst: 17-04-08 21:30

Ik vind het altijd erg sneu dat mensen met een contactstoornis als Autisme en PDD-NOS anders worden behandeld omdat mensen niet weten hoe ze hiermee om moeten gaan.

Niets ten nadele van Yinka hoor, maar mijn jongste broertje werd bijvoorbeeld op school echt heel erg gepest en door zijn juf als straf in de bezemkast gezet ( Clown

Nu kan hij er wel om lachen hoor ). Maar eigenlijk is dat best wel verdrietig als je er op terug kijkt. Het zou niet mogen gebeuren. Die kinderen kunnen er echt helemaal niets aan doen.

**Geplaatst**: 17-04-08 21:37

Re: Leven met Autisme

Geplaatst: 17-04-08 21:37

Pfff!gelukkig hebben ze de bezemkast nu opgeruimd Nagelbijten / Gniffelen

Mijn zoontje zit op dalton onderwijs en die lerar(ess)en houden er goed rekening mee.Ze willen graag informatie erover hebben en blijven het onderzoek van het kind volgen.

Alleen met overblijven krijg ik problemen want de 'overblijfouders' kunnen niet met hem overweg Blond

**Geplaatst**: 17-04-08 21:43

Re: Leven met Autisme

Geplaatst: 17-04-08 21:43

@Cayenne, het is ook heel sneu.
Ze wordt bij ons ook gepest hoor. Maar er is in onze klas zeer weinig over verteld, dus je weet niet hoe je mee moet omgaan. Ik zelf laat haar met rust en vermijd haar zoveel mogelijk. Dat doe ik omdat ik zelf niet zo goed met zulke mensen overweg kan. Ik had een periode dat ze heel veel achter mij en mijn vriendin aan liep. Het vervelende , vond ik, dat ze zich overal mee bemoeide. Zij was er dan goed in en wilde dat dan vertellen. Voor haar is dat een manier van een gesprek beginnen, maar voor 'gewone' mensen komt het betweterig over.

**Geplaatst**: 17-04-08 21:46

Re: Leven met Autisme

Geplaatst: 17-04-08 21:46

goh, een topic over autisme!
er zijn al genoeg forums en site's over autisme, maar vind het wel leuk dat het hier ook aangekaart word. zijn er hier trouwens mensen met ASS (austisme spectrum stoornis - en ja, daar valt ook ADHD en ADD onder) die paardrijden?
Ik heb een zoontje met een autistische stoornis, Active but odd (aktief maar vreemd) dwz, hij maakt gewoon kontakt met andere, maar doet dit op een beetje een vreemde manier. Hij kan er ook niet tegen als hij onverwachts iets anders moet doen, of als een keer iets anders gaat dan anders. Voor hem dus hele duidelijke regels, geen poespas maar duidelijke taal. Dus bv niet van; wil je nu je tanden gaan poetsen???? Maar liever: je gaat om 8 uur je tanden poetsen, pyama aan en dan naar bed. Klinkt heel commanderend, maar dat heeft hij gewoon nodig. Haha!

Het is een schat van een kind, praat de oren van je kop af, en slaapt met de bosatlas onder zijn hoofdkussen.
En nee, hij houd niet van paarden. 'mijn zus is paardengek, en mama ook. ik niet' zegt ie dan. Hahaha.
Het is een heerlijk kind.
Als hij eens meemoet naar de manege, dan neemt hij meestal tekenspullen mee en gaat aan een tafeltje zitten tekenen. Andere mensen moeten hem dan niet storen, want dan kan hij wel eens heel erg onbeleefd uit de hoek komen Bloos

Het probleem is dus, dat mensen gewoon niet zien dat hij autisme heeft. Een daarbij ook nog kenmerken van ADHD
Ik twijfel al heel lang om mezelf ook te laten testen, op alle testen die er op internet te vinden zijn scoor ik namelijk heeeeeeel erg hoog wat ADD betreft. Maar ach, wat zou dat stempeltje voor mij veranderen? Ik ben zoals ik ben, en gelukkig heb ik een hele geduldige man Tong uitsteken

**Geplaatst**: 17-04-08 21:46

Re: Leven met Autisme

Geplaatst: 17-04-08 21:46

_Skess_ schreef:
@ Kleinliesje

dat verhaaltje van jou over god vind ik eerlijk gezegd echt te grof...

daar ben ik het wel mee eens ja. Want je zegt er tegelijkertijd ook mee dat autisten onrechtvaardig zijn, en onbegrijpelijk. En dat wij mensen verdriet aan doen.

Ik heb zelf een lichte vorm van PDD NOS, ik heb 5 jaar lang op de Leo Kannerschool (VSO, middelbare dus) gezeten in Oegstgeest en dat kan ik werkelijk waar iedereen afraden. Echt een kl*te school !! Bijna alle leraren hebben er of te weinig verstand van, of geen begrip voor autisten, kunnen er niet mee omgaan of hebben er geen geduld voor. Zelf irriteerde ik me heel erg aan de andere leerlingen, omdat ik het zo licht heb en zij een stuk zwaarder. Dat viel mij op en dat is heel irritant. Ik voelde me daar niet thuis en er waren ook maar weinig leraren waarmee ik overweg kon. Ik was blij toen ik daar weg was !! Ik heb wel op een normale basisschool gezeten (waar mijn moeder ook juf was) en nu doe ik MBO Paardenhouderij, niveau 2. Soms zit mijn autisme me met contacten nog weleens in de weg, maar het valt gelukkig mee. ik heb juist weer niet het terug houdende, gesloten wat veel autisten hebben. Ik ben van mezelf juist heel open en spontaan, waardoor mijn autisme ook niet opvalt. Veel mensen die weten wat het is zijn verbaasd als ik het vertel. Ik vind het prettig als mensen mijn autisme begrijpen en er tot op een bepaald niveau rekening mee houden, maar ik wil niet dat mensen mijn controle overnemen. Daar kan ik echt niet tegen. Het enige waar ik soms over val is het contact met anderen, en vroeger had ik nog weleens last van boze buien en ik was toen ook wat paniekeriger. Dat is nu veel minder. Ik heb nu ook veel minder duidelijkheid en structuur nodig dan toen, ik laat het gewoon allemaal over me heen komen en zie wel wat er gebeurt. Ik heb wat mijn autisme betreft mezelf meer dingen aan en afgeleerd dan dat er op de Leo Kannerschool aan gedaan is. Mijn beste leraren tot nu toe zijn nog altijd van de basisschool en die ik nu op het MBO heb. Op de Leo Kannerschool was er maar 1 !!

**Geplaatst**: 17-04-08 21:49

Re: Leven met Autisme

Geplaatst: 17-04-08 21:49

klijnliesje schreef:
Brenda zegt het al.. soms weet ik er niet mee om te gaan en word dan emotioneel. Nou Brenda ik weet precies wat je bedoelt meid. Het gevoel dat je hem wilt begrijpen, maar het is bijna onmogelijk. Hij kijkt maar kijkt niet. Ik ben nu op cursus voor mijn zoon, en die kan je ook niet AANkijken. Wel door, langs en om je heen. Moeilijk contact hebben hoor.Maar hij rijdt ook pony, en dat gaat super (aangespannen) en ook op wedstrijden. Maak ik picto's en schrijf alles stap voor stap op.
1 op 1 gaat dat super.

jij snapt me. Elke keer als hij thuis was dan zadelde ik onze pony op en ging een heel eind met hem erop rondlopen. dat vond hij geweldig en dan was hij erg rustig. Maar wat je zegt dat AANkijken. Hij kijkt langs je heen, door je heen en om je heen, dat doet soms best zeer omdat je wilt begrijpen wat hij bedoeld. hij zit op een verblijf waar hij zijn eigen kamer heeft met alleen een bed en een kledingkast waar een slot op zit. zo zielig. telkens als ik er ga dan moet ik vanbinnen huilen, dat doet echt pijn om hem zo te zien.

**Geplaatst**: 17-04-08 21:49

Re: Leven met Autisme

Geplaatst: 17-04-08 21:49

ohja, hij zit op de gewone basisschool, in groep 5. groep 3 was erg moeilijk geweest, hij is daar veel gepest omdat hij duidelijk anders was. nu lijkt het erop dat ze hem geaccepteerd hebben zoals hij is. hier op school word er heel open over gedaan, iedereen is anders, en de een heeft dit en de ander weer dat. ze hebben picto's voor hem opgehangen, hij zit vooraan bij de juf (zodat ze hem geregeld even kan 'sturen') en hij werkt het liefst alleen (logisch eigenlijk)

**Geplaatst**: 17-04-08 21:51

Re: Leven met Autisme

Geplaatst: 17-04-08 21:51

mijn broer, mijn vriend

mijn broertje heeft autisme
en weet je wat dat is?
dan ben je net een vlindertje
dat één voelsprietje mist

hij doet alles prima hoor,
voor rekenen heeft hij een 10
en toch heeft hij een handicap
die moeilijk is te zien

contact met and're kinderen
of spelen op het plein
gaat niet zo vlotjes als bij mij
dat schijnt moeilijk te zijn

dat komt dus door dat voelsprietje
hij voelt het niet goed aan
daarom zie ik hem vaak alleen
tegen een muurtje staan

En niemand van de kinderen
wil echt zijn vriendje zijn
Dat vind ik zielig voor mijn broer
want dat doet hem veel pijn

toen heb ik bij mezelf bedacht
Ik word zijn beste vriend
Omdat ik vind dat iedereen
een echte vriend verdiend

dit vind ik persoonlijk een heel aangrijpend gedicht.

**Geplaatst**: 17-04-08 21:53

Re: Leven met Autisme

Geplaatst: 17-04-08 21:53

ja heel mooi gedicht, mooi verwoord! Verdrietig

Laatst bijgewerkt door brenda1982 op 17-04-08 21:53, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 17-04-08 21:53

Re: Leven met Autisme

Geplaatst: 17-04-08 21:53

en dit is mijn zoontje, soms weten we totaal niet waar hij het over heeft, zoveel fantasie
(gedichtjes op internet gevonden, niet zelf geschreven)

Fantasie

Je hebt een naam
je bent een persoon
Kijken naar de maan
Voor een ander heel gewoon

Je ziet poppetjes op de maan
Sterretjes als de zon schijnt
Is een kip hetzelfde als een haan?
Monsters als de zon verdwijnt

Opeens een gat in de muur
Of kaboutertjes in de tuin
Bij het wisselen van ieder uur
Hou jij even je hoofd schuin

Verhalen niet te volgen
woordenstroom uit jouw mond
Je wordt erdoor verzwolgen
De aarde plat, en niet rond

**Geplaatst**: 17-04-08 22:35

Re: Leven met Autisme

Geplaatst: 17-04-08 22:35

ik heb ook nog een mooie, beschrijft precies wat zo'n kind meemaakt.... ik dus ook.
en o zo simpel opgeschreven maar zo de waarheid...!
het stond in een boek over autisme. mijn moeder heeft het uitgetypt en iedereen die moeilijk doet/ het niet begrijpt krijgt deze ook...

als je autisme hebt gedraag je je anders als anderen.
Mensen zonder autisme willen soms dat je je gaat aanpassen, maar dat is iets wat je niet kunt en ook niet hoeft. een beschrijving van beeldend kunstenaar Landschip.

Een kapot vijfhoekje

In de wereld van de puntige vierkantjes werd eens een vijfhoekje geboren.
Vijfhoekjes waren jammer genoeg niet gewenst bij de vierkantjes.
De vierkantjes zeiden: ' we breken er wel een hoekje af dan is het ook een vierkantje'.
Dat ging niet zo makkelijk als ze dachten.
Ze timmerden er op los, maar het lukte niet om er een vierkantje van te maken.

Het vijfhoekje was nu flink beschadigd. De puntige vierkantjes waren teleurgesteld over het resultaat. Ze gaven het kapotte vijfhoekje toen maar een grote plank, een houten vierkant met 2 gaten er in.
Het vijfhoekje moest voortaan die plank voor zich uitdragen, om op een vierkant te lijken.
Zo kon hij zich jarenlang door de wereld van de vierkantjes bewegen. Dat vonden de vierkantjes heel aanvaardbaar.

Het vijfhoekje werd doodmoe van altijd met die grote plank zeulen.
Het bleef maar zoeken om ooit een echt vierkantje te worden.
Na lange tijd kwam het uitgeputte vijfhoekje een paar wijze afgeronde vierkantjes tegen.
Die zagen er veel vriendelijker uit dan de puntige vierkantjes.

'Hoe kan ik ooit nog een echt vierkantje worden?' vroeg het vijfhoekje.
'Jij een vierkantje? Maar je bent gewoon een vijfhoekje!' zei één van de afgeronde vierkantjes.
Leg die plank maar even neer.

De andere afgeronde vierkantjes zagen het nu ook. 'Ja! Jij bent gewoon een vijfhoekje! Jij hoeft toch niet te doen alsof je een vierkantje bent! Je hebt alleen maar een hoekje meer als wij, daar is niks mis mee. Wij kennen er nog meer zoals jij, hoor!'

Bij de afgeronde vierkantjes mocht het kapotte vijfhoekje dat zware stuk hout eindelijk weggooien.
Een paar puntige vierkantjes hadden dat van ver gezien en zeiden: 'Oei, nu gaat het heel erg slecht met het vijfhoekje, het lukte altijd zo goed met die plank!'
Maar het vijfhoekje wist wel beter.
---------------------------------------------------

beeeetje lang maar ik wilde hem even laten lezen Bloos

**Geplaatst**: 17-04-08 22:45

Re: Leven met Autisme

Geplaatst: 17-04-08 22:45

Ik heb ook een jongen in de klas die Autisme heeft. Je hoord inderdaad wel vaker dat mensen met Autisme juist hoogbegaafd zijn, en zo ook die jongen uit mijn klas. (Ik zit op VWO+)

Het is verder een schat van een jongen, alleen hij kan soms wat raar uit de hoek komen. Normaal als ik iemand met kanker hoord schelden, krijgt diegene bijna meteen met mij te maken, maar hij denkt juist dat dat stoer is, terwijl hij dat niet in de gaten heeft. Ik wil er dan wel wat van zeggen, maar dan moet ik mezelf wel even inhouden, van "Het is Erwin, rustig." Ook kan hij iemand heel erg kwetsen, zonder dat hij het door heeft. Vaak proberen we hem dan wel op een wat stimulerende manier te zeggen dat hij dat beter anders had kunnen brengen, zodat wij op onze beurt hem niet kunnen kwetsen.

Ik vind het best moeilijk om met hem om te gaan, omdat hij dus nogal raar uit de hoek kan komen. Ik zit inmiddels bijna 3 jaar bij hem in de klas, en eigenlijk iedereen beschouwt hem gewoon als een normale klasgenoot. Mooier kan hij het eigenlijk niet hebben.

**Geplaatst**: 17-04-08 22:56

Re: Leven met Autisme

Geplaatst: 17-04-08 22:56

interessant topic dit; ik werk veel met autistische kinderen....heren veel in jullie verhalen

**Geplaatst**: 17-04-08 23:02

Re: Leven met Autisme

Geplaatst: 17-04-08 23:02

moonfish, wat een geweldig verhaal
mag ik dat overnemen voor mijn zoontje?

**Geplaatst**: 17-04-08 23:13

Re: Leven met Autisme

Geplaatst: 17-04-08 23:13

little ann: ik kan er echt niet tegen als het op school een zooitje is, laatst geen roosterwijzigingen leraren snapten het niet meer etc etc... daar kan ik echt niet tegen...
als ik dingen niet overzie raak ik echt in paniek, veeeele malen minder als eerst, maar het gebeurt wel....

vorig jaar had ik een klasgenootje een lel écht hard!! verkocht.. en ik ben helemaal niet aggressief..
na dat ze mij dus al maanden liep te treiteren door expres aan mij te zitten, na 1000000 waarschuwingen uitleggen en maar doorgaan. ook waarschuwingen, S. pas op ik waarschuw je want ik haal een keer uit! en dan kan ik er niets aan doen!

nou komt een leraar zit aan mijn schouder, ik geef reactie, ik trek mijn schouder terug, leraar vraagt terecht uitleg, no problem. reactie S. JA! ze heeft een soort ziekte waardoor ze niet wil dat je aan haar komt!!! Vork

ik flip m. scheld dr verrot, dat ze nou verdomme haar ******** smoel moest houden omdat ze niet eens wist waar ze het over had en wat voor impact dat heeft... ZWART ik gaf me haar toch een roei! ik had het echt niet in de gaten!
daarna was het ook echt wel even paniek, ik werd wel opgevangen door leraren.

zij de co, ja ze wist het niet ze was nu bang voor me, bla bla Slapen

co, kan je het je voorstellen? ik: ja maar ik heb er geen spijt van, ik ben er niet op uit op iemand bewust pijn te doen maar ik heb er geen spijt van.
de co heeft haar ook verteld dat ik mij niet kon voorstellen hoe zij zich voelde, dat kan ik zeker wel en heel goed zelfs, maar ik heb het maar gelaten..
dat kon dus gewoon niet volgens de school. mijn mening: ze heeft er maanden naar gesolliciteerd!
reactie mentor: waarom doe je dat nou? ik: wees blij dat ik haar al niet eerder een roei verkocht heb.... en dat verbaasde hem ook, klasgenoten viel het allang mee dat het niet eerder was gebeurt en zagen ook dat ze het bewust deed.
via mijn mentor hoorde ik, dat de co inderdaad wel dacht dat madam S er wel mee begonnen was, natuurlijk niet tegen S verteld maar dat maakt niet uit. geen straf voor gekregen, ik had mijn gelijk alleen ik had niet mogen slaan. het ergste vonden ze dat ik er geen spijt van had. maar wat denk je.... iemand heeft me maanden lopen sarren.... Koe

vanaf toen gaat het weer perfect zelfs tussen haar en mij, alleen zij weet nu de grens, alleen jammer dat het zo moest. volgens mij wist S zelf ook dat ze verkeerd bezig was. ik kan het écht goed met haar vinden nu.

**Geplaatst**: 17-04-08 23:15

Re: Leven met Autisme

Geplaatst: 17-04-08 23:15

hiphopje: natuurlijk!

edit: er is trouwens ook een boek geschreven door een 12 jarig jongetje met asperger over hoe hij zijn wereld ziet! geweldig, en zó herkenbaar! Haha!

Laatst bijgewerkt door moonfish13 op 17-04-08 23:18, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 17-04-08 23:17

Re: Leven met Autisme

Geplaatst: 17-04-08 23:17

Ik vind autisme en hoogbegaaft soms een beetje krom, bij hun moeten ze gewoon geluk hebben welke moment. Zo is een vriend van mijn broer de eerste keer laag begaafd geweest, dan hoog begaaft, dan middelmatig, dan heel hoog (en hoor dat ook veel bij de autisten vereniging). Idem bij men broer maar iq testen zijn dan ook controversieel.

Mijn broer is nu een maand op stage geweest op een schip in polen, was echt hel in het begin. Maar hij is er wel beter uit gekomen

**Geplaatst**: 17-04-08 23:25

Re: Leven met Autisme

Geplaatst: 17-04-08 23:25

moonfish13 schreef:
ik heb ook nog een mooie, beschrijft precies wat zo'n kind meemaakt.... ik dus ook.
en o zo simpel opgeschreven maar zo de waarheid...!
het stond in een boek over autisme. mijn moeder heeft het uitgetypt en iedereen die moeilijk doet/ het niet begrijpt krijgt deze ook...

als je autisme hebt gedraag je je anders als anderen.
Mensen zonder autisme willen soms dat je je gaat aanpassen, maar dat is iets wat je niet kunt en ook niet hoeft. een beschrijving van beeldend kunstenaar Landschip.

Een kapot vijfhoekje

In de wereld van de puntige vierkantjes werd eens een vijfhoekje geboren.
Vijfhoekjes waren jammer genoeg niet gewenst bij de vierkantjes.
De vierkantjes zeiden: ' we breken er wel een hoekje af dan is het ook een vierkantje'.
Dat ging niet zo makkelijk als ze dachten.
Ze timmerden er op los, maar het lukte niet om er een vierkantje van te maken.

Het vijfhoekje was nu flink beschadigd. De puntige vierkantjes waren teleurgesteld over het resultaat. Ze gaven het kapotte vijfhoekje toen maar een grote plank, een houten vierkant met 2 gaten er in.
Het vijfhoekje moest voortaan die plank voor zich uitdragen, om op een vierkant te lijken.
Zo kon hij zich jarenlang door de wereld van de vierkantjes bewegen. Dat vonden de vierkantjes heel aanvaardbaar.

Het vijfhoekje werd doodmoe van altijd met die grote plank zeulen.
Het bleef maar zoeken om ooit een echt vierkantje te worden.
Na lange tijd kwam het uitgeputte vijfhoekje een paar wijze afgeronde vierkantjes tegen.
Die zagen er veel vriendelijker uit dan de puntige vierkantjes.

'Hoe kan ik ooit nog een echt vierkantje worden?' vroeg het vijfhoekje.
'Jij een vierkantje? Maar je bent gewoon een vijfhoekje!' zei één van de afgeronde vierkantjes.
Leg die plank maar even neer.

De andere afgeronde vierkantjes zagen het nu ook. 'Ja! Jij bent gewoon een vijfhoekje! Jij hoeft toch niet te doen alsof je een vierkantje bent! Je hebt alleen maar een hoekje meer als wij, daar is niks mis mee. Wij kennen er nog meer zoals jij, hoor!'

Bij de afgeronde vierkantjes mocht het kapotte vijfhoekje dat zware stuk hout eindelijk weggooien.
Een paar puntige vierkantjes hadden dat van ver gezien en zeiden: 'Oei, nu gaat het heel erg slecht met het vijfhoekje, het lukte altijd zo goed met die plank!'
Maar het vijfhoekje wist wel beter.
---------------------------------------------------

beeeetje lang maar ik wilde hem even laten lezen

slik deze greep me erg aan want ik herken mezelf erin, ik weet nu sinds een aantal maanden dat ik asperger heb en alle jaren zonder diagnose was ik dat vijfhoekje met plank

**Geplaatst**: 17-04-08 23:31

Re: Leven met Autisme

Geplaatst: 17-04-08 23:31

Ik herken mezelf heel erg in een aantal van jullie verhalen. Bij mij is nooit iets vastgesteld ofzo. Behalve dat ze toen ik 6 was dachten dat ik adhd had. Daar ben ik op getest, bleek niet zo te zijn, maar wel dat ik de intelligentie had van een 16 jarige (liep 10 jaar voorop dus) maar dat ik sociaal/emotioneel heel erg achter liep. Hier is nooit iets mee gedaan...
Lees nog even mee.....

**Geplaatst**: 17-04-08 23:32

Re: Leven met Autisme

Geplaatst: 17-04-08 23:32

ik spaar gedichtjes die over autisme gaan
dus als jullie nog wat hebben................

Kon je kijken door mijn ogen
Dan zou je weten
Kon je horen met mijn oren
Dan zou je weten
Kon je voelen zoals ik
Dan zou je weten
Weten wat het is voor mij, Autisme
Weten wat het vraagt van jou, Autisme
Misschien begrijp je dan wat het is mij te zijn
Weten wat het is mij te zijn
Zo anders dan schijnbaar begrepen worden
Schijnbaar omdat je denkt te weten
Denk te weten wat anders zijn is
Denkt te weten wat ik wil
Denkt te weten wat ik kan
Denkt te weten wat ik mag
Als jij mij zou zijn
Dan zou ik weten dat je begrijpt
Dan zou ik weten dat je weet dat ik niet jou wil zijn
Maar begrepen
Zoals ik ben

**Geplaatst**: 17-04-08 23:33

Re: Leven met Autisme

Geplaatst: 17-04-08 23:33

@hiphopje, jouw gedichten spreken me echt heel erg aan... weet niet waarom, maar herken mijn gevoelens er in.

**Geplaatst**: 17-04-08 23:34

Re: Leven met Autisme

Geplaatst: 17-04-08 23:34

moonfish13 schreef:
hiphopje: natuurlijk!

edit: er is trouwens ook een boek geschreven door een 12 jarig jongetje met asperger over hoe hij zijn wereld ziet! geweldig, en zó herkenbaar!

oh, vertel, welk boek is dat dan?
misschien iets voor mijn dochter (zij heeft geen autisme) om het voor haar wat begrijpelijker te maken.
probleem met zoonlief is dat hij echt niet over zijn eigen gevoelens kan praten, het lijkt wel alsof hij dan blokkeerd, hij word dan dwars en boos en gaat vloeken en loopt weg.................