ik had er nog nooit van gehoord, tot nu.
en dacht bijna dat ik misschien wel licht autistisch zou kunnen zijn ofzo.
maar deze vrouw noemde HSP dus, ze heeft het zelf, en herkent erg veel daarvan in mij.
ik heb bijvoorbeeld dat ik ineens echt overprikkeld raak als er geluid, drukte en weet-ik-wat is,
en dan ben ik ineens vluchterig zegmaar, komt voor de ander denk ik best raar over.
ik zonder me snel af,
voel sferen enzo aan, en weet dan niet hoe ik daarmee om moet gaan (kan er letterlijk hartkloppingen van krijgen etc en het beïnvloed me echt)
ik kan ook niet tegen mensen heel dichtbij (cafe ofzo, ren ik zo weer uit
)kan nogal snel verzanden in afwezigheid (dromen) en krijg dan de helft niet mee van wat er om me heen gebeurd, (afsluiten) terwijl alles wat ik de hele tijd hoor enzo me wel erg beïnvloed, en dan ineens is het genoeg, teveel, kan ik er niet meer tegen, moet ik ervan weg.
ik kom ontzettend tot rust bij paarden, of geitjes etc,
ben graag buiten, in alle rust.
als ik super veel moet blokkeer ik gewoon en komt er niks van terecht.
onder druk werken lukt me niet,
nouja zo kan ik nog wel eventjes doorgaan

soms voel ik me zo 'anders' bijna contactgestoord ofzo, terwijl dat lang niet altijd zo is.
dus ik ben wel erg benieuwd nu naar HSP, ik bedoel, misschien vallen er dan wel dingen op hun plek, ik hoop het.
Dat is helemaal lastig uit te leggen 



empatisch zijn heeft zijn voordelen. Ik heb nooit anders geweten dan dat het iets normaals is, pas op latere leeftijd kwam ik erachter dat er mensen zijn die het niet hebben.
. Hij moet alles maar aanhoren waar ik me druk om maak in de wereld en er mee omgaan als ik me weer eens minder lekker voel door al die gevoelens

