Jolanda_ schreef:hebben vaker woede-uitbarstingen dan kinderen met alléén ADHD;
vloeken vaker dan kinderen met alléén ADHD;
krijgen deze stoornis op latere leeftijd dan kinderen met alléén ADHD. Bij ODD ligt de piek rond het 8e jaar en neemt daarna af. Hyperactiviteit begint op veel jongere leeftijd en duurt voort in de adolescentie, al wordt het wel minder erg met het ouder worden.
Er zijn bepaalde eigenschappen binnen het ODD die een ADHD-er niet heeft. Belangrijk punt is dat een ODD zich niet kan verplaatsen in een ander en een ADHD-er wel. Gewetenloosheid zou juist bij een afgegeven indicatie van ODD in de praktijk zichtbaar of merkbaar moeten zijn, best geloof ik dat dit vaak niet het geval is en ODD indicatie net zo goed een ADHD-er kan zijn, andersom zal dit bijna niet voor komen. Een afgegeven indicatie PDD-NOS met ADHD zou ook in een klein geval een ODD-er kunnen zijn. Soms zie je door de bomen het bos niet meer en wordt er veel genoemd en uiteindelijk een indicatie afgegeven, dat geeft uiteindelijk voor een PGB weer mogelijkheden(en TOCH regeling).. Mijn persoonlijke ervaring ook binnen mijn zorginstelling voor dagbesteding en therapie is dat het plaatsten in hokjes niet uitgaat van uniek zijn. Je gaat recht denken ipv afstand nemen en het van alle kanten bekijken. Wat ik soms zo erg vind is dat kinderen door de verzorgers ouders beperkter worden gemaakd dan ze al zijn.. Zo zou er een jongen bij mij komen met ASS, het was hellemaal rond hij zat nu iedere dag thuis. Het vervoer moest nog geregeld worden en dat gebeurde....echter is deze jongen na al het geregel nooit gekomen.. de verzorger vond dat de regio taxi niet geschikt was, want ze zijn niet altijd optijd en wisselend personeel... Ik denk dat als die jongen het hier leuk had gevonden, dat dat uiteindelijk geen probleem was geweest... ze proberen het niet eens..