Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly

delerium schreef:J
Verder kun je het nog zien als een tripje waar ze in de coffeeshop alleen maar kunnen dromen.
.
Zonnebloem schreef:Dank jullie wel voor jullie reacties, als ik dit lees lijkt het eerder of er iets leuks gaat gebeuren ipv iets heel erg engs
Voel me er we al beter door, maar blijf het best eng vinden.
Ow ja ik word geopereerd aan mijn hand/pols, heb hem ooit een keer gebroken op 2 plaatsen maar nooit naar laten kijken(dacht toen dat het goed gekneusd was, en voor een kneusing ga ik niet naar de dokter)
maar nou is het dus heel raar weer aan elkaar gegroeid en daarbij ook heel erg gaan vergroeien dus daar moet nu echt wat aan gedaan worden.
Maar het komt opeens wel erg dicht bij...

garny95 schreef:het zou ook niet goed zijn als je je helemaal niet druk maakte.

). Probeer lekker andere dingen van tevoren te doen en om te ontspannen Lovely1 schreef:Ik vond het geweldig!
Ben net 2,5 week onder het mes vandaan na een operatie van 2 á 3 uur
Ik ben die tijd echt helemaal kwijt die uren zijn gewoon zwart. Ik vond het gekker dat ik wakker werd en dat er in mij gesneden was. Heb me daar echt over liggen verwonderen dat je helemaal niks meekrijgt, heel grappig.
Ik was doodsbang voor het infuus (naald *rennen* reactie) maar de narcose deed me niks.. vond het wel leuk om een keer mee te maken. Vooral het middeltje dat je van tevoren krijgt, ik voelde me zo zat als een kanarie en ik weet zeker dat ze daar ook hebben gelachen. Van mijn ritje naar de operatiekamer weet ik niks meer.. af en toe wat vlagen. Ik herinner me de narcose zelf nog wel dat ze dat in het infuus spoten en dat ik op de operatietafel/stoel moest gaan liggen.. that's it. Nu weet ik eens hoe het is om ladderzat te zijn en de hele avond kwijt te zijn in je geheugen
De artsen weten echt wel wat ze doen en je gaat gewoon een lekker dutje doen (je wordt alleen beetje beroerd wakker..maargoed je moet wat er voor over hebben). Probeer lekker andere dingen van tevoren te doen en om te ontspannen
Armaris schreef:Lovely1 schreef:Ik vond het geweldig!
Ben net 2,5 week onder het mes vandaan na een operatie van 2 á 3 uur
Ik ben die tijd echt helemaal kwijt die uren zijn gewoon zwart. Ik vond het gekker dat ik wakker werd en dat er in mij gesneden was. Heb me daar echt over liggen verwonderen dat je helemaal niks meekrijgt, heel grappig.
Ik was doodsbang voor het infuus (naald *rennen* reactie) maar de narcose deed me niks.. vond het wel leuk om een keer mee te maken. Vooral het middeltje dat je van tevoren krijgt, ik voelde me zo zat als een kanarie en ik weet zeker dat ze daar ook hebben gelachen. Van mijn ritje naar de operatiekamer weet ik niks meer.. af en toe wat vlagen. Ik herinner me de narcose zelf nog wel dat ze dat in het infuus spoten en dat ik op de operatietafel/stoel moest gaan liggen.. that's it. Nu weet ik eens hoe het is om ladderzat te zijn en de hele avond kwijt te zijn in je geheugen
De artsen weten echt wel wat ze doen en je gaat gewoon een lekker dutje doen (je wordt alleen beetje beroerd wakker..maargoed je moet wat er voor over hebben). Probeer lekker andere dingen van tevoren te doen en om te ontspannen
Ik kan het fout hebben maar bestaat die narcose niet(met een masker dan) uit een dosis lachgas ?
Denk dat het daarom komt dat je zo moest lachen


) 
Zonnebloem schreef:thanx allemaal,
ik had er nog helemaal niet aan gedacht dat je ook nog misselijk wakker kan worden... Damn nog meer stress.![]()
![]()
(verder ben ik helemaal geen stresskip hoor)
en ik zit hier nog steeds 
Was toen 5.
Vorig jaar met spuitje onder narcose gebracht, althans, ik had een infuus.
Ik heb dus van voren een kalmeringspilletje gekregen en daardoor in de 'klaarmaak'-kamer in slaap gevallen.
Heb die hele operatiekamer niet van binnen gezien, geen spuiten, helemaal niks.
Heerlijk, was dus ook als de dood voor die rotverdoving (niet eens voor de spuit, maar het feit dat je geen controle meer hebt over je bewustzijn etc.).
Toen kreeg ik zo een spuitje maar 5 min later lag ik daar nog. Zitte ze zo te vrage: 'Ben je er nog?'. Ik: 'nog helemaal!'. Haha en die mensen maar lachen, toen heb ik een mondkapje om gekregen en die rook naar het zwembad
en een reden? die heb ik eigenlijk niet haha. Dus ga ik 3 januari maar eens een plaatselijke verdoving proberen (wat ook doodeng is want de naalden waarmee je verdoofd wordt.. brrr!) haha maar héél veel succes! en als je eenmaal slaapt.. tsja, dan kan je moeilijk nog bang zijn

britt schreef:Heel veel succes morgen, laat je nog even weten hoe je e.e.a hebt ervaren ?
Kan ik een beeld schetsen, ik ben volgende week aan de beurt.
Moet er morgen om 10 uur zijn, en als ik me niet heel beroerd voel zal ik morgenavond ff laten weten hoe het gegaan is.