Bokt.nl

**Geplaatst**: 30-11-07 11:45

Re: En toen was me vader er niet meer.

Geplaatst: 30-11-07 11:45

Wat erg.. Heel veel sterkte en neem alle tijd die je nodig hebt om dit ondragelijke verlies te verwerken!

**Geplaatst**: 30-11-07 13:41

Re: En toen was me vader er niet meer.

Geplaatst: 30-11-07 13:41

Gecondoleerd!

Wat vreselijk zeg! En je vader was nog zo jong...
Heel veel sterkte de komende tijd!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-11-07 16:58

Re: En toen was me vader er niet meer.

Geplaatst door de TopicStarter : 30-11-07 16:58

Bedankt.
Idd veel te jong, me ouders wouden net van hun VUT gaan genieten.

Toch ook veel mensen die het weg gedrukt hebben en er later weer veel problemen mee kregen. Ik ga iig proberen dat niet te doen, want het is niet cool als je dat later kijhard weer terug krijgt.
Ik kan begrijpen dat je het de rest van je leven er nog wel tegen aan zal lopen, je zal het altijd bij je dragen, alleen leer je er wel mee leven na een tijdje. Hoop ik in ieder geval, maar verwacht het wel.

**Geplaatst**: 02-12-07 22:12

Re: En toen was me vader er niet meer.

Geplaatst: 02-12-07 22:12

Knoffer schreef:
Bedankt.
Idd veel te jong, me ouders wouden net van hun VUT gaan genieten.

Toch ook veel mensen die het weg gedrukt hebben en er later weer veel problemen mee kregen. Ik ga iig proberen dat niet te doen, want het is niet cool als je dat later kijhard weer terug krijgt.
Ik kan begrijpen dat je het de rest van je leven er nog wel tegen aan zal lopen, je zal het altijd bij je dragen, alleen leer je er wel mee leven na een tijdje. Hoop ik in ieder geval, maar verwacht het wel.

Je leert er wel mee leven. Maar het is nog altijd een raar gevoel als ik een moeder met dochter gezellig zie winkelen. Dat heb ik niet meer... en dat is soms wel moeilijk. Maar je leert er steeds beter mee om te gaan natuurlijk. Goedzo, niet wegdrukken!

**Geplaatst**: 03-12-07 15:58

Re: En toen was me vader er niet meer.

Geplaatst: 03-12-07 15:58

gecondoleerd en heel veel sterkte nog.
Mijn vader is 3 jaar geleden plots overleden aan een bloedprop die in zijn kransslagader terecht is gekomen. Ik was toen op vakantie (gelukkig in nederland) en woensdagavond zat ik nog gezellig met hem aan de telefoon en donderdag vroeg in de ochtend kreeg ik een telefoontje van mijn moeder dat mijn vader er niet meer is. We zijn toen dus gelijk naar huis gereden. Het is idd heel onwerkelijk he. Ik heb het er nog regelmatig moeilijk mee met bepaalde liedjes en herinneringen enzo. gemis blijft, maar het verdriet slijt wel wat meer. Al zal ik het straks wel even moeilijk hebben als mijn 2e kindje wordt geboren in februari Verdrietig

hij was net 1,5 jaar opa geworden.

Ik weet dus ook helaas precies hoe jij je moet voelen Ach gut

**Geplaatst**: 03-12-07 16:27

Re: En toen was me vader er niet meer.

Geplaatst: 03-12-07 16:27

Wat erg voor jou en je familie, heel veel sterkte in deze moeilijke tijd.
Mijn vader is overleden toen ik nog heel jong was, ik kan me dat niet meer goed herinneren. Maar omdat ik toen niet bewust het verdriet heb kunnen uiten kreeg ik er in mijn pubertijd (en nu nog wel eens) veel problemen mee. Nu ik ouder wordt kan ik er wel beter mee omgaan.

Mijn advies aan jouw is dat je vooral veel met je familie moet praten en naar je eigen gevoel moet luisteren. Laat je vooral niet leiden door wat ''normaal' gevonden wordt of anderszins je eigen gevoel zou kunnen beinvloeden. Ik zou nu even time-out nemen op school, gewoon een paar vakken of practica's (of hoe dat tegenwoordig heet) volgen wat je gemakkelijk afgaat. Daarnaast je even verdiepen in je studiekeuze, want je wilt geloof ik switchen. Het is zo belangrijk dat je werk doet wat je leuk vindt en het maakt echt geen bal uit of je nu op je 25e of op je 27e klaar bent met studeren. Zoveel vriendinnen van mij zijn pas nu klaar met hun studie (tegen de 30 zijn ze) dus dat is echt niet raar ofzo. Het is wel handig dat je al een bijbaan hebt bij een leuk bedrijf (redactiewerk o.i.d) en dat je daar zo door kunt stromen naar een voltijd baan. Je bent natuurlijk wel ouder en duurder tegen die tijd dan een hoop sollicitatie-concurrenten.

Kortom, nu even flink uithuilen en met je moeder en overige familie samen verdriet hebben. Verzamel vooral ook wat mooie spulletjes met emotionele waarde van je vader en verdeel dat onder elkaar, dat geeft later een goed gevoel als je die nog af en toe eens kan pakken.
Wat ik wel heel fijn voor je vader vind is dat je moeder erbij was toen hij niet goed werd en wegviel op het bed, dat hij samen met haar was. Ik krijg meteen tranen in mijn ogen..

Oja, en als je straks weer gaat lachen moet je je zeker niet schuldig voelen. Het kan heel bevrijdend zijn om weer plezier te hebben en in een deuk te liggen, voel je daar echt niet raar om hoor.

Nogmaals veel sterkte.

**Geplaatst**: 03-12-07 16:37

Re: En toen was me vader er niet meer.

Geplaatst: 03-12-07 16:37

Is het geen idee om nu gewoon op jou eigen tempo door te gaan. En dan dit jaar volgende jaar nog een keer te doen, maar dat wat je nu hebt gehaalt volgend jaar niet meer hoeft te doen. Of zelfs nu gewoon eventjes tijd voor jezelf neemt, om volgend jaar op de zelfde opleiding weer een nieuwe start te maken?

Heel erg veel sterkte met dit zware verlies.

**Geplaatst**: 03-12-07 17:26

Re: En toen was me vader er niet meer.

Geplaatst: 03-12-07 17:26

Heel erg veel sterkte met die verlies.
mijn vader is 2 jaar geleden ook overleden toen was ik 14 en zat ik in het 3de jaar van vmbo.
Ik ben toen pas 2 maaden later naar school gegaan. Ik kon het gewoon niet om naar school te gaan. Mijn mentor heb mijn klas alles verteld en hielp mij heel goed toen ik weer de eerste dag naar school moest. Ik heb toen heel veel achterstand opgelopen maar ik hoefde een hoop al niet meer te doen. Aan het einde van het jaar had ik slechte cijfers, maar ik had zo'n leuke klas en ik kon het echt niet aan om ook nog is in een vreemde klas te komen dat mijn school toen me gewoon over heeft laten gaan. En uiteindelijk ben ik ook geslaagd:D
maar ik zou het echt heel rustig aan doen want de klap moet waarschijnlijk nog komen. ik kreeg die pas na een half jaar/ jaar.
en ik heb het er nu nog elke dag moeilijk mee.
maar ik wens je echt heel veel sterkte met dit verlies

**Geplaatst**: 03-12-07 17:36

Re: En toen was me vader er niet meer.

Geplaatst: 03-12-07 17:36

Ten eerste, wat erg van je vader, het lijkt me echt vreselijk om zo'n belangrijk iemand zo vroeg al te moeten missen.

Mijn broer heeft één jaar gedrag en samenleving aan de uva gestudeerd. Hij is er dus na een jaar mee gestopt. Dit kwam onder andere doordat er allemaal verhalen rond gingen dat de studie gestopt zou worden, wat ook wel waar was maar ze wisten niet wanneer. De locatie (almere) zou te duur zijn en en zaten al weinig studenten op. Mijn broer vond het handiger om dan maar meteen een andere studie te gaan zoeken, dan te wachten tot deze opgedoekt zou worden.
Je engels zou misschien wel een probleem kunnen vormen, veel leerboeken zijn in het engels, dat is volgens mij sowieso vaak het geval op wo-niveau.

Ik hoop in ieder geval dat je straks de juiste keuze kan maken, maar dat lijkt me erg moeilijk nu..

**Geplaatst**: 03-12-07 17:38

Re: En toen was me vader er niet meer.

Geplaatst: 03-12-07 17:38

nou ten eerste heel veel sterkte meis!!!

ik verloor mijn vader toen ik 11 was (in januari) en ben dat schooljaar bijna niet meer naar school geweest omdat ik dat totaal niet aankon! was echt een wrak en wonder boven wonder heeft mijn basisschool mij niet laten zitten omdat ze in mij geloofden en dat het op de mavo wel goed zou komen! ik heb het erg zwaar gehad, maar mede doordat ik veel tijd voor mezelf had en naar school kon gaan wanneer ik wilde heb ik het goed kunnen verwerken! natuurlijk blijft het zwaarder als voorheen maar ik adviseer je echt om de tijd te nemen om het te verwerken!
ik las hier net al een tip van iemand die zei ga naar school op jou ritme en probeer te halen wat je kunt halen en doe dit jaar volgend jaar desnoods op nieuw.
als je door blijft gaan komt het er op den duur toch uit, en dan zit het vaak veel dieper en is het nog "erger" om het te verwerken Ach gut

**Geplaatst**: 03-12-07 17:46

Re: En toen was me vader er niet meer.

Geplaatst: 03-12-07 17:46

Heel veel sterkte ten eerste!

Mijn moeder is op 45 jarige leeftijd overleden toen ik bijna 18 was. Ik zat in de eerste van de HBO-V en ben gewoon doorgegaan met school. had toen net een paar weken vakantie.
Of meteen de draad oppakken goed is, zal voor elk persoon anders zijn. wel zou ik je adviseren om niet teveel hooi op je vork te nemen. heel veel sterkte!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 03-12-07 18:00

Re: En toen was me vader er niet meer.

Geplaatst door de TopicStarter : 03-12-07 18:00

Bedankt.

Tja, ik weet het niet met me studie, ik vind het moeilijk om me nu op deze studie te concentreren, sowieso omdat ik nu meer moeite heb me te concentreren, maar ook omdat ik steeds denk aan wat ik eigelijk wil en wat efficient zou zijn enzo.

@RoseK
Ah, ik weet wel dat ie naar Amsterdam is verplaatst (wat voor mij veel handiger is), maar ik wist niet dat ie helemaal zou opdoeken na een tijdje.
Moet maar eens goed informeren bij de UvA dan.

@joepiejee
De eerste dagen had ik heel veel moeite om lol te hebben, het enge waar ik aan dacht was me vader. Maar ik heb nu geen moeite meer om ergens anders aan te denken en gewoon weer lol te hebben, dat is idd wel bevrijdend.

Ik vond het ook fijn dat me moeder erbij was. En dat ik ook thuis was toen het gebeurde. Ik was vooral ook blij dat we met de dichte familie erbij waren toen de 'stekkers er werden uitgetrokken' in het ziekenhuis.

@blackpegasus
Zelfde als bij mijn vader. Bij mij vader was ook een prop in de kransslagader de oorzaak.
Naar dat je op vakantie was, gelukkig wel in Nederland idd.

**Geplaatst**: 03-12-07 18:07

Re: En toen was me vader er niet meer.

Geplaatst: 03-12-07 18:07

Ik wens je ontzettend veel sterkte toe, ik weet helaas hoe vreselijk het is je vader te verliezen.

Ik verloor mijn vader toen ik 12 jaar oud was. Hij had 5 jaar eerder een motorongeluk gehad en raakte verlamd. Na 5 jaar zonder resultaat in een revalidatiecentrum gelegen te hebben, is hij overleden.
Het is natuurlijk wel anders dan de manier waarop jij afscheid hebt moeten nemen, zo plotseling. Ik wist dat er vroeg of laat een einde aan zou komen en daar hem ik me redelijk goed op kunnen voor bereiden. Maar als het moment dan echt daar is, merk je pas hoe het écht is.
Ik ben redelijk snel weer naar school gegaan. Ik wilde liever op school zijn, bij mijn vriendinnen en klasgenoten.

Mocht je meer willen weten of gewoon iets kwijt willen, dan PB me maar Lachen

**Geplaatst**: 03-12-07 19:28

Re: En toen was me vader er niet meer.

Geplaatst: 03-12-07 19:28

Ontzettend veel sterkte gewenst, nu, maar ook de komende tijd. Doe het rustig aan en denk even aan jezelf, niet zo erg aan school.

Ik ben mijn vader verloren toen ik 7 jaar oud was. Ik ben nu 17 en heb er nu eigenlijk niet veel problemen meer mee, maar ze verwachten dat het nog wel komt, wanneer? Geen idee. Ik kreeg het heel erg moeilijk na de dood van mijn vader. Ik was natuurlijk veeeeeel en veel jonger dan jij, maar ik ging ook naar school natuurlijk. Ik ben ook een week na de begrafenis weer naar school gegaan. Ook moest ik gelijk in therapie, omdat ik mijn verdriet uitte in agressie en nooit ergens over praatte. Ik hoop echt dat jij dat wel zult doen, juist op momenten dat je er echt totaal doorheen zit en geen zin hebt om te praten. Zoek steun bij de rest van je gezinsleden. Stel jezelf echt even op de eerste plaats en ga niet denken van: 'oh nee, ik moet school eigenlijk halen'. Neem de tijd, jij bent belangrijker op het moment dan je school!!

Nogmaals heel erg veel sterkte toegewenst, er komt een dag dat je het intense verdriet een plaatsje hebt gegeven!

**Geplaatst**: 03-12-07 20:30

Re: En toen was me vader er niet meer.

Geplaatst: 03-12-07 20:30

Wat vreselijk..

Gecondoleerd en heel veel sterkte! Ach gut

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-12-07 14:22

Re: En toen was me vader er niet meer.

Geplaatst door de TopicStarter : 05-12-07 14:22

Bedankt voor de reacties!