Bokt.nl

**Geplaatst**: 15-11-07 21:34

Re: Overspannen...wat nu?

Geplaatst: 15-11-07 21:34

Om maar met de deur in huis te vallen: een zus van mijn vader is vroeger ook eens overspannen geweest. Niets hielp totdat ma (mijn oma dus) besliste om haar veel biefstuk te laten eten. Dat had ze eens gehoord dat het zou helpen. En het bleek idd goed te helpen, ze was er snel weer bovenop.
Wat betreft je werk: laat je baas het dak op gaan. Als ie je zo gebruikt en niet wil zien wat er loos is, is ie geen zak waard. Genoeg ander werk hoor. Ook ik heb het idee dat je alleen maar voor anderen klaar wilt staan. Overigens snap ik je mede-pensiongasten niet dat ze niet wat meer rekening met je houden. Overigens een vreemde pensionstal als je echt alles zelf moet regelen en doen. Of is er de prijs naar?

**Geplaatst**: 16-11-07 15:49

Re: Overspannen...wat nu?

Geplaatst: 16-11-07 15:49

Laetitia,

Mag ik je aanraden eens wat te studeren op internet over WELKE mensen overspannen worden?

Niet iedereen wordt overspannen namelijk. Waarom overkomt het jou dan wel, zelfs al heb je er zo hard tegen gevochten?

Om uit je overspannenheid te komen en daar in de toekomst niet weer in te vervallen, zul je echt het antwoord op de bovenstaande vraag moeten weten.

**Geplaatst**: 16-11-07 15:53

Re: Overspannen...wat nu?

Geplaatst: 16-11-07 15:53

frankiej schreef:
Om maar met de deur in huis te vallen: een zus van mijn vader is vroeger ook eens overspannen geweest. Niets hielp totdat ma (mijn oma dus) besliste om haar veel biefstuk te laten eten. Dat had ze eens gehoord dat het zou helpen. En het bleek idd goed te helpen, ze was er snel weer bovenop.

Biefstuk helpt alleen maar als je ijzertekorten hebt of je spijsvertering in de war is waardoor je chemisch in onbalans bent en toevallig het ontbreken van roodvlees de oplossing is hiervoor.

Overspannenheid heeft echt helemaal NIETS met eetgewoontes te maken.

frankiej schreef:
Wat betreft je werk: laat je baas het dak op gaan. Als ie je zo gebruikt en niet wil zien wat er loos is, is ie geen zak waard. Genoeg ander werk hoor. Ook ik heb het idee dat je alleen maar voor anderen klaar wilt staan. Overigens snap ik je mede-pensiongasten niet dat ze niet wat meer rekening met je houden. Overigens een vreemde pensionstal als je echt alles zelf moet regelen en doen. Of is er de prijs naar?

Goed advies, maar dit KAN ze dus niet. Als ze het wel kon, dan was ze uberhaupt niet overspannen geworden!

**Geplaatst**: 16-11-07 22:32

Re: Overspannen...wat nu?

Geplaatst: 16-11-07 22:32

IK heb het niet over eetgewoontes, wellicht dat deze tip de ts kan helpen er weer bovenop te komen.
En in het andere regeltje wil ik ts een hart onder de riem steken met het feit dat ze zich niet afhankelijk hoeft te voelen van 1 baas. Momenteel is er werk genoeg dus ook in haar branche zal het niet zo'n probleem worden om ergens anders aan de bak te komen.

**Geplaatst**: 17-11-07 00:06

Re: Overspannen...wat nu?

Geplaatst: 17-11-07 00:06

harstikke goed dat je voor jezelf hebt gekozen!!! Laat ze maar denken wat ze willen toch?!?!? Echt hoor, het is maar werk! Ga lekker naar je paardje, neem de tijd, en ga pas weer aan het werk totdat je zelf weer helemaal beter bent!

Laat je niet intimideren door je manager oid, je moet voor jezelf kiezen, ik heb het ook gehad, en ook gedacht dat ze me dan waardeloos zouden vinden, maar puntje bij paaltje was dat helemaal niet zo, en heeft toen iemand van mijn werk zelfs gezegd dat ik niet eens terug mocht komen voordat ik beter zou zijn, en ik aan de andere kant van de lijn: '' nee komt goed, ik draai die slaapdienst wel!'' '' NEE MAG NIET'' kreeg ik terug.
Moraal: soms is het niet zoals dat jij denkt dat het is, al dringt je manager zich aan je op, hij heeft toch ook nog een baas boven zich? En ontslaan kunnen ze je niet zolang je ziek bent.

Dus blijf nog maar ff lekker thuis!!!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-11-07 16:50

Re: Overspannen...wat nu?

Geplaatst door de TopicStarter : 17-11-07 16:50

Hoi,

Nou ik had gister de arbo arts gebeld en die heeft gezegd dat het zeker niet de bedoeling is om 100% werk in 80% te moeten doen, dat dat dan geen zin heeft.

Ik heb gezegd dat ik me weer heb ziekgemeld omdat het echt niet meer gaat (ben vanaf donderdag bij een vriendin die voor me zorgt). Hij zei dat ik alleen maar mijn werk hoefde op te bellen met de mededeling dat het slechter gaat. Punt.

En dat hij me 29 november wel op onze afspraak ziet, voor een probleemanalyse en dat we dan gaan kijken wat mijn belastbaarheid is; misschien moet ik wel gewoon even alleen maar 3 x 4 uur werken...

Ok dat schepte gelukkig wat rust, had ik iig tot 29 november even geen zorgen...

Ik kom net even thuis van die vriendin om mijn katten te verzorgen. Heb ik een brief van de arbo-arts (administratie-afdeling) dat ik op verzoek van mijn werkgever ben uitgenodigd voor een extra spreekuur, as donderdag 22 november.

Ik ben nu zo boos en gestressed. Ik heb tegen mijn collega gezegd dat ze tegen mijn manager moet zeggen dat hij me even met rust moet laten....

Moet ik nu dus op een extra spreekuur komen...Ik ben meteen weer helemaal over de rooie. Heb vanacht voor het eerst een beetje kunnen slapen met behulp van oxazepam en temazepam...En nu zit ik weer helemaal in de stress.

Moet alleen maar keihard janken...Ik wil rust, gewoon rust maar dat gunnen ze me niet...

**Geplaatst**: 17-11-07 19:48

Re: Overspannen...wat nu?

Geplaatst: 17-11-07 19:48

je baas zit je bovenop je huid, bespreek dat ook met je arboarts, je baas gunt je schijnbaar niet je rust. Gewoon heengaan donderdag, sterkte meid

**Geplaatst**: 17-11-07 19:50

Re: Overspannen...wat nu?

Geplaatst: 17-11-07 19:50

Ik heb niet het hele topic gelezen, maar misschien kun je gaan mediteren? Iig sterkte!!

**Geplaatst**: 17-11-07 19:58

Re: Overspannen...wat nu?

Geplaatst: 17-11-07 19:58

Ik begrijp iets niet. Je hebt gisteren de arboarts gesproken en vandaag krijg je een brief van diezelfde arbodienst (maar dan de administratieve tak) dat je een week eerder voor een extra afspraak op verzoek van je werkgever moet komen?

Ik vermoed dat jouw arboarts hier niets van weet en dat op het moment dat jij je ziek gemeld hebt, je werkgever contact gehad heeft met de dienst en dit verzoek gedaan heeft.

Jouw afspraak met de arts zelf heeft dit verzoek van je werkgever waarschijnlijk gekruist en waarschijnlijk weet hij er dus helemaal niets van. De ene tak van de arbodienst communiceert vaak slecht met de andere.

De oplossing is heel eenvoudig. Even diep ademhalen en besluiten dat dit niet in JOUW belang is en dus niet wilt.
Daarna de arboarts bellen op maandag en met de goede man PERSOONLIJk even bespreken dat je ervan uitgaat dat de afspraken elkaar gekruisd hebben en dat je niet eerder verwacht wordt dan de 29 november afspraak die jullie hebben. Dat die afspraak niet voor niets twee weken vooruit gemaakt is om je even rust te geven en dat je die rust ook nodig hebt.

Wedden dat hij die afspraak op de 22ste nog even wegschuift voor je?

Kop op!

**Geplaatst**: 17-11-07 21:34

Re: Overspannen...wat nu?

Geplaatst: 17-11-07 21:34

volgens mij het belangrijkste: laat je baas lekker links liggen. Zo'n baas is geen baas. Een beetje mens vraagt hoe het met je gaat, nee hij denkt van hup z.s.m. aan het werk. Zet je tel. lekker uit zodat ie je ook niet kan bellen. Verder ben ik het geheel eens met de laatste post van firedancer. Suc6!

**Geplaatst**: 17-11-07 21:48

Re: Overspannen...wat nu?

Geplaatst: 17-11-07 21:48

Heel herkenbaar allemaal, ook in soort van zelfde schuitje gezeten. Ik ben wel aan het werk gebleven, maar op laag pitje.
Maar ik wilde wel graag proberen te blijven werken. Ik had ontzettende straatangst en doordat ik eruit moest om te werken kwam ik toch nog op straat.

Super dat een vriendin voor je wilt zorgen, misschien kun je ook iemand vragen om de verzorging en beweging van je paardje uit handen te nemen, zodat het geen moeten is, maar willen!
Als je zin hebt om naar je paardje te gaan, je kan gaan zonder enige verplichting.

Verder kan ik alleen maar adviseren, verwen je zelf even lekker.
Koop iets leuks voor jezelf als je vind dat je een goede prestatie geleverd heb, maak je zel lekker op, scoor een kappertje, zorg dat je je weer lekkerder in je lijf gaat voelen!!

De arbo werkt voor je baas, die willen gewoon jou zo snel mogelijk aan het werk hebben, wat zegt je psych hierover en heeft deze wellicht ook contact gehad met je arbo arts.

Ook al zie je het nu niet zo, straks kom je er heel sterk uit, heel veel sterkte meid

**Geplaatst**: 17-11-07 22:25

Re: Overspannen...wat nu?

Geplaatst: 17-11-07 22:25

Zoals ik het begrijp werkte Laetitia 80 % en had ze over 2 weken afspraak met arbo arts. Nu heeft ze zich 100% ziekgemeld (lijkt me begrijpelijk en verstandig).
Ze heeft daarover zelf contact opgenomen met de arbo arts (ook verstandig) en die heeft in zijn agenda gezien dat er over 2 weken een afspraak staat en daar naar verwezen.

Inmiddels/Tegelijkertijd heeft haar werkgever de ziekmelding ontvangen en contact opgenomen met de arbo dienst en de afspraak vervroegd (waarschijnlijk met de secretaresse en niet met de arts).

Ik vind dit eigenlijk helemaal niet zo raar, ook niet verkeerd en zelfs niet tegen het belang van de TS.

De situatie is veranderd (van 80% werken naar 100% ziek) en de werkgever wil daarom zsm een niueuwe afspraak met de arbo dienst. Niet perse om TS onmiddellijk weer terug de werkvloer op te krijgen maar wel om zo snel mogelijk een inventarisatie te maken van de nieuwe situatie. En dat is helemaal niet verkeerd.

Als de werknemer dan echt heel slecht in zijn vel zit zal geen arbo arts deze terug sturen naar het werk. Wel kan hij direct beoordelen of de werknemer voldoende ondersteuning heeft en zien of er wellicht al andere zaken moeten gebeuren (werkaanpassing, conflict oplossing).

Afspraak afzeggen lijkt mij slecht idee en er lijkt ook geen reden voor te zijn, arbo arts klonk volgens mij aan de telefoon ook al redelijk. Kan zelfs tegen je werken om afspraak af te zeggen; je moet je als werknemer laten controleren en zo nodig laten begeleiden en je bent niet snel te ziek om naar een arts te gaan. Bovendien wordt uitstellen/afzeggen afspraak aan werkgever doorgegeven.

Verder: is die baas nu echt zo verschrikkelijk vervelend? Voor een werkgever is het ook moeilijk om in te schatten hoe de situatie is en dat een werkgever als doel heeft om een werknemer weer snel en goed aan het werk te hebben is ook logisch.

Ik begrijp heel goed dat TS nu de druk vanuit haar werk voelt en het is belangrijk dat ze duidelijk haar grenzen aangeeft. Maar als de werkgever die grenzen vervolgens respecteert - en arbo arts inschakelen is geen teken van disrespect-dan is dat toch prima.

Laetitia moet eerst en vooral aan zichzelf denken. Maar met nu ruzie krijgen met haar baas is ze helemaal niet gebaat..... lijkt mij dat ze dus wel beter af en toe contact kan hebben (moet zelfs van de wet, in het kader van reintegratie zijn beide partijen verplicht regelmatig te overleggen) en zich daarbij poeslief kan opstellen dan dat ze tegen de werkgever snauwt dat hij haar met rust moet laten en ze ook niet eerder naar de arbo wil........

**Geplaatst**: 18-11-07 18:26

Re: Overspannen...wat nu?

Geplaatst: 18-11-07 18:26

Inderdaad kan alleen Laetitia beoordelen of haar baas echt zo vervelend is, maar van wat ze beschrijft is ze iemand die zich echt tot op haar tandvlees zal laten doordrijven en vaak moet het dan even "hard" naar de baas duidelijk gemaakt worden dat de koek ECHT op is.

Overigens heeft de baas van mijn man het gepresteerd om na twee weken thuis zijn te bellen om te vragen of mijn man nou echt nog niet genoeg vakantie gevierd had en dat hij nou wel weer gewoon kon werken..... foute bazen zijn er dus echt wel.

**Geplaatst**: 18-11-07 19:38

Re: Overspannen...wat nu?

Geplaatst: 18-11-07 19:38

Tuurlijk zijn er foute bazen.... zat zelfs Clown

Maar als werknemer, zeker als je ziek bent, ben je in een underdog positie en kun je naar mijn mening maar beter het heilig boontje uithangen en slijmen......(vindt het zooooo erg en voel me ook schuldig naar jullie toe maar het lukt me echt niet meer...............).

De baas eens even goed op zijn vingers tikken werkt vaak alleen maar averechts....... voor je het weet besluit de arbo arts dat er sprake is van een arbeidsconflict en dan zal hij een werknemer alleen maar eerder weer naar het werk sturen. 'Medische overspannenheid" is een goede reden om thuis te blijven, overspannenheid veroorzaakt door een conflict op het werk is reden om een werknemer zsm naar werk terug te sturen zodat conflict wordt opgelost (al of niet door ontslag).

Helaas zien veel arbo artsen niet dat het een het ander niet hoeft uit te sluiten. Daarom mijn advies: klaag tegen de arbo arts nooit over de baas en geef de baas zelf ook nergens de schuld van. benadruk je psychische en lichamelijke klachten.

Beste kans dat je zo lang mogelijke hersteltijd krijgt............

**Geplaatst**: 18-11-07 21:06

Re: Overspannen...wat nu?

Geplaatst: 18-11-07 21:06

Hiltje heeft hier helemaal gelijk in!!!!
Heb te maken met een zelfde soort situatie van collega die dus gewoon aan het werk geschopt is door arbo arts

**Geplaatst**: 23-11-07 23:03

Re: Overspannen...wat nu?

Geplaatst: 23-11-07 23:03

Hoe is het nu met je ?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 24-11-07 14:20

Re: Overspannen...wat nu?

Geplaatst door de TopicStarter : 24-11-07 14:20

Hoi iedereen!

Ik ben vorige week donderdag door een vriendin opgehaald en heb daar een paar dagen gezeten. Ze heeft me goed verzorgd (met name het eten, ik zorgde niet meer voor mezelf).

Helaas heeft mijn ene kat doordat ik weg ben geweest een blaasontsteking gekregen (door de stress). Ik ben toen weer een nachtje thuis geweest, alles ging weer goed met de kat (na behandeling van de da uiteraard).

Vervolgens bij mijn moeder gebivakeerd. Ik sliep nog steeds niet, al was de rust bij mijn moeder een verademing.

Ik heb van het werk een prachtig boeket gehad om me beterschap te wensen, dat deed me enorm veel goed.

Donderdag naar de arbo arts geweest. Die heeft gezegd dat ik komende week nog thuis moet blijven en daarna proberen 2 uurtjes per dag licht administratief werk te doen.
Verder zei hij dat het nu echt van belang is dat ik wekelijks hulp krijg van mijn therapeut.

Daarna had ik een afspraak met de therapeut. Hij vertelde dat de angstige halluciniaties die ik heb gehad (2 x) komt doordat ik na 7 jaar seroxat te slikken aan het afbouwen ben en dat er van alles naar boven komt.
Hij onderstreepte het advies van de arbo-arts. En als zelfs dat niet gaat (2 uur per dag) dan gaat dat gewoon niet. Punt.

Verder heeft hij me nu een paardenmiddel gegeven om te kunnen slapen (iets van flemazapam 30 mg). Ik heb er gister en vanacht vrij goed op geslapen (al word ik nog steeds helemaal gestressed van mijn dwangmatige kat die continu loopt te zeuren door merg en been).

Ik voel me vandaag voor het eerst weer een beetje boven jan, ben niet meer zo oververmoeid dat ik alleen maar kan janken en kan weer normaal lezen.

Ik mag die slaappillen niet te lang gebruiken omdat ze snel verslavend werken dus ik ga vanavond proberen om zonder te gaan slapen.

Ik zat met allerlei dingen aan mijn hoofd (kat wel of niet ander beter tehuis voor zoeken, aangezien hij ongelukkig is op mijn flatje; paard wel niet op weiland zetten ivm schouderblessure waar geen verbetering in zit; paard wel niet weg doen).

Mijn therapeut heeft gezegd dat ik nu gewoon geen grote beslissingen mag doen, alles blijft zoals het is. Pas als ik weer helemaal de oude ben kan ik over dit soort dingen gaan nadenken.

Verder raadt hij me haptonomie aan, al moet ik dan eerst helemaal van de seroxat af zijn zodat mijn echte en ware gevoel weer boven komt.

Ik zit nu in een crisis maar kom er uiteindelijk weer uit, en ik denk dat ik dan een stuk sterker eruit kom. Ik heb ook veel zin om aan de haptonomie te beginnen (al moet ik even kijken of dit vergoed wordt door de verzekering...maar ja om me daar dan nu weer druk om te moeten maken...zelfs dat trek ik niet).