Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
JoyCiej007 schreef:@ Cayenne: Jeej, ja, het ligt allemaal wel erg dicht bij elkaar... ik wil hem ook niet de kans geven om nóg verder te gaan ooit, als hij daar behoefte aan zou hebben. Hoe jij over aangifte denkt, dat spookt idd ook in mijn hoofd. Ik weet niet of het mij zal helpen met verwerken, maar dat gevoel heb ik wel... Wel knap van je, dat je, ondanks al je twijfels, tóch aangifte hebt gedaan.
Waar ik dan benieuwd naar ben; wat waren dan de gevolgen? (mag evt. ook via pb hoor) Werd er ook een onderzoek ingesteld, en werd hij strafrechtelijk vervolgd?
Marigold schreef:super veel succes morgen!!!!
enne, hou er rekening mee dat je heel moe bent na het gesprek, en even iemand nodig hebt bij wie je terecht kan..
Cayenne schreef:Ik lees nu ook dat je al een afspraak hebt gemaakt! Succes!
Je mag inderdaad iemand meenemen, maar die mag er niet bij zijn tijdens het opmaken van de verklaring. Ik had er inderdaad ook een vrouwelijke agent bij.
Het duurde bij mij 3 uur, maar dat kwam omdat die agent met 2 vingers typteDaarna ben je inderdaad erg moe, maar ook enorm opgelucht!
Ik kan me nog herinneren dat ik met een enorm overwinnaarsgevoel het politiebureau uitkwam, en met een grote smile op mijn gezicht. Klinkt misschien raar, maar dan weet je echt dat je het juiste hebt gedaan!
Cayenne schreef:JoyCiej007 schreef:@ Cayenne: Jeej, ja, het ligt allemaal wel erg dicht bij elkaar... ik wil hem ook niet de kans geven om nóg verder te gaan ooit, als hij daar behoefte aan zou hebben. Hoe jij over aangifte denkt, dat spookt idd ook in mijn hoofd. Ik weet niet of het mij zal helpen met verwerken, maar dat gevoel heb ik wel... Wel knap van je, dat je, ondanks al je twijfels, tóch aangifte hebt gedaan.
Waar ik dan benieuwd naar ben; wat waren dan de gevolgen? (mag evt. ook via pb hoor) Werd er ook een onderzoek ingesteld, en werd hij strafrechtelijk vervolgd?
Er werd inderdaad een onderzoek ingesteld, maar het heeft wel een hele tijd geduurd. Helaas was er niet voldoende materiaal om hem te vervolgen. Het was namelijk mijn woord tegen de zijne, en dan kom je er bij de rechter niet uit. Ik was ook vrij laat met aangifte doen, en daardoor heeft hij veel bewijsmateriaal kunnen verdoezelen. Daarom ben ik er ook heel erg op gebrand om altijd zsm aangifte te doen. Uiteraard wel wanneer je er klaar voor bent.
Ik hoorde later dat deze persoon nog steeds kinderen op het erf rond had lopen, en dat heeft me toch wel een hele tijd pijn gedaan, omdat ik bang was dat het bij hen ook zou gebeuren, en idd 2 jaar later deed nog een ander meisje aangifte
Hou er wel rekening dat de eigenlijke klap voor jezelf nog steeds kan komen! Ik weet niet of je er op dit moment echt problemen mee hebt, maar bij mij kwam de echte schok pas 3 jaar later, en af en toe heb ik er nog steeds last van. Het is inmiddels al wel 8 jaar geleden. Toch blijft het op je netvlies staan. Schaam je dus niet om hulp te zoeken!
Citaat:@ Robijntjah: Jeej, wat naar zeg, dat je ong. hetzelfde heb meegemaakt maar dan met een goeie vriend die je vertrouwde, en blijkbaar ook van je 'verleden' afwist! Gelukkig ken ik hem nog niet zo heel erg lang, sinds april dit jaar... Ik herken ook heel veel in jouw verhaal. Apart he, hoe we wederzijds veel herkennen... Ik denk echter niet dat ik er mee zou kunnen 'leven' om het zo maar even te noemen, als hij er in mijn geval ook zo 'makkelijk' over zou denken. Nu pas begin ik in te zien hoe 'ernstig' zo'n situatie is en kan zijn, en wil ik het hem duidelijk maken ook.
Vind je het niet moeilijk dat je ouders helemaal van niets weten?