Bokt.nl

**Geplaatst**: 08-10-07 15:56

Re: Omgaan met hypochondrie

Geplaatst: 08-10-07 15:56

Mijn vriend is een hypochonder, maar hij weigert om er hulp voor te zoeken. Het enige dat ik kan doen is praten, praten, praten en proberen om zijn ongelijk te bewijzen.
Af en toe is het wel erg zwaar, vooral omdat zijn familie zijn gevoelens altijd voeden en erger maken.

**Geplaatst**: 08-10-07 16:01

Re: Omgaan met hypochondrie

Geplaatst: 08-10-07 16:01

Zij is overleden na 15 jaar angsten. Op zich ben ik niet tegen antidepressiva in dit geval maar ik vind dat er dan ook psychotherapie bijhoort. De benzodiazepinen, angstremmers, ben ik geen fan van. Dat is maar een korte termijn oplossing met langdurige problemen erop volgend als je niet uitkijkt.

@ bromfiets : Geen enkel nut heeft dit helaas op de langere termijn. Je staat er te dicht op en je wordt deel van het systeem als je niet uitkijkt. Probeer het niet jou probleem te laten worden, want uiteindelijk is het zijn probleem en moet hij het oplossen.

**Geplaatst**: 08-10-07 16:06

Re: Omgaan met hypochondrie

Geplaatst: 08-10-07 16:06

bromfiets schreef:
Mijn vriend is een hypochonder, maar hij weigert om er hulp voor te zoeken. Het enige dat ik kan doen is praten, praten, praten en proberen om zijn ongelijk te bewijzen.
Af en toe is het wel erg zwaar, vooral omdat zijn familie zijn gevoelens altijd voeden en erger maken.

Zolang hij geen hulp zoekt, zal jij voor altijd met een hypochonder moeten leven. Jij kan hem niet helpen... dat kan alleen een professional.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 08-10-07 16:08

Re: Omgaan met hypochondrie

Geplaatst door de TopicStarter : 08-10-07 16:08

bromfiets wat erg.... het lijkt dwijlen met de kraan open!! Lekker ook zo'n familie Boos!

wat erg voor die mevrouw nikka...

**Geplaatst**: 08-10-07 16:11

Re: Omgaan met hypochondrie

Geplaatst: 08-10-07 16:11

Nikka schreef:
Zij is overleden na 15 jaar angsten. Op zich ben ik niet tegen antidepressiva in dit geval maar ik vind dat er dan ook psychotherapie bijhoort. De benzodiazepinen, angstremmers, ben ik geen fan van. Dat is maar een korte termijn oplossing met langdurige problemen erop volgend als je niet uitkijkt.

Vaak zijn die benzodiazepinen ook maar voor tijdelijk, zodat de therapie aanslaat en het nieuwe gedrag helemaal eigen is, dan word er afgebouwd. Antidepressiva blijven vaak wat langer maar die zijn ook wat 'veiliger'. Alles is in combi met therapie anders helpt het onvoldoende. 15 jaar angsten brrr ik zou er zelf angstig van worden! Wat een manier om te leven en aan je eind te komen...

**Geplaatst**: 08-10-07 16:12

Re: Omgaan met hypochondrie

Geplaatst: 08-10-07 16:12

Ik heb ooit een buurvrouw gehad met deze stoornis. Ging veel met het buurmeisje om en heb het van dichtbij gezien. Veel mensen vergeten dat het voor de omgeving echt heel vervelend is. Iemand met deze stoornis slokt echt alle aandacht op. Is voornamelijk met zichzelf bezig en heeft moeite om belangstelling te tonen voor anderen. Andere mensen gaan deze mensen vaak uit de weg omdat ze zich aan het gedrag ergeren. Hoe erg je ziekte ook is een hypochonder is altijd zieker en heeft het altijd nog erger dan jij. Het buurmeisje kreeg veel te weinig aandacht van haar moeder. En probeerde ziekte verborgen te houden voor haar eigen moeder! Die raakte namelijk in paniek en kreeg of de ziekte zelf ook (maar dan erger) of sleepte het buurmeisje mee naar ziekenhuizen, artsen etc voor een klein griepje. Het buurmeisje heeft echt geleden onder de stoornis van haar moeder. Altijd op de tenen lopen en je moeder ontzien is heel moeilijk op jonge leeftijd.

Deze buurvrouw is op een gegeven moment zelfs uit de familie gezet. Daar kreeg iemand namelijk echt een ziekte (kanker). Dan is het begrip van de omgeving voor een hypochonder snel verdwenen. Die doen immers alsof terwijl een ander daadwerkelijk een levensbedreigende ziekte heeft.

Een aantal tips:
- schenk geen aandacht aan de grote verhalen en ga daar zeker niet in mee. Geef duidelijk aan dat er niets aan de hand is en kap het verder af
- Vertel iedereen in de omgeving van de hypochonder wat er aan de hand is. Zo weten ze waar het gedrag vandaan komt en ontstaat er meer begrip.
- Vertel de omgeving duidelijk om niet te praten over ziekte/gebreken etc. Of neem de hypochonder niet meer mee naar verjaardagen of andere bijeenkomsten waar dit soort zaken worden besproken. Dat geeft vaak veel meer rust.
- Maak de hypochonder duidelijk wanneer hij te ver gaat in het bijzijn van anderen. Zelf kunnen ze namelijk die grens niet trekken en dravan maar door over hun "ziektes". Geef gewoon aan dat hij/zij zijn mond moet houden en moet luisteren naar het verhaal van de persoon die aan het woord is.
-

Ik zou niet met iemand samen kunnen leven die deze stoornis heeft. In een relatie wordt de partner er namelijk ook op aangekeken. En in de omgeving krijgt de hypochonder vaak een slechte naam (vervelend, denkt alleen aan zichzelf, aansteller etc). Veel mensen willen zo'n stel of gezin liever niet meer uitnodigen. Los van de omgeving is het voor de partner en gezin ook heel vervelend. Iedere keer bezig zijn om iets uit iemands hoofd te praten. En wat als jij of je kinderen een keer echt ziek worden? In zo'n geval hoef je niet te rekenen op hulp of ondersteuning van de hypochonder. Ik heb het bij dat buurmeisje wel gezien. Die moeder kon totaal niet omgaan met een ziek kind. Gevolg was dat oma of vader het op moesten lossen.

Deze stoornis is emotioneel erg zwaar voor de omgeving. En ik geloof niet dat je er zonder behandeling en pillen af kunt komen. Als jouw vriend zijn ziekte niet erkend zou ik het ook uitmaken. Dan bespraar je jezelf een hoop ellende voor de toekomst...

**Geplaatst**: 08-10-07 16:17

Re: Omgaan met hypochondrie

Geplaatst: 08-10-07 16:17

Is erg triest maar moraal van het verhaal is: ook al doe je als omgeving nog zo je best, herstel komt alleen als iemand echt er wat aan wil doen. Je kan iemand een stuk steun bieden maar ga zelf niet in de rol van behandelaar zitten en zorg goed voor jezelf. Wordt niet een onderdeel dat het systeem in stand houdt.
@ welshcobfan: klopt volgens de NHG standaarden mag een huisarts ze maar tijdelijk voorschrijven, maar ik zou de huisartsen niet op de koffie willen hebben die het toch blijven voorschrijven. Mag ik wel gaan inslaan. Heb het zelf regelmatig gezien in dossiers van mensen. Hoe zou het anders komen dat een grote groep mensen aan die rotzooi verslaafd is.

**Geplaatst**: 08-10-07 16:19

Re: Omgaan met hypochondrie

Geplaatst: 08-10-07 16:19

Ik ken het... er zijn teveel huisarsten die niet altijd even oplettend zijn en maar klakkeloos weer een receptje uitschrijven en dan een jaar later gaan afvragen: hoe komt hij toch zo verslaafd Clown

**Geplaatst**: 08-10-07 16:22

Re: Omgaan met hypochondrie

Geplaatst: 08-10-07 16:22

Ja en je weet het: helpt niet zo goed, dan maar nog een pilletje. O en met een neutje heb ik ineens veel meer effect. Zo heb je als je niet uitkijkt en veel meer problemen bij. En angststoornissen zijn berucht hierbij.

@ welshcobfan: grappig dat je A&O psycholoog wordt. Hoor je niet vaak.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 08-10-07 16:24

Re: Omgaan met hypochondrie

Geplaatst door de TopicStarter : 08-10-07 16:24

Slik flower....gelukkig wil hij zelf veranderen en beter worden, maar de dingen die je zegt zijn zo herkenbaar en waar....als ik iets heb heeft hij iets ergers! Voel ik me rot over een ruzie, voelt hij zich nog veel rotter omdat hij zich ' onmenselijk' rot voelt (ik voel het op een menselijk niveau volgens hem en hij op een onmenselijk niveau) etc etc....
Dat een hypochonder er niet kan zijn voor een ziek persoon in zijn omgeving gaat bij mijn vriend niet op, indien iemand in zijn omgeving zich niet goed voelt is hij er wel voor diegene... Maar ja ik weet niet welk motief daarachter zit, toch mogelijk zijn fascinatie voor ziektes wellicht?
Ik wil in zoverre betrokken zijn dat ik hem wil helpen op het moment van zijn paniek door hem rustig te maken, dat ik wil zorgen dat zijn leven ordelijk is door te zorgen voor een regelmaat, en praten over zijn verleden, maar verder moet het niet gaan....of vinden jullie dit al te betrokken?

**Geplaatst**: 08-10-07 16:35

Re: Omgaan met hypochondrie

Geplaatst: 08-10-07 16:35

Moeilijk te zeggen. Je moet altijd in je achterhoofd houden dat het zijn proces is. Je kan hem steunen en zeggen dat het goed is, dat hij zijn best doet. Maar zo gauw als je het idee hebt dat je aan het therapieen bent moet je ophouden. Probleem met aandacht is, dat het ook wat men noemt een secundaire ziektewinst is. Oftewel aandacht is prettig en op deze wijze krijgt iemand aandacht. Ik zou in ieder geval niet te veel in zijn verleden graven. Je kan toch niks met de problemen die je eventueel tegenkomt.

**Geplaatst**: 08-10-07 16:38

Re: Omgaan met hypochondrie

Geplaatst: 08-10-07 16:38

Ik vind het erg moeilijk om te beslissen wanneer iemand om aandacht vraagt en daarom allerlei dingen/ziektes gaat verzinnen om toch in de aandacht te komen en te blijven komen, en wanneer iemand echt ziekelijk hypochonder is.

**Geplaatst**: 08-10-07 16:39

Re: Omgaan met hypochondrie

Geplaatst: 08-10-07 16:39

Die ziektewinst gaat vaak onbewust. Men verzint geen dingen om aandacht te krijgen, zo werkt dat niet.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 08-10-07 16:41

Re: Omgaan met hypochondrie

Geplaatst door de TopicStarter : 08-10-07 16:41

Ik kan me niet voorstellen dat je het verschil niet zou merken cassidy!
Bij mijn vriend is zijn winst zeker de aandacht die hij krijgt... hij fleurt al helemaal op als ik hem aandacht geef als hij weer een paniek aanval heeft (het komt altijd als ik bijvoorbeeld net een vriendin op bezoek heb, of als we uit zouden gaan o.i.d.) hoe kan ik dat dan het beste aanpakken? Jeetje wat is dit lastig...

**Geplaatst**: 08-10-07 16:44

Re: Omgaan met hypochondrie

Geplaatst: 08-10-07 16:44

Misschien is het een idee om zelf een keer een afspraak te maken bij zijn behandelaar. Dan staan jij en de behandelaar op een lijn en die kan je waarschijnlijk heel goed aangeven wat wel en wat niet.

**Geplaatst**: 08-10-07 16:46

Re: Omgaan met hypochondrie

Geplaatst: 08-10-07 16:46

En ook van het plan van aanpak, het termijn van 'herstel', etc Lachen

Ook al is hij nog maar net begonnen: het is voor jou echt fijn om te weten waar je aan toe bent en wat je moet doen. Die psycholoog is er niet alleen voor hem, maar ook voor jou (jullie). Want jij moet uiteindelijk met hem verder, de psycholoog niet Lachen

**Geplaatst door de TopicStarter** : 08-10-07 16:49

Re: Omgaan met hypochondrie

Geplaatst door de TopicStarter : 08-10-07 16:49

Ik ga het er met hem over hebben, ik zie het belang hier ook van in...Het gaat er uiteindelijk om dat hij herstelt en wij stabiel aan onze toekomst samen kunnen beginnen...Bedankt voor alle tips en adviezen, hier heb ik echt wat aan!

**Geplaatst**: 08-10-07 16:53

Re: Omgaan met hypochondrie

Geplaatst: 08-10-07 16:53

Wat voor de rest misschien nog van belang is om te kijken wat voor soort psycholoog het is. Het moet er wel een die in de psychotherapeutische hoek zit. Praten over het verleden okay, maar hoe gaan we nu verder en hoe gaan we dit aanpakken ? Dat moet de lijn bij de psycholoog wel zijn. Anders wordt het een hoop geklets in de rondte.

**Geplaatst**: 08-10-07 17:11

Re: Omgaan met hypochondrie

Geplaatst: 08-10-07 17:11

Ga in ieder geval geen dingen afzeggen omdat hij een aanval heeft! Hou heel goed je eigen welzijn in de gaten en zet vrienden en familie niet aan de kant. Leer het meer loslaten. Het is heel vervelend als hij een aanval heeft maar jij kunt dat niet altijd oplossen (laat staan voorkomen). Hij moet juist leren om zelf met zijn ziekte om te gaan. Pas op dat jij jezelf niet onmisbaar maakt. Dat doe je door dingen af te zeggen als hij een aanval heeft. Hoe moeilijk ook ga toch naar die afspraak of ga toch de activiteit doen die je wilde doen.
Vriendinnen of andere mensen in je omgeving blijven niet altijd begripvol (die zijn er immers niet bij). Hiermee voorkom je ook dat de hele relatie gaat draaien om de buien van jouw vriend. Bedenk dat beide partners gelijkwaardig moeten zijn. En dat jij zelf ook wensen en behoeften hebt.

En een hypochonder leeft veel meer in extremen. Zijn ziekte zal dus altijd erger zijn dan die van jou. En discussies zijn niet mogelijk of erg moeilijk (er komt vaak ruzie van). Ga dus ook niet in op de argumenten van jouw vriend. Maar geef aan hoe zijn ziekte voor jou is. Laat hem merken dat hij niet de enige is die last heeft van zijn hypochondrie.

Heel goed dat hij er aan wil werken! Deze ziekte kan namelijk verergeren als je er niets aan doet. Bijkomende zaken kunnen oa wantrouwen en achterdocht zijn (niemand wil mij geloven, iedereen is tegen mij etc), maar ook extreme maatregelen om ziekte te voorkomen (oa dingen doen of juist laten om maar niet ziek te worden). De buurvrouw had periodes waar de thermostaat heel hoog stond (toen er iets over griep op het nieuws was geweest) of ging heel veel fruit of juist vitamine pillen eten. Sommige mensen dragen hun angst ook over op hun kinderen. En sommige partner geven maar toe om van het gezeur af te zijn. Daar moet jij dus voor waken. Blijf zelf altijd nadenken en geef aan als iets niet normaal is. Ook als je geen zin hebt in zo'n discussie. Anders loop je het gevaar meegetrokken te worden in de waan. Zeg dus bv "wat je nu doet/denkt is niet normaal maar hoort bij je ziekte, ik ga daar niet in mee/doe dat niet". Verder geen discussie waarom wel niet verwijs naar zijn ziekte en geef aan wat wel normaal gedrag/denkwijze is.

Daarbij moet jij als partner nog wel normaal kunnen praten over bv een zieke collega, of je grootouders die wat onder de leden hebben. Ziektes en gebreken zijn echt de stokpaardjes van mensen met hypochondrie. Hoewel ze bang zijn voor zieken hebben ze wel veel belangstelling en willen er alles over weten. Leuk voor de zieke, maar pas ook op. Een hypochonder kan doorschieten wat voor de echte zieke vervelend is.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 08-10-07 17:40

Re: Omgaan met hypochondrie

Geplaatst door de TopicStarter : 08-10-07 17:40

Jeetje flower mijn complimenten over je manier van schrijven en uiteenzetten, heel duidelijk helder en sterk Knipoog

Ik heb nu een beter beeld hoe ik ermee om moet gaan, dat afspraken afzeggen is een goed voorbeeld, dat heb ik dus al gedaan. Doen we nu dus niet meer Knipoog

Zijn vaste uitspraak is: hoe denk jij dat IK mij nu voel? (dit meestal in combinatie van een mislukte afspraak of wat dan ook die door zijn gedrag niet door kan gaan voor mij)

Ook de extreme maatregelen nemen is mij niet onbekend (regelmatig geen seks willen vanwege extreme moeheid de dag erna Knipoog

)

even offtopic: Hoe is het verder gegaan met je studie e.d.? Ik heb mijn diploma behaald in juli en nu werk ik bij Fortis op Curacao als Junior Trust Officer Lachen

**Geplaatst**: 08-10-07 18:44

Re: Omgaan met hypochondrie

Geplaatst: 08-10-07 18:44

Ik heb ook een lichte vorm van hypochondrie. Ik loop er niet mee te koop en ook zeker niet van "kijk nou wat ik heb" en t dan extreem uitvergroten naar diegene toe. Maar wel bijv. ik had een tijd geleden heel veel last van mn borst (achteraf gewoon groeipijn, was ook die periode) maar ik was er hevig van overtuigt dat ik écht doodging en kanker had....
Ik ben gevallen en ik bloed... de wereld vergaat.. ik vind het wel vervelend, maar ben nog niet op een punt gekomen dat ik er iets aan wil laten doen, mensen in mijn omgeving ook niet voor zover ik weet.

*edit* Ik had even de site bekeken, ik heb t dan niet zo erg dat ik voor elk ding naar de dokter ga en het helemaal wil laten uitzoeken ofzo. ik maak alleen mezelf bang tot ik erachter kom dat t eigenlijk heel erg onnodig was. Ik vergroot dan ook écht elk dingetje uit. Als ik maar een beetje pijn voel... maar ik ga er niet mee te koop lopen ofzo.. hou t wel voor mezelf omdat ik andere mensen er niet lastig mee wil vallen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 09-10-07 13:23

Re: Omgaan met hypochondrie

Geplaatst door de TopicStarter : 09-10-07 13:23

Bitterbal het klinkt niet alsof je de heftigste variant hebt, maar door wat je schrijft is het wel duidelijk dat het niet helemaal in orde is toch? Kijk uit dat je niet doorslaat hierin..... Succes in elk geval!

**Geplaatst**: 09-10-07 13:27

Re: Omgaan met hypochondrie

Geplaatst: 09-10-07 13:27

Nee zeker niet een heftig geval. Maar mn ouders begonnen er een keer over en ze hebben wel gelijk. denk ik...
Ik sla niet zo snel door gelukkig.. dit is al 17 jaar aan de gang.. en ben niet bang dat het snel erger word, het word bij mij steeds minder erg.. vroeger had ik het écht heel erg.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 09-10-07 13:33

Re: Omgaan met hypochondrie

Geplaatst door de TopicStarter : 09-10-07 13:33

Nou gelukkig dan maar! Gelukkig weet je het van jezelf en kan je een grens zetten voor jezelf...Het komt wel goed Lachen

**Geplaatst**: 09-10-07 14:02

Re: Omgaan met hypochondrie

Geplaatst: 09-10-07 14:02

Hoop dat je vriend dat ook op een dag leert dat hij zichzelf even stop kan zetten en denken "misschien overdrijf ik wel". Wat bij mij vroeger heel erg hielp, maar soms werkt het dus ook averechts.. als ik dan bij me moeder kwam en ik was gevallen.. niks te zien maar ik was ervan overtuigt dat t minimaal gebroken was... dan zei ze "laat me eens kijken, kun je dit en dit en dat nog bewegen?" ik zo "ja" zegt ze "nou dan weet ik zeker dat ie eraf moet" en uiteindelijk dr maar om gelachen en bij mij heeft t op 1 of andere manier wel geholpen.. ja klinkt beetje raar mja Haha!

Ik was toen wel 4 ofzo(misschien zelfs nog jonger), dus weet niet of het op latere leeftijd nog enig effect heeft..