Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
Chiqa schreef:Ik heb ook last van deze fobie, en heb er inmiddels veel over gelezen en gehoort.
Ik ben dus ook al jaren lid van die site. Dit is een van de hindernissen waarom ik nog niet aan
kinderen ben begonnen, en ze er mss wel nooit komen.
Ik lees vaak verhalen van moeders die in paniek zijn (ook vaders) als
hun kindje ziek is, en ben dan super blij dat ik aan de andere kant
van de PC zit....Ik weet zeker dat het een enorme invloed heeft op de keuze
wel of geen kinderen.daantjuhhh schreef:Ik denk dat iedereen wel een soort van emetofobie heeft in dit geval..
Nee echt niet......ik zal al dat je niet wist wat deze fobie inhield, dus kan je deze opmerking ook
niet 'kwalijk' nemen.
En bovedien gaat de fobie niet over het de angst om et stikken in je eigen kots, dat gaat velen malen verder..
Diamante schreef:Dat is weer makkelijk gezegd Quellian, natuurlijk wil ik niet dat deze fobie mijn leven bepaald.... maar je doet er niks aan!
Diamante schreef:Lieve reactie van je darkchrystal...
helaas neemt bijna niemand deze fobie serieus (of het wordt niet begrepen)
Dat is weer makkelijk gezegd Quellian, natuurlijk wil ik niet dat deze fobie mijn leven bepaald.... maar je doet er niks aan!
Diamante schreef:Natuurlijk ken ik je niet.... maar wat heeft dat er mee te maken?
Het gaat toch om je uitspraak?
Quellian schreef:Sommige dingen zijn niet op te lossen, maar er is wel een manier te vinden om ermee om te leren gaan, daar ben ik -uit ervaring!- ook achter.
daantjuhhh schreef:Ik zei ook een soort van...
Niemand kan met een vrolijk gezicht overgeef opruimen.
Diamante schreef:helaas neemt bijna niemand deze fobie serieus (of het wordt niet begrepen)
Diamante schreef:Maar niet kunnen genieten van je kinderen, altijd angst is ook geen toekomst!
Quellian schreef:Soms is het moeilijk (of lijkt het onmogelijk) om dingen te relativeren, maar om je dromen te doen uitkomen móet je soms wel.
Quellian schreef:Diamante schreef:Maar niet kunnen genieten van je kinderen, altijd angst is ook geen toekomst!
Dus lijkt het me -in jouw geval- van belang dat je ruim van tevoren hulp inschakelt.
Ik kan namelijk nergens in je topic vinden dat je op het moment hulp hebt? Correct me if I'm wrong.
Chiqa schreef:Quellian schreef:Soms is het moeilijk (of lijkt het onmogelijk) om dingen te relativeren, maar om je dromen te doen uitkomen móet je soms wel.
Quellian okay...Maar wát nu als het je écht niet lukt en je voor je vrijheid (Dus een even met minder angst) kiest?
Dan is dat nog altijd een keus, en hoeft geen verkeerde te zijn.
Mijn leven is behoorlijk positief veranderd nu ik alleen woon dus veel midner met de fobie wordt geconfronteerd.
Ik ben gelukkiger dan in de periode dat ik nog samen met anderen woonde.
Het was een nachtmerrie op de tijd als er iemand ziek was.
Chiqa schreef:Ik heb ook aan confrontatie therapie gedaan onder begleiding,
gevolg was dat mn angsten alleen maar groter werden,
helaashelpt die therpaie bij heel veel emetofoben niet en
moeten ze waken voor het tegenovergestelde; namelijk nóg meer angst.
En je kan voor de fobie redelijk goed vluchten, dat wordt een ander
verhaal als je een spinnenfobie hebt. Je heb er ook niet de hele
dag door last van, alleen als je het hoort, of een collega die ziek is geweest,
dan treft je dat als een donderslag.
nikkigioa schreef:In therapie gaan.