Bokt.nl

**Geplaatst**: 26-09-07 21:28

Re: Wat is het leven soms toch zwaar.. :(

Geplaatst: 26-09-07 21:28

Heyyy meisje,

Ben stil van je verhaal joh!!!! Wil je ongeloofelijk veel sterkte toewensen! Kop op hoor! Je bent zo sterk!!!!

Dikke knuffel!!!

**Geplaatst**: 26-09-07 21:51

Re: Wat is het leven soms toch zwaar.. :(

Geplaatst: 26-09-07 21:51

Hej!
Wat een verhaal.. Komt op sommige punten zo bekend voor! Je komt er erg sterk van in je schoenen te staan. Ook al zie je het soms niet meer zitten, doorzetten! Er komen ook weer tijden dat je weer lekker kunt doen en laten wat je wilt!
Heel veel sterkte wens ik je toe!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 27-09-07 10:56

Re: Wat is het leven soms toch zwaar.. :(

Geplaatst door de TopicStarter : 27-09-07 10:56

Dank je wel allemaal, het doet me wel goed om ECHTE steun te krijgen! Het is best raar, maar wel fijn Lachen

Gelukkig ben ik koppig, wat wel in mijn voordeel werkt, en een doorzetter..dat al helemaal.. alleen sommige momenten .... (die heeft iedereen als ze ernstig ziek zijn toch) zijn gewoon zzooooo moeilijk, en dan is het moeilijk me eruit te krijgen, en ervoor te zorgen dat ik niet in een neerwaartse spiraal terecht kom (volgens mij schrijf ik heel fout, de spelling dan) maar heb al 10 maanden geen school gehad, niet sociaal geweest, de hoogste dosering waar iemand anders heel de dag van ligt te slapen, en ben daardoor vergeetachtig, dus neem t me niet kwalijk) Maargoed, ik heb vandaag weer een wat betere dag, en zal proberen naar de paarden te gaan.... Alleen welke :s Ze hebben hier wel veel maneges enzo, maar ik ga niet zomaar aankomen met mijn fototoestel en klikken, wil het altijd eerst vragen natuurlijk.. Maargoed, dat komt wel...

Ik VERLANGGGG ZOOO ERG naar, weten jullie.... ik kan mezelf nauwelijks meer voorstellen! hoe mijn gewone leven eruit zag.. dat is echt heeeel raar joh! Mijn tante zei laatst (ze is heeeel gelovig, niks mis mee maargoed..) bedankt hem maar! Ik zei ''Voor WAT?!'' Dat mijn laatste 2 uitslagen goed waren.. oke.. Maar dat heeft HIJ niet gedaan! Daar heeft mijn arts voor gezorgd!!! Ja toch! Of bekijken jullie het anders? Ben ik wel benieuwd naar eigelijk..

**Geplaatst**: 27-09-07 11:07

Re: Wat is het leven soms toch zwaar.. :(

Geplaatst: 27-09-07 11:07

Jeetje wat een verhaal.. Ik ben er stil van..
Ik wil je heel veel sterkte toewensen!!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 27-09-07 11:12

Re: Wat is het leven soms toch zwaar.. :(

Geplaatst door de TopicStarter : 27-09-07 11:12

Safiera schreef:
Ja. ik was net terug van vakantie (is verzorgpony) en ik loop de wei in, op zoek naar Salvira (zo heet ze), vind ik haar in de stal met een veulentje ernaast! Geen idee wat er precies is gebeurd! Zoals bij wilde paarden denk ik Nouja, nu maar weer ontopic! (Heb by the way geen topic van hen gemaakt, kan je wel een paar foto's pmmen als je dat leuk vindt!)

Rottig zo'n downdag! Ik hoop dat het snel weer beter gaat! Zal maar niet over mezelf beginnen, het helpt jou ook niet dat mijn rug steeds meer pijn doet . Maargoed, ik mag niet zeuren...

Jah?! Sow dan! Wel mooi vind ik het altijd als de merrie met zelf aankan, en het zelf allemaal doet! Knap hoor

!

Wat is er met jou rug dan? Jij mag ook zeggen wat er met je aan de hand is! Kom nou.. haha
Heb je onderin last? Heb je al een mri laten maken? Jah.. ik wil je helemaaaal niet bang maken of iets, maar je hebt wel gelezen hoe het bij mij is begonnen.. En nu heb je maar 3% kans om deze tumor te krijgen hoor! Dus dat is erg weinig.. Maar je kan ook iets anders hebben. Of gewoon door je leeftijd? Weet namelijk niet hoe oud je bent.. Zit het in de familie? Want dan kan het ''gewoon'' zijn. Wel een tip.. Mocht de pijn niet zakken, als je gaat liggen, dan moet je dat erbij vertellen, want je lichaam hersteld altijd uit zichzelf, en met paardrijden.. als dan de pijn erger word, blijf niet, net als mij, want ik zat er echt huilend op, ik wou NIET toegeven aan de pijn, maar dat was uiteindelijk verkeerd.. Maargoed.. Zie maar of je hier iets aan hebt..

Foto's zijn altijd welkom!

Liefs, Cheyenne

**Geplaatst door de TopicStarter** : 27-09-07 11:15

Re: Wat is het leven soms toch zwaar.. :(

Geplaatst door de TopicStarter : 27-09-07 11:15

Dank je wel iedereen! Lachen

**Geplaatst**: 27-09-07 11:41

Re: Wat is het leven soms toch zwaar.. :(

Geplaatst: 27-09-07 11:41

Heel veel sterkte. Op de Groesbeekse weg heb ik ooit mijn paard staan gehad bij Mariet. Ik weet niet of zij er nog zit, maar daar zou je eens kunnen vragen, zij had toen een aantal eigen paarden staan en is nooit te beroerd om iemand te helpen. Misscien wil zij wel iets voor jou betekenen.

**Geplaatst**: 27-09-07 17:52

Re: Wat is het leven soms toch zwaar.. :(

Geplaatst: 27-09-07 17:52

hallo,

Ik word helemaal stil van jouw verhaal... Ik vind dat je heel sterk ben gebleven, ik weet niet of ik dat in jouw geval gekund had!

Ik las in het topic dat je mischien graag zou liggend mennen. hier heb ik nog nooit van gehoort, maar ik weet wel dat er binnen de hippotherapie huifbedden bestaan, dit is een soort doek dat gespannen is tussen 2 paardenruggen, waar je ook de bewegingen van het paard goed op kan voelen, mischien is dit wel iets voor jou! het zou ook een goede invloed hebben in je revalidatie! ik heb op google even enkele sites hierover opgezocht:
http://www.huifbed-meierij.nl
http://www.tinkerbed.be
http://www.huifbedmaasland.nl

Ik hoop dat je hier mischien iets aan hebt!

groetjes Vilana

**Geplaatst**: 27-09-07 18:11

Re: Wat is het leven soms toch zwaar.. :(

Geplaatst: 27-09-07 18:11

Je kunt het ook positief bekijken Cheyenne; niet 3% kans dat, maar 97% dat het wat anders is!

Maargoed ik zal het vertellen; kijk uit, is wel een heel verhaal
Ik heb al een hele tijd last van mijn rug. Weet niet precies wanneer het begonnen is, maar had in het begin vooral last van mijn schouders (zware tas). Ik wilde niet toegeven dat het best erg was, maar gelukkig ging het weer over. Daarna kreeg ik last van mijn onderrug. Echt bij de onderste wervels, net boven m'n stuitje zeg maar. Het begon langzaam. Als ik bijvoorbeeld een hele dag bij de paarden was geweest, had ik last terwijl ik in bed lag. Niet alleen onder in m'n rug, maar ook tussen mijn schouders. Na een tijdje kon ik erdoor niet meer goed in slaap vallen. Ben sins die periode ook steeds moe-er geworden. Op aandringen van mijn moeder naar de ha gegaan. Een waarneemster keek even en stuurde me naar de fysio. Het enige dat zij zag was dat ik met een beetje holle rug stond.

De Fysio ontdekte dat een of ander vaag gewrichtje (wat normaal minimaal beweegt) scheef stond en mijn linkerheup "achterover" gekanteld was. Zij heeft me een tijdje behandeld. Toen bleek dat het niet op langere termijn hielp (na een week was het weer net zo erg als ervoor) stuurde ze me door naar een collega, een chiropractor. Zij heeft me ook een aantal keer "rechtgezet". Ze omntdekte bovendien dat ik op mijn linkerbeen 4 kg meer droeg dan rechts. (Weeg 60) maar nogsteeds bleef de pijn terugkomen. Het is ook weer niet zo dat ik het uitschreew, maar van dat irritante gezeur word ik helemaal depri. Sinds de zomervakantie is het steeds erger geworden. Ik kan niet meer fatsoenlijk op een stoel zitten in de les, (zit de hele tijd te draaien) ga doodmoe naar bed en sta ook weer moe op, (wat ook niet gemakkelijk gaat; opstaan! dan is mijn hele rug stijf). Ik kan ook maar met moeite rechtop blijven zitten met paardrijles. Na het eerste halfuur zak ik in. Weer hebben mijn ouders aangedrongen dat ik maar weer eens naar de huisarts moest gaan. Helaas is deze pas over 2 weken terug van vakantie. Naar de vervanger (zelfde als vorige keer) wil ik niet meer.

De laatste dagen wordt het echter almaar erger. Ik kan me niet meer goed concentreren, heb voortdurend pijn, zelfs nadat ik had gejogd (wat tot voorkort wat verlichting bracht) voelde ik mijn rug nog. Mijn ouders heb ik dit verteld, en zij vonden dat ik direkt naar een ha zou moeten. Nu wil/gaat mijn vader een afspraak maken met een orthopeed (collega van hem) zodat ik binnen een paar dagen daar heen moet. Volgens hem zou de ha mij daar ook heensturen. De Chiropractor dacht meer aan een podotherapeut, dat ik een zooltje zou krijgen om mijn heup te corrigeren. Nou, dar was het... vandaar dat ik schreef dat mijn rug mij ook kwelt. (En van mezelf mag ik nooit zeuren) Oja, je vroeg hoe oud ik was; 14. En in de familie... ? Bij mijn moeder is haar onderrug wel haar zwakke plek, zoals andere mensen hoofdpijn of een stijve nek krijgen als ze het te druk hebben.
Bedankt voor de tip trouwens, zal het erbij vertellen!

**Geplaatst**: 27-09-07 18:15

Re: Wat is het leven soms toch zwaar.. :(

Geplaatst: 27-09-07 18:15

Ik dacht trouwens ook al aan huifbedrijden, maar dan beweegt het toch wel best erg, weet niet of dat een probleem is...? Ik ben al vaker op zo'n manege geweest. Veel (meervoudig) gehandicapten, maar ook mensen met een gipsen been! (Tja, vader is kinder-revalidatiearts, heeft een promotiefilmpje gemaakt, mocht ik ook komen kijken:D)

**Geplaatst door de TopicStarter** : 27-09-07 21:25

Re: Wat is het leven soms toch zwaar.. :(

Geplaatst door de TopicStarter : 27-09-07 21:25

vilana schreef:
hallo,

Ik word helemaal stil van jouw verhaal... Ik vind dat je heel sterk ben gebleven, ik weet niet of ik dat in jouw geval gekund had!

Ik las in het topic dat je mischien graag zou liggend mennen. hier heb ik nog nooit van gehoort, maar ik weet wel dat er binnen de hippotherapie huifbedden bestaan, dit is een soort doek dat gespannen is tussen 2 paardenruggen, waar je ook de bewegingen van het paard goed op kan voelen, mischien is dit wel iets voor jou! het zou ook een goede invloed hebben in je revalidatie! ik heb op google even enkele sites hierover opgezocht:
http://www.huifbed-meierij.nl
http://www.tinkerbed.be
http://www.huifbedmaasland.nl

Ik hoop dat je hier mischien iets aan hebt!

groetjes Vilana

Je hebt me aan het huilen gemaakt! hah, dat is wat ik wil!!!!!!!!! Je wilt niet WETEN hoe veel dit voor mij betekend!
SUPER BEDANKT!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Hier heb ik ECHT wat aan!!!!! Dank je wel!!! Iedereen trouwens!!!!!!
Heel veel liefs, en weltruste, cheyenne!

**Geplaatst**: 27-09-07 21:38

Re: Wat is het leven soms toch zwaar.. :(

Geplaatst: 27-09-07 21:38

Jeetje meid Ach gut

Ik werd echt heel erg stil van je verhaal.. Vind het verschrikkelijk voor je..Wie had dat gedacht na een akelige rugpijn?.. Erg veel sterkte.. En veel succes met je revalidatie Ach gut

**Geplaatst**: 28-09-07 07:34

Re: Wat is het leven soms toch zwaar.. :(

Geplaatst: 28-09-07 07:34

hey meid

Het doet me echt veel plezier dat ik je heb kunnen helpen!!
later zou ik een job in de hippotherapie willen. (vandaar dat ik dit wist) dit lijkt mij een hele goede manier om mensen te kunnen helpen!

Nog veel succes!! ik hoop da je vlug ergens terecht kunt! hou ons zeker op de hoogte!

Groetjes Evelien

**Geplaatst**: 28-09-07 07:41

Re: Wat is het leven soms toch zwaar.. :(

Geplaatst: 28-09-07 07:41

Haaaii

Jeetje wat een verhaal Verdrietig

Ik wil je heel veel sterkte toewensen en hou vooral de moed er in Lachen

Je bent heel sterk, dus blijf dat vooral Knipoog

Groetjes

**Geplaatst**: 28-09-07 14:41

Re: Wat is het leven soms toch zwaar.. :(

Geplaatst: 28-09-07 14:41

Hoi, ik heb ook nog wat links voor je opgezocht;
http://www.huifbedrijden.hoekschewaard. ... elders.htm
http://www.manege-zonder-drempels.nl/
Hoop echt dat je mag gaan huifbedrijden! Is volgens mij erg leuk/lekker! Ik ben zelf eens in Bennekom, op Manege zonder drempels geweest. Erg leuk!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 28-09-07 22:26

Re: Wat is het leven soms toch zwaar.. :(

Geplaatst door de TopicStarter : 28-09-07 22:26

Heey!
Ik kan wel wat hulp gebruiken ja hahaha.. Het is heel fijn om steun te krijgen, want de laatste 2 dagen ben ik erg depri, alles komt er nu ook uit he... vandaag even pauze gehad, geen oefeningen, maar voel me daardoor ook weer schuldig.. Maargoed niet alles kan in 1 keer..
Weltrusten iedereen!

Lief, Cheyenne

**Geplaatst**: 30-09-07 19:53

Re: Wat is het leven soms toch zwaar.. :(

Geplaatst: 30-09-07 19:53

Gaat het weer een beetje goed? is alweer 2 dagen geleden je laatste post...?

**Geplaatst**: 02-10-07 15:06

Re: Wat is het leven soms toch zwaar.. :(

Geplaatst: 02-10-07 15:06

Is er iets aan de hand? Hoe gaat het nu?*begint zich een beetje zorgen te maken*

**Geplaatst**: 02-10-07 15:36

Re: Wat is het leven soms toch zwaar.. :(

Geplaatst: 02-10-07 15:36

Ja idd.. Je bent al een tijdje niet geweest.. Gaat het wel goed?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 03-10-07 13:44

Re: Wat is het leven soms toch zwaar.. :(

Geplaatst door de TopicStarter : 03-10-07 13:44

Heey meiden,

Ik heb iid niet meer op de computer geweest, ja om even de gouden kooi te kijken, maar meer ook niet.. Had ook trouwens 63 emailtjes hahaha.. Het ging ook de afgelopen paar dagen weer erg slecht.. Heel veel pijn weer, en begon er toch weer wat twijfel in te krijgen, dat de tumor weer terug kwam, maar vandaag ging het juist ook weer hartstikke goed! Het is ZOOO op en af joh.. Zelfs mijn fysiottherapeut (die ook nog eens hartstikke goed is) weet het ook af en toe niet meer, er is gewoon geen ene rode draad in te trekken.. Maarja, zoals vandaag heb ik weer geen twijfel.. Het is ook zoooooooooo moeilijk, IK moet eigelijk bepalen op ik onderzocht wil worden, of opgenomen, als IK denk dat er een tumor weer zou zitten, dat is toch raar.. Ik vind dat mijn arts mij niet zo'n GROTE verantwoording op mag leggen!

Maargoed, ik heb wel veel bezoek gehad deze afgelopen 3 dagen.. daar haal ik ook weer mijn kracht uit!

Pradaatje.. Dat jou paard ook Cheyenne heet! hahaha, wat grapig!

Nou, vandaag is het weer beter, en gelukkig maar!
Jullie hoeven je niet ongerust over mij te maken hoor.. Het is wel een beetje vreemd dat jullie om dezelfde tijd gepost hebben, toen ik diezelfde tijd gewoon heel veel botpijn kreeg.. Gek he?! Naja, ik post snel weer!
Ik heb trouwens ook een eigen site.. cheyennexx.hyves.nl
daar kunnen jullie ook de berichten lezen die ook geplaatst zijn door vrienden/familie/lovers hahaha.. Nee, gewoon om te chekken dan he..

Nou allemaal, bedankt! Over de huifkarren.. Ik denk dat ik daar nog even mee moet wachten, jammer genoeg.. Maar alles op zijn tijd.. Ga ook trouwens het zwemmen weer oppakken! Dus dat is ook weer een vooruitganG!jaja, ik ben wel positief Haha!

Hihi..

Tot snel!
Liefs xx, Cheyenne

**Geplaatst**: 03-10-07 14:14

Re: Wat is het leven soms toch zwaar.. :(

Geplaatst: 03-10-07 14:14

Hey meid,
Heel veel sterkte; je kunt het!
Ik weet hoe zwaar revalideren kan zijn, maar je zult zien dat je steeds meer overwinningen boekt!

Fijn dat je gaat zwemmen, is vast en zeker heel goed voor je!

Laat je ons nog wat weten over het mennen?

Helaas woon ook ik veel te ver weg!

Heel veel liefs en sterkte!
Ik hoop dat je ook kracht uit dit topic kunt halen!

**Geplaatst**: 03-10-07 14:28

Re: Wat is het leven soms toch zwaar.. :(

Geplaatst: 03-10-07 14:28

fijn dat je weer '' schoon '' bent, hopelijk blijft dat zo...
ik heb toen ik je verhaal las hier zitten huilen, ookal ken ik je niet
heel veel succes met het verwerken ervan, je hebt echt hard gevochten en uiteindelijk gewonnen
xx

**Geplaatst**: 03-10-07 14:56

Re: Wat is het leven soms toch zwaar.. :(

Geplaatst: 03-10-07 14:56

Goed dat je weer wat laat horen! Gelukkig zijn er ook goede momenten en gaat het niet alleen bergaf! Ik hoop voor je dat het zwemmen wat verlichting/afleiding brengt. Veel succes daarmee! En vergeet niet snel weer wat te laten horen!:)

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-10-07 11:00

Re: Wat is het leven soms toch zwaar.. :(

Geplaatst door de TopicStarter : 05-10-07 11:00

Heey! Bedankt voor all lieve berichten! Het is ook een heftig verhaal, zelf heb ik ook veel gehuild hoor! Maar er waren ook momenten waar ik juist helemaal niet vedrietig van werd.. Ik stond gewoon op automatische piloot, en moet dat nu weer normaal doen.. Ben ook heel erg vergeetachtig, dat komt omdat ik gewoon vol zit in mijn hoofd, er niks meer bij kan hebben, af en toe blow, om vooral te ontspannen, maar ook om de pijn te verminderen! en vergeetachtig door de medicatie, heb ZOVEEL medicijnen, en ook nog eens aan de hoogste doseringen! Word er moe van, vn die medicijnen bah! Maar moet ze echt innemen.. Ik geloof dat het in mijn verhaal staat wat ik allemaal heb.. Maargoed, HET BELANGRIJKSTE!!! ... Ik ben er gister weer voor het 1st in lange tijd uitgeweest!! Ik ben naar een klant van mijn stiefvader geweest, zijn vrouw heeft 2 paarden staan, aan huis, en 3 kleine pony's voor de kinderen. het zijn echt super sociale mensen, met een goed hart! Ik heb daar de paardjes mogen voeren, en Dinsdag ga ik naar een ander paard van hun, die ergens anders staat, moet een heel leuk paard zijn, Toet heet ie haha! En ik heb zelf op een Toep gereden.. Maar als het klikt en ik KAN weer rijden, mag in ieder geval o die Toet rijden! het is echt een heel moo paardje! Ben echt stik benieuwd! Ik hou jullie op de hoogte! Dat zeker! En ga vamiddag zwemmen, dus ben benieuwd hoe het gaat! Omdat ik gister toch een kleine 2 uur heb gestaan en gezeten! Jullie haden mij niet moeten zien hoor, het zweet drupelde gewoon van mijn voorhoofd af zelfs! hahaha, maargoed ik hou jullie op de hoogte!

Liefs, Cheyenne!

**Geplaatst**: 05-10-07 11:29

Re: Wat is het leven soms toch zwaar.. :(

Geplaatst: 05-10-07 11:29

wat leuk zeg ! van die paarden dan
van die medicijnen minder natuurlijk...
gelukkig gaat het al een beetje beter !
xx